เมื่อเห็นเช่นนั้น เจอรัลด์เพียงแค่ดันฝ่ามือของเขาไปข้างหน้า ส่งผลให้บอดี้การ์ดทั้งสองคนลอยกระเด็นถอยหลังทันทีจากแรงระเบิดของพลังลมปราณอันทรงพลัง! เมื่อร่างทั้งสองร่วงลงสู่พื้น เยเซิร์นก็ตระหนักได้ว่าทั้งคู่เสียชีวิตแล้ว เพียงครั้งเดียวเท่านั้น! เจอรัลด์ใช้การโจมตีเพียงครั้งเดียวเพื่อฆ่าบอดี้การ์ดที่แข็งแกร่งที่สุดของเขาทั้งสองคน…! ตอนนี้เขารู้ตัวแล้วว่าพลังและอำนาจของเขาไม่สามารถเทียบกับเจอรัลด์ได้เลย เยเซิร์นผู้หวาดกลัวกำลังตัวสั่นในขณะที่เขาค่อย ๆ ถอยหลังไปสองสามก้าวพร้อมกับขู่ว่า “ถอยไป...! ถ้าแกกล้าแม้แต่จะแตะต้องฉัน ครอบครัวของฉันไม่มีทางไว้ชีวิตแกอย่างแน่นอน…!” แม้ว่าเยเซิร์นจะรู้ว่าความตายของเขากำลังคืบคลานเข้ามาใกล้แล้ว แต่เขาก็ยังพยายามยกอำนาจของควอเตอร์เมนขึ้นมาข่มขู่เจอรัลด์ อย่างไรก็ตาม เจอรัลด์ตัดสินใจเดินทางมาที่นี่คนเดียวเพื่อจัดการกับครอบครัวของเขา ด้วยความที่เขาเป็นคนบ้าบิ่น เจอรัลด์จึงมั่นใจว่าคนที่ไร้ความรู้สึกอย่างเขาคงไม่ตกเป็นเหยื่อของการคุกคาม ถูกต้องหรือไม่…? ความหวังของเยเซิร์นสำหรับสถานการณ์ดังกล่าวพิสูจน์ให้เห็นแล้วว่าเขาเป็นคนที่โง่เง่าเพียงใด เยเซ
หลังจากนั้น มือของเจอรัลด์ก็เปลี่ยนเป็นกรงเล็บที่แหลมคมเช่นกัน! ก่อนที่มิเกลจะทันได้ลงมือโจมตี เจอรัลด์ก็คว้าคอชายวัยกลางคนอย่างง่ายดาย ก่อนจะยกร่างของเขาขึ้นแล้วเหวี่ยงไปด้านข้าง! ตอนนี้คอของเขามีเลือดไหล มิเกลที่ได้รับบาดเจ็บค่อย ๆ คุกเข่าด้วยความยากลำบาก ก่อนจะพึมพำ “…แก… ไม่… คิดเลยว่าแก… จะรู้วิธี… ใช้หมัดทะลวงวิญญาณด้วย…!” ด้วยเลือดของมิเกลที่พุ่งออกมาจากปากของเขาในตอนนี้ ชายที่กำลังจะตายไม่สามารถแม้แต่จะจบประโยคของเขาได้ อย่างไรก็ตาม เขาได้รู้ความจริงที่ว่าเจอรัลด์ใช้วิชามังกรทะลวงวิญญาณในการโจมตีเขา… จากที่กล่าวมา มิเกลไม่คาดคิดเลยว่าเจอรัลด์จะใช้ทักษะที่เขาภาคภูมิใจเพื่อใช้เป็นวิธีในการจบชีวิตของเขา… เมื่อรู้ว่าเขาคงไม่สามารถไถ่โทษตัวเองจากความอัปยศอดสูนี้ได้ ในที่สุดมิเกลก็ยอมแพ้ เขาล้มลงจมกองเลือดของเขาจนตาย... หลังจากได้เห็นเหตุการณ์ทั้งหมดที่เกิดขึ้น เยเซิร์นก็รู้สึกหวาดกลัวมากจนเขาแทบจะขาดสติ! เขานั่งยอง ๆ เพื่อพยายามควบคุมร่างกายที่สั่นเทาของเขาให้สมดุล เยเซิร์นกำลังคิดว่า '...แม้แต่มิเกล ราชาแห่งจักระระดับหก และผู้พิทักษ์ของตระกูลควอเตอร์เมน ก็ยังไม่สามารถจั
