แชร์

บทที่ 807

ผู้เขียน: ลอร์ด ลีฟ
เอเลนคิดว่าชาร์ลีไอ้ขี้แพ้จะไม่กล้าปฏิเสธเธอถ้าเธอขอเงินจากเขาโดยตรง

ทันทีที่เธอได้รับเงินจากเขา เธอสามารถชวนเพื่อน ๆ ไปทานอาหารที่ร้านอาหารสุดหรู ตามด้วยสปาและทรีตเมนต์บำรุงผิวหน้า นี่คือสิ่งที่เรียกว่าวิถีชีวิตชนชั้นสูง

ชาร์ลีส่ายหัวตามคำขอของเธอ “แม่ครับ ผมให้เงินคุณไม่ได้หรอกนะครับ”

"ทำไมจะไม่ได้ล่ะ?" เอเลนขมวดคิ้วอย่างงุนงง

“ตอนนี้พ่อมีหน้าที่ดูแลกองทุนและค่าใช้จ่ายภายในบ้าน ถ้าคุณต้องการใช้เงิน คุณจะต้องได้รับการอนุมัติจากพ่อก่อน”

"พูดว่าอะไรนะ?!" เอเลนคำรามอย่างเร่งรีบ “คำขอของฉันไม่มีความหมายแล้วใช่ไหม?”

ชาร์ลีพยักหน้า “ถ้าเป็นเรื่องเงินต้องไปถามจากพ่อก่อนนะครับ”

“นี่ แกกล้าเอาจาค็อบมาเพื่อเอาชนะฉันเหรอ! ฉันเป็นแม่ยายของแกนะ ถ้าฉันขอเงินแก แกก็ต้องให้เงินฉันโดยไม่ต้องถามอะไรทั้งนั้น!”

ชาร์ลียิ้ม “แน่นอน ผมจะให้เงินคุณถ้าพ่อบอกว่าโอเค ผมจะให้เงินคุณทั้งหมดด้วยซ้ำ!”

“แก…” เอเลนเผชิญหน้ากับชาร์ลีด้วยความตกใจ “โอ้ นี่คือสิ่งที่แกต้องการจะทำใช่ไหม? ต้องการท้าทายฉันอย่างนั้นใช่ไหม?!”

“แม่ครับ พ่อจะเป็นคนดูแลเรื่องเงินในอนาคต แม่เป็นคนพูดเองนะครับไม่ใช่ผมสักหน่อย ผมแค่ทำตามค
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อที่ GoodNovel
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทที่เกี่ยวข้อง

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 808

    เอเลนวิ่งขึ้นบันไดไปที่ชั้นสองและพยายามเปิดประตูห้องของชาร์ลีและแคลร์ เธอยิ้มอย่างมีชัยเมื่อลูกบิดประตูเปิดออกอย่างง่ายดายเมื่อเธอเข้าไปในห้องแล้ว เธอก็เริ่มคุ้ยสิ่งของของพวกเขาอย่างไรก็ตาม มันเป็นวันแรกที่พวกเขาย้ายเข้ามาอยู่ในวิลล่า พวกเขาไม่มีเวลาเก็บสิ่งของไว้ในตู้และไม่ได้มีของมีค่าวางอยู่รอบๆเอเลนค้นหาอยู่นานแต่ไม่พบกระเป๋าสตางค์ของชาร์ลีหรือบัตรธนาคาร เมื่อเธออยู่ในท่ามกลางความคับข้องใจ ดวงตาของเธอกะพริบอย่างกระตือรือร้นเมื่อเห็นเสื้อโค้ตของชาร์ลีแขวนอยู่ในตู้เสื้อผ้า เธอรีบเดินไปข้างหน้าและควานหากระเป๋ากางเกงอยู่ครู่หนึ่ง ในที่สุด เธอพบบัตรธนาคารสีดำและสีทองในกระเป๋าใบหนึ่งในบัตรเต็มไปด้วยคำจากภาษาต่างประเทศที่เธอไม่เข้าใจ ยกเว้นบัตรจากซิตี้แบงก์เธอไม่รู้ว่ามันเป็นบัตรธนาคารประเภทไหน แม้จะมองดูการ์ดไปมาอย่างระมัดระวังแล้วก็ตาม แต่การ์ดนั้นดูพิเศษมากเธอรู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่งกับการค้นพบของเธอ เธอรีบเก็บการ์ดไว้ในกระเป๋าเสื้อและกระซิบกับตัวเองว่า “ฮิฮิ ชาร์ลี โอ้ ชาร์ลี นายไม่อยากให้เงินฉันใช่ไหม? ไม่เป็นไรนะ เพราะว่าฉันจะเอาไปเอง! นอกจากนี้ ถ้านายพูดด้วยน้ำเสียงที

