All Chapters of กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ: Chapter 1411 - Chapter 1420

นานาโกะขมวดคิ้วแล้วพูดว่า “คุณเวดคะ ช่วยขยายความคำพูดของคุณหน่อยค่ะ!”ชาร์ลีกล่าวว่า “ก่อนอื่นเลย ถ้าคุณอยากจะเดินบนเส้นทางของโลกแห่งศิลปะการต่อสู้ คุณควรพัฒนาจิตใจและร่างกายของคุณก่อน แล้วจึงค่อยพัฒนาศิลปะการต่อสู้ต่าง ๆ“กล่าวอีกอย่างหนึ่งก็คือ การแสวงหาบนเส้นทางสายนี้ คุณต้องให้ความสำคัญทางด้านจิตใจมากกว่าความแข็งแกร่งทางร่างกาย และประเภทของศิลปะการต่อสู้”“ไม่สำคัญหรอกว่าคุณจะฝึกฝนการต่อสู้ การชกมวยที่ใช้เท้าเตะได้ คาราเต้ เทควันโด มวยหวิงชุน หรือมวยไท่เก๊ก แต่สิ่งที่สำคัญกว่าก็คือหัวใจของคุณเอง!”นานาโกะถามด้วยความงุนงง “หัวใจของฉันเหรอ? หัวใจของฉันผิดอะไรคะ?”ชาร์ลีดุว่าด้วยน้ำเสียงเย่อหยิ่ง “หัวใจของคุณมีแต่ความเมตตากรุณา เต็มไปด้วยเล่ห์เหลี่ยมและชั้นเชิง มีแต่ความใจแคบ ไม่ยอมรับความพ่ายแพ้ และที่สำคัญที่สุดก็คือ…ไม่มีความดุร้าย!“ความดุร้าย?!” ใบหน้าของนานาโกะดูเหยเกแล้วกลายเป็นบูดบึ้งในขณะที่อุทานว่า “คุณหมายความว่ายังไงคะ? ความดุร้ายคืออะไร?”ชาร์ลีกล่าว่า “สิ่งที่เรียกว่าความดุร้ายนั้นเป็นธรรมชาติของหมาป่า ซึ่งหมายถึงความทนทานและความเหี้ยมโหดที่เปรียบเสมือนหมาป่า เมื่

นานาโกะรีบวางมือลงบนพื้นพร้อมกับก้มศีรษะลงแล้วพูดว่า “คุณเวดคะ ฉันขอโทษคุณและชาวออสเกียนทุกคนในนามของชาวญี่ปุ่นทุกคนที่เคยทำร้ายชาวออสเกียนในอดีต ฉันเสียใจค่ะ! ฉันจะพยายามหาทางชดใช้ในเรื่องติดค้างของชาวญี่ปุ่นนี้ไปตลอดชีวิตเลยค่ะ!”ชาร์ลีโบกมือปฏิเสธ “ช่างมันเถอะ เรื่องติดค้างนี้ไม่มีวันชดใช้ได้หรอก แต่ผมต้องขอบคุณสำหรับความพยายามของคุณ”จากนั้นเขาก็เอื้อมมือไปช่วยพยุงนานาโกะให้ลุกขึ้นแล้วพูดว่า “คุณยังต้องทำการแข่งขันอีกสองแมตช์ รีบกลับไปเตรียมตัวไว้ให้ดี ผมในฐานะที่เป็นโค้ชของออโรร่า รอคอยที่จะได้เห็นคุณสองคนพบกันในรอบชิงชนะเลิศ ดังนั้นคุณต้องทำผลงานให้ดีในรอบรองชนะเลิศครั้งต่อไป เพื่อจะได้เข้าสู่รอบชิงชนะเลิศกับออโรร่า”นานาโกะพูดอย่างแน่วแน่ว่า “โปรดวางใจเถอะค่ะคุณเวด ฉันจะทำให้ดีที่สุด และเข้าไปพบกับออโรร่าในรอบชิงชนะเลิศให้ได้!”“ดี” ชาร์ลีพยักหน้า “แล้วเจอกันในรอบชิงชนะเลิศ”หลังจากนั้นชาร์ลีก็กลับไปที่รถบีเอ็มดับเบิ้ลยูของเขา แล้วขับเข้าไปในวิลล่าธอมป์สัน เฟิร์สในขณะที่รถแล่นออกไปนั้น นานาโกะก็จ้องไปที่รถเป็นเวลานานจนลับสายตาไป เธอยืนนิ่งอยู่ตรงนั้นเป็นเวลาเกือบสิบนาที

แคลร์ไม่สามารถอยู่ที่สตูดิโอได้ทั้งวันเพราะมีงานต้องทำ ดังนั้นพอถ่ายทำไปได้ครึ่งหนึ่งเธอก็กลับไปที่ออฟฟิศของเธอ โดยทิ้งให้ชาร์ลีและเลียมอยู่ที่สตูดิโอต่อไปหลังจากถ่ายทำโฆษณาเสร็จ พนักงานของบริษัทโฆษณาก็นำข้อมูลจากการถ่ายทำนั้นกลับไปที่ออฟฟิศของพวกเขาทันที เพื่อนำเข้าสู่กระบวนการทำงานในขั้นตอนหลังจากนั้น ส่วนชาร์ลีกับเลียมก็จัดงานเลี้ยงขึ้นที่โรงแรมแชงกรีล่าอีกครั้ง เพื่อให้ความบันเทิงกับควินน์และโดโรธีควินน์มีตารางการทำงานที่แน่นมากในช่วงนี้ เนื่องจากเธอเป็นหนึ่งในดาราชั้นนำของประเทศ จึงถูกเชิญให้ไปร่วมงานกาล่าฉลองตรุษจีนที่เรียกว่า ‘ชุนหว่าน’ ของปีนี้ และต้องโชว์การแสดงเดี่ยวด้วย ดังนั้นเธอจึงต้องรีบกลับไปที่อีสต์คลิฟฟ์ เพื่อเข้าร่วมการซ้อมใหญ่อย่างเป็นทางการครั้งแรกของงานกาล่านั้นดาราดังที่สามารถเข้าร่วมงาน ‘ชุนหว่าน’ ล้วนเป็นดาราดังระดับแนวหน้าของประเทศ เนื่องจากงานกาล่านั้นเป็นรายการบันเทิงที่มีผู้ชมมากที่สุด รวมทั้งเป็นรายการโทรทัศน์ที่มีผู้ชมมากที่สุดในโลกด้วย ดาราดังหลายคนจึงทำทุกวิถีทางเพื่อให้ได้เข้าร่วมงานกาล่านั้นเพื่อให้ได้ไปร่วมงานกาล่า ‘ชุนหว่าน’ ดาราดังหลายคนต่าง