ทันทีที่เจอรัลด์พูดจบ เสียง 'แกร๊ก' ของบางอย่างที่แตกหักก็ดังขึ้นอย่างชัดเจน หลังจากนั้น เสียงกรีดร้องด้วยความเจ็บปวดของเยเซิร์นก็ดังกึกก้องไปทั่วบริเวณ! เจอรัลด์เพิ่งหักแขนข้างหนึ่งของเยเซิร์น สีหน้าของนายน้อยผู้ไร้ทางสู้แสดงให้เห็นถึงความเจ็บปวดแสนสาหัส เมื่อเห็นอย่างนั้น ความโกรธของเฮนริกก็ยิ่งทวีคูณขึ้น ในขณะที่เขาจ้องไปที่เจอรัลด์พร้อมกับตะโกนว่า “แก…!” “ดูซะให้เต็มตา ไอ้แก่สารเลว! ลูกชายของแกตกอยู่ในกำมือของฉันแล้ว และถ้าแกต้องการให้เขามีชีวิตอยู่ในตอนจบของเรื่องราวทั้งหมดนี้ แกก็ควรปล่อยตัวพี่สาวของฉันซะ! ฉันแน่ใจว่าแกเองก็รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับเขา ถ้าแกไม่ทำตามที่ฉันสั่ง!” เจอรัลด์โต้กลับอย่างตรงไปตรงมา เพราะเขาไม่อยากเสียเวลากับเฮนริกมากเกินกว่าที่ควร เห็นได้ชัดว่ามันเป็นข้อเสนอที่เฮนริกไม่สามารถปฏิเสธได้ เว้นแต่เขาจะไม่สนใจลูกชายของเขา และทุกคนที่อยู่ในเหตุการณ์ก็รู้ดี อย่างไรก็ตาม เฮนริกกลับชี้ไปที่เจอรัลด์พร้อมกับตะโกนว่า “ฟังนะ ถ้าลูกชายของฉันตาย แกกับพี่สาวของแกก็ไม่มีทางเอาชีวิตรอดไปจากจาเอลตราได้เหมือนกัน!” 'แกต้องการแบบนั้นจริง ๆ ใช่ไหม?' เจอรัลด์คิดกับตัว
"นี่แก…! ฟังฉันให้ดี พี่สาวของแกยังอยู่ในกำมือของฉัน! อย่าแม้แต่จะคิดที่จะใช้เล่ห์เหลี่ยมกับฉัน ได้ยินไหม?!” เฮนริกตอบโต้ ขณะที่เขาบีบคอเจสสิก้าด้วยความโกรธ “ไอ้แก่ ไอ้สารเลว ! ถ้าแกกล้าทำอะไรพี่สาวของฉันแม้แต่นิดเดียว ลูกชายของแกจะต้องตาย! ถ้าคิดว่าฉันล้อเล่นก็ลองดูสิ!” เจอรัลด์คำราม ในขณะที่เขาคว้าคอเยเซิร์นทันทีเช่นกัน เมื่อเฮนริกเห็นว่าดวงตาของลูกชายกลอกไปมาบนใบหน้าที่แดงกล่ำของเขาแล้ว ผู้นำของตระกูลควอเตอร์เมนก็รู้ดีว่าคำขู่ของเขาไม่มีความหมายอะไรสำหรับเจอรัลด์ เฮนริกปล่อยมือจากคอของเจสสิก้าอย่างไม่เต็มใจ ก่อนจะตอบว่า “…ก็ได้! งั้นก็มาแลกเปลี่ยนตัวประกันของเราพร้อมกัน!” เมื่อได้ยินเช่นนั้น เจอรัลด์ก็รู้ว่าเขาต้องเล่นไปตามน้ำ เมื่อเขาปล่อยคอของเยเซิร์นแล้ว ทั้งเจอรัลด์และเฮนริกก็เริ่มเดินเข้าหากันช้า ๆ โดยที่เขาทั้งสองคนยังคงจับตัวประกันไว้แน่น เมื่อเข้าใกล้มากพอ ชายทั้งสองก็ปล่อยมือพร้อมกัน เยเซิร์นและเจสสิก้าเริ่มเดินเข้าไปหาอีกฝ่าย... อย่างไรก็ตาม ในวินาทีที่ทั้งสองเดินผ่านกัน เฮนริกก็พุ่งเข้าหาเจสสิก้าทันที! เนื่องจากฝ่ามือของเขาถูกชาร์จด้วยพลังลมปราณที่จำเป็นอยู่แล