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 809

    คุณนายลูอิสถอนหายใจ “มันเป็นงานของฉันที่จะพานายเข้าไปในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า แต่นายไม่มีภาระหน้าที่ที่จะต้องดูแลฉันและจ่ายค่ารักษาพยาบาลราคาแพงให้ฉันนะ นอกจากนี้ ฉันรู้ดีว่าชีวิตของนายในตระกูลวิลสันเป็นอย่างไร…”จากนั้นเธอก็พูดต่อว่า “ไม่ต้องกังวลนะชาร์ลี ฉันจะหาวิธีตอบแทนนายเอง”ชาร์ลีดีใจมาก คุณนายลูอิสปฏิบัติต่อเขาเหมือนเป็นลูกชายของเธอจริง ๆ และเธอก็ห่วงใยเขามากเขาพูดด้วยน้ำเสียงที่จริงใจว่า “คุณนายลูอิส คุณไม่ต้องกังวลเรื่องเงินหรือเรื่องที่จะจ่ายเงินคืนให้ผมหรอกนะครับ”“ไม่ ฉันทำไม่ได้! มันเป็นเงินจำนวนมาก ฉันต้องจ่ายคืนนายสิ!”“ไม่ครับ คุณนายลูอิส ผมจดจำความเมตตาของคุณที่มีต่อผมเสมอ เป็นหน้าที่ของผมที่จะต้องจ่ายเงินเพื่อการรักษาของคุณ ถ้าคุณยังยืนกรานที่จะคืนเงินให้ผม แสดงว่าคุณกำลังปฏิบัติกับผมเหมือนคนแปลกหน้าและผมอาจจะไม่อยากเจอคุณอีก!”คุณนายลูอิสยิ้มอย่างอบอุ่นกับคำพูดของเขา แต่เธอรู้ว่าเธอไม่สามารถรับเงินของเขาแบบนั้นได้ เธอจะคืนเงินให้เขาไม่ว่าเขาจะพูดอะไรก็ตามแต่เธอพูดทางโทรศัพท์ว่า “ในเมื่อตอนนี้นายเป็นผู้ใหญ่แล้ว ฉันก็จะฟังนาย ว่าแต่นายกับแคลร์เป็นอย่างไรบ้าง?”

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 810

    เอเลนลองเดาเป็นวันครบรอบแต่งงานของชาร์ลีและแคลร์ที่ตู้เอทีเอ็มทันทีหน้าจอขึ้นว่า “สวัสดี ท่านผู้มีเกียรติสมาชิก ซิตี้แบงก์ สุพรีม วีไอพี รหัสผ่านของคุณไม่ถูกต้อง วันนี้คุณเหลืออีก 1 ครั้ง”“เวรเอ้ย!” เอเลนสาปแช่ง “ผิดอีกแล้ว? โถ่เว้ย ฉันเหลือแค่โอกาสเดียวเท่านั้น…”เธอกระทืบเท้าอย่างกังวล จู่ ๆ ก็มีความคิดหนึ่งแวบเข้ามาในหัว อาจจะเป็นวันเกิดของชาร์ลีเองหรือเปล่า?เธออยากลองเดาดู แต่จู่ ๆ เธอก็นึกขึ้นได้ว่าเธอไม่รู้ว่าวันเกิดของเขาคือเมื่อไหร่ เธอหยิบโทรศัพท์ออกมาและโทรหาแคลร์อย่างเขินอายเธอรีบถามทันทีที่รับสาย “แคลร์ วันเกิดของชาร์ลีคือวันไหน?”แคลร์ถามด้วยความสงสัย “แม่คะ ทำไมถึงอยากรู้ขึ้นมาล่ะ?”เธอรู้ว่าแม่ของเธอดูถูกชาร์ลีมาตลอด เธอจึงไม่เข้าใจว่าทำไมเธอถึงต้องการรู้วันเกิดของชาร์ลีอย่างกะทันหันเอเลนพูดอย่างเขินอาย “โอ้ เอ่ออ ชาร์ลีได้ให้วิลล่ากับเราแล้วใช่ไหม? เขาทำงานหนักเพื่อสิ่งนั้น ดังนั้นแม่จึงต้องการตอบแทนเขาด้วยการฉลองวันเกิดของเขาไงล่ะ”“วันที่สอง เดือนกุมภาพันธ์ค่ะ”เอเลนขมวดคิ้ว “2 กุมภาพันธ์? แบบนี้ก็ตรงกับพิธีฉลองของชาวคริสต์นะสิ?”“ใช่ค่ะ”“หืม… แล้ววั