ดังนั้นจาค็อบจึงรีบยอมรับแล้วพูดว่า “นี่เธอ! ช่วยหยุดการแก้ปัญหาทุกสิ่งทุกอย่างด้วยการตีโพยตีพายได้ไหม?”เอเลนพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา “ก็แกบอกเองนี่ว่าตอนนี้แกเป็นคนรับผิดชอบครอบครัว และฉันไม่มีสิทธิ์อะไรอีกแล้ว ถ้าฉันไม่เอะอะโวยวาย แล้วฉันจะสร้างสถานะให้ตัวเองในครอบครัวนี้ได้ยังไง?จาค็อบยอมถอยด้วยการพูดว่า “ก็ได้ ไม่เป็นไร ฉันพูดผิดเอง เธอมีสิทธิ์ที่จะเข้าครอบงำครอบครัวนี้ พอใจหรือยัง?”รอยยิ้มแห่งชัยชนะปรากฏบนใบหน้าของเอเลนในขณะที่พูดว่า “ในเมื่อแกพูดออกมาอย่างนั้นแล้ว ฉันก็ต้องขอใช้สิทธิ์และอำนาจเสียหน่อยแล้ว บอกฉันมาตามตรงจาค็อบตอนนี้แกมีเงินอยู่เท่าไหร่? แกแอบขายวัตถุโบราณโดยไม่ให้ฉันรู้หรือเปล่า?”จาค็อบพูดด้วยสีหน้าบูดบึ้งด้วยความโกรธเคือง “ขายของเก่ากับผีอะไรล่ะ! บอกตามตรงนะตอนนี้ฉันไม่มีเงินติดกระเป๋าเลย! ไม่มีหนทางสร้างรายได้จากสมาคมจิตรกรรมและการเขียนอักษรจีนเลยด้วย! ก่อนหน้านี้ฉันสร้างรายได้ด้วยการขายของเก่า แต่ตอนนี้ไม่มีโชคทางด้านนั้นแล้ว เมื่อเร็ว ๆ นี้ฉันได้รับภาพเขียนอักษรจีนราคาถูกมาสองสามภาพ ซึ่งคิดว่าจะขายต่อเพื่อหารายได้พิเศษได้ แต่คิดผิดที่ซื้อมาในราคาภาพละหลาย

แคลร์โน้มตัวเข้ามากระซิบถามชาร์ลี “แม่เป็นอะไรไป? ทำไมถึงมาทำอาหารอยู่ในครัวล่ะ?”ชาร์ลีหัวเราะแล้วพูดว่า “แม่บอกว่าอยากให้ผมได้ลองกินอาหารฝีมือแม่ ก็เลยลงมือทำบะหมี่ไข่กับมะเขือเทศอยู่นี่แหละ”แคลร์อุทานออกมาว่า “โอ้พระเจ้า แม่ของฉันริเริ่มจะทำอาหาร ช่างเป็นเรื่องเหลือเชื่อจริง ๆ เลยนะคะ! ฉันเดาว่าแม่คงได้เรียนรู้ข้อผิดพลาดแล้วพยายามจะแก้ไขให้ถูกต้อง”แต่ชาร์ลีไม่ได้คิดเห็นแบบเดียวกับเธอ แต่เขารู้สึกว่าสิ่งที่เรียกว่าอาหารเช้าฟรีนั้นอาจไม่ฟรีอย่างที่คิด เพราะไม่ว่าจะอย่างไร เอเลนต้องกำลังทำอะไรสักอย่างที่ต้องการความช่วยเหลือจากเขา ไม่เช่นนั้นคนที่มีลักษณะนิสัยแบบเธอจะไม่มีทางริเริ่มทำอาหารอย่างแน่นอนแน่นอนว่าที่โต๊ะอาหาร เอเลนกำลังเสิร์ฟบะหมี่ให้ชาร์ลีด้วยตัวเอง เธอยิ้มอย่างเอียงอายแล้วพูดว่า “ลูกเขยที่รักของแม่ แม่มีเรื่องจะขอร้องเธอหน่อยน่ะจ้ะ ไม่รู้ว่าเธอจะโอเคไหม?”ชาร์ลีตอบว่า “แม่ครับ แม่ต้องการอะไรก็พูดออกมาเถอะครับ ผมจะไม่ปฏิเสธหรอกถ้าเป็นอะไรที่สมเหตุสมผล และอยู่ในขอบเขตที่ผมสามารถทำให้ได้”เอเลนยิ้มกว้างขึ้นทันที แล้วพูดอย่างตั้งใจว่า “แหม… ลูกเขยที่รักของแม่ แม่ตระห