“ระวังตัวด้วยนะเจอรัลด์ รู้ไหม…?” เจสสิก้าพึมพำก่อนที่น้องชายของเธอจะแยกทางไป เธอรู้ว่าเจอรัลด์ต้องเผชิญกับปัญหามากมายแค่ไหนเพื่อช่วยเธอออกมาจากนรกแห่งนั้น เมื่อคำนึงถึงเรื่องนี้แล้ว เธอค่อนข้างลังเลใจที่จะเห็นเขาเอาตัวเองเข้าไปอยู่ในสถานการณ์ที่อันตรายอีกครั้ง ทั้ง ๆ ที่พวกเขาเอาชีวิตรอดออกมาได้แล้ว หากมีเรื่องเลวร้ายเกิดขึ้นกับเขาเพราะเธอ เจสสิก้ารู้ดีว่าเธอจะต้องรู้สึกผิดไปตลอดชีวิต... เจอรัลด์เพียงแค่ยิ้มให้เธอเป็นการตอบสนอง ก่อนที่จะพูดว่า “พี่ไม่ต้องห่วงฉันหรอกนะ ฉันดูแลตัวเองได้!” ชายหนุ่มหันหลังกลับและจากไปทันที... ไม่ไกลจากตรงนั้นนัก เฮนริกกำลังนำคนของเขาหลายคนออกตามหาตัวเจอรัลด์ เนื่องจากเฮนริกได้เข้าสู่อาณาจักรแห่งนักปราชญ์แล้ว เขาจึงสามารถเคลื่อนที่ด้วยความเร็วที่เหนือจินตนาการ ในที่สุดเมื่อเฮนริกเห็นเจอรัลด์ ซึ่งดูเหมือนจะยืนนิ่งอยู่กับที่เพื่อรอการมาถึงของเขา ผู้นำแห่งตระกูลควอเตอร์เมนก็ส่งเสียงคำราม “แกจะต้องตายในวันนี้ ถ้ามันคือสิ่งสุดท้ายที่ฉันทำได้ เจอรัลด์…!” หลังจากนั้น ชายฉกรรจ์ที่ดูทรงพลังหลายคนก็กระโจนออกมาจากด้านหลังเฮนริก! ดูจากรูปลักษณ์แล้ว พวกเขาท
“ดูเหมือนว่าแกจะรับมือกับการโจมตีครั้งแรกของฉันได้ดีทีเดียว! ดีมาก! มาดูกันว่าแกจะรับมือการโจมตีครั้งต่อไปได้ไหม!” เฮนริกตะคอก ขณะที่เขาถอยหลังไปสองก้าว หลังจากนั้น เฮนริกก็โบกมือเล็กน้อยก่อนจะตะโกนว่า “หมัดเพลิงศักดิ์สิทธิ์!” ทันทีหลังจากนั้น กำปั้นขวาของเขาก็ลุกเป็นไฟ! เพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลา ผู้นำของตระกูลควอเตอร์เมนจึงเริ่มพุ่งเข้าหาเจอรัลด์ทันที! เมื่อเห็นอย่างนั้น เจอรัลด์ก็ตะโกนอย่างรวดเร็ว “เกราะแห่งวิญญาณบรรพกาล!” เมื่อเขาเห็นเกราะที่เจอรัลด์เพิ่งยกขึ้นมาเพื่อป้องกันการโจมตีของเขา เฮนริกก็เย้ยหยันว่า “ยอมแพ้ซะเถอะ! ไม่มีทางที่แกจะหยุดการโจมตีครั้งนี้ได้!” เสี้ยววินาทีต่อมา เสียงระเบิดก็ดังสนั่น เมื่อหมัดเพลิงที่ลุกโชนปะทะเข้ากับเกราะของเจอรัลด์! เนื่องจากเปลวไฟสามารถทะลุชุดเกราะแห่งวิญญาณบรรพกาลของเจอรัลด์ได้ เจอรัลด์จึงรู้สึกเจ็บปวดจากผิวหนังของเขาที่ถูกไฟไหม้ในทันที! เขาไม่คิดว่าการโจมตีของเฮนริกจะทรงพลังถึงเพียงนี้! หากร่างกายของเจอรัลด์ไม่มีพลังลมปราณที่จำเป็นในปริมาณที่เพียงพอ เจอรัลด์รู้ดีว่าการโจมตีในลักษณะนี้สามารถทำให้เขากลายเป็นเถ้าถ่านได้อย่างง่ายดาย!
