เธอเห็นรถแลมบอร์กินีจากไปทันทีที่เธอออกมาเจอรัลด์ก็หายไปด้วยเหมือนกันแต่เจอรัลด์จะอยู่ที่ไหนได้ล่ะงั้น?เป็นไปได้ไหมว่านั่น...บ้าไปแล้ว!เธอไม่แม้แต่กล้าที่จะคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ด้วยซ้ำ เธอไม่กล้าคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้อีกต่อไปแล้วจริง ๆ!ซาร่าสูดหายใจเข้าลึก ไม่ใช่ว่านั่นคือการยืนยันว่าเจอรัลด์คือเจ้าของรถแลมบอร์กินีหรอกหรือ?จู่ ๆ ซาร่าก็นึกถึงครั้งแรกที่เธอได้พบกับเจอรัลด์ ตอนนั้น เขาหั่นแตงโมอย่างไม่ใยดีบนฝากระโปรงของรถแลมบอร์กินีนั่นตอนนี้ เจอรัลด์อยู่ที่นี่ และรถคันนั้นก็อยู่ที่นี่ด้วยเหมือนกัน!และไม่ต้องพูดถึงว่าซาร่าได้เห็นเจอรัลด์ใช้จ่ายเงินสามหมื่นดอลลาร์โดยไม่ลังเลใด ๆ เป็นการส่วนตัวอาร์ก!เจอรัลด์เป็นเจ้าของรถคันนั้นหรือ? จริง ๆ แล้วเจอรัลด์เป็นคนมั่งคั่งแค่ไหน?ซาร่าแข็งทื่ออย่างตะลึงงัน ไม่สามารถยอมรับการการอนุมานที่ไม่น่าจะเป็นไปได้ของตัวเอง มันไม่ถูกต้อง! มันอาจไม่เป็นความจริง!เจอรัลด์ ในทางกลับกัน ได้ขับรถกลับไปที่โรงเรียนหลังจากการส่งเควต้ากลับบ้าน เขามุ่งหน้าไปยังที่จอดรถเล็ก ๆ ที่ห่างไกลออกไป ที่ ๆ ปกติเขาจะจอดรถของเขาไว้จากนั้นเขาก็ออกจากรถ และ
และแน่นอน เธอเด็ดเดี่ยวยิ่งกว่าที่จะกลืนกินเจอรัลด์ไปทั้งตัวได้พฤติกรรมปัจจุบันของเธอบ่งบอกว่าเธอมีความตั้งใจอย่างแรงกล้าที่จะบรรลุเป้าหมายของเธอสมัยก่อน เจอรัลด์คงจะรู้สึกถึงการบรรลุเป้าหมายถ้าเขาพบใครบางคนที่น่าทึ่งเหมือนกับวิตนีย์ แต่ตอนนี้ หลังจากการกลั่นแกล้งที่เลวร้ายทั้งหมดนั่น เธอก็ลดตัวลงมารังควานเขาเหมือนหมาตัวหนึ่งตอนนี้ เจอรัลด์อดไม่ได้ที่จะตกใจกลัว เขารู้สึกว่าหนังศีรษะของเขารู้สึกเสียวซ่านและก็ขนลุกไปทั้งตัวแล้วโดยไม่รู้ว่าจะตอบสนองอย่างไรดี เขาจึงวิ่งหนีไปโดยสัญชาตญาณ“เจอรัลด์ กลับมานะ!” วิตนีย์ตะโดนขณะที่เธอกระโดดอย่างกระวนกระวายใจเธอยิ้มให้กับตัวเองเนื่องจากเขาวิ่งไปเร็วมากฮี่ฮี่! เดิมทีเธอคิดว่าเจอรัลด์คงจะเกลียดเธอจนถึงเป็นการเกลียดชังเมื่อเขาเห็นเธอ แต่ตอนนี้ ค่อนข้างดูเหมือนว่าจริง ๆ แล้วเจอรัลด์จะกลัวเธอมากกว่า มันหมายความได้ว่าเธอยังคงมีโอกาส!ความคิดแล่นผ่านเข้ามาในใจของเธอ วิตนีย์กอดอกเอาไว้ และมองไปที่ที่นั่งผู้โดยสารของรถแลมบอร์กินี“วันหนึ่ง ฉัน วิตนีย์ จะนั่งข้างเจอรัลด์อย่างแน่นอนขณะที่เขาขับรถเล่นไปรอบ ๆ โรงเรียน!”ในขณะเดียวกัน เจอรัลด์ก
