เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 230
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-29 19:42:56บทที่เกี่ยวข้อง
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 231
“โอ้มายก๊อด! มีล่า ดูสิ! ไอ้เศษสวะนั่นมาที่นี่!”“ไม่ใช่ว่าเขาคบกับอลิซเหรอ? เขากำลังทำอะไรอยู่นอกชั้นเรียนของเรา?”“เฮอะ! เธอคิดว่าไอ้เศษสวะที่น่าสมเพชคนนี้สนใจในตัวมีล่าของเราอยู่หรือเปล่า? โอ้มายก๊อด ฉันไม่สามารถเข้าใจจริง ๆ ว่าเกิดอะไรขึ้นในใจของอลิซ ทำไมเธอถึงยอมไปข้างนอกกับไอ้เศษสวะที่น่าสมเพชเช่นนั้นได้?”เจอรัลด์กำลังรออยู่ด้านนอกชั้นเรียนของมีล่ากลุ่มเพื่อนร่วมชั้นของเธอเยาะเย้ยเขาทันทีแต่อย่างไรก็ตาม เจอรัลด์คงทนกับเรื่องทั้งหมดนี้ไปแล้ว เขาเพียงขอมีล่าไปข้างนอกเพื่อเดินเล่นกับเขามีล่าประหลาดใจเล็กน้อยที่เจอรัลด์มาที่นี่เพื่อตามหาเธอเธอได้รอให้เจอรัลด์โทรหาเธอมาตลอด แต่เธอก็ผิดหวังอย่างมากที่เขาไม่ได้ทำอย่างงั้น ดังนั้น เธอจึงตรงมาที่ชั้นเรียนมีล่าตกลงตามคำขอของเขาทันทีเป็นเพราะตอนนี้เธอเชื่อใจเจอรัลด์ ความจริง มีล่าก็รู้สึกเสียใจที่เธอตบหน้าเจอรัลด์ไปวันก่อน ลึกลงไปข้างใน เธอรู้ว่าเขาไม่ใช่คนประเภทนั้น ทันทีที่เขาอธิบายทุกสิ่งให้เธอฟังเมื่อวานนี้ เธอจึงเชื่อในสิ่งที่เขาพูดทุกคนต่างก็ประหลาดใจเมื่อทั้งสองคนเดินออกไปจากชั้นเรียนและก้าวออกไปจากวิทยาเขต“เจอรัล
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 232
คาร่าส่ายหัวของเธอด้วยความผิดหวังมีล่าจึงรีบเปลี่ยนหัวข้อทันที“พี่คาร่า พี่บอกว่าเพื่อนไม่กี่คนที่เรียน และทำงานอยู่ต่างประเทศก็จะมาที่เมืองเมย์เบอร์รี่ในวันนี้ด้วยไม่ใช่เหรอ? พวกเขาอยู่ไหนล่ะคะ?”“โอ้ ใช่ พวกเขาจะมาที่นี่เหมือนกัน เดิมทีฉันวางแผนจะให้พวกเรามาทานมื้อเที่ยงด้วยกันดังนั้นพวกเธอทั้งคู่ก็จะได้ทำความรู้จักกับพวกเขาด้วยเหมือนกัน พวกเขาทั้งหมดล้วนเป็นคนชั้นสูงที่เรียนอยู่ต่างประเทศ… แต่ดูสถานที่ต่ำต้อยนี้สิ ฉันจะขอให้พวกเขามาที่นี่ได้อย่างไร?”“ห๊ะ? ฉันเชื่อว่าร้านอาหารที่เจอรัลด์จองไว้จริง ๆ แล้วค่อนข้างดีเลยนะพี่คาร่า อีกอย่าง สถานที่แห่งนี้ก็บริการอาหารและที่พักและพวกเราก็สามารถจัดเตรียมที่พักได้อย่างง่ายดายด้วยนะ” มีล่าตอบกลับคาร่าทำได้เพียงแค่โอดครวญอย่างหมดหนทาง “ฮ่าฮ่าฮ่า อะไรนะ? จัดที่พักให้พวกเขาอยู่ที่นี่งั้นหรือ? น้องสาว เธอกำลังพยายามจะทำให้ฉันอับอายต่อหน้าเพื่อน ๆ ของฉันอยู่หรือเปล่า?”และขณะนั้นเอง โทรศัพท์ของเธอก็ดังขึ้นทันทีคาร่ารับสายด้วยความเร่งรีบ“ว่าไงนะ? เธอมาถึงแล้วเหรอ? อ่า? น้องชายเธอไปรับเธอแล้วใช่ไหม? โอ้ โอ้ ยังเลยฉันยังไม่ได้ทานอะไร ฉั
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 233