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 811

    เอเลนจ้องไปที่ตัวเลขบนตู้เอทีเอ็ม เธอตกใจและงุนงง!เธอรู้สึกเหมือนโลกกำลังบีบอยู่รอบตัวเธอหัวใจของเธอเต้นแรง เธอไม่เข้าใจว่าทำไมชาร์ลีถึงมีเงิน 2 หมื่นล้านในบัญชี!"ไม่มีทาง! มันเป็นไปได้ยังไง? สองหมื่นล้าน! นี่ฉันบ้าหรือชาร์ลีบ้า? เขาไปเอาเงินมาจากไหนเยอะแยะ?”มือของเอเลนสั่นอย่างรุนแรง สองหมื่นล้าน! ไม่ใช่สองร้อยดอลลาร์ ไม่ใช่สองล้านดอลลาร์ แต่เป็นสองหมื่นล้าน!เธอไม่เคยฝันถึงเงินมากมายขนาดนี้มาก่อนในชีวิต!ชาร์ลีไปเอาเงินมาจากไหนเนี่ย? เขาหลอกบิล เกตส์โดยที่พวกเขาไม่รู้เหรอ?ในขณะนั้นเอง ความคิดแรกของเธอคือโทรหาชาร์ลีและถามเรื่องเงินเขาแต่ในวินาทีถัดมา เธอส่ายหัวอย่างหนักแน่น "ไม่! ฉันไม่สามารถโทรหาเขาได้! เขาจะรู้ว่าฉันขโมยบัตรของเขามา!”สิ่งที่เธอควรทำตอนนี้คือโอนเงินของเขาเข้าบัญชีของเธอให้เร็วที่สุดก่อนที่เขาจะรู้ตัว!เธอคลิกที่ตัวเลือกการโอนเงินทันทีและป้อนหมายเลขบัญชีธนาคารของเธอ จากนั้นเมื่อตัวอักษรกะพริบตามจำนวนเงินที่จะโอน เธอก็ลังเลหลังจากนั้นครู่หนึ่ง รอยยิ้มอันชั่วร้ายก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเธอเมื่อเธอกด 21,900,000,000 ในช่องจำนวน!ใช่ เอเลนวางแผนที่จะโอนเง

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 812

    'ใช่ นี่คือเอเลน' การกระทำของเธอเหมือนพายุทอร์นาโด ทุกที่ที่เธอไป จะไม่ทิ้งอะไรไว้ภายหลัง!'เธอกำบัตรแน่นแล้วเดินเข้าไปในธนาคารด้วยความตื่นเต้นและความแน่วแน่พนักงานสาวกระตือรือร้นเดินเข้ามาหาเธอทันทีที่เธอเดินเข้ามา “สวัสดีค่ะ มีอะไรให้ช่วยไหมคะ? บอกเลขบัญชีให้ทราบทีค่ะ”เอเลนโบกแบล็คการ์ดในมือของเธอและพูดอย่างกระตือรือร้นว่า “ฉันต้องการโอนเงิน!”หญิงสาวงุนงงเมื่อเห็นบัตรนั่น!พนักงาน ซิตี้แบงก์ ทุกคนได้รับการฝึกอบรมก่อนเริ่มทำงาน ในการฝึกอบรม มีส่วนที่อธิบายเกี่ยวกับแบล็คการ์ดไว้โดยเฉพาะ!แบล็คการ์ดเป็นบัตรที่สุดพิเศษของ ซิตี้แบงก์ มันถูกจำกัดไว้ที่หนึ่งร้อยใบในโลกและมีเพียงห้าใบในประเทศเท่านั้น!ทุกคนที่เป็นเจ้าของแบล็คการ์ดเป็นลูกค้าระดับ วีไอพีสูงสุดของ ซิตี้แบงก์ที่สามารถเพลิดเพลินกับการดูแลส่วนบุคคลด้วยความเคารพและการต้อนรับอย่างสูงสุดจากผู้บริหารระดับสูงของทุกสาขา!พนักงานสาวไม่คาดคิด ว่าจะมีแบล็คการ์ดในตำนาน มาปรากฏในเมืองชั้นรองอย่างโอลรัส ฮิลล์!เธอรีบไปข้างหน้าโค้งด้วยความเคารพและพูดว่า “เรียนแขกผู้มีเกียรติ โปรดตามดิฉันไปที่ห้องรับรองวีไอพี! ดิฉันจะขอให้ผู้จัดการธ

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 813

    เอเลนรู้สึกสบายใจเมื่อได้ยินคำพูดของดอเรียนดังนั้นตู้เอทีเอ็มจึงมีไว้สำหรับคนธรรมดา!ฮ่า ๆ สำหรับคนธรรมดา เขาหมายถึงคนจนเหรอ? ฮ่า ๆ !เขาพูดถูก เธอกำลังจะเป็นมหาเศรษฐีที่มีมูลค่าหลายพันล้าน ตัวตนอันสูงส่งของเธอจะทำธุรกรรมหน้าตู้เอทีเอ็มเหมือนคนชั้นต่ำเหล่านั้นได้อย่างไร?เอเลนยิ้มอย่างผู้มีชัย ขณะที่เธอยืดตัวและพูดว่า “ไม่เลว ลี ทำได้ดีมาก!”“โอ้ ยินดีครับ!” ดอเรียนกล่าวด้วยความเคารพว่า “คุณต้องการโอนเงินใช่ไหมครับ? ผมจะช่วยคุณเอง”เขานั่งตรงข้ามกับเอเลนและเปิดคอมพิวเตอร์ในห้องวีไอพีพอเปิดคอมก็ถามว่า “คุณผู้หญิงครับ โอนเข้าบัญชีไหนครับ?”เอเลนหยิบบัตรของเธอออกมา ยื่นให้เขาพร้อมกับแบล็คการ์ด และพูดว่า “โอนเงิน 2.19 หมื่นล้านจากบัตรสีดำใบนี้ไปยังบัตร ICBC สีขาวใบนี้!”โดเรียนตกใจจนแทบฉี่ราด“คุณผู้หญิง…คุณแน่ใจหรือว่าต้องการโอน 2.19 หมื่นล้าน?!”เอเลนพยักหน้าเร่งรีบและพูดอย่างไม่อดทน “เออ! หยุดไร้สาระแล้วรีบทำธุรกรรมให้ฉันเถอะ! ไม่อย่างนั้นฉันจะทุบธนาคารนี้ทิ้ง!”ดอเรียนกลืนน้ำลายอย่างประหม่า เขาหยิบแบล็คการ์ดใส่เข้าไปในเครื่องอ่านบัตรแล้วพูดว่า "กรุณาใส่รหัสผ่านของคุณครับ"

