บททั้งหมดของ มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน: บทที่ 1591 - บทที่ 1600

1786

บทที่ 1591

“รีบลุกขึ้นเร็ว เจอรัลด์!” โนริตะโกน ขณะที่เธอวิ่งไปช่วยดึงเขาขึ้น เมื่อเห็นว่าเธอคว้าผ้าห่อตัว ซึ่งตอนนี้ดูเหมือนผ้าขี้ริ้วขึ้นมา เจอรัลด์จึงจับมือมันก่อนจะขู่ว่า “ถ้ากล้าก้าวออกมาข้างหน้าอีกแม้แต่ก้าวเดียว ฉันจะทำลายมันซะ! เอาเลยสิ ฉันท้าแก!” เมื่อได้ยินเช่นนั้น ซอมบี้ก็คำรามออกมาทันที! ซอมบี้ตัวนั้นยกแขนทั้งสองข้างขึ้น ก่อนจะถอยหลังไปสองสามก้าว! เห็นได้ชัดว่ามันไม่คิดจะเคลื่อนไหวเป็นอย่างอื่น จากนั้นโนริก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก ก่อนที่จะพูดว่า “…ฉันไม่คาดคิดเลยจริง ๆ ว่าผ้าห่อตัวเด็กผืนนี้จะทำให้ซอมบี้นั้นยังคงหลงเหลือความเป็นมนุษย์อยู่!” ในขณะที่เจอรัลด์กำลังจะถอนหายใจด้วยความโล่งอก เสียงหัวเราะคำรามก็ดังกึกก้องไปทั่วท้องฟ้า... ต่อจากนั้น แสงวาบที่ทำให้ตาพร่าก็ปรากฏขึ้น… และวินาทีต่อมา ร่างหนึ่งก็ร่วงลงมาจากท้องฟ้าด้วยลำแสงดังกล่าว! ร่างนั้นลงจอดตรงหน้าเจอรัลด์ เขาดูเงอะงะอยู่เล็กน้อย อาจเป็นเพราะผลพวงจากการโจมตีครั้งก่อนของเจอรัลด์... แน่นอนว่าผู้ที่มาใหม่จะเป็นใครไปไม่ได้อีกนอกจากยูเซฟนั่นเอง “ไอ้ลูกหมา! คิดจริง ๆ แล้วว่าแกจะกำจัดฉันได้ง่าย ๆ แค่พอแกมีแผนที่ของห
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 1592

ถึงกระนั้น ไม่ว่ายูเซฟจะล่าถอยไปไกลแค่ไหน เฟซรูมอสก็ยังไล่ตามเขาไม่เลิก! เมื่อเห็นว่าการวิ่งหนีไม่ได้ช่วยอะไร ยูเซฟจึงตะโกนว่า “ไอ้สารเลว! กล้าดียังไง! ขืนยังไล่ตามฉันต่อไป ฉันจะเผาผ้าห่อตัวของลูกแกทิ้ง! แล้วถ้าฉันทำอย่างนั้นเมื่อไหร่ ลูกผู้น่าสงสารของแกจะไม่เหลือแม้แต่กระดูก! อยากให้เป็นแบบนั้นเหรอ!” ตามข่าวลือที่ยูเซฟเคยได้ยินมาก่อนหน้านี้ เขาไม่จำเป็นต้องตื่นตระหนก หรือวิ่งหนีเมื่อเผชิญหน้ากับเฟซรูมอส สิ่งเดียวที่ต้องทำเพื่อทำให้สัตว์อสูรตัวนี้หวาดกลัวคือ ขู่ว่าพวกเขาจะฉกผ้าห่อตัวของพวกมันไปถ้ามันเข้ามาใกล้กว่านี้ แม้ว่าสิ่งนั้นควรจะสามารถทำให้เฟซรูมอสยั้งตัวเองไม่ให้โจมตีเขา แต่หลังจากได้ยินยูเซฟพูดแบบนั้น ซอมบี้ตัวนี้ก็ยิ่งโจมตีรุนแรงยิ่งกว่าเดิม! คำพูดของยูเซฟดูเหมือนจะยิ่งทำให้มันโกรธมากขึ้นไปอีกเสียอย่างนั้น! “นี่มันเรื่องเวรอะไรกันวะ? ทำไมแกถึงยังไม่หยุด!” ยูเซฟบ่นด้วยความไม่เข้าใจ เขาหันไปมองเจอรัลด์และโนริด้วยความตื่นตระหนก… ก่อนที่จะตระหนักว่าทั้งคู่ได้หลบหนีไปแล้ว! ไม่มีทางที่เขาจะไล่ตามคนพวกนั้นไปได้อีก! ในขณะนั้น เขาหันไปมองสิ่งที่เขาถืออยู่… และในที่สุดตระหน
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 1593

