เจ้าหน้าที่สองคนจับแขนเขา แฮโรลด์จ้องชาร์ลีด้วยความเกลียดชังขณะที่เขาถูกลากออกจากบ้าน และตะโกนว่า “เฮ้ย ไอ้สารเลว นายต้องการแบบนี้ใช่ไหม?”ชาร์ลียิ้ม “ลองเดาดูสิ”คริสโตเฟอร์ตะโกนออกมาว่า “ชาร์ลี เวด นายจะต้องชดใช้กับเรื่องนี้! ฉันจะฆ่านายเอง!”หัวหน้าเจ้าหน้าที่ตะโกนขึ้นว่า “เงียบเดี่ยวนี้”จากนั้นตำรวจก็พาทั้งสี่ขึ้นรถตำรวจและขับรถไปที่สถานีขณะที่เอเลนมองดูรถขับออกไป เธอตื่นเต้นมากจนตัวสั่น และพูดขึ้นมาว่า “เย้! ในที่สุดเราก็ไล่พวกเขาออกจากที่นี่! ยายแก่นั่นจะได้รับเวรรับกรรมของตัวเอง!”จาค็อบถอนหายใจด้วยความไม่พอใจ “ระวังปากของเธอถึงจะไม่เป็นไรที่เธอไม่ต้องการให้แม่อยู่ที่นี่ แต่หญิงชรายังคงเป็นแม่ของฉัน และแม่จะเป็นแบบนั้นตลอดไป”เอเลนขมวดคิ้วอย่างดูถูก “หึ คุณจะเรียกผู้หญิงคนนั้นว่าแม่ก็ได้ ตราบใดที่ยายแก่ไม่อยู่ในบ้านของฉัน!”แคลร์ที่เงียบอยู่ตลอด เธอถอนหายใจแล้วพูดว่า “คุณย่าน่าสงสารมาก ตอนนี้เราลองให้พวกเขาอาศัยอยู่ในบ้านหลังเก่าของเราก่อนดีไหมคะ?”“ให้พวกมันอาศัยอยู่ที่นั่นน่ะเหรอ?” เอเลนพึมพำ "ไม่มีทาง! ฉันควรจะซื้อหมูสี่ตัวเพื่อเลี้ยงไว้ในบ้านหลังนั้นมากกว่าปล่อยให
เอเลนคิดว่าชาร์ลีไอ้ขี้แพ้จะไม่กล้าปฏิเสธเธอถ้าเธอขอเงินจากเขาโดยตรงทันทีที่เธอได้รับเงินจากเขา เธอสามารถชวนเพื่อน ๆ ไปทานอาหารที่ร้านอาหารสุดหรู ตามด้วยสปาและทรีตเมนต์บำรุงผิวหน้า นี่คือสิ่งที่เรียกว่าวิถีชีวิตชนชั้นสูงชาร์ลีส่ายหัวตามคำขอของเธอ “แม่ครับ ผมให้เงินคุณไม่ได้หรอกนะครับ”"ทำไมจะไม่ได้ล่ะ?" เอเลนขมวดคิ้วอย่างงุนงง“ตอนนี้พ่อมีหน้าที่ดูแลกองทุนและค่าใช้จ่ายภายในบ้าน ถ้าคุณต้องการใช้เงิน คุณจะต้องได้รับการอนุมัติจากพ่อก่อน”"พูดว่าอะไรนะ?!" เอเลนคำรามอย่างเร่งรีบ “คำขอของฉันไม่มีความหมายแล้วใช่ไหม?”ชาร์ลีพยักหน้า “ถ้าเป็นเรื่องเงินต้องไปถามจากพ่อก่อนนะครับ”“นี่ แกกล้าเอาจาค็อบมาเพื่อเอาชนะฉันเหรอ! ฉันเป็นแม่ยายของแกนะ ถ้าฉันขอเงินแก แกก็ต้องให้เงินฉันโดยไม่ต้องถามอะไรทั้งนั้น!”ชาร์ลียิ้ม “แน่นอน ผมจะให้เงินคุณถ้าพ่อบอกว่าโอเค ผมจะให้เงินคุณทั้งหมดด้วยซ้ำ!”“แก…” เอเลนเผชิญหน้ากับชาร์ลีด้วยความตกใจ “โอ้ นี่คือสิ่งที่แกต้องการจะทำใช่ไหม? ต้องการท้าทายฉันอย่างนั้นใช่ไหม?!”“แม่ครับ พ่อจะเป็นคนดูแลเรื่องเงินในอนาคต แม่เป็นคนพูดเองนะครับไม่ใช่ผมสักหน่อย ผมแค่ทำตามค
