เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 1420
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-29 19:42:56บทที่เกี่ยวข้อง
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1421
พูดตรง ๆ เอเลนไม่อยากประจบประแจงชาร์ลีนักหรอก แต่ปัจจุบันเธออยู่ในสถานะที่น่าอึดอัดใจมาก เธอไม่มีอำนาจทางด้านการเงินในครอบครัวอีกต่อไปแล้ว แม้แต่วิลล่าธอมป์สัน เฟิร์สอันแสนหรูหราก็ยังเป็นชื่อของชาร์ลีซึ่งเธอนั้นไม่มีส่วนเกี่ยวข้องอะไรเลยที่สำคัญกว่านั้นก็คือ… เนื่องจากเธอจะสูญเสียเงินสองล้านดอลลาร์ไปกับเล่ห์อุบายไพ่นกกระจอกของฮันนาห์ เธอก็รู้ว่าเธอไม่ค่อยมีความสำคัญในครอบครัวอีกต่อไป แม้แต่จาค็อบที่เธอมักจะตะโกนใส่หน้าและคอยระรานเขาอยู่เสมอก็ยังหันมาต่อต้านและทุบตีเธอ ภายในสถานการณ์เช่นนี้ เธอรู้ว่าเธอไม่มีความโอ่อ่าพอจะไปเชิดหน้าชูตาและวางท่าเป็นคนสำคัญอย่างที่เคยเป็นได้ ด้วยเหตุนี้เอเลนจึงรู้ว่า ณ ตอนนี้เธอทำได้เพียงต้องสงบเสงี่ยมเจียมตัว และพยายามเข้าข้างชาร์ลีอยู่ตลอด เธอคงถึงที่ตายแน่ ๆ ถ้าวันหนึ่งแม้แต่ชาร์ลีก็หันมาต่อต้านเธอ แล้วไล่ตะเพิดเธอออกจากบ้านนอกจากนี้ ชาร์ลียังเต็มใจที่จะช่วยถามเรื่องเครื่องสำอางราคาแพงให้ ซึ่งแน่นอนว่าเธอจะต้องประจบประแจงและชื่นชมเขามากขึ้นกว่าเดิมแคลร์ไม่คาดคิดมาก่อนว่าชาร์ลีจะถามเรื่องเครื่องสำอางให้เอเลนด้วยความสมัครใจ เธอถอนหายใจอย่างช่วยอะ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1422
เมื่อเอเลนได้ยินดังนี้ก็รู้สึกขอบคุณอย่างท่วมท้นแล้วพูดว่า “โอ้ ลูกเขยที่รักของแม่! เธอช่างเป็นลูกเขยที่ดีที่สุดในโลก! นับเป็นบุญของแม่จริง ๆ ที่มีลูกเขยที่ยอดเยี่ยมอย่างเธอ…”จาค็อบซึ่งนั่งอยู่ข้าง ๆ มาตลอดก็ถอนหายใจซ้ำแล้วซ้ำอีก เขารู้ว่าชาร์ลีมีพรสวรรค์ไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง เมื่อเขาบอกว่าจะหามาให้ เขาก็จะทำตามที่พูดนั้นแต่อย่างไรก็ตาม นับเป็นเรื่องยากสำหรับเขาในการถอนคำพูด เมื่อคิดถึงเรื่องที่เอเลนใช้เครื่องสำอางที่มีมูลค่าหลายแสนดอลลาร์ในเวลานี้นี่เองที่ชาร์ลีบังเอิญพูดกับเขาว่า “พ่อครับ วันนี้พ่อใช้รถหรือเปล่า? วันนี้ผมมีธุระต้องทำ ถ้าพ่อไม่ต้องใช้รถ ผมขอยืมไปใช้ได้ไหมครับ?ชาร์ลีต้องไปส่งควินน์ที่สนามบิน แล้วจากนั้นก็รีบไปที่สนามกีฬาโอลรัส เพื่อดูการแข่งขันของออโรร่า ซึ่งถ้าไม่มีรถไว้ใช้ในการเดินทางก็คงจะไม่ค่อยสะดวกนักจาค็อบรีบพูดว่า “อ้อ ถ้าอย่างนั้นเดี๋ยวแกไปส่งพ่อที่มหาวิทยาลัยการศึกษาผู้ใหญ่ก็ได้ ที่นั่นเขาเตรียมอาหารกลางวันไว้ให้แล้ว พ่อก็เลยไม่ต้องกลับมากินที่บ้าน ถ้าเสร็จธุระในช่วงบ่ายแล้วเดี๋ยวพ่อจะนั่งแท็กซี่กลับบ้านเอง”ชาร์ลีพยักหน้าแล้วพูดว่า “ถ้าอย่างนั้นเรารี
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1423