เมื่อได้ยินอย่างนั้น โนริก็กรีดร้องทันทีก่อนจะวิ่งไปหลบหลังเจอรัลด์! ก่อนหน้านี้ทั้งสองคนไม่ได้สังเกตเห็นการปรากฏตัวของดาบที่คล้ายลอยอยู่เหนือสระน้ำมาโดยตลอด อย่างไรก็ตาม สิ่งที่น่าตกใจยิ่งกว่าก็คือ ความจริงที่ว่าเขาสามารถมองเห็นร่างสีดำลอยอยู่บนปลายดาบได้ลาง ๆ! “ค-คุณเป็นใคร…?” โนริเอ่ยปากถามด้วยความตื่นตระหนก “ผมมีนามว่ากระบี่หยกประสาน!” ร่างนั้นตอบด้วยน้ำเสียงเชิงกลที่ค่อนข้างแผ่วเบา “คุณ… คนนี้หน้าด้านมากจริง ๆ…? คิดจะแอบดูฉันเปลือยหรือไง…?”โนริพึมพำ เธออายเกินกว่าจะพูดออกมาดัง ๆ “ก่อนที่จะเข้าใจผิดกันไปมากกว่านี้ ผมต้องขอแจ้งให้ทราบก่อนว่าผมตาบอด คุณผู้หญิง ผมเพิ่งมาที่นี่เพราะผมสัมผัสได้ถึงรัศมีของผู้เป็นนายบริเวณนี้” กระบี่หยกประสานอธิบาย ขณะที่ร่างกายของเขาค่อย ๆ ก่อตัวขึ้น... เมื่อเขาก้าวเข้าไปใกล้ เจอรัลด์และโนริก็เห็นว่ากระบี่หยกประสานนั้นเป็นนักรบผมยาวที่สวมชุดเกราะสีดำเอาไว้ “ผู้เป็นนายของคุณงั้นเหรอ…?” ถามโนริที่ประหลาดใจ "ใช่แล้วล่ะ แล้วนี่ใช่คุณจริง ๆ หรือเปล่านายท่าน? นับตั้งแต่ครั้งสุดท้ายที่เราพบกัน ก็ผ่านวันเวลามาหลายพันปีแล้ว! แต่ในที่สุดคุณก็กลับมา
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 1594