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 814

    จากนั้น ดอเรียนก็พูดทันทีว่า “ผมได้รับการแจ้งเตือนตรงนี้ว่าโอนเงินแล้วครับ”เอเลนเปิดแอปธนาคารบนมือถืออย่างรวดเร็วเพื่อตรวจสอบ เธอขมวดคิ้วอย่างผิดหวังและถามว่า “ทำไมฉันยังไม่ได้รับมันเลย?”“อย่ากังวลไปครับ ทั้งหมดคือ 2.19 หมื่นล้าน หากเป็นเงินจำนวนมากขนาดนี้ ระบบของธนาคารจะต้องทำการยืนยันธุรกรรมซ้ำและรายงานไปยังสำนักงานใหญ่เพื่อยื่นเรื่อง ดังนั้นจะใช้เวลาสักครู่ในการโอนให้สำเร็จครับ”เอเลนคำรามด้วยความหงุดหงิด “โอ้พระเจ้า ล้อเล่นกันเหรอ? ฉันต้องรอเหรอ? ฉันต้องรอนานแค่ไหน!”“ผมไม่แน่ใจครับ มันจะใช้เวลาหลายสิบนาทีหรืออาจถึงหนึ่งวันทำการ”“โอ้พระเจ้า ทำไมมันใช้เวลานานนักล่ะ? รีบเร่งให้ระบบทำงานเร็วขึ้น ไม่อย่างนั้นฉันจะสั่งให้ ซิตี้แบงก์ ไล่แกออก!”“มันอยู่นอกเหนือการควบคุมของผมครับ มันเป็นการตัดสินใจจากสำนักงานใหญ่ ผมไม่สามารถช่วยอะไรได้เลยครับ มันเป็นข้อบังคับ ต่อให้คุณจะไปฟ้องผมในศาลก็ตาม…”ดูจากท่าทางของเขาแล้ว เอเลนรู้ได้ว่า ดอเรียน ชายคนนี้ไม่มีอำนาจและไม่มีสิทธิ์ที่จะเร่งการทำธุรกรรม ดังนั้นเธอจึงโกรธจัด “อ๊ะ! ถ้าฉันรู้ว่ามันจะใช้เวลานาน ฉันคงโอนเงินหนึ่งล้านก่อนมาดำเนินการต

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 815

    ชาร์ลีที่สงบและมั่นคงอยู่เสมอ อดไม่ได้ที่จะตกตะลึงเมื่อเห็นข้อความนี้!มีเงินฝากทั้งหมด 2.19 หมื่นล้านในแบล็คการ์ดของซิตี้แบงก์หนึ่งในนั้นคือเงินหมื่นล้านที่แต่เดิมอยู่ในบัญชี ครั้งที่สตีเฟนมอบบัตรนี้ให้เขาในตอนแรกและเงินอีกหนึ่งหมื่นล้านที่เขาเอามาจาก มาซาโอะ โคบายาชิ และอีกหนึ่งพันล้านที่เขาได้รับจากจิโร โคบายาชิ หลังจากที่พ่อของเขาเสียชีวิตนอกจากนี้ยังมีเงินหนึ่งพันล้านที่เขาได้รับจากนายท่านมัวร์ ซึ่งเขาไม่รู้ว่าจะจัดการกับมันอย่างไร ดังนั้นเขาจึงฝากเงินไว้ในบัตรดังนั้น เขามียอดคงเหลือในบัญชีของเขาสองหมื่นสองพันล้าน แต่เนื่องจากเขาไม่ได้ใช้จับจ่ายอะไรไปมาก จึงมี 2.19 หมื่นล้านกว่า ที่เหลือจากหลายสิบล้านเขาใช้ไปแต่ตอนนี้มีคนโอนเงินไป 2.19 หมื่นล้านแล้ว! ใครทำ!คนแรกที่เขานึกถึงคือตระกูลเวดพวกเขาตัดสินใจที่จะนำบัตรของเขาคืน เพราะชาร์ลีไม่ยอมกลับไปหาตระกูลเป็นเวลานานหรือเปล่า?ไม่ มันไม่น่าเป็นไปได้เลย เหตุใดตระกูลเวดที่ร่ำรวยมาก จึงต้องการเอาเงินของเขาไป?ความเป็นไปได้อย่างที่สองคือ มันถูกแฮ็ก! อย่างไรก็ตาม แบล็คการ์ดนั้นได้รับการกล่าวขานว่ามีการเข้ารหัสแบบพิเศษซึ่งช

