บททั้งหมดของ มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน: บทที่ 221 - บทที่ 230

1786

บทที่ 221

“เจอรัลด์เหรอ?”ลิเลียน และชารอนเดินมาและพวกเธอเหลือบมองไปที่เจอรัลด์กับเควต้าลิเลียนและชารอนอยากจะไปเที่ยวกันสักทริปก่อนที่พวกเธอจะเรียนจบและก่อนหน้านี้พวกเธอก็ได้ยินมาว่ายอร์คนอร์ท นั้นสวยงามมากแค่ไหนจากเฮเวิร์ดและเขาได้เชิญพวกเธอมาเยี่ยมชมที่นี่ เนื่องจากพวกเธอมีเวลาว่าง พวกเธอจึงตัดสินใจมาเยี่ยมชมที่เขายอร์คนอร์ท แห่งนี้กัน แต่พวกเธอไม่เคยคิดเลยว่าจะได้เจอเจอรัลด์ที่นั่น“เธอรู้จักเขาเหรอ ลิเลียน?” หนึ่งในหญิงสาวขมวดคิ้วพวกเขาตัดสินเจอรัลด์ด้วยวิธีที่เขาแต่งกายและจากนั้นพวกเขาก็เหลือบมองไปที่เควต้าและก็คิดว่าเธอคงเป็นคนยากจนเหมือนกับเจอรัลด์ พวกเขาทั้งหมดไม่ค่อยเป็นมิตรกันเท่าไหร่“แน่นอนสิ! เขาเป็นเพื่อนร่วมชั้นมัธยมปลายที่ฉันพูดถึงเมื่อวานไง ช่างบังเอิญอะไรอย่างงี้!” ลิเลียนยิ้มเยาะคราวแล้วลิเลียนรู้สึกประหลาดใจที่ได้รู้ว่าเจอรัลด์รู้จักกับยานซี ในงานรวมตัวของชั้นเรียน ทุกคนคิดว่าในที่สุดเจอรัลด์ก็กำลังก้าวหน้าแต่แล้วไม่นานหลังจากนั้นเธอก็รู้ว่ายานซียังจำเขาไม่ได้ด้วยซ้ำหลังจากการรวมตัวกันเมื่อผู้คนถามยานซีว่าเขารู้ไหมว่าเจอรัลด์เป็นใคร เขาตอบไม่ทันที มีข่าวลือว่ายานซี
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 222

การดูหมิ่นของเขาเป็นประโยชน์มากกับเควต้า เควต้าหยุดเดินและพูดว่า “คุณไปก่อนเถอะ เจอรัลด์ ฉันจะช่วยพวกเขาเอง!”เควต้ารู้ทุกอย่างเกี่ยวกับเจอรัลด์และสัญญาว่าจะปิดมันเป็นความลับให้เขา เธอรู้ว่าเจอรัลด์คงจะไม่ทำเรื่องอะไรเหล่านี้และคนเหล่านี้ไม่สมควรจะให้เจอรัลด์บริการพวกเขาด้วยเควต้าจึงตัดสินใจที่จะอยู่เจอรัลด์ไม่อยากจะทิ้งให้เควต้าอยู่คนเดียว มันก็แค่การเสียบปิ้งย่าง! ดังนั้นเขาจึงตัดสินใจอยู่เป็นเพื่อนเควต้าหลังจากพวกเขาตัดสินใจอยู่ต่อ เขาก็โทรหาแซคและเล่าให้เขาฟังเกี่ยวกับสถานการณ์ของเขาและขอให้เขากลับไปก่อนด้วยตัวเองในขณะเดียวกัน เฮเวิร์ดและคนอื่น ๆ ก็สั่งเนื้อแกะ เตาบาร์บีคิวและเบียร์สองสามลังทันทีจากนั้นปาร์ตี้บาร์บีคิวนี้ก็ได้เริ่มขึ้นเจอรัลด์และเควต้าใช้เวลาหลายชั่วโมงกว่าจะเสียบเนื้อพวกนั้นใส่ไม้“นี่คือไม้เสียบเนื้อย่าง 50 ไม้สำหรับเธอสองคน ไปเอาเตาอันเล็กมาและย้านไปด้านข้างซะ!” ลิเลียนยื่นไม้เสียบเนื้อย่างให้เจอรัลด์อย่างหยิ่งยโสแล้วก็เดินกลับไปที่เตาของพวกเขานั่นคือทั้งหมดที่เจอรัลด์ต้องการจู่ ๆ เขาก็ได้ยินพวกเขาตะโดนขึ้นมา“ชารอน เธอจริงจังหรือเปล่า? เธอจะเ
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 223

