All Chapters of กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ: Chapter 1391 - Chapter 1400

เมื่อเห็นสตีเฟนวางสายโทรศัพท์แล้ว ผู้อำนวยการก็ถามอย่างนอบน้อมว่า “คุณธอมป์สันครับ ตอนนี้เราควรทำยังไงดีครับ?”สตีเฟนถอนหายใจก่อนจะพูดว่า “ในเมื่อนายน้อยรู้เรื่องนี้แล้ว คุณก็ไม่จำเป็นต้องอยู่ที่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าอีกต่อไป ในอนาคตผมจะจัดการให้คุณกลับไปรับตำแหน่งในตระกูลเวด ขอบคุณสำหรับการทำงานหนักตลอดหลายปีที่ผ่านมา!”ผู้อำนวยการโค้งคำนับทันทีแล้วพูดว่า “คุณธอมป์สัน นายท่านรองตอนที่มีชีวิตอยู่นั้นเป็นคนใจดีและมีเมตตาต่อผมมาก ผมจะยังคงรับใช้นายน้อยชาร์ลีต่อไปจนวันตาย!”สตีเฟนพยักหน้าก่อนจะพูดว่า “พวกคุณทั้งหมดเป็นบุคคลระดับสุดยอด ที่ได้รับการเลี้ยงดูและฝึกฝนโดยนายท่านรอง ซึ่งไม่เพียงแต่เหน็ดเหนื่อยและน่าเบื่อเท่านั้น แต่ยังต้องทุกข์ทรมาณกับความอยุติธรรมมากมาย ในการถูกบีบคั้นและให้อยู่ในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าเล็ก ๆ เช่นนี้มานานกว่าสิบปี คุณควรใช้โอกาสนี้พักผ่อนให้สบายใจในช่วงเวลานี้ซะนะ”“เมื่อนายน้อยได้สืบทอดมรดกของตระกูลเวดขึ้นมาในวันหนึ่ง พวกคุณทุกคนก็จะกลายเป็นคนที่นายน้อยสามารถพึ่งพาและไว้วางใจได้มากที่สุด ดังนั้นคุณควรจงรักภักดีต่อนายน้อย และเต็มใจเสียสละตัวเองเพื่อเขา!”“คุณเฝ

ในขณะที่เขายังรู้สึกกระอักกระอ่วนใจอยู่เล็กน้อย ควินน์ก็จ้องมองเขาด้วยความโกรธก่อนจะโพล่งออกมาว่า “ไอแซค คาเมรอน! คุณรู้ใช่ไหมว่าพี่ชาร์ลีอยู่ที่โอลรัส ฮิลล์?”“ห๊ะ? เอ่อ… นี่…” ไอแซคไม่รู้จะตอบคำถามที่ควินน์ถามขึ้นกะทันหันอย่างไรดี เขาจึงทำได้เพียงพูดตะกุกตะกัก และส่งเสียงพึมพำโดยไม่ได้ให้เหตุผลใด ๆ เลยควินน์กัดฟันสีขาวจั๊วะของเธออย่างโกรธเกรี้ยวในขณะที่พูดว่า “คุณเป็นคนที่ไว้ใจไม่ได้เลยจริง ๆ ! ฉันเคยถามคุณถึงที่อยู่ของพี่ชาร์ลีหลายครั้งแล้ว แต่คุณไม่เคยบอกความจริงกับฉันเลยสักครั้งเดียว!”ไอแซคตอบอย่างเขินอายเล็กน้อย “คุณโกลดิ้งครับ อย่าเข้าใจผมผิดนะครับ ผมรู้ว่านายน้อยอยู่ที่โอลรัส ฮิลล์เมื่อไม่นานมานี้เหมือนกันครับ ผมอยู่ที่โอลรัส ฮิลล์ในนามของตระกูลเวดมานานแล้ว แต่ไม่เคยได้ยินเรื่องนี้มาก่อนเลยครับ”โดโรธีถามด้วยความประหลาดใจ “อะไรกันเนี่ย?! ควินน์ อย่าบอกนะว่าชาร์ลี เวดคนนี้คือพี่ชาร์ลีที่เธอตามหามาตลอด?”ควินน์พยักหน้าในขณะที่พูดด้วยน้ำเสียงจริงจังว่า “ใช่แล้ว! ผู้ชายแย่ ๆ คนนี้แหละที่ทำให้ฉันต้องตามหาเขาอย่างยากลำบาก!”โดโรธีถามขึ้นด้วยความประหลาดใจ “โอ้! เยี่ยมไปเลย! ใน