“คิดอะไรออกเหรอ?” เจอรัลด์ถาม "ใช่แล้วล่ะ! พอมาคิด ๆ ดูแล้ว ดูเหมือนว่าคุณคือร่างที่เก้าของเจ้านายผม! ถ้าคุณไม่ว่าอะไร กรุณาบอกผมทีได้ไหมว่าคุณดูเหมือนเจ้านายของผมหรือเปล่า” กระบี่หยกประสานเอ่ยถามอย่างกระวนกระวายใจ แม้ว่าเจอรัลด์จะปฏิเสธอย่างแข็งขันว่าเขาไม่ใช่ร่างจุติของลีมิสมาโดยตลอด แต่คราวนี้เขารู้สึกว่าจำเป็นต้องตอบอย่างตรงไปตรงมา ด้วยเหตุนี้ เจอรัลด์จึงพยักหน้า “ใช่แล้วล่ะ! ผมดูเหมือนกับเขาเป๊ะเลย!” “ที่นี้ก็ลงล็อกแล้ว! คุณคือร่างจุติครั้งที่เก้าของเจ้านายผมอย่างแท้จริง! ถึงกระนั้น นับตั้งแต่ที่ผมได้พบเขาครั้งสุดท้ายก็นานมากแล้วจริง ๆ… เมื่อนึกย้อนกลับไปในตอนที่จาเอลตราตกอยู่ในความโกลาหล ในตอนที่ผมได้พบกับนายท่านครั้งสุดท้าย… ในเวลานั้น เทพแห่งดวงอาทิตย์ทั้งสามของสหพันธ์ดวงอาทิตย์ได้ร่วมมือกันเพื่อจัดการกับนายท่าน ลำพังแค่พวกเขาสามคนก็ไม่ใช่ปัญหาอะไรสำหรับนายท่านหรอก แต่สิ่งต่าง ๆ เริ่มกลับตาลปัตร เมื่อพวกยังไวเกอร์กล้าเข้ามามีส่วนร่วม แค่มองแวบเดียวก็เห็นเลยว่าพวกยังไวเกอร์และ พวกเทพแห่งดวงอาทิตย์วางแผนที่จะผนึกกำลังกันก่อนที่สงครามจะเริ่ม เพื่อให้แน่ใจว่าพวกเขาจะกำจัดนา
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 1595

“จริงสิ… พอพูดถึงเรื่องนี้แล้ว ผมขอถามได้ไหมว่าเหตุผลอะไรที่ทำให้คุณต้องมาที่นี่ นายท่าน? อีกอย่าง คุณบอกว่าตอนนี้คุณล็อคแลนด์เองก็อยู่ในโลกมนุษย์ด้วย ใช่ไหม?” กระบี่หยกประสานถาม โดยยังคงก้มหน้าอยู่ต่อหน้าเจอรัลด์ "ใช่แล้วล่ะ แต่เธอก็อยู่ในฐานะวิญญาณในโลกนั้นเท่านั้น น่าเศร้าที่ผมไม่แข็งแกร่งพอในตอนที่ราชาประตูมิติแห่งการพิพากษามาตามล่าพวกเรา นั่นเพราะผมไม่อาจป้องกันตัวเองได้ ไซล่าจึงใช้ตัวเองเข้าล่อเพื่อเบี่ยงเบนความสนใจของราชาประตูมิติแห่งการพิพากษาให้ตามเธอไป หลังจากเหตุการณ์นั้น ผมก็ตามหาเธอไปทั่วแผ่นดินโลก น่าเสียดายที่ไม่ว่าที่ไหนก็ไม่มีเบาะแสของเธอเลย! เมื่อคิดได้ดังนั้น ผมถึงได้สังหรณ์ใจว่าเธออาจจะกลับไปที่จาเอลตราแล้วก็เป็นได้!” “ส่วนเรื่องเหตุผลที่ผมมาที่นี่ ก็ต้องนับว่าการพาลีมิสไปส่งคืนให้กับไซล่าก็ถือเป็นหนึ่งในเหตุผลของผมด้วย ส่วนอีกเหตุผลหนึ่งที่ผมมาที่นี่ ก็เพราะพี่สาวของผมถูกตระกูลควอเตอร์เมนลักพาตัวไป! ตอนนี้เธอกำลังทรมาน ผมถึงต้องช่วยเธอให้ได้! แต่เพื่อให้ผมมีชีวิตอยู่ต่อไปให้นานพอ ผมจึงต้องค้นหาพรีโมโคโรสที่จะสามารถช่วยให้ผมทะลวงเข้าสู่อาณาจักรแห่งนักปราชญ์ให้ได
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 1596

