All Chapters of มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน: Chapter 151 - Chapter 160

เจอรัลด์ประหลาดใจ เขาหยุดเพื่อดูว่าพวกเขากำลังทำอะไรอยู่“คุณ! แสดงบัตรผ่านประตูของคุณเดี๋ยวนี้!”ความโกรธของเท็ด โลเปสนั้นท่วมท้นเอาตามตรง เจอรัลด์ไม่ได้ดูเหมือนชายหนุ่มที่ร่ำรวยเลยก่อนหน้านี้เขาสงสัยว่านี่อาจจะเป็นความผิดพลาด แต่หลังจากที่ได้มองไปที่เสื้อผ้าของเจอรัลด์นี่ไม่ใช่ความผิดพลาดอย่างแน่นอน!เท็ดเกลียดเขาไปถึงกระดูกเลยทีเดียว“คุณตรวจบัตรผ่านประตูของผมไปก่อนหน้านี้แล้วไม่ใช่หรือไง!” เจอรัลด์ชี้ไปที่พนักงานต้อนรับหญิง“ถ้าฉันไม่ได้ตรวจ ฉันจะรู้ได้อย่างไรว่าคนขี้แพ้เพิ่งจะแอบเข้ามาที่นี่!”“คุณซิมเมอร์แมน นี่คือคนนั้น ฉันคิดว่าเขาได้เก็บบัตรผ่านประตูของคุณไป!” แฮดลีย์ตะคอกใส่เขาอย่างหยาบคายหลังจากพูดเช่นนั้น เธอก็เข้าไปหาเจอรัลด์และฉกบัตรผ่านประตูไปจากมือของเขา“โธ่ โลกนี้ช่างกว้างใหญ่จริง ๆ และมีคนหลากหลายประเภท และคนอย่างนายคิดว่านายสามารถเข้าร่วมปาร์ตี้ล่องเรือในคืนนี้ได้จริง ๆ!”หญิงสาวสองสามคนปิดปากขณะที่พวกเธอหัวเราะเยาะ สายตาของพวกเธอเต็มไปด้วยความดูถูกดูแคลนตอนนั้นเองเจอรัลด์ก็ได้เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้นเขามีความรู้สึกว่าที่พวกเขาตะโกนร้องเรียกเขาก็เพร

“เขาคือแฟนของเธอหรือ เอเลน่า?”เมื่อเดินเข้ามาในบ้าน ชายหญิงกลุ่มหนึ่งในวัยเดียวกันเดินมาหาพวกเขาก่อนที่พวกผู้ใหญ่จะทันได้พูดอะไรพวกเขาแต่ละคนคาดเดาในตัวเจอรัลด์มันเป็นเวลาไม่นานก่อนที่คนเหล่านี้จะเปิดเผยความในใจของพวกเขา‘ว้าว เอเลน่าเป็นคนสวยมาก แต่กระนั้นเธอมีรสนิยมที่แย่มากขนาดนี้เลยหรือ? เห็นได้ว่าแฟนของเธอนั้นห่างไกลจากที่คิดไว้มาก!”“เอเลน่า พวกเราจะขอให้เธอไปร่วมงานปาร์ตี้ล่องเรือด้วยกันกับเรา แต่เธอก็มักจะบอกว่าเธอมีบางอย่างที่ต้องทำอยู่เสมอ อืม เธอพาแฟนของเธอมาด้วย!” เด็กสาวคนหนึ่งพูดขึ้นมา“ใช่ แต่บังเอิญอะไรอย่างนี้...พวกเราสามารถไปด้วยกันได้หนิ!” เอเลน่ายิ้มและจับมือเจอรัลด์ ไม่ปล่อยเลยสักครั้งไม่มีลูกพี่ลูกน้องของเธอคนไหนเลยที่จะกล่าวทักทายเจอรัลด์เอเลน่าก็รู้ว่าพวกเขาดูถูกเขาเหมือนกันแต่อย่างไรก็ตาม เธอไม่กล้าที่จะเผยตัวตนของเจอรัลด์โดยไม่ได้รับการยินยอมจากเขา เมื่อเห็นว่าเจอรัลด์ดูเหมือนจะโอเคดีอยู่ เธอก็โล่งอกแต่เจอรัลด์ยังรู้สึกห่างไกลจากความสุข มึนงงจากการเข้าร่วมโอกาสเช่นนี้บ่อยเกินไป เขาเพียงเลือกที่จะอยู่เงียบ ๆ และรักษาความสงบของเขาเอาไว้“โอเค เ

“งั้นคุณกำลังจะบอกว่าคุณมาจากมหาวิทยาลัยซันนี่เดลเหรอ? ผมไม่เคยเห็นคุณที่นั่นมาก่อนเลย!” ดิกสันยิ้มแย้มอยู่ตลอดเวลา“ไม่ ผมมาจากมหาวิทยาลัยเมย์เบอร์รี่” เจอรัลด์รู้วิธีที่จะสงบสติอารมณ์ไม่ว่าคนอื่นจะให้ความรู้สึกแบบไหนกับเขาก็ตาม“มหาวิทยาลัยเมย์เบอร์รี่ก็ดี ยังไงซะ ครอบครัวของคุณทำงานอะไร? คุณทำให้เอเลน่าตกหลุมรักคุณได้อย่างไรกัน?” ดิกสันถาม“เอาล่ะ ดิกสัน ให้ฉันบอกคุณนะ เขามาจากหมู่บ้านเล็ก ๆ และครอบครัวของเขาเปิดร้านขายของชำที่เล็กมาก ๆ ! คุณจะไม่เข้าใจได้อย่างไรเมื่อมองวิธีที่เขาแต่งตัว?” แอมเบอร์ตอบ สภาวะสูงสุดของการเพิกเฉยก็คือการแสร้งทำเป็นว่าใครบางคนไม่ได้มีตัวตนอยู่ถึงแม้เขาจะอยู่ตรงหน้าของคุณก็ตาม แม้ว่าจะเป็นเรื่องที่เจ็บปวด แต่จริง ๆ แล้วก็คงไม่มีใครจะบ่งชี้ให้เห็น อย่างไรก็ตาม แอมเบอร์ได้ทำอย่างนั้นกับเจอรัลด์มาโดยตลอด และมันแสดงให้เห็นว่าเธอรังเกียจเขามากเพียงใด“โอ้ การมาจากเมืองเล็ก ๆ มันต้องเป็นการเรียนที่ยากลำบากแน่ในเมืองเมย์เบอร์รี่ โปรดแจ้งให้ผมได้รู้ถ้าคุณมีปัญหาใด ๆ ก็ตาม พ่อของผมรู้จักกับคณบดี และผมสามารถจัดการเรื่องต่าง ๆ ให้คุณได้ ถ้าคุณต้องการเงินกู้ คุ

