All Chapters of กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ: Chapter 461 - Chapter 470

เคียนเสียสติไปแล้วศาสตร์ด้านจิตวิทยาที่ชาร์ลีตรึงอยู่ในใจของเขานั้นแข็งแกร่งมาก และประโยคเดียวกันนี้ก็ยังวนซ้ำอยู่ในใจของเขา “ทำให้ท้องอิ่ม! ทำให้ท้องอิ่ม!”ทั้งสามคนสิ้นหวังอย่างมาก พวกเขากระโดดขึ้นมาบนร่างเคียน และพยายามดึงเขาออกไปอย่างสิ้นหวัง แต่เขากลับนอนลงบนพื้นเหมือนหมาบ้ากำลังที่กำลังด่าแช่งและกินมันอยู่ในที่สุดผู้คุมก็มาพร้อมกับแพทย์สองสามคน แม้แต่หมอที่เคยเห็นผู้ป่วยทางจิตก็ยังหวาดผวากับเหตการณ์ประหลาดนี้พวกเขาเคยเห็นความเจ็บป่วยทางจิตทุกรูปแบบ แต่นี่เป็นเรื่องใหม่ทั้งหมด...มันน่ากลัวมาก!หมอรีบไปข้างหน้าลากเคียนออกจากกองอึ มัดเขาไว้กับเตียงพิเศษโดยมีเข็มขัดรัด แล้วผลักเขาเข้าไปในโรงพยาบาลในขณะเดียวกันนักศึกษาทุกคนที่มหาวิทยาลัยการเงินและเศรษฐศาสตร์โอลรัส ต่างพากันแชร์วิดีโอสุดสยองของเคียนหลายคนคงอาเจียนทันทีหลังจากดูวิดีโอ แต่พวกเขาก็พยายามควบคุมอาการคลื่นไส้เพื่อดูวิดีโอซ้ำ ๆ พวกเขาต่างก็ดูมีความสุข ขณะเฝ้าดูการกระทำที่น่าสังเวชของเคียน สำหรับพวกเขาแล้ว นี่คือผลกรรมสำหรับสิ่งเลวร้ายทั้งหมดที่เขาได้ทำกับเด็กผู้หญิง ทุกคนรู้ดีว่าเคียนเป็นบ้า และเขาชอบที่จะควบค

คืนนี้ถูกลิขิตให้พิเศษ และดูมีชีวิตชีวาด้านหนึ่ง เคียนทำให้ทุกคนอ้าปากค้างด้วยพฤติกรรมที่ผิดปกติของเขา ในอีกด้านหนึ่งของเมืองเคนเน็ธอยู่กับเจฟฟรีย์ พวกเขาก็รีบกลับไปที่บ้านของตระกูลวีเวอร์พร้อมโสมม่วงอายุหลายศตวรรษจำนวนสามก้านเคนเน็ธผิดหวังที่เขาล้มเหลวในการชนะโสมม่วงอายุสามร้อยปีในการประมูล เขาไม่พอใจที่โสมม่วงอายุนับศตวรรษดีไม่เท่าโสมอายุสามร้อยปีเท่าที่ควรจะเป็น แต่ต้องขอบคุณชาร์ลีที่เขาไม่ต้องเสียเงิน 900 ล้านไปกับสิ่งนั้น ...เคนเน็ธซื้อโสมสามตัวจากเพื่อนของเจฟฟรีย์ในราคา 30 ล้านบาท ในขณะที่ชาร์ลีใช้เงิน 1000 ล้านบาทไปกับโสมม่วงอายุสามร้อยปีเขารู้สึกอุ่นใจขึ้นมากเมื่อคิดถึงเงินทั้งหมดที่เก็บไว้ได้ ในตอนนี้สิ่งที่เขาหวังไว้ก็คือ ยาที่ได้รับการปรับปรุงให้ดีขึ้นจากตระกูลวีเวอร์ จะรักษาอาการของอวัยวะเพศเขาได้เนื่องจากความสำคัญของยานี้ต่อตระกูลวีเวอร์ สมาชิกในครอบครัวทั้งหมดจึงรวมถึงจอร์แดน วีเวอร์ ผู้ซึ่งเป็นหัวหน้าตระกูลวีเวอร์ เขาเดินกะเผลกอย่างอ่อนแรงเข้ามาที่ห้องนั่งเล่นขนาดใหญ่เพื่อดูกระบวนการนี้จอร์แดนมีอายุหกสิบปี เขาสวมสูท ผมของเขาเป็นสีเทาทั้งหมด ใบหน้าของเขาเหี่ยว