ลินเลียนหึงหวงเธอไม่มีทางอารมณ์ดีได้และรู้สึกว่าเจอรัลด์เป็นสิ่งอุจาดตามากกว่าเดิมมื่อเธอเห็นเขาเดินมาเธอยังคงรักษามารยาทพื้นฐานในอดีตได้ แต่ทันทีที่ลิเลียนเห็นเขา เธอก็เริ่มด่าว่าเขาพูดง่าย ๆ เธอได้พูดเรื่องแย่ ๆ มากมายในที่สาธารณะทุกคนเดินมา และหลังจากการโน้มน้าวใจบางอย่าง สุดท้ายลิเลียนก็สงบลงเล็กน้อยเจอรัลด์อยากจะทำสิ่งหนึ่งตอนนี้จริง ๆ เขาแทบอยากจะตบหน้าลิเลียนแรง ๆ สักฉาดจะตายอยู่แล้วมันแย่พออยู่แล้วที่เธอเอาแต่หัวเราะเยาะเขาอยู่ร่ำไปตอนนี้ เธอยังยั่วยุเขาและดูถูกเขาอย่างตรงไปตรงมาแบบนี้“โอเค พอได้แล้ว ลิเลียน ทำไมถึงชอบติโน้นตินี่อยู่ตลอดเวลาล่ะ? ถ้าเขาเต็มใจจะกิน ก็แค่ให้เขากินสิ เธอมีชื่อเสียงของตัวเองที่รักษา ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม เธอจะได้เป็นครูแล้ว และเธอจะมีงานที่มั่นคงพร้อมกับรายได้ถาวร!” เฮเวิร์ดพูดด้วยรอยยิ้มเมื่อเธอเห็นว่าเฮเวิร์ดเดินมาโน้มน้าวเธอเป็นการส่วนตัว ในที่สุดลิเลียนก็สงบลง“เห้อ คน ๆ นี้แค่ทำให้ฉันรำคาญและหัวเสียมาก แม้ว่านายจะยากจนมาก่อน แต่เฮเวิร์ด อย่างน้อยนายก็ร่ำรวยแล้วตอนนี้หลังจากได้รับค่าชดเชย นายจะไม่ลืมและไม่สนใจฉันเพียงเพราะเรื่องน
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 224

งั้นสมมติว่าร้านมิชลินมีราคาแพงล่ะ? เขาไม่สามารถทานอาหารที่นี่ทุกวันได้หรอกเหรอ? เควต้าไม่สามารถหยุดเจอรัลด์จากการรีบจองโต๊ะดี ๆ จากอินเตอร์เน็ตโดยตรงได้ สุดท้าย เจอรัลด์ก็ตัดสินใจพาเควต้าเข้าไปในร้านอาหารมิชลิน“สวัสดีค่ะ คุณผู้ชาย มากี่คนค่ะ?” หลังจากพวกเขาเข้าไปในร้านอาหาร พนักงานเสริฟ์หญิงก็เดินมาและกล่าวทักทายพวกเขาด้วยรอยยิ้ม“แค่พวกเราสองคนครับ! ผมจองโต๊ะไว้แล้ว!” เจอรัลด์ตอบอย่างใจเย็น พนักงานเสริฟ์ขมวดคิ้วเล็กน้อย ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม ไม่ว่าเธอจะมองพวกเขาสองคนยังไง พวกเขาก็ดูไม่เหมือนว่าจะสามารถทานอาหารที่ร้านมิชลินได้แต่อย่างไรก็ตาม เธอเพียงพยักหน้าอย่างสุภาพเนื่องจากความมืออาชีพของเธอ เธอกำลังจะถามเจอรัลด์ว่าโต๊ะไหนที่เขาได้จองไว้ ในเวลานี้เอง ก็มีคู่ชายหญิงเดินเข้ามาหาพวกเขาเมื่อหญิงสาวคนนั้นเห็นเจอรัลด์ เธอก็ตกตะลึงอย่างที่สุด “เจอรัลด์ ทำไมนายมาที่นี่ล่ะ? นายมาที่ร้านอาหารมิชลินจริง ๆ เหรอ?“เอ๋? ซาร่าเหรอ?”เจอรัลด์ประหลาดใจเล็กน้อยที่เห็นซาร่า ที่วันนี้สวยเป็นพิเศษ เธออยู่ในชุดสีดำและกระโปรงสั้นที่รัดแน่นเจอรัลด์จำทุกอย่างที่เกิดขึ้นที่งานเลี้ยงของ
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 225