หลังจากนั้นเสียงระเบิดก็ดังขึ้น! ทุกคนทำได้เพียงเบิกตากว้างเมื่อใบไม้ที่อยู่รอบ ๆ เริ่มรวมตัวกันต่อหน้ายูเซฟ โดยเฉพาะบริเวณหน้าอกของเขา... จากนั้นใบไม้เหล่านั้นก็เริ่มม้วนตัวขึ้น และเมื่อใบไม้รวมตัวกันจนกลายเป็นลูกบอลทรงกลมขนาดใหญ่ ยูเซฟก็เริ่มกระโดดพร้อมกับใช้หน้าอกผลักลูกบอลใบไม้ไปข้างหน้า! ในขณะนั้นเอง เสียงระเบิดก็ดังขึ้นอีกครั้งจากลูกบอลใบไม้ที่พุ่งเข้าใส่เจอรัลด์อย่างรวดเร็ว จนแทบจะมองตามกันไม่ทัน! เจอรัลด์โต้ตอบการจู่โจมนั้นโดยการตั้งนิ้วขึ้นเป็นรูปดาบ ก่อนที่จะพึมพำในใจของเขาว่า 'ไปจัดการมันเดี๋ยวนี้ ดาบเจ้าพายุ!' หลังจากนั้น เจอรัลด์ก็ตวัดนิ้วไปทางลูกบอลใบไม้ ซึ่งส่งผลให้ดาบแสงพุ่งออกไปโจมตีฝ่ายตรงข้าม! การระเบิดครั้งแล้วครั้งเล่าเกิดขึ้นตามมาอย่างต่อเนื่องเมื่อทั้งสองฝ่ายปะทะกันอย่างรุนแรง… จนกระทั่งในที่สุด ลูกบอลใบไม้ขนาดใหญ่ก็ถูกผ่าออกเป็นสองส่วน ทำให้เกิดเสียงระเบิดที่ดังสนั่นหวั่นไหวตามมาเป็นครั้งสุดท้าย! ทุกคนที่อยู่ตรงนั้นได้แต่ผงะถอยไปสองสามก้าวด้วยความตกตะลึงกับพลังมหาศาลที่พวกเขาเพิ่งได้เห็น "…อะไรกันเนี่ย?" ยูเซฟที่กำลังงุนงงพึมพำ เด็กคนนั้น… เขารับ
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 1597

หลังจากที่เธอถูกคนจากตระกูลควอเตอร์เมนจากจาเอลตราจับตัวมา เจสสิก้าก็ต้องทนทุกข์ทรมานอย่างแสนสาหัสทุกวัน แม้จะถูกทำร้ายอย่างต่อเนื่อง แต่เธอยังคงแข็งแกร่งและแน่วแน่อยู่เสมอ เธอเชื่อว่าวันหนึ่งเจอรัลด์จะต้องมาช่วยเธอจากสถานที่แห่งนี้อย่างแน่นอน ด้วยเหตุนี้ เธอจึงรู้ว่าเธอจำเป็นต้องอยู่รอดให้ได้จนกว่าจะถึงวันนั้น แต่เธอไม่รู้เลยว่าวันนั้นจะมาถึงเร็วกว่าที่คาดไว้ ท้ายที่สุด เจอรัลด์ก็เดินทางมาถึงจาเอลตราแล้ว ซ้ำเขายังยอมเลื่อนการต่อสู้ระหว่างเขากับยูเซฟออกไป เนื่องจากเขาให้ความสำคัญกับการช่วยชีวิตพี่สาวของเขามากกว่า ไม่ว่าจะด้วยวิธีใด ตอนนี้เขาได้เข้าสู่ระดับที่เก้าของอาณาจักรรูนแล้ว ซึ่งก็หมายความว่าเขากำลังเข้าใกล้อาณาจักรแห่งนักปราชญ์มากขึ้นทุกที ด้วยเหตุนี้ เขาจึงรู้ว่าเขาไม่จำเป็นต้องกลัวการเผชิญหน้ากับพวกควอเตอร์เมนอีกต่อไป ตอนนี้เขามีความสามารถมากพอที่จะช่วยพี่สาวของเขาได้แล้ว! ไม่นานนักเจอรัลด์ก็มาถึงเมืองบาริโอ เขาสวมเสื้อคลุมตัวยาวและเดินไปตามถนนในเมืองอย่างช้า ๆ เพียงลำพัง ตลอดถนนหนทาง เจอรัลด์เห็นผู้คนที่แต่งตัวด้วยชุดที่ดูหรูหรายืนอยู่ทั่วเมือง ซึ่งบ่งบอกอย่างชัดเจ
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 1598

