ในขณะที่เขานึกถึงอดีตอยู่นั้น สตีเฟนก็อดไม่ได้ที่จะร้องไห้หนักมากจนหายใจติด ๆ ขัด ๆ แล้วจากนั้นเขาก็เงียบเสียงไปชาร์ลีรู้สึกหัวใจเต้นแรงเมื่อเขาได้ยินสตีเฟนร้องไห้สะอึกสะอื้นถึงแม้ว่าเวลาจะล่วงเลยไปหลายปีแล้ว แต่ชาร์ลียังรู้สึกเจ็บปวดและแค้นเคืองอยู่ภายในใจลึก ๆ เมื่อเขาคิดได้ว่าพ่อแม่ของเขาไม่ได้เสียชีวิตจากอุบัติเหตุ แต่กลับโดนฆาตกรรม!ในฐานะที่เป็นลูกชาย… เขายอมไม่ได้อย่างเด็ดขาดกับความบาดหมางทางสายเลือดของพ่อแม่เขาจะพยายามอย่างสุดความสามารถในการล้างแค้นให้กับพ่อแม่ ถึงแม้ว่าสตีเฟนจะไม่พูดออกมาก็ตาม!ไม่เช่นนั้นเขาก็ไม่สมควรที่จะเป็นลูกชายของพวกเขา!ชาร์ลีจึงตอบอย่างไม่แยแสว่า “คุณธอมป์สัน คุณไม่ต้องกังวลกับเรื่องนี้หรอกครับ ผมขอสาบานต่อพระเจ้าว่า ผมชาร์ลี เวด จะขอล้างแค้นให้กับการตายของพ่อแม่ด้วยมือของผมเอง! ผมจะจัดการกับทุกคนที่มีส่วนเกี่ยวข้องกับการสังหารพ่อแม่ของผม และจะไม่ยอมปล่อยให้พวกเขาลอยนวลไปแม้แต่คนเดียว!”“เยี่ยมไปเลยครับ!” สตีเฟนรู้สึกตื่นเต้น แต่พูดด้วยน้ำเสียงที่ฟังดูจริงจังว่า “นายน้อยครับ คุณไม่ควรทำอะไรหุนหันพลันแล่นเกี่ยวกับเรื่องนี้ ผมยังไม่ได้สะสางเงื่
อ่านเพิ่มเติม