เจอรัลด์และกลุ่มคนได้ขับรถไปยัง โฮมแลนด์ คิชเช่นกันรถแลมบอร์กินีของเจอรัลด์ทำให้ทุกคนตกใจอย่าแท้จริงในตอนแรก แต่อย่างไรก็ตาม คาร่าก็ได้อธิบายสถานการณ์ให้พวกเขาทันทีเธอพูดถึงวิธีที่เจอรัลด์ใช้จ่ายเงินโดยไม่ได้วางแผนใด ๆ เลยด้วยวิธีนี้ พี่น้องตระกูลเวดที่เดิมทีเต็มไปด้วยความชื่นชมต่อเจอรัลด์ก็ยังเริ่มแสดงความดูถูกเขาเช่นกันพวกเขารู้สึกว่ามันเรื่องที่สิ้นเปลืองสำหรับใครบางคนเช่นเจอรัลด์ที่จะขับรถที่ดีเช่นนี้เจอรัลด์เพียงยิ้มอย่างเฉยเมยอยู่ตลอดจากนั้น ก็เป็นเวลาของคิวรอนที่จะได้โอ้อวดเขาโทรหาเพื่อน ๆ ในเมืองเมย์เบอร์รี่ก่อนที่เขาจะทำการจองห้องที่ค่อนข้างเหมาะสมในโฮมแลนด์ คิชเช่นทุกคนต่างก็ประหลาดใจอย่างน่ายินดีโดยเฉพาะอย่างยิ่งคาร่า“ว้าว! คิวรอน ฉันไม่คาดคิดจริง ๆ ว่านายจะมีเครือข่ายและเส้นสายที่ดีเช่นนี้ในเมืองเมย์เบอร์รี่ ฮ่าฮ่าฮ่า ใช่ โฮมแลนด์ คิชเช่นเป็นร้านอาหารที่หรูหราและอยู่ในระดับไฮเอนด์อย่างแท้จริงเมื่อมองแวบแรก เราคงไม่มีหน้าไปทานอาหารที่สถานที่แบบนี้แน่!”“นายไม่เหมือนใครบางคน ที่จะเลือกร้านอาหารในพื้นที่ชนบทบางแห่งเพื่อให้เราไปทานอาหารกัน!”คาร่าเหลือบมอง
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 234
“นำมันมานี่ ให้ฉันดูหน่อยว่ามันเป็นของจริงหรือของปลอม!”ใบหน้าของคาร่าแดงระเรื่อด้วยความแปลกใจ ขณะที่เธอหยิบขวดไวน์แดงอย่างระมัดระวังและตรวจดูมันซ้ำ ๆ จนท้ายที่สุด เธอยิ่งรู้สึกตื่นเต้นมากขึ้นหลังจากได้ดูมัน: “นี่เป็นของแท้จริง ๆ!”“อ่า? ให้ฉันดูเหมือนกันสิ!”ลิซ่าก็ตื่นเต้นเช่นกันในเวลานี้ทุกคนมองไปที่คิวรอนด้วยการแสดงออกที่ตกใจมากบนใบหน้าของพวกเธอ ราวกับว่าตอนแรกพวกเธอคิดว่าเขาเป็นเพียงแค่คนที่ยอดเยี่ยม แต่ตอนนี้ พวกเธอก็รู้ได้มันทีว่าเขาเป็นคนที่น่าทึ่งอย่างแท้จริง!“คิวรอน บอกได้ไหมว่าเพื่อนของนายมีภูมิหลังแบบไหน? นายมีเครือข่ายที่แข็งแกร่งเช่นนั้นเมื่อไหร่? นายรู้ไหมว่าไวน์แดงชนิดนี้ปกติเป็นที่ชื่นชอบของเจ้านายใหญ่จากต่างประเทศกัน?”ยิ่งคาร่ามองไปที่คิวรอนมากเท่าไหร่ เธอก็ยิ่งชอบเขามากขึ้นเท่านั้น“ใช่ น้องชาย ทำไมฉันไม่รู้ว่านายมีเส้นสายที่มีอำนาจเช่นนี้ด้วย? บอกมาซิ มีอีกกี่เรื่องที่นายยังปิดบังไว้จากพี่?”“ผมไม่รู้อะไรมากขนาดนั้นเหมือนกัน ยังไงซะ วันนี้เพื่อนของผมก็เห็นแก่หน้าผมมากจริง ๆ! ฮ่าฮ่าฮ่า”คิวรอนงุนงงเล็กน้อยเพราะเขารู้สึกว่าความรู้สึกที่ทุกคนให้เขานั้นมั
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 235