ในฐานะที่เป็นผู้ชายเหมือนกัน ชาร์ลีเข้าใจความคิดของชายชราคนนี้เป็นอย่างดีมีผู้ชายคนไหนในโลกนี้ที่ไม่อยากให้ผู้หญิงของเขามีความสุขบ้างล่ะ?มีเพียงบางคนเท่านั้นที่ความสามารถมีจำกัดจึงไม่สามารถทำเช่นนั้นได้เช่นเดียวกับชาร์ลีในสมัยนั้น ที่ไม่เพียงแต่จะยากจนแต่ยังไม่มีทรัพย์สินด้วย มีอยู่หลายครั้งที่ถึงวันครบรอบวันเกิดของแคลร์ หรือครบรอบการแต่งงานของพวกเขา ชาร์ลีอยากให้ของขวัญดี ๆ แก่ภรรยา แต่เขาขัดสนเรื่องเงินทอง จึงทำได้เพียงแค่คิดเท่านั้นของขวัญล้ำค่าชิ้นแรกที่มอบให้กับภรรยา คือตอนที่สตีเฟนพบเขาแล้ว ซึ่งในตอนนั้นเขาซื้อสร้อยหยกที่เอ็มเมอรัลด์ คอร์ทให้ภรรยาถึงแม้ว่าชาร์ลีจะอยากคืนทุกสิ่งทุกอย่างให้กับภรรยา แต่ด้วยความสามารถของเขาในตอนนั้น แค่ซื้อเครื่องสำอางดี ๆ ให้เธอก็ยังเป็นเรื่องยากเลยถึงแม้ว่าจาค็อบจะแก่แล้ว แต่ความรู้สึกของเขาที่มีต่อมาทิลด้าหลังจากผ่านไปยี่สิบปีก็ยังเหมือนกับรักครั้งแรก ดังนั้นเขาจึงหวังเป็นธรรมดาที่จะให้ของขวัญดี ๆ กับเธอชาร์ลีเข้าใจในประเด็นนี้เป็นอย่างดีเขาจึงพูดด้วยน้ำเสียงอบอุ่นว่า “ไม่มีปัญหาครับพ่อ ผมจะจัดเพิ่มอีกเซตไว้ให้พ่อ” “เยี่ยมไปเลย!”
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1424
เมื่อควินน์มองเห็นชาร์ลีในตอนนี้ หัวใจของเด็กหญิงตัวเล็ก ๆ ที่อยู่ในตัวเธอก็พลุ่งพล่านขึ้นทันที เธอวิ่งเข้าไปหาแล้วกอดเขาไว้แน่น จากนั้นก็พูดเบา ๆ ว่า “พี่ชาร์ลี วันนี้ฉันต้องกลับไปที่อีสต์คลิฟฟ์แล้ว พี่ต้องฝืนใจปล่อยให้ฉันกลับไปหรือเปล่าคะ?”ชาร์ลีหัวเราะแล้วบอกว่า “เธอควรต้องกลับแล้วล่ะ เพราะต้องกลับไปซ้อมการแสดงในงานเทศกาล ‘ชุนหว่าน’ คนทั้งประเทศกำลังรอดูการแสดงของเธอในงานเทศกาล ‘ชุนหว่าน’ อยู่นะ”ควินน์ไม่พอใจกับคำตอบของเขาแล้วพึมพำว่า “พี่ตอบไม่ตรงคำถามเลย! ฉันถามพี่ว่าพี่ต้องฝืนใจปล่อยให้ฉันกลับไปหรือเปล่า?”ชาร์ลีอยากจะตอบว่าเขาไม่ได้ฝืนใจ แต่รู้สึกว่าถ้าพูดอย่างนั้นออกไป ควินน์จะต้องเหวี่ยงใส่เขาอีกแน่ ๆถึงกระนั้นเขาก็ไม่สามารถพูดได้ว่าเขาต้องฝืนใจ เพราะจริง ๆ แล้วเขาอยากให้ควินน์กลับไปเร็ว ๆ ไม่เช่นนั้นเธอคงอยู่ในโอลรัส ฮิลล์ต่อไปแล้วอาจสร้างปัญหาให้เขาอีกถ้าแคลร์รู้ว่ามีอะไรเกิดขึ้นระหว่างเขากับควินน์ล่ะก็ เธอจะต้องโกรธมากแน่ดังนั้นเขาจึงพูดอย่างคลุมเครือว่า “เธอกลับไปทำงานของเธอก่อนดีกว่า แล้วฉันจะรีบตามไปเยี่ยมที่บ้านของเธอในอีกสองสามวัน”“ก็ได้” ควินน์ทำหน้ามุ่ยพ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1425
