Share

บทที่ 1420

แคลร์โน้มตัวเข้ามากระซิบถามชาร์ลี “แม่เป็นอะไรไป? ทำไมถึงมาทำอาหารอยู่ในครัวล่ะ?”

ชาร์ลีหัวเราะแล้วพูดว่า “แม่บอกว่าอยากให้ผมได้ลองกินอาหารฝีมือแม่ ก็เลยลงมือทำบะหมี่ไข่กับมะเขือเทศอยู่นี่แหละ”

แคลร์อุทานออกมาว่า “โอ้พระเจ้า แม่ของฉันริเริ่มจะทำอาหาร ช่างเป็นเรื่องเหลือเชื่อจริง ๆ เลยนะคะ! ฉันเดาว่าแม่คงได้เรียนรู้ข้อผิดพลาดแล้วพยายามจะแก้ไขให้ถูกต้อง”

แต่ชาร์ลีไม่ได้คิดเห็นแบบเดียวกับเธอ แต่เขารู้สึกว่าสิ่งที่เรียกว่าอาหารเช้าฟรีนั้นอาจไม่ฟรีอย่างที่คิด เพราะไม่ว่าจะอย่างไร เอเลนต้องกำลังทำอะไรสักอย่างที่ต้องการความช่วยเหลือจากเขา ไม่เช่นนั้นคนที่มีลักษณะนิสัยแบบเธอจะไม่มีทางริเริ่มทำอาหารอย่างแน่นอน

แน่นอนว่าที่โต๊ะอาหาร เอเลนกำลังเสิร์ฟบะหมี่ให้ชาร์ลีด้วยตัวเอง เธอยิ้มอย่างเอียงอายแล้วพูดว่า “ลูกเขยที่รักของแม่ แม่มีเรื่องจะขอร้องเธอหน่อยน่ะจ้ะ ไม่รู้ว่าเธอจะโอเคไหม?”

ชาร์ลีตอบว่า “แม่ครับ แม่ต้องการอะไรก็พูดออกมาเถอะครับ ผมจะไม่ปฏิเสธหรอกถ้าเป็นอะไรที่สมเหตุสมผล และอยู่ในขอบเขตที่ผมสามารถทำให้ได้”

เอเลนยิ้มกว้างขึ้นทันที แล้วพูดอย่างตั้งใจว่า “แหม… ลูกเขยที่รักของแม่ แม่ตระห
Bab Terkunci
Membaca bab selanjutnya di APP

Bab terkait

Bab terbaru

DMCA.com Protection Status