บทล่าสุด

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 1600

    “โอเค” ชาร์ลีพยักหน้าก่อนจะพูดว่า “เอาล่ะ ถึงเวลาที่นายต้องออกเดินทางแล้ว”ในเวลานี้จาเวียร์ก็วิ่งเข้าไปหาพวกเขาพร้อมกับแบตเตอรี่สำรองในมือ หลังจากนั้นเขาก็ยื่นแบตเตอรี่สำรองกับสายชาร์จให้กับดีแลนในขณะที่พูดว่า “ดีแลน นี่แบตเตอรี่สำรอง!”ดีแลนหยิบแบตเตอรี่สำรองใส่ไว้ในเป้ หลังจากปาดน้ำตาออกจากใบหน้าแล้ว เขาก็พูดกับทุกคนว่า “คุณยาย คุณตา พ่อ แม่ ลุง อา ผมจะไปแล้วนะคับ…”ทุกคนโบกมือให้เขา “ไปเถอะ อย่าลืมใส่ใจในเรื่องความปลอดภัยบนท้องถนนนะ!”ดีแลนมองไปที่ชาร์ลีอีกครั้งก่อนจะโค้งคำนับแล้วพูดว่า “ผมจะไปแล้วนะครับคุณเวด…”ชาร์ลีส่งเสียงพึมพำในขณะที่พูดว่า “รีบไปเถอะ ไม่งั้นนายจะถูกทำโทษที่ไปถึงช้านะ”ดีแลนรีบพยักหน้าในขณะที่พูดว่า “ไม่ต้องเป็นห่วงครับ! ผมจะทำให้ดีที่สุดครับ!”ชาร์ลีโบกมือแล้วพูดว่า “อืม ไปได้แล้ว!”ดีแลนพยักหน้าก่อนจะหันกลับไปมองเหล่าญาติ ๆ อย่างไม่เต็มใจ จากนั้นเขาก็เริ่มปั่นจักรยาน Phoenix 28 คันใหญ่อย่างหนักหน่วง หลังจากถีบจักรยานไปได้สองสามครั้ง ในที่สุดดีแลนก็ถีบจักรยานจากไปในลักษณะโคลงเคลงซิลเวียเริ่มร้องไห้อย่างขมขื่น ลีโอนาร์ดจึงรีบคว้าเธอมาปลอบโยนอยู่ในอ้อ

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 1599

    เมื่องานเลี้ยงวันเกิดสิ้นสุดลง และแขกคนอื่น ๆ ได้กลับไปแล้ว ดีแลนก็เข็นรถจักรยาน Phoenix 28 คันใหม่ออกมาในเวลานี้จู่ ๆ ดีแลนก็นึกถึงเพลงฮิตที่เขาเคยเห็นในคลิปวิดีโอสั้น ๆ…เพลงนี้ก็คือเพลง ‘ขี่มอเตอร์ไซต์แสนรักของฉัน’...ในขณะที่เขานึกถึงเพลงนี้ เขาก็มองไปที่จักรยาน Phoenix 28 ในสภาพเก่าที่ดูน่าเกลียดนั้น แล้วอดที่จะถอนหายใจไม่ได้ในขณะที่คิดกับตัวเองว่า ‘ถ้าฉันขี่มอเตอร์ไซค์ไปโอลรัสฮิลล์ได้ก็คงจะดีไม่น้อย เพราะจะทำให้ฉันสามารถเดินทางได้ประมาณสามถึงสี่ร้อยกิโลเมตรต่อวัน ซึ่งจะช่วยให้ฉันเดินทางไปถึงโอลรัสฮิลล์ได้เร็วที่สุด จะได้ไม่ต้องทนทุกข์กับความคับข้องใจและความอยุติธรรมมากมายในระหว่างทาง…’แต่ช่างน่าสงสารเหลือเกินที่เขารู้ว่าชาร์จะไม่มีทางเปิดโอกาสให้เขาได้ต่อรองอะไรเลย เขาจึงทำได้แค่เข็นจักรยานออกมาเพื่อเตรียมตัวออกเดินทางเจริล… ลุงของเขาถือหมวกกันน็อกสีเขียวอยู่ในมือ ในขณะที่พยายามจะสวมให้กับดีแลน ดีแลนหลบเลี่ยงหมวกใบนั้นในขณะที่ถามอย่างอึดอัดใจว่า “ทำไมถึงซื้อหมวกกันน็อกสีเขียวมาให้ผมล่ะลุง? หมวกสีเขียวเป็นสัญลักษณ์ของผู้ชายที่โดนสวมเขานะ…”“อย่าพูดถึงเรื่องนั้นเลยน่า” เจร