เอเลนวิ่งขึ้นบันไดไปที่ชั้นสองและพยายามเปิดประตูห้องของชาร์ลีและแคลร์ เธอยิ้มอย่างมีชัยเมื่อลูกบิดประตูเปิดออกอย่างง่ายดายเมื่อเธอเข้าไปในห้องแล้ว เธอก็เริ่มคุ้ยสิ่งของของพวกเขาอย่างไรก็ตาม มันเป็นวันแรกที่พวกเขาย้ายเข้ามาอยู่ในวิลล่า พวกเขาไม่มีเวลาเก็บสิ่งของไว้ในตู้และไม่ได้มีของมีค่าวางอยู่รอบๆเอเลนค้นหาอยู่นานแต่ไม่พบกระเป๋าสตางค์ของชาร์ลีหรือบัตรธนาคาร เมื่อเธออยู่ในท่ามกลางความคับข้องใจ ดวงตาของเธอกะพริบอย่างกระตือรือร้นเมื่อเห็นเสื้อโค้ตของชาร์ลีแขวนอยู่ในตู้เสื้อผ้า เธอรีบเดินไปข้างหน้าและควานหากระเป๋ากางเกงอยู่ครู่หนึ่ง ในที่สุด เธอพบบัตรธนาคารสีดำและสีทองในกระเป๋าใบหนึ่งในบัตรเต็มไปด้วยคำจากภาษาต่างประเทศที่เธอไม่เข้าใจ ยกเว้นบัตรจากซิตี้แบงก์เธอไม่รู้ว่ามันเป็นบัตรธนาคารประเภทไหน แม้จะมองดูการ์ดไปมาอย่างระมัดระวังแล้วก็ตาม แต่การ์ดนั้นดูพิเศษมากเธอรู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่งกับการค้นพบของเธอ เธอรีบเก็บการ์ดไว้ในกระเป๋าเสื้อและกระซิบกับตัวเองว่า “ฮิฮิ ชาร์ลี โอ้ ชาร์ลี นายไม่อยากให้เงินฉันใช่ไหม? ไม่เป็นไรนะ เพราะว่าฉันจะเอาไปเอง! นอกจากนี้ ถ้านายพูดด้วยน้ำเสียงที
คุณนายลูอิสถอนหายใจ “มันเป็นงานของฉันที่จะพานายเข้าไปในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า แต่นายไม่มีภาระหน้าที่ที่จะต้องดูแลฉันและจ่ายค่ารักษาพยาบาลราคาแพงให้ฉันนะ นอกจากนี้ ฉันรู้ดีว่าชีวิตของนายในตระกูลวิลสันเป็นอย่างไร…”จากนั้นเธอก็พูดต่อว่า “ไม่ต้องกังวลนะชาร์ลี ฉันจะหาวิธีตอบแทนนายเอง”ชาร์ลีดีใจมาก คุณนายลูอิสปฏิบัติต่อเขาเหมือนเป็นลูกชายของเธอจริง ๆ และเธอก็ห่วงใยเขามากเขาพูดด้วยน้ำเสียงที่จริงใจว่า “คุณนายลูอิส คุณไม่ต้องกังวลเรื่องเงินหรือเรื่องที่จะจ่ายเงินคืนให้ผมหรอกนะครับ”“ไม่ ฉันทำไม่ได้! มันเป็นเงินจำนวนมาก ฉันต้องจ่ายคืนนายสิ!”“ไม่ครับ คุณนายลูอิส ผมจดจำความเมตตาของคุณที่มีต่อผมเสมอ เป็นหน้าที่ของผมที่จะต้องจ่ายเงินเพื่อการรักษาของคุณ ถ้าคุณยังยืนกรานที่จะคืนเงินให้ผม แสดงว่าคุณกำลังปฏิบัติกับผมเหมือนคนแปลกหน้าและผมอาจจะไม่อยากเจอคุณอีก!”คุณนายลูอิสยิ้มอย่างอบอุ่นกับคำพูดของเขา แต่เธอรู้ว่าเธอไม่สามารถรับเงินของเขาแบบนั้นได้ เธอจะคืนเงินให้เขาไม่ว่าเขาจะพูดอะไรก็ตามแต่เธอพูดทางโทรศัพท์ว่า “ในเมื่อตอนนี้นายเป็นผู้ใหญ่แล้ว ฉันก็จะฟังนาย ว่าแต่นายกับแคลร์เป็นอย่างไรบ้าง?”
