Share

บทที่ 1422

เมื่อเอเลนได้ยินดังนี้ก็รู้สึกขอบคุณอย่างท่วมท้นแล้วพูดว่า “โอ้ ลูกเขยที่รักของแม่! เธอช่างเป็นลูกเขยที่ดีที่สุดในโลก! นับเป็นบุญของแม่จริง ๆ ที่มีลูกเขยที่ยอดเยี่ยมอย่างเธอ…”

จาค็อบซึ่งนั่งอยู่ข้าง ๆ มาตลอดก็ถอนหายใจซ้ำแล้วซ้ำอีก เขารู้ว่าชาร์ลีมีพรสวรรค์ไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง เมื่อเขาบอกว่าจะหามาให้ เขาก็จะทำตามที่พูดนั้น

แต่อย่างไรก็ตาม นับเป็นเรื่องยากสำหรับเขาในการถอนคำพูด เมื่อคิดถึงเรื่องที่เอเลนใช้เครื่องสำอางที่มีมูลค่าหลายแสนดอลลาร์

ในเวลานี้นี่เองที่ชาร์ลีบังเอิญพูดกับเขาว่า “พ่อครับ วันนี้พ่อใช้รถหรือเปล่า? วันนี้ผมมีธุระต้องทำ ถ้าพ่อไม่ต้องใช้รถ ผมขอยืมไปใช้ได้ไหมครับ?

ชาร์ลีต้องไปส่งควินน์ที่สนามบิน แล้วจากนั้นก็รีบไปที่สนามกีฬาโอลรัส เพื่อดูการแข่งขันของออโรร่า ซึ่งถ้าไม่มีรถไว้ใช้ในการเดินทางก็คงจะไม่ค่อยสะดวกนัก

จาค็อบรีบพูดว่า “อ้อ ถ้าอย่างนั้นเดี๋ยวแกไปส่งพ่อที่มหาวิทยาลัยการศึกษาผู้ใหญ่ก็ได้ ที่นั่นเขาเตรียมอาหารกลางวันไว้ให้แล้ว พ่อก็เลยไม่ต้องกลับมากินที่บ้าน ถ้าเสร็จธุระในช่วงบ่ายแล้วเดี๋ยวพ่อจะนั่งแท็กซี่กลับบ้านเอง”

ชาร์ลีพยักหน้าแล้วพูดว่า “ถ้าอย่างนั้นเรารี
Locked Chapter
Continue to read this book on the APP

Related chapters

Latest chapter

DMCA.com Protection Status