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 1598

    "หา? เร็วไปไหม? คุณจะไม่อยู่ที่อีสต์คลิฟฟ์ต่ออีกสักสองสามวันเหรอ?”“ผมทำธุระของผมเสร็จหมดแล้วน่ะ ไม่มีธุระอะไรให้ผมต้องอยู่ที่นี่อีก ผมจะออกเดินทางพรุ่งนี้เลย”เมื่อลอรีนได้ยินดังนี้ เธอก็พูดขึ้นอย่างไม่ลังเลเลยว่า “ถ้าอย่างนั้นฉันก็จะออกจากอีสต์คลิฟฟ์พรุ่งนี้ด้วย เราเดินทางกลับโอลรัสฮิลล์พร้อมกันดีไหมคะ? เราจะได้นั่งเครื่องบินลำเดียวกันชาร์ลีอยากจะปฏิเสธเธอ แต่เมื่อเขาเห็นสีหน้าที่แสดงความวิงวอนของเธอแล้ว เขาก็ปฏิเสธเธอไม่ลงเพราะไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม… นับเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับคนเป็นเพื่อนกัน ที่ต้องนั่งเครื่องบินลำเดียวกัน ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถหลบเลี่ยงการนั่งเครื่องบินเที่ยวบินเดียวกับเธอได้ชาร์ลีจึงพูดว่า “ได้สิ เรากลับด้วยกันก็ได้”ลอรีนรีบพูดว่า “ถ้าอย่างนั้นเดี๋ยวคุณให้รายละเอียดบัตรประจำตัวกับฉันมานะ ฉันจะได้ซื้อตั๋วเครื่องบินของเราพร้อมกัน!”“โอเค”***ในขณะที่งานเลี้ยงวันเกิดยังคงดำเนินอยู่นั้น ลุงและอารองของดีแลนก็ได้ตระเตรียมการเดินทางด้วยการปั่นจักรยานไปยังโอลรัสฮิลล์ให้ดีแลนเรียบร้อยแล้วพวกเขาได้ให้คนไปซื้อจักรยาน Phoenix 28 รุ่นเก่ามา แล้วติดตั้งชั้นวางสัมภา

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 1597

    หลังจากนั้นงานเลี้ยงวันเกิดก็เริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการมีการจัดที่นั่งให้กับชาร์ลีเป็นพิเศษในฐานะที่เขาเป็นแขกผู้มีเกียรติสูงสุด โดยเขาได้นั่งอยู่ข้างนายท่านโธมัสกับลอรีนและริกลีย์หลังจากนั้นสมาชิกของตระกูลโธมัสก็ผลัดกันดื่มอวยพรให้เขา โดยทั้งการแสดงออกทางสีหน้า น้ำเสียง และการกระทำล้วนเต็มไปด้วยการสรรเสริญเยินยอ ชาร์ลีไม่มีอะไรจะพูดมากนัก เมื่อมีคนมาดื่มอวยพรให้เขา เขาก็แค่ดื่มอวยพรกลับไป ซึ่งถึงแม้ดีแลนจะเป็นคนมาดื่มอวยพรให้เขา เขาก็ดื่มอวยพรกลับไปอย่างง่ายดายในเวลานี้ริกลีย์ก็ยังมาดื่มอวยพรให้กับชาร์ลีอย่างระมัดระวังด้วย โดยเขาได้เยินยอแล้วพูดว่า “คุณเวดครับ ผมมีเรื่องจะถามคุณหน่อยครับ…”ชาร์ลีรู้อยู่แล้วว่าเขาจะถามอะไรก่อนที่เขาจะเริ่มพูดออกมาด้วยซ้ำไป เห็นได้ชัดว่าเขาต้องการให้ชาร์ลีช่วยฟื้นคืนสมรรถภาพ เพื่อให้เขากลับมาแข็งแกร่งได้อีกครั้งแต่เมื่อพิจารณาถึงเรื่องเลวร้ายทั้งหมดที่ครอบครัวของพวกเขาได้ทำกับครอบครัวของยูลแล้ว ชาร์ลีก็ยังแน่ใจว่าเขาจะไม่ยอมฟื้นคืนสมรรถภาพให้พวกเขาในตอนนี้ผู้ที่เป็นผู้ใหญ่แล้วจะต้องชดใช้และรับผิดชอบต่อการกระทำของพวกเขา ไม่อย่างนั้นแล้วพวกเขาจะได้บทเ

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 1596

    ชาร์ลีหยิบภาพวาดที่ยูลมอบให้เขาจากมือของดีแลน ก่อนจะยื่นให้กับยายของลอรีนด้วยตัวเอง หลังจากนั้นเขาก็พูดว่า “คุณยายโธมัสครับ นี่เป็นของเล็ก ๆ น้อย ๆ จากแคลร์และผมครับ ผมหวังว่าคุณยายจะรับมันไว้ และผมอยากจะขอโทษกับทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นไปเมื่อกี้นี้ ด้วยวันนี้เป็นงานเลี้ยงวันเกิดของคุณยาย ผมหวังว่าคุณยายคงจะให้อภัยผมนะครับ”คุณท่านโธมัสรู้สึกปลื้มใจแล้วรีบพูดขึ้นว่า “คุณเวด ไม่ต้องเกรงใจหรอกค่ะ จริง ๆ แล้วเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อกี้นี้เป็นเพราะหลานชายของฉันทำอะไรผิดไป ฉันมาคิดดูแล้ว… ทั้งหมดนั้นเป็นเพราะเราละเลยในการอบรมสั่งสอนหลานของเรา จึงทำให้คุณเวดต้องเดือดร้อน”ในขณะที่เธอพูดอยู่นั้น เธอก็มองดูภาพวาดก่อนจะพูดว่า “คุณเวดคะ ภาพวาดนี้มีมูลค่ามากเหลือเกิน ฉันคงรับของขวัญชิ้นนี้ไว้ไม่ได้หรอกค่ะ!”ชาร์ลีรีบพูดว่า “คุณยายโธมัสครับ ของขวัญชิ้นนี้เป็นเพียงของเล็ก ๆ น้อย ๆ จากแคลร์และผม มูลค่าของของขวัญชิ้นนี้ไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไรเลย คุณยายไม่ต้องเกรงใจผมหรอกครับ พูดตามตรงนะครับ ผมไม่ได้ใช้จ่ายเงินกับของขวัญชิ้นนี้เลยด้วยซ้ำ เพราะคุณโกลดิ้งจากโกลดิ้งกรุ๊ปมอบภาพวาดนี้ให้ผม แล้วผมก็นำมา