ในขณะที่ไอแซคกำลังยุ่งกับการซื้อเครื่องสำอางให้ชาร์ลีอยู่นั้น ชาร์ลีก็เดินทางมาถึงสนามกีฬาโอลรัส วันนี้การแข่งขันได้ดำเนินมาถึงรอบรองชนะเลิศแล้วการแข่งขันในรอบที่แล้ว ออโรร่าสามารถสร้างผลงานด้วยการเอาชนะโจแอนนา จนกลายเป็นจุดสนใจในโลกอินเทอร์เน็ต แล้วทำให้การแข่งขันในรอบนี้ได้รับความสนใจจากผู้คนเป็นอย่างมากทันทีดังนั้นการแข่งขันรอบรองชนะเลิศในวันนี้ จึงได้รับความสนใจจากผู้ชมทั่วประเทศ ในบริเวณด้านนอกสนามกีฬาโอลรัส มีผู้ชมมากมายได้ซื้อตัวในราคาที่สูงมากเพื่อเข้ามาดูออโรร่าก้าวผ่านเข้าสู่รอบชิงชนะเลิศมีการปล่อยหนังโฆษณายาแก้โรคกระเพาะโคบายาชิอย่างต่อเนื่องทั้งในและนอกสนามกีฬา เนื่องจากพวกเขาเป็นสปอนเซอร์หลัก การโฆษณานี้จึงมีให้เห็นไปทุกที่ แค่ยกกล้องขึ้นมาถ่ายรูป ก็จะทำให้เห็นโฆษณายาแก้โรคกระเพาะโคบายาชิแล้ว นอกจากนี้ผู้ประกาศข่าวในการแข่งขันรอบนี้ยังเผยให้เห็นโลโก้ของยาแก้โรคกระเพาะโคบายาชิ บริเวณมุมล่างขวาของหน้าจอโทรทัศน์อยู่บ่อยครั้งสิ่งที่น่าเกรงขามกว่านั้นก็คือ มีผู้ประกาศข่าวมากมายมารวมตัวกันอยู่ที่นี่ และพวกเขาใช้โทรศัพท์มือถือเป็นอุปกรณ์ในการถ่ายทอดสดการแข่งขันให้เพื่
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1426
ไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม การปรากฎตัวของชาร์ลีได้ทำให้พวกเขาไม่สามารถเป็นอาจารย์และลูกศิษย์ได้ดังเดิม ซึ่งส่งผลกระทบต่อความกระตือรือร้นของพวกเขาอย่างมากแต่ถึงอย่างไรคาสึกิก็ยังคงหวังว่านานาโกะจะสามารถทำคะแนนได้ดีถึงแม้ว่าเธอจะไม่สามารถคว้าแชมป์ในการแข่งขันครั้งนี้ได้ แต่ด้วยความสามารถของเธอ ก็ไม่น่าจะมีปัญหาอะไรในการได้ตำแหน่งรองชนะเลิศแต่ถ้าเธอทำคะแนนได้ไม่ดี เธอก็อาจจะไม่ได้แม้แต่ตำแหน่งรองชนะเลิศด้วยซ้ำโชคดีที่เขาดูวิดีโอการแข่งขันของเธอแล้ว และไม่พบความผิดปกติในตัวนานาโกะ เมื่อเปรียบเทียบกับตัวตนตามปกติของเธอนานาโกะเองก็ไม่ใช่นักกีฬาประเภทที่ตื่นเต้นกับอะไรง่าย ๆ ดังนั้นก่อนลงแข่งขันนัดสำคัญ โดยปกติเธอก็จะอยู่ในความสงบนิ่งมาก ๆ อย่างเช่นที่เธอกำลังพักผ่อนอยู่ในตอนนี้เมื่อเห็นว่าใกล้จะถึงเวลาแข่งขันแล้ว ฮิโรชิก็พูดขึ้นมาว่า “คุณครับ ตอนนี้มีเวลาอีกห้าทีก่อนที่คุณจะต้องเข้าไปในสนามประลอง”นานาโกะลืมตาขึ้น ผงกศีรษะเบา ๆ แล้วตอบว่า “รู้แล้วค่ะ”ฮิโรชิพูดต่อไปว่า “คุณครับ ผมกำลังแชทผ่านวิดีโอคอลกับคุณยามาโมโตะ คุณอยากจะถามอะไรเขาไหมครับ?”ในขณะที่เขาพูดนั้น เขาก็รีบหันกล้องไปท
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1427
นานาโกะรู้สึกโศกเศร้าอยู่ภายในใจเป็นอย่างมากหลังจากรู้ว่าเธอมีมุมมองที่จำกัด สิ่งที่เธอต้องทำก็คือ การกระโจนหนีออกมา แต่น่าเสียดายที่ชาร์ลีไม่ให้โอกาสนี้กับเธอเมื่อเห็นเธอแสดงสีหน้าหมดหวัง คาสึกิก็รีบปลอบแล้วพูดว่า “นานาโกะ ตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่จะมาคิดถึงเรื่องนี้ คุณควรเอาชนะเกมแข่งขันนี้ให้ได้ก่อน หลังจากนั้นเราค่อยมาคิดส่วนที่เหลือกันต่อ!”