คาร่าดึงมีล่าไปด้านข้างไม่มีใครจะเข้าใจกับสิ่งที่เธอพูดด้วยน้ำเสียงนั้นได้ คาร่ามองเจอรัลด์เป็นครั้งคราวก่อนที่เธอจะมองไปที่คิวรอนแทนบางทีเธออาจจะกำลังโน้มน้าวใจมีล่าให้เลิกลากับเจอรัลด์โดยเร็วที่สุด และไปมีความสัมพันธ์กับคิวรอนแทนก็ได้ท้ายที่สุดมีล่าก็ปฏิเสธที่จะทำอย่างที่คาร่าได้แนะนำ“พี่สาว พี่สามารถไปสนุกกันได้เลย! เจอรัลด์กับฉันจะกลับไปที่มหาวิทยาลัยกันก่อนค่ะ!”มีล่าและเจอรัลด์ก็ได้จากไปหลังจากการกล่าวลากับทุกคนคาร่าอดไม่ได้ที่จะรู้สึกกังวลใจมากดูเหมือนว่าเธอจะไม่สามารถจับคู่พวกเขาทั้งสองคนได้“พี่คาร่าครับ ไม่เป็นไรหรอก มีล่าเป็นน้องสาวของคุณดังนั้นตามปกติแล้วเธอก็เป็นเพื่อนที่ดีของผมเหมือนกัน! แน่นอนผมจะไปหาเธอให้บ่อยมากขึ้นในอนาคต!”คิวรอนอดไม่ได้ที่จะรู้สึกผิดหวังไปเล็กน้อย แต่อย่างไรก็ตาม เขาทำได้เพียงแค่ฝืนยิ้มออกมาบนใบหน้าของเขาเท่านั้น“โอเค คิวรอน ฉันดีใจที่นายไม่หมดกำลังใจ อย่ากังวลไปเลย คิวรอน ฉันจะให้น้องสาวของฉันเลิกกับเขาในไม่ช้าก็เร็ว ๆ นี้แน่นอน เขาจะไปเปรียบเทียบกับนายได้อย่างไร คิวรอน?”คาร่าตอบกลับขณะที่เธอยิ้มหลังจากนั้น กลุ่มพวกเธอก็ไปเที่ย
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 236
คนประเภทเหล่านี้เกิดมาพร้อมกับความหลงตัวเองพวกเขามีความสามารถในการรักเล็ก ๆ น้อย ๆ ยกเว้นหน้าตาและชื่อเสียงของตัวเอง“ขอโทษค่ะ คุณผู้หญิง แต่คุณยังไม่ได้สั่งนะคะ นี่คือรายการเครื่องดื่มต่าง ๆ ที่พวกเราเสริฟ์ โปรดลองดูค่ะ!”พนักงานเสริฟ์สาวยื่นเมนูให้คาร่าดูคราวนี้ คาร่าถึงกับตกตะลึงไปหนึ่งในเพื่อนร่วมชั้นของเธอยิ้มเยาะ “คาร่า เกิดอะไรขึ้น? ไม่ใช่เธอพูดว่าจะมีเซอร์ไพรส์หลักจากมื้ออาหารหรอกหรือ? ไหนล่ะเซอร์ไพรส์?” “ไม่! ฉันจะไม่ดูเมนู! ให้ฉันเตือนคุณอีกครั้งนะ นี่คือ คุณเวด! คุณเวดอยู่ที่นี่ ฉันคิดว่าคุณน่าจะรู้ดีกว่าที่จะไม่ไว้หน้านะ”คาร่าเรียกชื่อคิวรอนอีกครั้ง“ขออภัยค่ะ คุณผู้หญิง แขกทั้งหมดที่ร้านของเราต่างก็เป็นผู้บริหารหนุ่ม และเจ้านายใหญ่ และเราไม่ได้แจกของขวัญให้กับทุกคนในทุก ๆ วัน”“ตอนนี้คุณจริงจังไหม? คุณจะไม่เห็นแก่หน้าผมใด ๆ เลยเหรอ? คุณรู้ไหมว่าคุณเคนเนดี้เป็นใคร? เขาเป็นเพื่อนที่แสนดีของผม!” คิวรอนถามด้วยการโต้แย้ง“ดิฉันรู้ค่ะว่ามีชายหนุ่มที่ชื่อเคนเนดี้ ที่มาทานอาหารที่นี่บ่อย ๆ พวกเราไม่ได้ให้ของขวัญฟรีกับเขาเช่นกันค่ะ” พนักงานเสริฟ์สาวตอบกลับด้วยท่าทางท
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 237
คาร่ารีบถามขึ้นมา “เจอรัลด์เป็นแขกพิเศษคนนั้นที่คุณกำลังพูดถึงใช่ไหม?”“เราไม่รู้ค่ะ พวกเรารู้แค่ว่าหนึ่งในพวกคุณเป็นแขกที่สุดพิเศษของเราในตอนเที่ยง!”แคชเชียร์สาวตอบกลับขณะที่เธอยิ้มเล็กน้อยให้ตายเถอะ!เกิดอะไรขึ้นกัน?ตอนเที่ยง ก็มีเพียงแค่เจอรัลด์กับมีล่าที่อยู่ที่นี่แม้ว่าอีกฝ่ายปฏิเสธที่จะพูดใด ๆ คาร่าก็รู้คำตอบในใจเธออยู่แล้วทั้งหมดนี่เป็นไปได้ว่าเป็นเพราะเจอรัลด์แต่นั่นมันจะเป็นไปได้อย่างไร?