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 1595

    เมื่อได้ยินว่าเขาจะต้องไปขนปูนซีเมนต์ในไซต์ก่อสร้าง ดีแลนก็ส่ายหัวอย่างบ้าคลั่งทันที!เมื่อเปรียบเทียบกันแล้ว เขาคงต้องทนทุกข์ทรมานและรู้สึกคับข้องใจเพียงเล็กน้อย ถ้าเขาต้องอาศัยอยู่ในชุมชนแออัด โดยมีค่าครองชีพเดือนละหนึ่งหมื่นบาท แต่ถ้าเขาต้องไปขนปูนซีเมนต์ในไซต์ก่อสร้าง เขาก็คงต้องทนทุกข์ทรมานอย่างมาก และต้องเจอะเจอความยากลำบากมากมายในไซต์ก่อสร้างแห่งนั้นเขาจึงพยักหน้าแบบไม่คิดอะไรทันที “คุณเวดครับ ผมยอมรับเงื่อนไขทั้งหมดของคุณแล้ว ผมจะไม่ต่อรองอะไรกับคุณแล้วครับ! ขอแค่อย่าส่งผมไปไซต์ก่อสร้างนั้นเลยนะครับ…”ชาร์ลีรู้สึกพอใจมากแล้วพูดอย่างเย็นชาว่า “อย่าลืมปรับปรุงเปลี่ยนแปลงและกลับเนื้อกลับตัวเป็นคนดีหลังจากนายไปถึงที่โอลรัสฮิลล์แล้ว อย่าสร้างปัญหาอะไรเพิ่มขึ้นมาอีกล่ะ ถ้านายยังคงอยู่ที่อีสต์คลิฟฟ์ต่อไป ทายาทที่ชอบเยาะเย้ยถากถางคนอื่นอย่างนาย ก็อาจก่อให้เกิดหายนะที่ร้ายแรงกว่านี้ได้ในสักวันหนึ่ง นายอาจเข้าไปพัวพันและทำให้ให้ตระกูลโธมัสและตระกูลโคชต้องเดือดร้อนได้!”ในเวลานี้สองพี่น้องอย่างเจริลและจาเวีย์ก็อดที่จะตัวสั่นขึ้นมาเล็กน้อยไม่ได้ดูเหมือนคำพูดของชาร์ลีจะทำให้คนทั้งคู่

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 1594

    สิ่งที่เจ็บปวดที่สุดก็คือ การปั่นจักรยานอย่างยากลำบากจากอีสต์คลิฟฟ์ไปยังโอลรัสฮิลล์แต่นั่นก็เป็นเรื่องที่ยังพอรับได้ การที่ต้องปั่นจักรยานเป็นเวลาครึ่งเดือน ก็ยังดีเสียกว่าการนอนบนเตียงอยู่ครึ่งเดือนหลังผ่าตัดนอกจากนี้เขายังรู้สึกคับข้องใจอย่างมากในระหว่างการผ่าตัดครั้งล่าสุด ยิ่งไปกว่านั้นเขาก็ยังไม่หายดีเลย ถ้าเขาต้องเข้ารับการผ่าตัดแบบเดิมอีกครั้งในเร็ว ๆ นี้ เขาก็จะต้องได้รับความเจ็บปวดเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่าอย่างแน่นอนในเวลานี้ชาร์ลีพูดขึ้นมาว่า “ฉันให้นายไปที่โอลรัสฮิลล์ก็เพื่อให้นายได้ไปปรับปรุงตัวและกลับเนื้อกลับตัวใหม่ นายคิดว่า การที่ฉันให้นายไปที่โอลรัสฮิลล์เพื่อให้ไปสนุกสนานกับชีวิตที่นั่นเหรอ? จะบอกอะไรให้นะ นายจะต้องปั่นจักรยานธรรมดา ๆ อย่าง Phoenix 28 เท่านั้น ใช้อย่างอื่นไม่ได้เลย! ไม่งั้นฉันจะให้นายปั่นจักรยานไปโอลรัสฮิลล์พร้อมกับเกวียนที่บรรทุกก้อนอิฐไปจนเต็มคัน!”“แล้วหลังจากนายไปถึงโอลรัสฮิลล์ นอกจากนายจะต้องคอยขับรถรับส่งให้กับลอรีนแล้ว นายต้องเช่าห้องเดี่ยวในชุมชนแออัดคลิฟฟ์คูลส์ด้วย ค่าใช้จ่ายรายเดือนรวมถึงค่าเช่าบ้านของนายจะต้องไม่เกินเดือนละหนึ่งหมื่นบาท!”