นานาโกะพยักหน้าอย่างหนักแน่น เธอบอกคาสึกิอย่างรวดเร็วว่า “อาจารย์คะฉันต้องเข้าสนามประลองแล้ว”“ไปเถอะ!” คาสึกิให้กำลังใจเธอพร้อมกับพูดว่า “คุณต้องทำให้ดีที่สุดในการแข่งขันครั้งนี้ ไม่ว่าชาร์ลีจะยอมรับคุณเป็นลูกศิษย์หรือไม่ก็ตาม คุณต้องทำให้เขาเห็นความสามารถของคุณ! ฉะนั้นจงพยายามอย่างเต็มที่ ในการคว้าชัยชนะอย่างงดงามที่สุดในแมตช์นี้!”“งดงามที่สุด?”“ถูกต้อง!” คาสึกิยืนยัน เขากล่าวต่อไปว่า “นานาโกะ หลังจากออโรร่าเอาชนะโจแอนนาเมื่อคราวที่แล้วได้ เธอก็โด่งดังมากทางอินเทอร์เน็ต ผมหวังว่าคุณจะไปให้สุด เมื่อต้องต่อสู้เพื่อปล่อยท่าไม้ตายในการเอาชนะคู่ต่อสู้!”นานาโกอุทานออกมาว่า “อาจารย์คะ มิเชลล์เป็นตัวเต็งอันดับสอง! เราเคยประลองฝีมือกันมาก่อน แล
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1428
ในขณะนั้นนักกีฬาสี่คนได้เดินเข้ามาใกล้สนามประลองทั้งสองสนามนั้นแล้วสนามที่หนึ่งนั้นอยู่ทางด้านซ้าย ส่วนสนามที่สองอยู่ทางด้านขวา โดยมีผู้ชมนั่งล้อมรอบแต่ละสนามเอาไว้วันนี้มีผู้ชมนั่งเต็มทุกที่นั่ง ก่อนที่การแข่งขันจะเริ่มต้นขึ้นนั้น มีเสียงปรบมือ เสียงผิวปาก และเสียงเชียร์ดังขึ้นอย่างไม่ขาดสายชาร์ลียืนอยู่ทางด้านล่างของสนามต่อสู้ด้านหลังออโรร่า นี่คือจุดที่มีไว้ให้โค้ชกีฬามวยจีนซ่านโฉ่วใช้เป็นที่ดูการแข่งขันโค้ชของฝ่ายตรงข้ามมองเขาอย่างกระวนกระวายใจในขณะนั้น ส่วนเขาก็มองดูออโรร่าซึ่งอยู่ในบริเวณนั้นเป็นครั้งคราว เขาเตรียมผ้าขนหนูไว้ในมือ เมื่อลูกศิษย์ของเขาไม่สามารถพยุงตัวให้ยืนอยู่บนเวทีได้ เขาก็จะรีบโยนผ้าขนหนูไปให้เร็วที่สุด เพื่อเป็นการส่งสัญญาณยอมรับความพ่ายแพ้เมื่ออยู่ในสนามต่อสู้ ออโรร่ามองดูวิคตอเรียซึ่งเป็นคู่ต่อสู้ของเธอด้วยสีหน้าไร้ความปรานีก่อนที่ชาร์ลีจะช่วยออโรร่าปรับปรุงสภาพร่างกายนั้น เธอไม่ใช่คู่ต่อสู้ที่ดูสมน้ำสมเนื้อกับวิคตอเรียเลย เพราะไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม เด็กสาวชาวออสเตรเลียคนนี้ก็มีทั้งความสูงและสภาพร่างกายที่ดีกว่าออโรร่ามากแต่ตอนนี้ออโรร่ามีความมั่
บทล่าสุด
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1600
“โอเค” ชาร์ลีพยักหน้าก่อนจะพูดว่า “เอาล่ะ ถึงเวลาที่นายต้องออกเดินทางแล้ว”ในเวลานี้จาเวียร์ก็วิ่งเข้าไปหาพวกเขาพร้อมกับแบตเตอรี่สำรองในมือ หลังจากนั้นเขาก็ยื่นแบตเตอรี่สำรองกับสายชาร์จให้กับดีแลนในขณะที่พูดว่า “ดีแลน นี่แบตเตอรี่สำรอง!”ดีแลนหยิบแบตเตอรี่สำรองใส่ไว้ในเป้ หลังจากปาดน้ำตาออกจากใบหน้าแล้ว เขาก็พูดกับทุกคนว่า “คุณยาย คุณตา พ่อ แม่ ลุง อา ผมจะไปแล้วนะคับ…”ทุกคนโบกมือให้เขา “ไปเถอะ อย่าลืมใส่ใจในเรื่องความปลอดภัยบนท้องถนนนะ!”ดีแลนมองไปที่ชาร์ลีอีกครั้งก่อนจะโค้งคำนับแล้วพูดว่า “ผมจะไปแล้วนะครับคุณเวด…”ชาร์ลีส่งเสียงพึมพำในขณะที่พูดว่า “รีบไปเถอะ ไม่งั้นนายจะถูกทำโทษที่ไปถึงช้านะ”ดีแลนรีบพยักหน้าในขณะที่พูดว่า “ไม่ต้องเป็นห่วงครับ! ผมจะทำให้ดีที่สุดครับ!”