เอเลนลองเดาเป็นวันครบรอบแต่งงานของชาร์ลีและแคลร์ที่ตู้เอทีเอ็มทันทีหน้าจอขึ้นว่า “สวัสดี ท่านผู้มีเกียรติสมาชิก ซิตี้แบงก์ สุพรีม วีไอพี รหัสผ่านของคุณไม่ถูกต้อง วันนี้คุณเหลืออีก 1 ครั้ง”“เวรเอ้ย!” เอเลนสาปแช่ง “ผิดอีกแล้ว? โถ่เว้ย ฉันเหลือแค่โอกาสเดียวเท่านั้น…”เธอกระทืบเท้าอย่างกังวล จู่ ๆ ก็มีความคิดหนึ่งแวบเข้ามาในหัว อาจจะเป็นวันเกิดของชาร์ลีเองหรือเปล่า?เธออยากลองเดาดู แต่จู่ ๆ เธอก็นึกขึ้นได้ว่าเธอไม่รู้ว่าวันเกิดของเขาคือเมื่อไหร่ เธอหยิบโทรศัพท์ออกมาและโทรหาแคลร์อย่างเขินอายเธอรีบถามทันทีที่รับสาย “แคลร์ วันเกิดของชาร์ลีคือวันไหน?”แคลร์ถามด้วยความสงสัย “แม่คะ ทำไมถึงอยากรู้ขึ้นมาล่ะ?”เธอรู้ว่าแม่ของเธอดูถูกชาร์ลีมาตลอด เธอจึงไม่เข้าใจว่าทำไมเธอถึงต้องการรู้วันเกิดของชาร์ลีอย่างกะทันหันเอเลนพูดอย่างเขินอาย “โอ้ เอ่ออ ชาร์ลีได้ให้วิลล่ากับเราแล้วใช่ไหม? เขาทำงานหนักเพื่อสิ่งนั้น ดังนั้นแม่จึงต้องการตอบแทนเขาด้วยการฉลองวันเกิดของเขาไงล่ะ”“วันที่สอง เดือนกุมภาพันธ์ค่ะ”เอเลนขมวดคิ้ว “2 กุมภาพันธ์? แบบนี้ก็ตรงกับพิธีฉลองของชาวคริสต์นะสิ?”“ใช่ค่ะ”“หืม… แล้ววั
เอเลนจ้องไปที่ตัวเลขบนตู้เอทีเอ็ม เธอตกใจและงุนงง!เธอรู้สึกเหมือนโลกกำลังบีบอยู่รอบตัวเธอหัวใจของเธอเต้นแรง เธอไม่เข้าใจว่าทำไมชาร์ลีถึงมีเงิน 2 หมื่นล้านในบัญชี!"ไม่มีทาง! มันเป็นไปได้ยังไง? สองหมื่นล้าน! นี่ฉันบ้าหรือชาร์ลีบ้า? เขาไปเอาเงินมาจากไหนเยอะแยะ?”มือของเอเลนสั่นอย่างรุนแรง สองหมื่นล้าน! ไม่ใช่สองร้อยดอลลาร์ ไม่ใช่สองล้านดอลลาร์ แต่เป็นสองหมื่นล้าน!เธอไม่เคยฝันถึงเงินมากมายขนาดนี้มาก่อนในชีวิต!ชาร์ลีไปเอาเงินมาจากไหนเนี่ย? เขาหลอกบิล เกตส์โดยที่พวกเขาไม่รู้เหรอ?ในขณะนั้นเอง ความคิดแรกของเธอคือโทรหาชาร์ลีและถามเรื่องเงินเขาแต่ในวินาทีถัดมา เธอส่ายหัวอย่างหนักแน่น "ไม่! ฉันไม่สามารถโทรหาเขาได้! เขาจะรู้ว่าฉันขโมยบัตรของเขามา!”สิ่งที่เธอควรทำตอนนี้คือโอนเงินของเขาเข้าบัญชีของเธอให้เร็วที่สุดก่อนที่เขาจะรู้ตัว!เธอคลิกที่ตัวเลือกการโอนเงินทันทีและป้อนหมายเลขบัญชีธนาคารของเธอ จากนั้นเมื่อตัวอักษรกะพริบตามจำนวนเงินที่จะโอน เธอก็ลังเลหลังจากนั้นครู่หนึ่ง รอยยิ้มอันชั่วร้ายก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเธอเมื่อเธอกด 21,900,000,000 ในช่องจำนวน!ใช่ เอเลนวางแผนที่จะโอนเง