เพื่อนร่วมชั้นมัธยมปลายของคาร่าคนหนึ่ง ที่ชื่อดอนน่าจู่ ๆ ก็พูดขึ้นมา“ฮี่ฮี่! คาร่า ไม่ใช่ว่าเธอควรจะมีเซอร์ไพรส์ให้เราหรอกเหรอ? นี่คือเซอร์ไพรส์ที่เธอมีให้เราหรือเปล่า?”ดอนน่า และคาร่าเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันมาตั้งแต่สมัยมัธยมปลายและพวกเธอก็ยังเป็นเพื่อนร่วมหลักสูตรเดียวกันในมหาวิทยาลัยอีกด้วยแม้ว่าพวกเธอจะเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของกัน แต่พวกเธอก็เป็นเพื่อนประเภทที่ชอบจะแข่งขัน หรือเปรียบเทียบกับทุกสิ่งทุกอย่างที่อีกคนมีตั้งแต่เริ่มจนจบตอนแรก ดอนน่าจะริษยาคาร่า และภายหลัง คาร่าก็จะอิจฉาดอนน่าในภายหลัง คาร่าได้ไปศึกษาและทำงานอยู่ในประเทศเอ็ม นั้นก็ต้องขอบคุณผลการเรียนที่ยอด
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 238
คาร่าตะโกนณ ตอนนี้ เธอรู้สึกว่าเธอช่างเจ๋งมากจริง ๆ “โอเคค่ะ คุณผู้หญิง ฉันจะทำการจัดเตรียมทั้งหมดเดี๋ยวนี้! ราคาสำหรับห้องทั้งหมดนั้นคือ 75,000 ดอลลาร์ โปรดรูดบัตรของคุณที่นี่ค่ะ”พนักงานเสริฟ์สาวคนนั้นโค้งคำนับอย่างนับถือให้คาร่าหญิงสาวคนนี้มั่งคั่งมาก!“อ่า? 75,000 ดอลลาร์เหรอ? พวกเราแค่จะจองห้าห้องเองนะ และฉันจะต้องจ่ายเงิน 75,000 ดอลลาร์ต่อหนึ่งคืนงั้นเหรอ?” คาร่าถามโดยไม่อ้อมค้อมใด ๆ“ใช่ค่ะ คุณคะ ราคานี้เป็นเพียงอัตราสำหรับห้องมาตรฐานทั่วไป แต่อย่างไรก็ตาม ห้องทั้งหมดที่คุณได้จองก็มาพร้อมกับมื้ออาหารค่ำฟรี นอกจากนี้พวกเรายังรวบรวมเชฟชื่อดังจากทั่วทุกมุมโลกเพื่อปรับแต่งมื้ออาหารของคุณตามความชอบส่วนตัวของคุณอีกด้วยนะคะ”พนักงานเสริฟ์สาวยิ้ม และดันเครื่องชำระเงินไปข้างหน้า“นี่...เดี๋ยวนะ การทานมื้อเย็นที่นี่อย่างเดียวมีราคาเท่าไหร่?”คาร่ากลืนน้ำลาย“ถ้าเป็นแค่อาหารเย็นสำหรับพวกคุณทุกคน ปกติเราจะไม่จัดเตรียมห้องให้ แต่อย่างไรก็ตาม ถ้าคุณต้องการห้องจริง ๆ คุณสามารถจองได้ในราคา 22,000 ดอลลาร์ หลังจากนั้น คุณจะสามารถเพลิดเพลินกับมื้ออาหารจากภาคใต้ทั้งหมดของประเทศ ตราบใดท
บทล่าสุด
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1786
พวกเขาได้ดูภาพจากกล้องวงจรปิดแล้วในตอนที่เกิดอุบัติเหตุ ไม่มีใครหรือรถคันอื่นใดอยู่รอบ ๆ เลยแม้แต่คันเดียว ยิ่งไปกว่านั้น ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ยังอยู่ในรถเพียงลำพังด้วยนั่นหมายความว่าสถานการณ์ที่ผู้เฒ่าฟลินท์พบกับอุบัติเหตุนั้นแปลกประหลาดอย่างยิ่งในวิดีโอที่ได้จากกล้องวงจรปิดนั้นแสดงให้เห็นว่ารถของผู้เฒ่าฟลินท์ลื่นไถลและหลุดการควบคุมไปเองในทันทีเจอรัลด์และเรย์ได้รับการปล่อยตัวในช่วงบ่ายนั้นเองพวกเขานั่งแท็กซี่กลับไปที่สำนักงานระหว่างทางกลับ เรย์มองเจอรัลด์ด้วยสีหน้างุนงงอย่างหนักแล้วถามว่า “เจอรัลด์ คุณคิดเห็นยังไงกับการตายของผู้เฒ่าฟลินท์?