เคนเน็ธถือชามซุปสีม่วงเข้มราวกับว่าเขากำลังถือสมบัติที่เปราะบาง เขานำชามเข้าปากและดื่มมันในที่สุด!ทุกคนโดยเฉพาะเวนดี้เฝ้าดูเขาอย่างตั้งอกตั้งใจบอกตามตรงว่า เวนดี้หวังว่าจะได้อยู่กับเคนเน็ธมากกว่าเจฟฟรีย์ เพราะโมเดสเวย์กรุ๊ปซึ่งเป็นบริษัทของเคนเน็ธมีขนาดที่ใหญ่กว่า และเคนเน็ธก็จะใจดีกับเธอมากขึ้น เธอได้รับเงินค่าขนมห้าสิบล้านบาทจากเขามาก่อนในทางกลับกัน เธอไม่ได้รับผลประโยชน์ใด ๆ เลยจากเจฟฟรีย์ที่ขี้งกถ้าเคนเน็ธฟื้นความเป็นลูกผู้ชาย เขาอาจจะขอเธอกลับจากเจฟฟรีย์ก็เป็นได้!สมาชิกในตระกูลวีเวอร์กำลังเฝ้าดูเคนเน็ธอย่างใกล้ชิดเช่นกันเคนเน็ธอาจถือได้ว่าเป็นการทดลองทางการแพทย์ครั้งแรกของยาตัวใหม่นี้พวกเขากระตือรือร้นที่จะเห็นประสิทธิภาพของยา ถ้ามันทำงานได้อย่างยอดเยี่ยมพวกเขาก็จะร่ำรวย!หลังจากดื่มยา เคนเน็ธรู้สึกถึงความร้อนที่ไหลเวียนระหว่างไตของเขา และมันยิ่งร้อนขึ้นเรื่อย ๆ !เขารู้สึกราวกับว่ามีมังกรค่อย ๆ ตื่นขึ้นในร่างกายของเขา และเขาก็มีความสุข และตื่นเต้นกับมัน! เขาตะโกนอย่างยินดีขึ้นว่า “สุดยอด! นี่คือยาอายุวิเศษจริง ๆ ! ตอนนี้ผมรู้สึกเป็นไข้ และตัวร้อนนี่เป็นสัญญาณที่ดี

ภายในห้องนอนเคนเน็ธนอนอยู่บนเตียงอย่างใจจดใจจ่อรอผลของยาในขณะเดียวกันเวนดี้ก็สวมเสื้อคลุมอาบน้ำ และเข้าไปในห้องน้ำด้วยเหตุผลบางอย่าง เคนเน็ธรู้สึกว่า มีบางอย่างผิดปกติเกิดขึ้นภายในร่างกายของเขา ท้องน้อยของเขารู้สึกไม่ดีนับตั้งแต่ที่เขาอยู่ที่บ้านของตระกูลวีเวอร์ แต่ความเป็นชายของเขาก็ไม่มีการเปลี่ยนแปลงในความเป็นจริง เขาเริ่มรู้สึกคันและปวดอีกด้วย“ยามันคงกำลังทำงานอยู่แหละ!” เคนเน็ธปลอบใจตัวเองเวนดี้ออกมาจากห้องน้ำและนอนในอ้อมแขนของเคนเน็ธเหมือนแมวป่า เธอถามเบา ๆ ขณะเล่นกับขนหน้าอก “เคนเน็ธ ตอนนี้คุณรู้สึกยังไงบ้างคะ? คุณรู้สึกอะไรบ้างไหม?”เคนเน็ธส่ายหัว และพูดขมวดคิ้ว “ยัง แต่น่าจะเร็ว ๆ นี้แหละ”เวนดี้กระตือรือร้นที่จะได้ดูแลเรื่องนี้ของเคนเน็ธ และเก็บเกี่ยวผลประโยชน์จากเขามากขึ้น เธอจึงขยิบตาอย่างยั่วยวน และเริ่มปลดกระดุมกางเกงของเคนเน็ธมีความกระตือรือร้น และตื่นเต้นในดวงตาของเคนเน็ธ และหัวใจของเขาก็เร่าร้อนด้วยความปรารถนาเขารอมานานเกินไป และต้องทนทุกข์ทรมานอย่างมากในช่วงเวลาที่ผ่านมาอย่างไรก็ตาม…ทันทีที่เวนดี้ถอดกางเกงของเคนเน็ธออก ทันใดนั้นเธอก็ตะโกนด้วยความ

เคนเน็ธออกจากโรงพยาบาลซิลเวอร์วิง อย่างโกรธเกรี้ยว และรีบไปที่บ้านของตระกูลวีเวอร์พร้อมกับบอดี้การ์ดสองคนของเขาเมื่อเขามาถึงประตู คนรับใช้ก็รีบทักทายเขา และถามว่า “คุณวิลสัน คุณมาทำอะไรที่นี่ในเวลานี้เหรอ…”เคนเน็ธจ้องมองเขาด้วยดวงตาสีเข้ม เขาตบคนใช้ และคำราม "ไปให้พ้น ไอ้พวกบัดซบ!"ในขณะนี้เขาเป็นเหมือนภูเขาไฟที่เดินได้พร้อมกับความโกรธ และความอัปยศอดสูที่เดือดพล่านอยู่ภายในตัวเขาที่อาจปะทุได้ทุกเมื่อ!ด้วยบอดี้การ์ดกำยำสองคนของเขา เคนเน็ธจึงเข้าไปในบ้านของตระกูลวีเวอร์ได้ และตะโกนอย่างโหดเหี้ยมว่า “จอร์แดน วีเวอร์ออกมาเดี๋ยวนี้! ฉันจะฆ่าแก ถ้าแกให้ฉันรอ!”เสียงคำรามดังสนั่นของเคนเน็ธสั่นสะเทือนทั้งตระกูลวีเวอร์ราวกับว่าแผ่นดินไหวได้สั่นไปทั่วบ้านจอร์แดนไม่แม้แต่จะจัดการให้เสื้อคลุมของเขาเป็นระเบียบ ในขณะที่เขารีบออกจากห้องด้วยความช่วยเหลือของเจฟฟรีย์ ดวงตาของเขาเบิกกว้างด้วยความตกใจเมื่อเห็นเคนเน็ธที่โกรธแค้นยืนอยู่กลางห้องนั่งเล่นเขาจึงถามว่า “คุณวิลสัน คุณมาทำอะไรที่นี่? ทำไมคุณไม่อยู่บ้านเล่นสนุกหลังจากกินยาเข้าไปล่ะ?”“สนุกกับผีน่ะสิวะ? ฉันสนใจจะฆ่าแกมากกว่า!”เคนเน็ธจ้อ