“คุณผู้ชายค่ะ ดิฉันของโทษจริง ๆ ค่ะ แต่โดยทั่วไปแล้วร้านของเราบริการอาหารแบบประหยัดงบ...ทำไมคุณไม่ลองดูนี่…”พนักงานเสริฟ์กล่าวขอโทษและแน่นอน เธอคงไม่โง่ขนาดนั้นที่จะทำให้แขกอย่างเช่นซาร่าต้องขุ่นเคืองเพราะคนประเภทเหล่านี้“อย่างงั้นหรือ?” เจอรัลด์ตอบกลับ และยิ้มอย่างขมขื่นหลังจากนั้น เขานำโทรศัพท์ออกมาก่อนที่เขาจะแสดงแบบฟอร์มการสั่งซื้อสำหรับโต๊ะวีไอพีที่เขาเพิ่งทำการจองออนไลน์เมื่อพนักงานเสริฟ์ตระหนักได้ถึงสิ่งที่เธอได้ยื่นมือเข้าไป เธอก็ตึงเครียดขึ้นมาทันทีผู้ชายคนนี้ได้จองโต๊ะวีไอพีจริง ๆ !การเสริฟ์โต๊ะวีไอพีทำให้เธอได้รับค่าคอมมิชชั่นถึง 300 ดอลลาร์ และไม่ต้องพูดถึงนักไวโอลินที่ถูกจ้างเป็นพิเศษเพื่อเล่นให้สำหรับการจองเหล่านั้นท่าทางบนใบหน้าของพนักงานเสริฟ์แทบจะเปลี่ยนจากการดูถูกเป็นความกระตือรือร้นทันที“เชิญค่ะ คุณผู้ชาย! เชิญมาด้านใน!”ด้วยการโค้งคำนับเล็กน้อย เธอพาเจอรัลด์ไปยังสถานที่ที่แยกกันอย่างชัดเจนจากพื้นที่รับประทานอาหารแบบธรรมดาหลังจากนั้น ก็มีนักไวโอลินคนหนึ่งในชุดสูทและสวมรองเท้าหนังวางเครื่องสีไว้บนบ่าของเขาและเล่นให้สำหรับโต๊ะของเจอรัลด์ประสบการณ
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 226

ฟินน์ไม่ได้รังเกียจที่จะจ่ายหนึ่งพันห้าร้อยถึงหนึ่งพันสามร้อยดอลลาห์ เขาไมาสามารถใช้จ่ายไปมากกว่านี้แม้ว่าเขาต้องการก็ตาม แล้วนับประสาอะไรกับการจ่ายหนึ่งหมื่นสองพันดอลลาร์เพื่อดอกไม้ช่อหนึ่งเธอหันไปมองรอบ ๆ ด้วยความปรารถนาที่จะหลีกเลี่ยงสายตาที่เยาะเย้ยของแขกในร้าน แต่แทนที่ ทั้งหมดที่เธอเห็นคือเจอรัลด์กำลังมองมาทางเธอ ดูเหมือนเขาจะพูดคุยกันกับแฟนสาวที่ขี้เหร่เขาอย่างมีความสุขโดยไม่มีการเตือนล่วงหน้า ซาร่าก็ระเบิดออกมาด้วยความโกรธ เธอยืนขึ้นและชี้ไปที่เจอรัลด์โดยตรง ที่นั่งอยู่โต๊ะวีไอพี ก่อนจะกรีดร้องใส่เขาอย่างสุดปอด “โธ่เว้ย เจอรัลด์ นายกำลังหัวเราะอะไรห๊ะ?!”ไอ้ขี้แพ้ที่น่าสมเพชคนนั้น! ตลกอะไรขนาดนั้น? ไม่ใช่ว่าเขาจองโต๊ะวีไอพีเพื่อจะทำเป็นเจ๋งหรอกหรือ? เขากล้าดียังไงมาหัวเราะเยาะเธอ?“เฮอ? ใครบอกว่าฉันกำลังหัวเราะเยาะเธอ? ฉันแค่มองไปที่ดอกไม้นั่น ทำไมล่ะ?? นั่นมันทำให้เธอเดือดร้อนเหมือนกันเหรอ?” เจอรัลด์ตอบกลับด้วยความโกรธเพราะเขาเห็นว่าเควต้าดูเหมือนจะชอบดอกกุหลาบเหล่านั้นมาก เขาจึงถามเธอว่าอันไหนที่เธอต้องการ เพราะแบบนั้น เขาถึงได้รับการตำหนิที่เลวร้ายมากจากซาร่า“ตา
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 227