เขาตายได้ยังไง?”ใบหน้าของเจอรัลด์เคร่งเครียดมาก เขาเองก็ไม่แน่ใจเช่นกัน แต่ถึงกระนั้นเขาก็มั่นใจว่าเหตุการณ์นี้ไม่ใช่แค่อุบัติเหตุธรรมดาแน่นอน“นี่หมายความว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดยังไม่ตายเหรอ?”วินาทีต่อมา ความคิดอันบ้าบิ่นก็ผุดขึ้นในใจของเรย์เจอรัลด์รู้สึกว่าการคาดเดานี้เป็นไปได้น้อยมาก นั่นก็เพราะเอ็มเบอร์ลอร์ดตายไปต่อหน้าต่อตาเขาเอง แล้วเขาจะยังมีชีวิตอยู่ได้อย่างไร?“เรากลับก่อนเถอะ บางทีมันอาจจะเป็นแค่อุบัติเหตุจริง ๆ ก็ได้!”เจอรัลด์บอก
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1785
เช้าวันรุ่งขึ้น ขณะที่เจอรัลด์และเรย์ยังคงหลับอยู่ กริ่งที่ประตูก็ปลุกพวกเขาให้ตื่นเรย์เดินออกจากห้องไปที่ประตูในลักษณะกึ่งหลับกึ่งตื่นแล้วเปิดประตูออกเมื่อประตูถูกเปิดออก เขาก็ได้เห็นชายสองสามคนซึ่งกำลังสวมเครื่องแบบยืนอยู่ข้างนอก เมื่อเห็นตราบนเครื่องแบบของพวกเขา พวกเขาก็รู้ได้ทันทีว่าคนเหล่านี้มาจากรัฐบาลกลาง“ขออภัย คุณเจอรัลด์ คลอฟอร์ดและคุณเรย์ เลห์ตันอยู่ที่นี่หรือเปล่า?”เจ้าหน้าที่คนหนึ่งพุ่งตัวเข้ามาถามเรย์พยักหน้าและตอบว่า “ผมนี่แหละเรย์ มีอะไรเหรอ?""พาเขาออกไป!"เมื่อเขาได้ยินคำพูดของเรย์ เจ้าหน้าที่คนนั้นก็สั่งคนของเขา และทันใดนั้นเอง เจ้าหน้าที่อีกสองคนก็เข้ามาคว้าแขนของเรย์แล้วลากเขาออกไปข้างนอก"เฮ้ย! นี่มันอะไรกัน?!"เรย์ตะโกนทันทีความโกลาหลดังกล่าวทำให้เจอรัลด์ จูโน่ และโนริตื่นขึ้นพวกเขาออกจากห้องอย่างรวดเร็ว"คุณเป็นใคร?"เมื่อเจอรัลด์ออกมา เขาก็มองดูเจ้าหน้าที่พวกนั้นด้วยความประหลาดใจและเอ่ยถามขึ้น“คุณคงเป็นคุณเจอรัลด์ คลอฟอร์ด เรากำลังสงสัยว่าคุณเกี่ยวข้องกับเหตุฆาตกรรม สารวัตรเลค หรือที่รู้จักกันในชื่อผู้เฒ่าฟลินท์ ดังนั้นเราต้องการนำคุณไปสอบ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1784
ในเวลาเดียวกัน หมอกควันสีทมิฬของเอ็มเบอร์ลอร์ดได้ล้อมรอบกายของชายชราเอาไว้หลังจากนั้นไม่นาน หมอกควันสีทมิฬดังกล่าวก็ดูดกลืนวิญญาณและพลังงานของชายชราไป ทำให้ชายกลายเป็นศพแห้งกรังเหลือเพียงหนังหุ้มกระดูกสิ่งนี้ทำให้เอ็มเบอร์ลอร์ดตระหนกเป็นอย่างมาก เขาไม่ได้คาดหวังให้เกิดผลลัพธ์เช่นนี้ ยิ่งกว่านั้น เขาไม่คิดแล้วว่าชายชราจะมาสกัดกั้นการโจมตีจากเจอรัลด์แทนเขาแบบนี้“เอ็มเบอร์ลอร์ด คุณฆ่าคนบริสุทธิ์อีกแล้ว!”เจอรัลด์ตะโกนใส่เอ็มเบอร์ลอร์ดด้วยความโกรธเมื่อพูดเช่นนั้น เจอรัลด์จึงตัดสินใจใช้ทักษะต้องห้ามของตัวเองเพื่อทำลายเอ็มเบอร์ลอร์ดให้สิ้นซากในขณะนี้เอ็มเบอร์ลอร์ดเสียสติไปแล้ว เขายืนนิ่งไม่ขยับ ราวกับสูญเสียจิตวิญญาณของตัวเองไป “วิชาทลายสหัสภพ!”เจอรัลด์ตะโกนและขว้างดาบแอสตราบิซในมือใส่เอ็มเบอร์ลอร์ดเมื่อดาบแทงเข้าไปในร่างของเอ็มเบอร์ลอร์ด มันก็เปล่งแสงเจิดจ้าออกมาและกลืนกินเอ็มเบอร์ลอร์ดไปจนสิ้น“อ๊าก!”เอ็มเบอร์ลอร์ดกรีดร้องวินาทีต่อมา เอ็มเบอร์ลอร์ดก็กลายเป็นเถ้าถ่านในที่สุด เจอรัลด์ก็กวาดล้างเอ็มเบอร์ลอร์ดลงได้แล้วเจอรัลด์ล้างแค้นให้ชาวบ้านในหมู่บ้านฟ้าทมิฬได้แล้ว