ชาร์ลีโบกมือแล้วพูดว่า “อืม ไปได้แล้ว!”ดีแลนพยักหน้าก่อนจะหันกลับไปมองเหล่าญาติ ๆ อย่างไม่เต็มใจ จากนั้นเขาก็เริ่มปั่นจักรยาน Phoenix 28 คันใหญ่อย่างหนักหน่วง หลังจากถีบจักรยานไปได้สองสามครั้ง ในที่สุดดีแลนก็ถีบจักรยานจากไปในลักษณะโคลงเคลงซิลเวียเริ่มร้องไห้อย่างขมขื่น ลีโอนาร์ดจึงรีบคว้าเธอมาปลอบโยนอยู่ในอ้อ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1599
เมื่องานเลี้ยงวันเกิดสิ้นสุดลง และแขกคนอื่น ๆ ได้กลับไปแล้ว ดีแลนก็เข็นรถจักรยาน Phoenix 28 คันใหม่ออกมาในเวลานี้จู่ ๆ ดีแลนก็นึกถึงเพลงฮิตที่เขาเคยเห็นในคลิปวิดีโอสั้น ๆ…เพลงนี้ก็คือเพลง ‘ขี่มอเตอร์ไซต์แสนรักของฉัน’...ในขณะที่เขานึกถึงเพลงนี้ เขาก็มองไปที่จักรยาน Phoenix 28 ในสภาพเก่าที่ดูน่าเกลียดนั้น แล้วอดที่จะถอนหายใจไม่ได้ในขณะที่คิดกับตัวเองว่า ‘ถ้าฉันขี่มอเตอร์ไซค์ไปโอลรัสฮิลล์ได้ก็คงจะดีไม่น้อย เพราะจะทำให้ฉันสามารถเดินทางได้ประมาณสามถึงสี่ร้อยกิโลเมตรต่อวัน ซึ่งจะช่วยให้ฉันเดินทางไปถึงโอลรัสฮิลล์ได้เร็วที่สุด จะได้ไม่ต้องทนทุกข์กับความคับข้องใจและความอยุติธรรมมากมายในระหว่างทาง…’แต่ช่างน่าสงสารเหลือเกินที่เขารู้ว่าชาร์จะไม่มีทางเปิดโอกาสให้เขาได้ต่อรองอะไรเลย เขาจึงทำได้แค่เข็นจักรยานออกมาเพื่อเตรียมตัวออกเดินทางเจริล… ลุงของเขาถือหมวกกันน็อกสีเขียวอยู่ในมือ ในขณะที่พยายามจะสวมให้กับดีแลน ดีแลนหลบเลี่ยงหมวกใบนั้นในขณะที่ถามอย่างอึดอัดใจว่า “ทำไมถึงซื้อหมวกกันน็อกสีเขียวมาให้ผมล่ะลุง? หมวกสีเขียวเป็นสัญลักษณ์ของผู้ชายที่โดนสวมเขานะ…”“อย่าพูดถึงเรื่องนั้นเลยน่า” เจร
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1598
"หา? เร็วไปไหม? คุณจะไม่อยู่ที่อีสต์คลิฟฟ์ต่ออีกสักสองสามวันเหรอ?”“ผมทำธุระของผมเสร็จหมดแล้วน่ะ ไม่มีธุระอะไรให้ผมต้องอยู่ที่นี่อีก ผมจะออกเดินทางพรุ่งนี้เลย”เมื่อลอรีนได้ยินดังนี้ เธอก็พูดขึ้นอย่างไม่ลังเลเลยว่า “ถ้าอย่างนั้นฉันก็จะออกจากอีสต์คลิฟฟ์พรุ่งนี้ด้วย เราเดินทางกลับโอลรัสฮิลล์พร้อมกันดีไหมคะ? เราจะได้นั่งเครื่องบินลำเดียวกันชาร์ลีอยากจะปฏิเสธเธอ แต่เมื่อเขาเห็นสีหน้าที่แสดงความวิงวอนของเธอแล้ว เขาก็ปฏิเสธเธอไม่ลงเพราะไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม… นับเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับคนเป็นเพื่อนกัน ที่ต้องนั่งเครื่องบินลำเดียวกัน ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถหลบเลี่ยงการนั่งเครื่องบินเที่ยวบินเดียวกับเธอได้ชาร์ลีจึงพูดว่า “ได้สิ เรากลับด้วยกันก็ได้”ลอรีนรีบพูดว่า “ถ้าอย่างนั้นเดี๋ยวคุณให้รายละเอียดบัตรประจำตัวกับฉันมานะ ฉันจะได้ซื้อตั๋วเครื่องบินของเราพร้อมกัน!”“โอเค”***ในขณะที่งานเลี้ยงวันเกิดยังคงดำเนินอยู่นั้น ลุงและอารองของดีแลนก็ได้ตระเตรียมการเดินทางด้วยการปั่นจักรยานไปยังโอลรัสฮิลล์ให้ดีแลนเรียบร้อยแล้วพวกเขาได้ให้คนไปซื้อจักรยาน Phoenix 28 รุ่นเก่ามา แล้วติดตั้งชั้นวางสัมภา