เมื่อได้ยินเช่นนั้น ทุกคนก็ร่าเริงทันที! ในทางกลับกัน เจอรัลด์ยังคงเฝ้ามองอย่างเงียบ ๆ ในมุมมืดของโถงจัดเลี้ยง สำหรับเขาแล้ว วันนี้ไม่ใช่วันฉลองวันเกิดของเยเซิร์น แต่เขากลับมองว่ามันเป็นวันจัดพิธีรำลึกถึงเยเซิร์นต่างหาก เมื่อมองดูทุกคนดื่มด่ำกับความสุข เยเซิร์นไม่ได้ตระหนักด้วยซ้ำว่าอันตรายใหญ่หลวงกำลังจะเกิดขึ้นกับเขา... เจอรัลด์เคยได้ยินคำกล่าวหนึ่งที่เหมาะสมกับสิ่งที่เขากำลังจะทำเป็นอย่างมาก โดยพื้นฐานแล้ว 'การสิ้นสุดของงานเลี้ยงเป็นเวลาที่ดีที่สุดเสมอสำหรับการทำธุระสำคัญให้เสร็จ' ในขณะที่เขากำลังคิดอยู่นั้น เจอรัลด์ก็ดึงผ้าคลุมของเขาลงมาปิดบังใบหน้า ก่อนที่จะกระโจนขึ้นไปในอากาศ! ไม่กี่วินาทีต่อมา ทุกคนที่อยู่ในงานก็ได้เห็นภาพของชายที่ดูแข็งแกร่งคนหนึ่งร่วงลงมาจากเพดานของห้องจัดเลี้ยง…ก่อนจะร่อนลงบนโต๊ะอาหารโต๊ะหนึ่ง! ด้วยความตกใจกับเสียงที่ดังสนั่นหวั่นไหว และภาพของโต๊ะอาหารที่แตกออกครึ่งหนึ่ง แขกที่อยู่รอบข้างจึงรีบวิ่งหนีออกจากบริเวณนั้นด้วยความกลัวทันที! เนื่องจากความผิดปกติอย่างกะทันหัน บรรยากาศที่สนุกสนานในตอนแรกหายไปอย่างรวดเร็วและถูกแทนที่ด้วยความรู้สึกตึงเครีย
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 1599