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1783
ทั้งสามรีบมองออกไปข้างนอก ก่อนจะเห็นว่าชายชราออกจากบ้านไปตามลำพังโดยถือตะกร้าติดตัวไปด้วยขณะที่เขามุ่งหน้าไปยังกระท่อมไม้ของยามิเล็ต เฟซเมื่อเห็นสิ่งนี้ ทั้งสามก็สบตากันพวกเขาพบว่ามันค่อนข้างแปลกที่ชายชราคิดจะถือตะกร้าออกไปกลางดึกเช่นนี้ นี่จะต้องมีความลับบางอย่างที่ไม่มีใครล่วงรู้ซ่อนอยู่เป็นแน่ไม่นานหลังจากนั้น เจอรัลด์และทั้งสองก็ออกจากบ้านและติดตามชายชราไปอย่างเงียบ ๆพวกเขาติดตามชายชราไปจนถึงกระท่อมไม้ จากนั้นพวกเขาเห็นเขาหยิบกุญแจออกมาจากกระเป๋าเพื่อปลดล็อคประตูเมื่อประตูถูกปลดล็อค ชายชราผู้นั้นสำรวจสภาพแวดล้อมรอบตัวอย่างระมัดระวัง หลังจากแน่ใจว่าไม่มีใครอยู่รอบ ๆ เขาก็ผลักประตูเปิดออกแล้วเดินเข้าไปอย่างมั่นใจเจอรัลด์และอีกสองคนก็เดินไปที่กระท่อมไม้ทันทีและยืนอยู่ตรงหน้ากระท่อมหลังนั้น“เจอรัลด์ ดูเหมือนว่าชายชรากำลังปิดบังอะไรบางอย่างกับเรา เพราะเขามีกุญแจบ้านหลังนี้อยู่กับตัว!”เรย์กระซิบกับเจอรัลด์ตอนนี้พวกเขาตระหนักได้แล้วว่าชายชราไม่ใช่คนไม่รู้อิโหน่อิเหน่อย่างที่คิด เขาต้องมีความสัมพันธ์บางอย่างกับเอ็มเบอร์ลอร์ดแน่“เรย์ ผู้เฒ่าฟลินท์ คุณสองคนไปซ่อนตัวก่อน เ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1782
“เอ๋ นี่ก็ดึกแล้วนะ! ผมว่าคนที่คุณกำลังรออยู่คงไม่มาหรอก มาเถอะไปที่บ้านของผมและพักผ่อนกันจะดีกว่า!”ชายชราถอนหายใจและยื่นข้อเสนอให้ทั้งสามคนเมื่อผู้เฒ่าฟลินท์ได้ยินเช่นนั้น เขาก็หันกลับมาที่เจอรัลด์เพื่อสอบถามความคิดเห็นของเขาเจอรัลด์เห็นปฏิกิริยาของเขาและพยักหน้าอย่างช้า ๆเนื่องจากพวกเขาไม่มีทางเลือกอื่น ตอนนี้พวกเขาทำได้เพียงไปพักผ่อนที่บ้านของชายชราเท่านั้นนอกจากนี้ ท้องฟ้ามืดสนิท และไม่ปลอดภัยเลย ไม่รู้เลยว่าข้างนอกนี่มีอะไรรอพวกเขาอยู่?หลังจากพูดคุยกัน เจอรัลด์และคนอื่น ๆ ก็ติดตามชายชราออกจากกระท่อมไม้ไปชายชราพาเจอรัลด์และคนอื่น ๆ ไปที่บ้านของเขา บ้านของเขาดูไม่เก่าเท่าไหร่ ราวกับเพิ่งถูกซ่อมแซมใหม่ก่อนหน้านี้“ผู้เฒ่า หมู่บ้านนี้เหลือคุณอยู่เพียงคนเดียวหรือเปล่า?”เมื่อพวกเขาอยู่ในบ้านของชายชรา ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ถามอย่างสงสัย"หึหึ!" ชายชราหัวเราะเบา ๆ"ใช่ คนอื่น ๆ ย้ายไปอยู่ในเมืองกันหมด ที่นี่เลยเหลือแค่ฉันคนเดียว!”หลังจากที่เขาหัวเราะแล้วเขาก็ตอบ“แล้วทำไมคุณไม่ย้ายเข้าเมืองด้วยล่ะ? อยู่ในเมืองไม่สบายกว่าเหรอ?”ผู้เฒ่าฟลินท์ยังคงถามต่อไป“อนิจจา ผมมันไร้ญา