“เจอรัลด์ ออกมานี่!”แคสแซนดร้าสแกนไปทั่วห้องดรียนด้วยการจ้องมองที่เย็นชาก่อนจะเรียกเจอรัลด์ออกมา“เจอรัลด์ มีบางอย่างที่ฉันอยากจะบอกนาย สามีของเพื่อนในมหาวิทยาลัยของฉันกำลังจะเปิดบาร์ในวันพรุ่งนี้ พวกเขาขาดแคลนกำลังคนอยู่ และก็มีงานพาร์ทไทม์ที่นั่น พวกเขาจ่ายให้มากเมื่อเทียบกับบาร์อื่น ๆ” เธอครวญเสียงดังขณะที่เธอยืนกอดอก“พาร์ทไทม์เหรอ? ผม…”เจอรัลด์ตกตะลึง“นายจะอะไร? นายไม่เจ้าใจที่ฉันเพิ่งพูดไปหรือไง? พวกเขาจะยุ่งมากเกินไปในวันพรุ่งนี้เพราะมันเป็นวันเปิดทำการและเขาไม่สามารถหาคนมาช่วยเขาได้มากพอ นายคิดว่านายสามารถทำงานที่นั่นต่อไปได้หรือไง? รู้ไหมว่าเขาจะเปิดบาร์นั้นที่ไหน? บนย่านการการค้าเมย์เบอร์รี่ ใช่ ย่านการค้าเมย์เบอร์นั่น! เขาจะรับสมัครเฉพาะผู้ชายที่สูงและหน้าตาดีเท่านั้น”“ผม…”“นายอะไร? ตกลงตามนี้ละกัน ฉันจะเข้าร่วมพิธีการเปิดของพวกเขาในคืนพรุ่งนี้ และนายจะต้องมากับฉัน!”จากนั้นแคสแซดร้าก็มองไปที่เจอรัลด์อย่างเหม่อลอย“ผม...แม่งเอ้ย!”เจอรัลด์อดไม่ได้ที่จะสาปแช่งในใจเขาต้องการจะบอกเธอว่าเขาไม่อยากจะทำ และไม่มีความจำเป็นเลยสำหรับเขาที่จะไปที่นั่น แคสแซนดร้า อย่าง
“เพราะฉันไม่ต้องการอยู่ในความสัมพันธ์นี้อีกต่อไป!” เจอรัลด์โพล่งออกมาโดยไม่รีรอ“นายว่าไงนะ?!”“เอิ่ม อลิซ มีเรื่องเข้าใจผิดครั้งใหญ่ ฉัน...ฉันไม่ได้ไปที่นั่นเพื่อตามจีบเธอ อะแฮ่ม ที่นั่น ฉันพูดมันออกไปแล้ว วันนั้นฉันไปที่นั่นก็เพื่อต้องการจะขอมีล่า เพื่อนร่วมหลักสูตรในภาควิชาของเธอคนหนึ่ง ออกไปทานมื้อเย็นกัน แต่อย่างไรก็ตาม ทันทีที่ฉันเข้าไป พวกผู้หญิงจากภาควิชาของเธอก็เริ่มมาล้องรอบฉัน พวกเธอคิดว่าฉันมาที่นี่เพื่อสารภาพรักต่อเธอ! หลังจากนั้น…”เจอรัลด์โพล่งทุกอย่างที่เขาอั้นไว้ในหัวใจของเขามาโดยตลอดออกมาอลิซเริ่มหายใจแรง ทุก ๆ คำพูดที่เจอรัลด์พูดมันเหมือนกับหนามแหลมที่ทิ่มแทงเข้าไปในใจของเธออย่างรุนแรง เธอรู้สึกว่าร่างกายที่อ่อนโยนของเธอสั่นสะท้าน“จากนั้น ฉันก็บังเอิญปรากฎตัวขึ้น และฉันยังเข้าใจผิดว่านายอยู่ที่นั่นเพื่อจะสารภาพรักกับฉันใช่ไหม? นอกจากนี้ ฉันยังสัญญาว่าจะเป็นแฟนสาวของนายด้วย ใช่หรือเปล่า?” อลิซตอบพร้อมกับคิ้วขมวดแน่น“ใช่! ฉันไม่สามารถอธิบายสถานการณ์นั้นที่นั่นได้ เมื่อพิจารณาจากสถานการณ์ ผลที่ตามมามันคงจะน่าอับอายเกินกว่าที่เธอจะทนไหว!”“ฮ่า! ฉันเข้าใจทุกอย่า