'ใช่ นี่คือเอเลน' การกระทำของเธอเหมือนพายุทอร์นาโด ทุกที่ที่เธอไป จะไม่ทิ้งอะไรไว้ภายหลัง!'เธอกำบัตรแน่นแล้วเดินเข้าไปในธนาคารด้วยความตื่นเต้นและความแน่วแน่พนักงานสาวกระตือรือร้นเดินเข้ามาหาเธอทันทีที่เธอเดินเข้ามา “สวัสดีค่ะ มีอะไรให้ช่วยไหมคะ? บอกเลขบัญชีให้ทราบทีค่ะ”เอเลนโบกแบล็คการ์ดในมือของเธอและพูดอย่างกระตือรือร้นว่า “ฉันต้องการโอนเงิน!”หญิงสาวงุนงงเมื่อเห็นบัตรนั่น!พนักงาน ซิตี้แบงก์ ทุกคนได้รับการฝึกอบรมก่อนเริ่มทำงาน ในการฝึกอบรม มีส่วนที่อธิบายเกี่ยวกับแบล็คการ์ดไว้โดยเฉพาะ!แบล็คการ์ดเป็นบัตรที่สุดพิเศษของ ซิตี้แบงก์ มันถูกจำกัดไว้ที่หนึ่งร้อยใบในโลกและมีเพียงห้าใบในประเทศเท่านั้น!ทุกคนที่เป็นเจ้าของแบล็คการ์ดเป็นลูกค้าระดับ วีไอพีสูงสุดของ ซิตี้แบงก์ที่สามารถเพลิดเพลินกับการดูแลส่วนบุคคลด้วยความเคารพและการต้อนรับอย่างสูงสุดจากผู้บริหารระดับสูงของทุกสาขา!พนักงานสาวไม่คาดคิด ว่าจะมีแบล็คการ์ดในตำนาน มาปรากฏในเมืองชั้นรองอย่างโอลรัส ฮิลล์!เธอรีบไปข้างหน้าโค้งด้วยความเคารพและพูดว่า “เรียนแขกผู้มีเกียรติ โปรดตามดิฉันไปที่ห้องรับรองวีไอพี! ดิฉันจะขอให้ผู้จัดการธ
เอเลนรู้สึกสบายใจเมื่อได้ยินคำพูดของดอเรียนดังนั้นตู้เอทีเอ็มจึงมีไว้สำหรับคนธรรมดา!ฮ่า ๆ สำหรับคนธรรมดา เขาหมายถึงคนจนเหรอ? ฮ่า ๆ !เขาพูดถูก เธอกำลังจะเป็นมหาเศรษฐีที่มีมูลค่าหลายพันล้าน ตัวตนอันสูงส่งของเธอจะทำธุรกรรมหน้าตู้เอทีเอ็มเหมือนคนชั้นต่ำเหล่านั้นได้อย่างไร?เอเลนยิ้มอย่างผู้มีชัย ขณะที่เธอยืดตัวและพูดว่า “ไม่เลว ลี ทำได้ดีมาก!”“โอ้ ยินดีครับ!” ดอเรียนกล่าวด้วยความเคารพว่า “คุณต้องการโอนเงินใช่ไหมครับ? ผมจะช่วยคุณเอง”เขานั่งตรงข้ามกับเอเลนและเปิดคอมพิวเตอร์ในห้องวีไอพีพอเปิดคอมก็ถามว่า “คุณผู้หญิงครับ โอนเข้าบัญชีไหนครับ?”เอเลนหยิบบัตรของเธอออกมา ยื่นให้เขาพร้อมกับแบล็คการ์ด และพูดว่า “โอนเงิน 2.19 หมื่นล้านจากบัตรสีดำใบนี้ไปยังบัตร ICBC สีขาวใบนี้!”โดเรียนตกใจจนแทบฉี่ราด“คุณผู้หญิง…คุณแน่ใจหรือว่าต้องการโอน 2.19 หมื่นล้าน?!”เอเลนพยักหน้าเร่งรีบและพูดอย่างไม่อดทน “เออ! หยุดไร้สาระแล้วรีบทำธุรกรรมให้ฉันเถอะ! ไม่อย่างนั้นฉันจะทุบธนาคารนี้ทิ้ง!”ดอเรียนกลืนน้ำลายอย่างประหม่า เขาหยิบแบล็คการ์ดใส่เข้าไปในเครื่องอ่านบัตรแล้วพูดว่า "กรุณาใส่รหัสผ่านของคุณครับ"