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1781
“หึหึ เรย์ อย่าลืมสิว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดไม่ใช่มนุษย์อีกต่อไปแล้ว เขาน่ากลัวกว่าผีเสียอีก กับอีกแค่สถานที่แบบนี้นายคิดว่าเขาจะกลัวเหรอ”เจอรัลด์หัวเราะและเตือนเรย์เมื่อเรย์ได้ยินเช่นนั้น เขาก็รู้สึกว่าสิ่งที่อีกฝ่ายพูดสมเหตุสมผล “สำรวจกันตามสบายเลย ผมคงต้องไปก่อน!”ชายชราพูดกับทั้งสามคน“ได้เลย ผู้เฒ่า ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือของคุณมากเลย!"ผู้เฒ่าฟลินท์ขอบคุณชายชราผู้นั้นอย่างรวดเร็ว“ไม่เป็นไรหรอก!”ชายชราตอบพลางโบกมือหลังจากที่ชายชราผู้นั้นจากไป เจอรัลด์และอีกสองคนก็ยืนอยู่หน้ากระท่อมไม้ จ้องมองออกไปอย่างว่างเปล่าพวกเขาไม่รู้ว่าต้องทำอะไร พวกเขาไม่อาจเข้าไปในกระท่อมได้ และไม่รู้ด้วยว่าจะเข้าไปเช่นไร“พี่เจอรัลด์ ผู้เฒ่าฟลินท์ ทีนี้เราจะทำยังไงดี? เปิดประตูออกไปเลยดีไหม?”เรย์มองไปที่เจอรัลด์และผู้เฒ่าฟลินท์แล้วถาม“ไม่ นั่นไร้สาระมาก เราบุกรุกเข้าไปไม่ได้!”ผู้เฒ่าฟลินท์ปรามเรย์ทันทีแม้ว่ายามิเล็ต เฟซจะไม่มีชีวิตอยู่อีกต่อไปแล้ว แต่กระท่อมหลังนี้ยังคงเป็นของเธอ ดังนั้นพวกเขาจึงไม่อาจทำตามอำเภอใจได้“แล้วเราควรทำยังไง? เราไม่มีกุญแจ”เรย์ถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้“เ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1780
ไม่มีทางที่ข้อเท็จจริงทั้งสองนี้จะเป็นเรื่องบังเอิญได้ เพราะฉะนั้นนั่นก็อาจหมายความได้ว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดกำลังซ่อนตัวอยู่ที่นั่น แต่เพราะนี้คือคำใบ้ที่เอ็มเบอร์ลอร์ทิ้งไว้ให้พวกเขา จึงเป็นไปได้ว่าแทนที่จะไปพบเขาที่นั่น พวกเขาจะออกค้นหาตำแหน่งของเหยื่อรายต่อไปแทน หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ผู้เฒ่าฟลินท์ก็สตาร์ทรถและเหยียบคันเร่งไปทันที! พวกเขาจำเป็นต้องมุ่งหน้าไปที่บ้านของยามิเล็ต เฟซเดี๋ยวนี้! “คุณแน่ใจจริง ๆ เหรอว่า เอ็มเบอร์ลอร์ดจะซ่อนอยู่ที่นั่น พี่เจอรัลด์…?” เรย์ถามระหว่างทางไปที่นั่น เจอรัลด์ส่ายหน้าแล้วตอบด้วยสีหน้าจริงจังว่า “บอกตามตรง ฉันก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน นั่นก็เพราะเอ็มเบอร์ลอร์ดเป็นคนจู้จี้จุกจิกและไม่เคยทำตามกฎเกณฑ์ ฉันเดาว่าเลขพวกนี้จะนำเราไปสู่เหยื่อรายต่อไป แต่ในการตามหาเหยื่อรายนั้น เราจะเข้าใกล้ที่กบดานของเอ็มเบอร์ลอร์ดอีกก้าวหนึ่งอย่างแน่นอน!” เมื่อได้ยินเช่นนั้น เรย์ก็พยักหน้าเข้าใจ... หลังจากขับรถไปประมาณสี่สิบนาที ในที่สุดทั้งสามก็มาถึงบ้านคุณยายของเอ็มเบอร์ลอร์ด ยามิเล็ตอาศัยอยู่ในหมู่บ้านเล็ก ๆ อันห่างไกล และไม่นานทั้งสามก็เดินอยู่ในถนนของหมู่บ้าน