“โอ้มายก๊อด! มีล่า ดูสิ! ไอ้เศษสวะนั่นมาที่นี่!”“ไม่ใช่ว่าเขาคบกับอลิซเหรอ? เขากำลังทำอะไรอยู่นอกชั้นเรียนของเรา?”“เฮอะ! เธอคิดว่าไอ้เศษสวะที่น่าสมเพชคนนี้สนใจในตัวมีล่าของเราอยู่หรือเปล่า? โอ้มายก๊อด ฉันไม่สามารถเข้าใจจริง ๆ ว่าเกิดอะไรขึ้นในใจของอลิซ ทำไมเธอถึงยอมไปข้างนอกกับไอ้เศษสวะที่น่าสมเพชเช่นนั้นได้?”เจอรัลด์กำลังรออยู่ด้านนอกชั้นเรียนของมีล่ากลุ่มเพื่อนร่วมชั้นของเธอเยาะเย้ยเขาทันทีแต่อย่างไรก็ตาม เจอรัลด์คงทนกับเรื่องทั้งหมดนี้ไปแล้ว เขาเพียงขอมีล่าไปข้างนอกเพื่อเดินเล่นกับเขามีล่าประหลาดใจเล็กน้อยที่เจอรัลด์มาที่นี่เพื่อตามหาเธอเธอได้รอให้เจอรัลด์โทรหาเธอมาตลอด แต่เธอก็ผิดหวังอย่างมากที่เขาไม่ได้ทำอย่างงั้น ดังนั้น เธอจึงตรงมาที่ชั้นเรียนมีล่าตกลงตามคำขอของเขาทันทีเป็นเพราะตอนนี้เธอเชื่อใจเจอรัลด์ ความจริง มีล่าก็รู้สึกเสียใจที่เธอตบหน้าเจอรัลด์ไปวันก่อน ลึกลงไปข้างใน เธอรู้ว่าเขาไม่ใช่คนประเภทนั้น ทันทีที่เขาอธิบายทุกสิ่งให้เธอฟังเมื่อวานนี้ เธอจึงเชื่อในสิ่งที่เขาพูดทุกคนต่างก็ประหลาดใจเมื่อทั้งสองคนเดินออกไปจากชั้นเรียนและก้าวออกไปจากวิทยาเขต“เจอรัล
คาร่าส่ายหัวของเธอด้วยความผิดหวังมีล่าจึงรีบเปลี่ยนหัวข้อทันที“พี่คาร่า พี่บอกว่าเพื่อนไม่กี่คนที่เรียน และทำงานอยู่ต่างประเทศก็จะมาที่เมืองเมย์เบอร์รี่ในวันนี้ด้วยไม่ใช่เหรอ? พวกเขาอยู่ไหนล่ะคะ?”“โอ้ ใช่ พวกเขาจะมาที่นี่เหมือนกัน เดิมทีฉันวางแผนจะให้พวกเรามาทานมื้อเที่ยงด้วยกันดังนั้นพวกเธอทั้งคู่ก็จะได้ทำความรู้จักกับพวกเขาด้วยเหมือนกัน พวกเขาทั้งหมดล้วนเป็นคนชั้นสูงที่เรียนอยู่ต่างประเทศ… แต่ดูสถานที่ต่ำต้อยนี้สิ ฉันจะขอให้พวกเขามาที่นี่ได้อย่างไร?”“ห๊ะ? ฉันเชื่อว่าร้านอาหารที่เจอรัลด์จองไว้จริง ๆ แล้วค่อนข้างดีเลยนะพี่คาร่า อีกอย่าง สถานที่แห่งนี้ก็บริการอาหารและที่พักและพวกเราก็สามารถจัดเตรียมที่พักได้อย่างง่ายดายด้วยนะ” มีล่าตอบกลับคาร่าทำได้เพียงแค่โอดครวญอย่างหมดหนทาง “ฮ่าฮ่าฮ่า อะไรนะ? จัดที่พักให้พวกเขาอยู่ที่นี่งั้นหรือ? น้องสาว เธอกำลังพยายามจะทำให้ฉันอับอายต่อหน้าเพื่อน ๆ ของฉันอยู่หรือเปล่า?”และขณะนั้นเอง โทรศัพท์ของเธอก็ดังขึ้นทันทีคาร่ารับสายด้วยความเร่งรีบ“ว่าไงนะ? เธอมาถึงแล้วเหรอ? อ่า? น้องชายเธอไปรับเธอแล้วใช่ไหม? โอ้ โอ้ ยังเลยฉันยังไม่ได้ทานอะไร ฉั