ถ้าเขามองแบบนี้ก็นับเป็นความฉลาดและมีเหตุผล ที่เขาปิดบังเรื่องเหล่านี้ไม่ให้แคลร์รู้ ไม่เช่นนั้นก็มีโอกาสอย่างมากที่จะทำให้ชีวิตของเธอตกอยู่ในอันตรายในเวลานี้โดโรธีกำลังจ้องมองชาร์ลีด้วยสายตาที่ชั่วร้าย แต่ไม่ว่าอย่างไรก็ตามสำหรับโดโรธีแล้ว ชาร์ลีเป็นพวกเดนสังคมที่หักอกควินน์แล้วทำให้เธอต้องผิดหวัง ดังนั้นเขาจึงเป็นหนามยอกอกในสายตาของเธอเป็นธรรมดาเธออยากจะเปิดเผยความจริงกลางโต๊ะดินเนอร์มาก แต่เมื่อเธอคิดถึงเรื่องที่ควินน์เตือนเอาไว้ก่อนหน้านี้แล้ว เธอก็ล้มเลิกความคิดนั้นไปชั่วคราวแคลร์นั่งข้าง ๆ ควินน์อยู่ที่โต๊ะดินเนอร์ ในขณะที่ชาร์ลีก็นั่งอยู่ข้าง ๆ แคลร์ควินน์จงใจชำเลืองมองชาร์ลีก่อนจะยิ้มแล้วถามแคลร์ว่า “คุณแคลร์แต่งงานกับคุณชาร์ลีมากี่ปีแล้วคะ?”แคลร์รีบตอบว่า “สามปีกว่าแล้วค่ะ ใกล้จะครบสี่ปีแล้ว”ควินน์พยักหน้าเบา ๆ ก่อนจะถามว่า “แล้วมีลูกด้วยกันไหมคะ?”แคลร์ส่ายหัวก่อนจะพูดว่า “ยังค่ะ…”ควินน์จงใจแสร้งทำเป็นประหลาดใจแล้วถามเธอว่า “คุณสองคนแต่งงานกันมาเกือบสี่ปีแล้ว แต่ยังไม่มีลูกด้วยกันเลยเหรอ? คุณกับคุณชาร์ลีเป็นครอบครัวที่มีรายได้ทั้งคู่แต่เลือกที่จะไม่มีลูกเหรอคะ

ควินน์ยิ้มเล็กน้อยก่อนจะพูดว่า “ฉันจะขยับไปข้างหน้าหน่อยนะ หน้าของคุณจะได้ดูเล็กลงนิดนึง แล้วคุณจะดูสวยมากขึ้น”ผู้หญิงสองคนยังคงถ่ายรูปเซลฟี่ด้วยกันราวกับพวกเธอเป็นพี่น้องกันหลังจากถ่ายรูปเสร็จ แคลร์ก็ถือโทรศัพท์มือถือไว้ในมือในขณะที่ถามอย่างตื่นเต้นว่า “คุณโกลดิ้งคะ ฉัน… สามารถโพสต์รูปนี้บน WeChat ของฉันได้ไหมคะ?”อันที่จริงแคลร์เป็นผู้หญิงที่ไม่มีความหลงตัวเองเลยเมื่อชาร์ลีซื้อรถบีเอ็มดับเบิ้ลยูให้เธอ เธอก็ไม่ได้โพสต์อวดเพื่อน ๆ บน WeChat เลยเมื่อชาร์ลีจัดงานแต่งงานของพวกเขาที่สกาย การ์เด้นในโรงแรมแชงกรีล่า เธอก็ไม่ได้โพสต์อวดเพื่อน ๆ บน WeChatเมื่อชาร์ลีพาเธอไปขับรถ และสัมผัสกับรถซูเปอร์สปอร์ตที่มีราคาหลายล้านดอลลาร์ เธอไม่ได้โพสต์อวดเพื่อน ๆ บน WeChat เช่นกันถึงแม้ว่าเธอจะย้ายเข้าไปอยู่ในวิลล่าชั้นเยี่ยมที่ธอมป์สัน เฟิร์สท์ แคลร์ไม่ได้โพสต์อวดเพื่อน ๆ บน WeChat เหมือนกันมีอยู่ครั้งเดียวที่เธอโพสต์ ‘อวด’ เพื่อน ๆ บน WeChat นั่นก็คือตอนที่ชาร์ลีสร้างสวนผักของเธอขึ้นมาในชั่วข้ามคืนแต่ครั้งนี้เธอไม่สามารถระงับความตื่นเต้นของเธอได้จริง ๆไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม ควินน์ก็เป

ไม่! ฉันไม่ไป!” คาสึกิไม่สามารถขยับร่างกายได้ แต่เขายังสามารถขยับศีรษะได้เล็กน้อยเขาพูดด้วยเสียงแหบแห้งในเวลานี้ว่า “ไม่มีแพทย์คนไหนรักษาอาการบาดเจ็บให้ฉันได้ ถึงกลับญี่ปุ่นไปฉันก็จะไม่ดีไปกว่านี้หรอก เมื่อเทียบกับตอนที่ฉันอยู่ที่นี่ ในฐานะที่ผมเป็นอาจารย์ของคุณ ผมจะปล่อยให้คุณอยู่ที่นี่คนเดียวไม่ได้ ผมอยากจะอยู่กับคุณจนเสร็จสิ้นการแข่งขัน แล้วค่อยกลับญี่ปุ่นพร้อมกัน”นานาโกะรีบพูดว่า “แต่อาจารย์คะ ฉันคงไม่สามารถคว้าตำแหน่งชนะเลิศในการแข่งขันครั้งนี้ได้ ฉันได้ดูคลิปวิดีโอการแข่งขันของออโรร่าหลังจบการแข่งขันในวันนี้แล้ว เธอแข็งแกร่งขึ้นมากและมีพละกำลังมากขึ้นกว่าเดิม ถ้าฉันต้องแข่งขันกับนักกีฬาที่มีความสามารถอย่างโจแอนนา ก็อาจต้องใช้เวลาต่อสู้กับเธอนาน ก่อนจะชนะเธอด้วยความยากลำบาก แต่เมื่อออโรร่าเผชิญหน้ากับโจแอนนานั้น ออโรร่าก็เอาชนะเธอได้แบบรวดเดียวจบ ความแข็งแกร่งแบบนั้นเกินขีดความสามารถของฉันไปมาก…”คาสึกิถอนหายใจในขณะที่กล่าวว่า “ผมก็ดูการถ่ายทอดสดการแข่งขันของออโรร่า บนเครือข่ายอินเทอร์เน็ตทางโทรศัพท์ของประเทศออสเกียจากโรงพยาบาลด้วยเหมือนกัน ความแข็งแกร่งทางร่างกายในปัจจุบันขอ