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1779
"สวัสดี? เจอรัลด์มีอะไรหรือเปล่า?” ผู้เฒ่าฟลินท์ถามจากอีกฟากหนึ่งของสาย “ผู้เฒ่าฟลินท์ ถึงผมจะรู้ว่าคุณไม่อาจยอมให้เราเข้าร่วมการสืบสวนได้ แต่ผมก็หวังว่าคุณจะสามารถช่วยเราได้ นั่นก็แปลว่าหากคุณต้องการคลี่คลายคดีและจับเอ็มเบอร์ลอร์ดให้ได้ ก็ช่วยตั้งใจฟังผมและเชื่อผมด้วย ทุกสิ่งที่ผมกำลังจะบอกคุณต่อไปนี้มีความสำคัญอย่างยิ่งทีเดียว!” เจอรัลด์เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงจริงจัง เมื่อได้ยินเช่นนั้น ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ชะงักไปครู่หนึ่ง แต่ทว่าในที่สุดเขาก็รู้อยู่เต็มอกว่าเขาสามารถไว้ใจเจอรัลด์ได้ ดังนั้นเขาจึงเต็มใจที่จะเสี่ยงเหนือสิ่งอื่นใด ทั้งเขาและเด็กหนุ่มต่างก็ต้องการให้คดีคลี่คลายลงและจับตัวเอ็มเบอร์ลอร์ดได้ในท้ายที่สุด “…เอาล่ะ บอกมาว่าฉันจะช่วยยังไงได้บ้าง!” “มุ่งหน้าไปที่สำนักงานเขตเดี๋ยวนี้เลย ผมเองก็จะไปที่นั่นด้วยเช่นกัน แล้วเมื่อเราพบกันที่นั่นผมจะบอกข้อมูลเพิ่มเติมกับคุณทีหลัง!” เจอรัลด์ตอบก่อนจะวางสาย ครึ่งชั่วโมงต่อมาเรย์และเจอรัลด์ได้พบกับผู้เฒ่าฟลินท์ ณ สถานที่ที่พวกเขานัดกัน “เรามาทำอะไรที่นี่ เจอรัลด์…?” ผู้เฒ่าฟลินท์เอ่ยถามอย่างสับสน “ฟังนะ ผมต้องการให้คุณตรวจสอบประวัต
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1778
เมื่อตระหนักว่าอีกฝ่ายเป็นเพียงผู้เฒ่าฟลินท์ เจอรัลด์และเรย์ก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกผู้เฒ่าฟลินท์อดไม่ได้ที่จะเลิกคิ้วเล็กน้อยในขณะที่เขาถามอย่างงุนงงว่า “…พวกนายสองคนเองเหรอ? มาทำอะไรกันที่นี่? แล้วเข้ามาที่นี่ได้ยังไง?”หัวหน้าสารวัตรมีคำสั่งไม่ให้เขาติดต่อกับเจอรัลด์อีกต่อไปแล้ว ยิ่งไปกว่านั้น เขายังได้รับแจ้งว่าเจอรัลด์ไม่ได้รับอนุญาตให้มาช่วยในการสืบสวนอีกต่อไป ด้วยเหตุนี้ ผู้เฒ่าฟลินท์จึงทำได้เพียงเชื่อฟังผู้บังคับบัญชาของเขาเท่านั้น“เรามาตามหาเบาะแส!” เจอรัลด์ตอบ “ฟังนะ ฉันต้องขอโทษ ด้วย แต่นายสองคนไม่ได้รับอนุญาตให้มายุ่งย่ามกับคดีนี้อีกต่อไปแล้ว เพราะฉะนั้นได้โปรดออกไปเสีย! ถ้านายกลับมาที่นี่อีกครั้ง เราก็จำเป็นต้องจับพวกนายกลับไปกับเราด้วย!” ผู้เฒ่าฟลินท์เตือน เมื่อได้ยินเช่นนั้น เจอรัลด์ก็ทำเพียงแค่พยักหน้า ด้วยความที่ไม่อยากสร้างเรื่องยุ่งยากให้แก่ตาเฒ่าคนนี้ เจอรัลด์จึงตอบกลับไปว่า “รับทราบ!” ขณะที่เขากำลังจะจากไปพร้อมกับเรย์ เขาก็ได้ยินเสียงผู้เฒ่าฟลินท์ตะโกนว่า "เดี๋ยวก่อน! ตอนที่อยู่ที่นี่นายได้พบเบาะแสอะไรบ้างหรือเปล่า? ถ้ามีล่ะก็ช่วยมอบมันให้เราด้วย!” เ