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1597
หลังจากนั้นงานเลี้ยงวันเกิดก็เริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการมีการจัดที่นั่งให้กับชาร์ลีเป็นพิเศษในฐานะที่เขาเป็นแขกผู้มีเกียรติสูงสุด โดยเขาได้นั่งอยู่ข้างนายท่านโธมัสกับลอรีนและริกลีย์หลังจากนั้นสมาชิกของตระกูลโธมัสก็ผลัดกันดื่มอวยพรให้เขา โดยทั้งการแสดงออกทางสีหน้า น้ำเสียง และการกระทำล้วนเต็มไปด้วยการสรรเสริญเยินยอ ชาร์ลีไม่มีอะไรจะพูดมากนัก เมื่อมีคนมาดื่มอวยพรให้เขา เขาก็แค่ดื่มอวยพรกลับไป ซึ่งถึงแม้ดีแลนจะเป็นคนมาดื่มอวยพรให้เขา เขาก็ดื่มอวยพรกลับไปอย่างง่ายดายในเวลานี้ริกลีย์ก็ยังมาดื่มอวยพรให้กับชาร์ลีอย่างระมัดระวังด้วย โดยเขาได้เยินยอแล้วพูดว่า “คุณเวดครับ ผมมีเรื่องจะถามคุณหน่อยครับ…”ชาร์ลีรู้อยู่แล้วว่าเขาจะถามอะไรก่อนที่เขาจะเริ่มพูดออกมาด้วยซ้ำไป เห็นได้ชัดว่าเขาต้องการให้ชาร์ลีช่วยฟื้นคืนสมรรถภาพ เพื่อให้เขากลับมาแข็งแกร่งได้อีกครั้งแต่เมื่อพิจารณาถึงเรื่องเลวร้ายทั้งหมดที่ครอบครัวของพวกเขาได้ทำกับครอบครัวของยูลแล้ว ชาร์ลีก็ยังแน่ใจว่าเขาจะไม่ยอมฟื้นคืนสมรรถภาพให้พวกเขาในตอนนี้ผู้ที่เป็นผู้ใหญ่แล้วจะต้องชดใช้และรับผิดชอบต่อการกระทำของพวกเขา ไม่อย่างนั้นแล้วพวกเขาจะได้บทเ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1596
ชาร์ลีหยิบภาพวาดที่ยูลมอบให้เขาจากมือของดีแลน ก่อนจะยื่นให้กับยายของลอรีนด้วยตัวเอง หลังจากนั้นเขาก็พูดว่า “คุณยายโธมัสครับ นี่เป็นของเล็ก ๆ น้อย ๆ จากแคลร์และผมครับ ผมหวังว่าคุณยายจะรับมันไว้ และผมอยากจะขอโทษกับทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นไปเมื่อกี้นี้ ด้วยวันนี้เป็นงานเลี้ยงวันเกิดของคุณยาย ผมหวังว่าคุณยายคงจะให้อภัยผมนะครับ”คุณท่านโธมัสรู้สึกปลื้มใจแล้วรีบพูดขึ้นว่า “คุณเวด ไม่ต้องเกรงใจหรอกค่ะ จริง ๆ แล้วเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อกี้นี้เป็นเพราะหลานชายของฉันทำอะไรผิดไป ฉันมาคิดดูแล้ว… ทั้งหมดนั้นเป็นเพราะเราละเลยในการอบรมสั่งสอนหลานของเรา จึงทำให้คุณเวดต้องเดือดร้อน”ในขณะที่เธอพูดอยู่นั้น เธอก็มองดูภาพวาดก่อนจะพูดว่า “คุณเวดคะ ภาพวาดนี้มีมูลค่ามากเหลือเกิน ฉันคงรับของขวัญชิ้นนี้ไว้ไม่ได้หรอกค่ะ!”ชาร์ลีรีบพูดว่า “คุณยายโธมัสครับ ของขวัญชิ้นนี้เป็นเพียงของเล็ก ๆ น้อย ๆ จากแคลร์และผม มูลค่าของของขวัญชิ้นนี้ไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไรเลย คุณยายไม่ต้องเกรงใจผมหรอกครับ พูดตามตรงนะครับ ผมไม่ได้ใช้จ่ายเงินกับของขวัญชิ้นนี้เลยด้วยซ้ำ เพราะคุณโกลดิ้งจากโกลดิ้งกรุ๊ปมอบภาพวาดนี้ให้ผม แล้วผมก็นำมา