เธอเห็นรถแลมบอร์กินีจากไปทันทีที่เธอออกมาเจอรัลด์ก็หายไปด้วยเหมือนกันแต่เจอรัลด์จะอยู่ที่ไหนได้ล่ะงั้น?เป็นไปได้ไหมว่านั่น...บ้าไปแล้ว!เธอไม่แม้แต่กล้าที่จะคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ด้วยซ้ำ เธอไม่กล้าคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้อีกต่อไปแล้วจริง ๆ!ซาร่าสูดหายใจเข้าลึก ไม่ใช่ว่านั่นคือการยืนยันว่าเจอรัลด์คือเจ้าของรถแลมบอร์กินีหรอกหรือ?จู่ ๆ ซาร่าก็นึกถึงครั้งแรกที่เธอได้พบกับเจอรัลด์ ตอนนั้น เขาหั่นแตงโมอย่างไม่ใยดีบนฝากระโปรงของรถแลมบอร์กินีนั่นตอนนี้ เจอรัลด์อยู่ที่นี่ และรถคันนั้นก็อยู่ที่นี่ด้วยเหมือนกัน!และไม่ต้องพูดถึงว่าซาร่าได้เห็นเจอรัลด์ใช้จ่ายเงินสามหมื่นดอลลาร์โดยไม่ลังเลใด ๆ เป็นการส่วนตัวอาร์ก!เจอรัลด์เป็นเจ้าของรถคันนั้นหรือ? จริง ๆ แล้วเจอรัลด์เป็นคนมั่งคั่งแค่ไหน?ซาร่าแข็งทื่ออย่างตะลึงงัน ไม่สามารถยอมรับการการอนุมานที่ไม่น่าจะเป็นไปได้ของตัวเอง มันไม่ถูกต้อง! มันอาจไม่เป็นความจริง!เจอรัลด์ ในทางกลับกัน ได้ขับรถกลับไปที่โรงเรียนหลังจากการส่งเควต้ากลับบ้าน เขามุ่งหน้าไปยังที่จอดรถเล็ก ๆ ที่ห่างไกลออกไป ที่ ๆ ปกติเขาจะจอดรถของเขาไว้จากนั้นเขาก็ออกจากรถ และ
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 228

และแน่นอน เธอเด็ดเดี่ยวยิ่งกว่าที่จะกลืนกินเจอรัลด์ไปทั้งตัวได้พฤติกรรมปัจจุบันของเธอบ่งบอกว่าเธอมีความตั้งใจอย่างแรงกล้าที่จะบรรลุเป้าหมายของเธอสมัยก่อน เจอรัลด์คงจะรู้สึกถึงการบรรลุเป้าหมายถ้าเขาพบใครบางคนที่น่าทึ่งเหมือนกับวิตนีย์ แต่ตอนนี้ หลังจากการกลั่นแกล้งที่เลวร้ายทั้งหมดนั่น เธอก็ลดตัวลงมารังควานเขาเหมือนหมาตัวหนึ่งตอนนี้ เจอรัลด์อดไม่ได้ที่จะตกใจกลัว เขารู้สึกว่าหนังศีรษะของเขารู้สึกเสียวซ่านและก็ขนลุกไปทั้งตัวแล้วโดยไม่รู้ว่าจะตอบสนองอย่างไรดี เขาจึงวิ่งหนีไปโดยสัญชาตญาณ“เจอรัลด์ กลับมานะ!” วิตนีย์ตะโดนขณะที่เธอกระโดดอย่างกระวนกระวายใจเธอยิ้มให้กับตัวเองเนื่องจากเขาวิ่งไปเร็วมากฮี่ฮี่! เดิมทีเธอคิดว่าเจอรัลด์คงจะเกลียดเธอจนถึงเป็นการเกลียดชังเมื่อเขาเห็นเธอ แต่ตอนนี้ ค่อนข้างดูเหมือนว่าจริง ๆ แล้วเจอรัลด์จะกลัวเธอมากกว่า มันหมายความได้ว่าเธอยังคงมีโอกาส!ความคิดแล่นผ่านเข้ามาในใจของเธอ วิตนีย์กอดอกเอาไว้ และมองไปที่ที่นั่งผู้โดยสารของรถแลมบอร์กินี“วันหนึ่ง ฉัน วิตนีย์ จะนั่งข้างเจอรัลด์อย่างแน่นอนขณะที่เขาขับรถเล่นไปรอบ ๆ โรงเรียน!”ในขณะเดียวกัน เจอรัลด์ก
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 229