เมื่อเห็นเช่นนั้น เจอรัลด์เพียงแค่ดันฝ่ามือของเขาไปข้างหน้า ส่งผลให้บอดี้การ์ดทั้งสองคนลอยกระเด็นถอยหลังทันทีจากแรงระเบิดของพลังลมปราณอันทรงพลัง! เมื่อร่างทั้งสองร่วงลงสู่พื้น เยเซิร์นก็ตระหนักได้ว่าทั้งคู่เสียชีวิตแล้ว เพียงครั้งเดียวเท่านั้น! เจอรัลด์ใช้การโจมตีเพียงครั้งเดียวเพื่อฆ่าบอดี้การ์ดที่แข็งแกร่งที่สุดของเขาทั้งสองคน…! ตอนนี้เขารู้ตัวแล้วว่าพลังและอำนาจของเขาไม่สามารถเทียบกับเจอรัลด์ได้เลย เยเซิร์นผู้หวาดกลัวกำลังตัวสั่นในขณะที่เขาค่อย ๆ ถอยหลังไปสองสามก้าวพร้อมกับขู่ว่า “ถอยไป...! ถ้าแกกล้าแม้แต่จะแตะต้องฉัน ครอบครัวของฉันไม่มีทางไว้ชีวิตแกอย่างแน่นอน…!” แม้ว่าเยเซิร์นจะรู้ว่าความตายของเขากำลังคืบคลานเข้ามาใกล้แล้ว แต่เขาก็ยังพยายามยกอำนาจของควอเตอร์เมนขึ้นมาข่มขู่เจอรัลด์ อย่างไรก็ตาม เจอรัลด์ตัดสินใจเดินทางมาที่นี่คนเดียวเพื่อจัดการกับครอบครัวของเขา ด้วยความที่เขาเป็นคนบ้าบิ่น เจอรัลด์จึงมั่นใจว่าคนที่ไร้ความรู้สึกอย่างเขาคงไม่ตกเป็นเหยื่อของการคุกคาม ถูกต้องหรือไม่…? ความหวังของเยเซิร์นสำหรับสถานการณ์ดังกล่าวพิสูจน์ให้เห็นแล้วว่าเขาเป็นคนที่โง่เง่าเพียงใด เยเซ
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 1600

หลังจากนั้น มือของเจอรัลด์ก็เปลี่ยนเป็นกรงเล็บที่แหลมคมเช่นกัน! ก่อนที่มิเกลจะทันได้ลงมือโจมตี เจอรัลด์ก็คว้าคอชายวัยกลางคนอย่างง่ายดาย ก่อนจะยกร่างของเขาขึ้นแล้วเหวี่ยงไปด้านข้าง! ตอนนี้คอของเขามีเลือดไหล มิเกลที่ได้รับบาดเจ็บค่อย ๆ คุกเข่าด้วยความยากลำบาก ก่อนจะพึมพำ “…แก… ไม่… คิดเลยว่าแก… จะรู้วิธี… ใช้หมัดทะลวงวิญญาณด้วย…!” ด้วยเลือดของมิเกลที่พุ่งออกมาจากปากของเขาในตอนนี้ ชายที่กำลังจะตายไม่สามารถแม้แต่จะจบประโยคของเขาได้ อย่างไรก็ตาม เขาได้รู้ความจริงที่ว่าเจอรัลด์ใช้วิชามังกรทะลวงวิญญาณในการโจมตีเขา… จากที่กล่าวมา มิเกลไม่คาดคิดเลยว่าเจอรัลด์จะใช้ทักษะที่เขาภาคภูมิใจเพื่อใช้เป็นวิธีในการจบชีวิตของเขา… เมื่อรู้ว่าเขาคงไม่สามารถไถ่โทษตัวเองจากความอัปยศอดสูนี้ได้ ในที่สุดมิเกลก็ยอมแพ้ เขาล้มลงจมกองเลือดของเขาจนตาย... หลังจากได้เห็นเหตุการณ์ทั้งหมดที่เกิดขึ้น เยเซิร์นก็รู้สึกหวาดกลัวมากจนเขาแทบจะขาดสติ! เขานั่งยอง ๆ เพื่อพยายามควบคุมร่างกายที่สั่นเทาของเขาให้สมดุล เยเซิร์นกำลังคิดว่า '...แม้แต่มิเกล ราชาแห่งจักระระดับหก และผู้พิทักษ์ของตระกูลควอเตอร์เมน ก็ยังไม่สามารถจั
อ่านเพิ่มเติม
ก่อนหน้า
1
...
158159160161162
...
179
DMCA.com Protection Status