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1595
เมื่อได้ยินว่าเขาจะต้องไปขนปูนซีเมนต์ในไซต์ก่อสร้าง ดีแลนก็ส่ายหัวอย่างบ้าคลั่งทันที!เมื่อเปรียบเทียบกันแล้ว เขาคงต้องทนทุกข์ทรมานและรู้สึกคับข้องใจเพียงเล็กน้อย ถ้าเขาต้องอาศัยอยู่ในชุมชนแออัด โดยมีค่าครองชีพเดือนละหนึ่งหมื่นบาท แต่ถ้าเขาต้องไปขนปูนซีเมนต์ในไซต์ก่อสร้าง เขาก็คงต้องทนทุกข์ทรมานอย่างมาก และต้องเจอะเจอความยากลำบากมากมายในไซต์ก่อสร้างแห่งนั้นเขาจึงพยักหน้าแบบไม่คิดอะไรทันที “คุณเวดครับ ผมยอมรับเงื่อนไขทั้งหมดของคุณแล้ว ผมจะไม่ต่อรองอะไรกับคุณแล้วครับ! ขอแค่อย่าส่งผมไปไซต์ก่อสร้างนั้นเลยนะครับ…”ชาร์ลีรู้สึกพอใจมากแล้วพูดอย่างเย็นชาว่า “อย่าลืมปรับปรุงเปลี่ยนแปลงและกลับเนื้อกลับตัวเป็นคนดีหลังจากนายไปถึงที่โอลรัสฮิลล์แล้ว อย่าสร้างปัญหาอะไรเพิ่มขึ้นมาอีกล่ะ ถ้านายยังคงอยู่ที่อีสต์คลิฟฟ์ต่อไป ทายาทที่ชอบเยาะเย้ยถากถางคนอื่นอย่างนาย ก็อาจก่อให้เกิดหายนะที่ร้ายแรงกว่านี้ได้ในสักวันหนึ่ง นายอาจเข้าไปพัวพันและทำให้ให้ตระกูลโธมัสและตระกูลโคชต้องเดือดร้อนได้!”ในเวลานี้สองพี่น้องอย่างเจริลและจาเวีย์ก็อดที่จะตัวสั่นขึ้นมาเล็กน้อยไม่ได้ดูเหมือนคำพูดของชาร์ลีจะทำให้คนทั้งคู่
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1594
สิ่งที่เจ็บปวดที่สุดก็คือ การปั่นจักรยานอย่างยากลำบากจากอีสต์คลิฟฟ์ไปยังโอลรัสฮิลล์แต่นั่นก็เป็นเรื่องที่ยังพอรับได้ การที่ต้องปั่นจักรยานเป็นเวลาครึ่งเดือน ก็ยังดีเสียกว่าการนอนบนเตียงอยู่ครึ่งเดือนหลังผ่าตัดนอกจากนี้เขายังรู้สึกคับข้องใจอย่างมากในระหว่างการผ่าตัดครั้งล่าสุด ยิ่งไปกว่านั้นเขาก็ยังไม่หายดีเลย ถ้าเขาต้องเข้ารับการผ่าตัดแบบเดิมอีกครั้งในเร็ว ๆ นี้ เขาก็จะต้องได้รับความเจ็บปวดเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่าอย่างแน่นอนในเวลานี้ชาร์ลีพูดขึ้นมาว่า “ฉันให้นายไปที่โอลรัสฮิลล์ก็เพื่อให้นายได้ไปปรับปรุงตัวและกลับเนื้อกลับตัวใหม่ นายคิดว่า การที่ฉันให้นายไปที่โอลรัสฮิลล์เพื่อให้ไปสนุกสนานกับชีวิตที่นั่นเหรอ? จะบอกอะไรให้นะ นายจะต้องปั่นจักรยานธรรมดา ๆ อย่าง Phoenix 28 เท่านั้น ใช้อย่างอื่นไม่ได้เลย! ไม่งั้นฉันจะให้นายปั่นจักรยานไปโอลรัสฮิลล์พร้อมกับเกวียนที่บรรทุกก้อนอิฐไปจนเต็มคัน!”“แล้วหลังจากนายไปถึงโอลรัสฮิลล์ นอกจากนายจะต้องคอยขับรถรับส่งให้กับลอรีนแล้ว นายต้องเช่าห้องเดี่ยวในชุมชนแออัดคลิฟฟ์คูลส์ด้วย ค่าใช้จ่ายรายเดือนรวมถึงค่าเช่าบ้านของนายจะต้องไม่เกินเดือนละหนึ่งหมื่นบาท!”