ชายหนุ่มที่ร่ำรวยสองสามคนโบกไม้โบกมือให้ดิกสันเมื่อเขามาถึง พวกเขาทั้งหมดดูเหมือนจะรู้กันและกัน “ว้าว มีเพื่อน ๆ มากมายหลายคนที่นี่นะเนี่ย เอเลน่า ให้ผมแนะนำพวกเขาให้กับคุณนะ!” ดิกสันพูดคนหนุ่มสาวที่กำลังถกเถียงกันอยู่กำลังทำตัวไร้สาระขณะที่กินและดื่มกัน พวกเขาต่างก็กำลังสนุกกันอยู่เจอรัลด์รู้สึกเหนื่อยล้า ไม่มีอารมณ์ที่จะพบคนใหม่ ๆ อีกต่อไป เขาต้องการสถานที่ที่จะพักผ่อนจริง ๆ จากค่อยไปหาว่าเอเดนและคนอื่น ๆ ไปที่ไหนกัน “พวกคุณสนุกกันเถอะ ผมจะไปห้องน้ำสักหน่อย และไม่ต้องตามหาผมนะ!” เจอรัลด์บอกพวกเขาและจากไปเอง “เขาแค่จะไปห้องน้ำจริง ๆ เหรอ หรือเขารู้สึกอับอายที่จะให้ใครรู้ว่าเขามาจากครอบครัวที่ยากจน?”“ฉันก็ว่าอย่างงั้นแหละ! เขาไม่รู้ว่าบริบททางสังคมคืออะไรใช่ไหม? และเขาอาจจะเสียใจอยู่ตอนนี้ก็ได้!”ทุกคนพูดคุยเกี่ยวกับเขาเอเลน่าอยากจะติดตามเจอรัลด์ไป แต่เธอก็รู้ว่าเธอได้ทำเขาเดือดร้อนมามากเกินไปแล้วในวันนี้ เธอจึงไม่อยากจะรบกวนเขาอีกต่อไป “คนนั้นคือใครเหรอ? เขาแค่จากไปโดยไม่พูดอะไรเลยเนี่ยนะ?”ชายหนุ่มคนหนึ่งไม่สบอารมณ์“ไม่ต้องสนหรอก ก็แค่คนบ้านนอกโง่ ๆ คนหนึ่ง!” แอมเ

หญิงสาวทั้งหลายตรึงเขาไว้กับพื้นทรายชายหาด“อย่าบังอาจมาทำให้ฉันขุ่นเคืองใจ ไอ้บ้านนอกวิตถาร! นายเสร็จแน่ถ้าโยเอลมาถึงนี่!” คริสตันเย้ยหยันหญิงสาวคนหนึ่งยื่นเสื้อคลุมอาบน้ำให้คริสตันใส่ปิดไว้“พวกเธอ! มีข่าวใหญ่บางอย่าง ผู้หญิงกลุ่มหนึ่งกำลังรุมผู้ชายคนหนึ่งอยู่ที่นั่น!”“ห๊ะ? เกิดอะไรขึ้น?”“เห็นได้ชัดว่าชายโรคจิตคนหนึ่งกำลังจ้องมองไปที่สาว ๆ ในชุดบิกินีที่กำลังเล่นวอลเลย์บอล พวกเธอไม่พอใจที่เขาจ้องมอง และพวกเขาก็ต่อสู้!”“ไปดูกันเถอะ!”ผู้คนต่างก็พากันมาอีกด้านหนึ่งของชายหาดหลังจากที่ได้ยินว่าเกิดอะไรขึ้นดิกสัน แอมเบอร์และเอเลน่าก็ได้ยินเรื่องนี้ท่ามกลางการย่างบาร์บีคิวและรีบเดินไปทันที“เอเลน่าและแอมเบอร์ ไปดูกันเถอะ ฉันอยากจะเห็นว่าเป็นพี่ชายคนไหนที่ถูกทำร่วงลงจริง ๆ”ในตอนแรกเอเลน่าไม่อยากจะติดตามพวกเขาไป แต่ถึงยังไงซะเธอก็อยากจะจากไปอยู่แล้ว เพื่อจะดูว่าเจอรัลด์กลับไปที่โรงแรมหรือหยัง เธอจึงพยักหน้าและตามพวกเขาไปเมื่อพวกเขามาถึงอีกด้านหนึ่งของชายหาด หญิงสาวสองสามคนกำลังนั่งบนตัวชายหนุ่ม ตรึงเขาไว้ในขณะที่เขาดิ้นรน ดิกสัน แอมเบอร์ และเอเลน่าตกตะลึง“เจอรัลด์เหรอ?”