เจอรัลด์และกลุ่มคนได้ขับรถไปยัง โฮมแลนด์ คิชเช่นกันรถแลมบอร์กินีของเจอรัลด์ทำให้ทุกคนตกใจอย่าแท้จริงในตอนแรก แต่อย่างไรก็ตาม คาร่าก็ได้อธิบายสถานการณ์ให้พวกเขาทันทีเธอพูดถึงวิธีที่เจอรัลด์ใช้จ่ายเงินโดยไม่ได้วางแผนใด ๆ เลยด้วยวิธีนี้ พี่น้องตระกูลเวดที่เดิมทีเต็มไปด้วยความชื่นชมต่อเจอรัลด์ก็ยังเริ่มแสดงความดูถูกเขาเช่นกันพวกเขารู้สึกว่ามันเรื่องที่สิ้นเปลืองสำหรับใครบางคนเช่นเจอรัลด์ที่จะขับรถที่ดีเช่นนี้เจอรัลด์เพียงยิ้มอย่างเฉยเมยอยู่ตลอดจากนั้น ก็เป็นเวลาของคิวรอนที่จะได้โอ้อวดเขาโทรหาเพื่อน ๆ ในเมืองเมย์เบอร์รี่ก่อนที่เขาจะทำการจองห้องที่ค่อนข้างเหมาะสมในโฮมแลนด์ คิชเช่นทุกคนต่างก็ประหลาดใจอย่างน่ายินดีโดยเฉพาะอย่างยิ่งคาร่า“ว้าว! คิวรอน ฉันไม่คาดคิดจริง ๆ ว่านายจะมีเครือข่ายและเส้นสายที่ดีเช่นนี้ในเมืองเมย์เบอร์รี่ ฮ่าฮ่าฮ่า ใช่ โฮมแลนด์ คิชเช่นเป็นร้านอาหารที่หรูหราและอยู่ในระดับไฮเอนด์อย่างแท้จริงเมื่อมองแวบแรก เราคงไม่มีหน้าไปทานอาหารที่สถานที่แบบนี้แน่!”“นายไม่เหมือนใครบางคน ที่จะเลือกร้านอาหารในพื้นที่ชนบทบางแห่งเพื่อให้เราไปทานอาหารกัน!”คาร่าเหลือบมอง
“นำมันมานี่ ให้ฉันดูหน่อยว่ามันเป็นของจริงหรือของปลอม!”ใบหน้าของคาร่าแดงระเรื่อด้วยความแปลกใจ ขณะที่เธอหยิบขวดไวน์แดงอย่างระมัดระวังและตรวจดูมันซ้ำ ๆ จนท้ายที่สุด เธอยิ่งรู้สึกตื่นเต้นมากขึ้นหลังจากได้ดูมัน: “นี่เป็นของแท้จริง ๆ!”“อ่า? ให้ฉันดูเหมือนกันสิ!”ลิซ่าก็ตื่นเต้นเช่นกันในเวลานี้ทุกคนมองไปที่คิวรอนด้วยการแสดงออกที่ตกใจมากบนใบหน้าของพวกเธอ ราวกับว่าตอนแรกพวกเธอคิดว่าเขาเป็นเพียงแค่คนที่ยอดเยี่ยม แต่ตอนนี้ พวกเธอก็รู้ได้มันทีว่าเขาเป็นคนที่น่าทึ่งอย่างแท้จริง!“คิวรอน บอกได้ไหมว่าเพื่อนของนายมีภูมิหลังแบบไหน? นายมีเครือข่ายที่แข็งแกร่งเช่นนั้นเมื่อไหร่? นายรู้ไหมว่าไวน์แดงชนิดนี้ปกติเป็นที่ชื่นชอบของเจ้านายใหญ่จากต่างประเทศกัน?”ยิ่งคาร่ามองไปที่คิวรอนมากเท่าไหร่ เธอก็ยิ่งชอบเขามากขึ้นเท่านั้น“ใช่ น้องชาย ทำไมฉันไม่รู้ว่านายมีเส้นสายที่มีอำนาจเช่นนี้ด้วย? บอกมาซิ มีอีกกี่เรื่องที่นายยังปิดบังไว้จากพี่?”“ผมไม่รู้อะไรมากขนาดนั้นเหมือนกัน ยังไงซะ วันนี้เพื่อนของผมก็เห็นแก่หน้าผมมากจริง ๆ! ฮ่าฮ่าฮ่า”คิวรอนงุนงงเล็กน้อยเพราะเขารู้สึกว่าความรู้สึกที่ทุกคนให้เขานั้นมั