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1593
เมื่อเขาได้ยินว่า จะต้องขี่จักรยานจากอีสต์คลิฟฟ์ไปยังโอลรัสฮิลล์ตลอดทาง และต้องอยู่ในโอลรัสฮิลล์ในฐานะคนขับรถเป็นเวลาหนึ่งปี ดีแลนก็รู้เหมือนกำลังจะตายไปแล้วจริง ๆ ประเด็นก็คือระยะทางจากอีสต์คลิฟฟ์ไปโอลรัสฮิลล์นั้น มีระยะทางมากกว่า 1,200 กิโลเมตร เขาจะไม่ตายเพราะหมดแรงถ้าต้องปั่นจักรยานไปตลอดทางจริง ๆ เหรอ?แล้วตอนนี้ก็อยู่ในเดือนธันวาคมซึ่งเข้าสู่ฤดูหนาวแล้ว เขาจะต้องขี่จักรยานตลอดทางไปจนถึงภาคใต้ แล้วไม่ได้รับอนุญาตให้พักในโรงแรมเลยด้วย ข้อกำหนดเหล่านี้รุนแรงเกินไปไม่ใช่เหรอ?ดีแลนรู้สึกเสียใจมากและน้ำตาก็เริ่มไหลอาบใบหน้านี่มันเรื่องบ้าบออะไรกันเนี่ย… เขาเป็นนายน้อยคนที่สามของตระกูลโคช แต่จะต้องขี่จักรยานไปจนถึงโอลรัสฮิลล์? เขาจะไม่ล้มตายไปในระหว่างทางหรอกเหรอ?คงจะน่าทึ่งมากถ้าเขาสามารถปั่นจักรยานได้วันละห้าสิบ หรือหกสิบกิโลเมตรระยะทางกว่า 1,200 กิโลเมตร เขาจะต้องปั่นจักรยานไปประมาณยี่สิบวัน!แต่นี่มันเดือนธันวาคมแล้วนะ!เขาสะอึกสะอื้นพร้อมกับพูดว่า “คุณเวดครับ ถ้าผมเริ่มปั่นจักรยานไปโอลรัสฮิลล์ กว่าจะถึงที่นั่นก็คงเป็นเดือนมกราคมแล้ว น้องสาวผมจะต้องกลับมาฉลองปีใหม่ที่
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1592
ลอรีนดีใจมากแล้วพูดอย่างตื่นเต้นว่า “ขอบคุณมากนะคะชาร์ลี!”ชาร์ลีรีบพูดว่า “รอเดี๋ยวนะ ผมจะไม่บังคับให้เขากลืนจี้หยกเข้าไป แต่ยังต้องลงโทษเขาด้วยวิธีอื่น ไม่งั้นเขาคงไม่จดจำไว้เป็นบทเรียน”ลอรีนรีบถามว่า “คุณจะลงโทษเขาด้วยวิธีไหนคะ ชาร์ลี? คงไม่ร้ายแรงไปกว่าการกลืนจี้หยกเข้าไปแล้วใช่ไหมคะ?”“ไม่หรอกครับ ชาร์ลียิ้มเบา ๆ ก่อนจะพูดว่า “คุณมั่นใจได้เลยว่า การลงโทษครั้งนี้จะส่งผลดีกับตัวเขาอย่างแน่นอน”ในที่สุดลอรีนก็รู้สึกสบายใจในขณะที่พูดอย่างเสน่หาว่า “ขอบคุณนะคะชาร์ลี ขอบคุณที่ให้อภัยพี่ชายของฉัน และปล่อยเขาไปเพราะเห็นแก่ฉัน ถ้าอย่างนั้น คุณให้โอกาสฉันได้ตอบแทนคุณดีไหมคะ…”ชาร์ลีถามด้วยความประหลาดใจ “คุณจะตอบแทนผมยังไงเหรอ?”ลอรีนกะพริบตาในขณะที่ยิ้มและพูดอย่างตั้งใจว่า “ฉันสัญญาว่าจะแต่งงานกับคุณ และให้กำเนิดลูกชายตัวอ้วน ๆ เพื่อคุณ! คุณคิดว่ายังไงคะ?”ชาร์ลีตอบด้วยน้ำเสียงจริงจังว่า “อย่าพูดอะไรแบบนี้อีก ผมเป็นสามีของเพื่อนสนิทของคุณนะ!”ลอรีนพยักหน้าก่อนจะพูดอย่างจริงจังว่า “ฉันรู้ค่ะ แต่คุณทั้งคู่แต่งงานกันแบบปลอม ๆ นี่! ก็ยังไม่ถือว่าเป็นการแต่งงานกันอย่างแท้จริง! จริง ๆ แล