“…อาจารย์… ท่านอาจารย์ครับ ตื่นเถิด ได้โปรด…!” กระบี่หยกประสานพยายามปลุกเจอรัลด์ ก่อนหน้านี้เขาได้หลุดออกจากร่างของเจอรัลด์ และหลังจากนั่งสงบนิ่งอยู่ข้าง ๆ เด็กหนุ่มอยู่ชั่วขณะหนึ่ง กระบี่หยกประสานก็ตัดสินใจว่าอย่างน้อยเขาควรพยายามปลุกเจอรัลด์ให้ฟื้นคืนสติ เมื่อมองดูเด็กหนุ่มที่กำลังบาดเจ็บสาหัส และร่างกายที่เต็มไปด้วยรอยแผลเป็นของเขา กระบี่หยกประสานก็ได้แต่ถอนหายใจ เมื่อสัมผัสได้ถึงลมหลายใจที่แผ่วเบาของเจอรัลด์ แม้เกราะแห่งพลังลมปราณที่สำคัญของเจอรัลด์จะพังทลายไปแล้ว แต่ก็ถือว่ามันเป็นเรื่องมหัศจรรย์มากที่เจอรัลด์ยังมีชีวิตอยู่ หากไม่ใช่เพราะวิญญาณบรรพกาลอันทรงพลังในร่างกายของเขา เจอรัลด์คงตายไปนานแล้ว… ในขณะนั้นหูของกระบี่หยกประสานก็กระตุกเล็กน้อย หลังจากนั้นเขาก็กลับเข้าไปในร่างของเจอรัลด์อีกครั้งอย่างรวดเร็ว ดูเหมือนว่าจะมีคนอยู่ที่นี่! ไม่กี่วินาทีต่อมา กิ่งไม้หลายกิ่งก็เริ่มยื่นออกไปหาเจอรัลด์… เมื่อใบไม้จากกิ่งเหล่านั้นห่อหุ้มตัวของเขาหมดแล้ว พวกมันก็ค่อย ๆ ลากเขาเข้าไปในโพรงไม้… ประมาณหนึ่งวันต่อมา ในที่สุดดวงตาของเจอรัลด์ก็เปิดขึ้นอีกครั้ง… เมื่อพยายามลุกขึ้น เจอรั
"โอ้? ทำไมล่ะครับ?” เจอรัลด์ถามอย่างอยากรู้อยากเห็น “เรื่องมีอยู่ว่า เฮนริกยังฝึกฝนการโจมตีวิชาห้ามังกรอัคนีไม่สำเร็จ! เขายังขาดอยู่อีกขั้นตอนหนึ่ง! เพราะฉะนั้น เหตุผลเดียวที่ทำให้คุณได้รับบาดเจ็บสาหัสขนาดนี้ ก็เพราะเขาได้เข้าสู่อาณาจักรแห่งนักปราชญ์แล้ว! แม้ว่าฉันจะเห็นว่าคุณใกล้ถึงจุดสิ้นสุดของอาณาจักรรูนแล้ว แต่ฉันคงไม่ต้องเตือนคุณหรอกนะว่าราชาจักระระดับเก้า และพลังของผู้บรรลุอาณาจักรแห่งนักปราชญ์นั้นแตกต่างกันมากแค่ไหน!” วิญญาณแห่งต้นไม้อธิบาย “…ถ้าอย่างนั้นก็หมายความว่า… การโจมตีนั่นไม่ใช่สิ่งที่ทำร้ายผมใช่ไหมครับ? ที่ผมได้รับบาดเจ็บครั้งนี้ก็เพราะข้อแตกต่างเรื่องความแข็งแกร่งงั้นเหรอ?” เจอรัลด์ถามอย่างรวดเร็ว "ถูกต้อง! หากคุณยังสงสัย การได้รับบาดเจ็บจากการโจมตีของห้ามังกรอัคนีที่ทรงพลังอย่างเต็ม ที่จะทำให้คุณกลายเป็นเพียงฝุ่นผง! ความจริงที่ว่าคุณยังคงมีลมหายใจอยู่ก็บ่งบอกอะไรได้หลายอย่าง!” วิญญาณแห่งต้นไม้ตอบ "…ผมเข้าใจแล้ว ถึงกระนั้น ดูเหมือนคุณจะรู้เรื่องการโจมตีและเรื่องของเฮนริกอยู่ไม่น้อย... ผมขอถามคุณหน่อยได้ไหมว่าคุณเป็นใครกันแน่...?” เจอรัลด์ถาม เขาสัมผัสได้ว่ามีบ