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 1593

    เมื่อเขาได้ยินว่า จะต้องขี่จักรยานจากอีสต์คลิฟฟ์ไปยังโอลรัสฮิลล์ตลอดทาง และต้องอยู่ในโอลรัสฮิลล์ในฐานะคนขับรถเป็นเวลาหนึ่งปี ดีแลนก็รู้เหมือนกำลังจะตายไปแล้วจริง ๆ ประเด็นก็คือระยะทางจากอีสต์คลิฟฟ์ไปโอลรัสฮิลล์นั้น มีระยะทางมากกว่า 1,200 กิโลเมตร เขาจะไม่ตายเพราะหมดแรงถ้าต้องปั่นจักรยานไปตลอดทางจริง ๆ เหรอ?แล้วตอนนี้ก็อยู่ในเดือนธันวาคมซึ่งเข้าสู่ฤดูหนาวแล้ว เขาจะต้องขี่จักรยานตลอดทางไปจนถึงภาคใต้ แล้วไม่ได้รับอนุญาตให้พักในโรงแรมเลยด้วย ข้อกำหนดเหล่านี้รุนแรงเกินไปไม่ใช่เหรอ?ดีแลนรู้สึกเสียใจมากและน้ำตาก็เริ่มไหลอาบใบหน้านี่มันเรื่องบ้าบออะไรกันเนี่ย… เขาเป็นนายน้อยคนที่สามของตระกูลโคช แต่จะต้องขี่จักรยานไปจนถึงโอลรัสฮิลล์? เขาจะไม่ล้มตายไปในระหว่างทางหรอกเหรอ?คงจะน่าทึ่งมากถ้าเขาสามารถปั่นจักรยานได้วันละห้าสิบ หรือหกสิบกิโลเมตรระยะทางกว่า 1,200 กิโลเมตร เขาจะต้องปั่นจักรยานไปประมาณยี่สิบวัน!แต่นี่มันเดือนธันวาคมแล้วนะ!เขาสะอึกสะอื้นพร้อมกับพูดว่า “คุณเวดครับ ถ้าผมเริ่มปั่นจักรยานไปโอลรัสฮิลล์ กว่าจะถึงที่นั่นก็คงเป็นเดือนมกราคมแล้ว น้องสาวผมจะต้องกลับมาฉลองปีใหม่ที่

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 1592

    ลอรีนดีใจมากแล้วพูดอย่างตื่นเต้นว่า “ขอบคุณมากนะคะชาร์ลี!”ชาร์ลีรีบพูดว่า “รอเดี๋ยวนะ ผมจะไม่บังคับให้เขากลืนจี้หยกเข้าไป แต่ยังต้องลงโทษเขาด้วยวิธีอื่น ไม่งั้นเขาคงไม่จดจำไว้เป็นบทเรียน”ลอรีนรีบถามว่า “คุณจะลงโทษเขาด้วยวิธีไหนคะ ชาร์ลี? คงไม่ร้ายแรงไปกว่าการกลืนจี้หยกเข้าไปแล้วใช่ไหมคะ?”“ไม่หรอกครับ ชาร์ลียิ้มเบา ๆ ก่อนจะพูดว่า “คุณมั่นใจได้เลยว่า การลงโทษครั้งนี้จะส่งผลดีกับตัวเขาอย่างแน่นอน”ในที่สุดลอรีนก็รู้สึกสบายใจในขณะที่พูดอย่างเสน่หาว่า “ขอบคุณนะคะชาร์ลี ขอบคุณที่ให้อภัยพี่ชายของฉัน และปล่อยเขาไปเพราะเห็นแก่ฉัน ถ้าอย่างนั้น คุณให้โอกาสฉันได้ตอบแทนคุณดีไหมคะ…”ชาร์ลีถามด้วยความประหลาดใจ “คุณจะตอบแทนผมยังไงเหรอ?”ลอรีนกะพริบตาในขณะที่ยิ้มและพูดอย่างตั้งใจว่า “ฉันสัญญาว่าจะแต่งงานกับคุณ และให้กำเนิดลูกชายตัวอ้วน ๆ เพื่อคุณ! คุณคิดว่ายังไงคะ?”ชาร์ลีตอบด้วยน้ำเสียงจริงจังว่า “อย่าพูดอะไรแบบนี้อีก ผมเป็นสามีของเพื่อนสนิทของคุณนะ!”ลอรีนพยักหน้าก่อนจะพูดอย่างจริงจังว่า “ฉันรู้ค่ะ แต่คุณทั้งคู่แต่งงานกันแบบปลอม ๆ นี่! ก็ยังไม่ถือว่าเป็นการแต่งงานกันอย่างแท้จริง! จริง ๆ แล

สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status