“เจอรัลด์ ออกมานี่!”แคสแซนดร้าสแกนไปทั่วห้องดรียนด้วยการจ้องมองที่เย็นชาก่อนจะเรียกเจอรัลด์ออกมา“เจอรัลด์ มีบางอย่างที่ฉันอยากจะบอกนาย สามีของเพื่อนในมหาวิทยาลัยของฉันกำลังจะเปิดบาร์ในวันพรุ่งนี้ พวกเขาขาดแคลนกำลังคนอยู่ และก็มีงานพาร์ทไทม์ที่นั่น พวกเขาจ่ายให้มากเมื่อเทียบกับบาร์อื่น ๆ” เธอครวญเสียงดังขณะที่เธอยืนกอดอก“พาร์ทไทม์เหรอ? ผม…”เจอรัลด์ตกตะลึง“นายจะอะไร? นายไม่เจ้าใจที่ฉันเพิ่งพูดไปหรือไง? พวกเขาจะยุ่งมากเกินไปในวันพรุ่งนี้เพราะมันเป็นวันเปิดทำการและเขาไม่สามารถหาคนมาช่วยเขาได้มากพอ นายคิดว่านายสามารถทำงานที่นั่นต่อไปได้หรือไง? รู้ไหมว่าเขาจะเปิดบาร์นั้นที่ไหน? บนย่านการการค้าเมย์เบอร์รี่ ใช่ ย่านการค้าเมย์เบอร์นั่น! เขาจะรับสมัครเฉพาะผู้ชายที่สูงและหน้าตาดีเท่านั้น”“ผม…”“นายอะไร? ตกลงตามนี้ละกัน ฉันจะเข้าร่วมพิธีการเปิดของพวกเขาในคืนพรุ่งนี้ และนายจะต้องมากับฉัน!”จากนั้นแคสแซดร้าก็มองไปที่เจอรัลด์อย่างเหม่อลอย“ผม...แม่งเอ้ย!”เจอรัลด์อดไม่ได้ที่จะสาปแช่งในใจเขาต้องการจะบอกเธอว่าเขาไม่อยากจะทำ และไม่มีความจำเป็นเลยสำหรับเขาที่จะไปที่นั่น แคสแซนดร้า อย่าง
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 230

“เพราะฉันไม่ต้องการอยู่ในความสัมพันธ์นี้อีกต่อไป!” เจอรัลด์โพล่งออกมาโดยไม่รีรอ“นายว่าไงนะ?!”“เอิ่ม อลิซ มีเรื่องเข้าใจผิดครั้งใหญ่ ฉัน...ฉันไม่ได้ไปที่นั่นเพื่อตามจีบเธอ อะแฮ่ม ที่นั่น ฉันพูดมันออกไปแล้ว วันนั้นฉันไปที่นั่นก็เพื่อต้องการจะขอมีล่า เพื่อนร่วมหลักสูตรในภาควิชาของเธอคนหนึ่ง ออกไปทานมื้อเย็นกัน แต่อย่างไรก็ตาม ทันทีที่ฉันเข้าไป พวกผู้หญิงจากภาควิชาของเธอก็เริ่มมาล้องรอบฉัน พวกเธอคิดว่าฉันมาที่นี่เพื่อสารภาพรักต่อเธอ! หลังจากนั้น…”เจอรัลด์โพล่งทุกอย่างที่เขาอั้นไว้ในหัวใจของเขามาโดยตลอดออกมาอลิซเริ่มหายใจแรง ทุก ๆ คำพูดที่เจอรัลด์พูดมันเหมือนกับหนามแหลมที่ทิ่มแทงเข้าไปในใจของเธออย่างรุนแรง เธอรู้สึกว่าร่างกายที่อ่อนโยนของเธอสั่นสะท้าน“จากนั้น ฉันก็บังเอิญปรากฎตัวขึ้น และฉันยังเข้าใจผิดว่านายอยู่ที่นั่นเพื่อจะสารภาพรักกับฉันใช่ไหม? นอกจากนี้ ฉันยังสัญญาว่าจะเป็นแฟนสาวของนายด้วย ใช่หรือเปล่า?” อลิซตอบพร้อมกับคิ้วขมวดแน่น“ใช่! ฉันไม่สามารถอธิบายสถานการณ์นั้นที่นั่นได้ เมื่อพิจารณาจากสถานการณ์ ผลที่ตามมามันคงจะน่าอับอายเกินกว่าที่เธอจะทนไหว!”“ฮ่า! ฉันเข้าใจทุกอย่า
อ่านเพิ่มเติม
ก่อนหน้า
1
...
2122232425
...
179
DMCA.com Protection Status