ดิกสันพูดโอ้อวดเกี่ยวกับเส้นสายในเมืองเมย์เบอร์รี่ของครอบครัวของเขาตลอดบทสนทนาที่เหลือขณะที่แหย่เจอรัลด์เล่นไปด้วยมันคงไม่จริงถ้าเจอรัลด์ไม่ได้รู้สึกโกรธใด ๆ เลย ณ ขณะนี้ เขาอยากจะชกเข้าที่ใบหน้าของดิกสันจริง ๆ สิ่งที่ดิกสันทำได้ก็เพียงแค่โอ้อวดและล้อเลียนผู้คนเท่านั้น นอกเหนือจากสิ่งอื่นเหล่านั้น เขาก็ไม่ได้มีความมุ่งหมายใดที่ใหญ่กว่าการสังสรรค์ของครอบครัวในบ่ายวันนั้นค่อนข้างแย่มาก พวกเขายังคงพูดคุยกันต่อหลังจากมื้อเที่ยง และไม่นาน ก็ล่วงเลยเที่ยงวันไปแล้วเจอรัลด์ตื่นแต่เช้าตรู่ และเขาก็เริ่มเหนื่อยล้าแล้วจู่ ๆ แอมเบอร์ก็ตะโกนขึ้นมา และทำให้เจอรัลด์ตกใจ “ดิกสัน นี่ก็เกือบจะห้าโมงเย็นแล้วและปาร์ตี้ก็กำลังจะเริ่มในไม่ช้านี้! ไปเตรียมพร้อมกันเถอะตอนนี้ มันคงไม่ดีถ้าเราไปสาย!”“ใช่! โยเอล โฮลเดน เป็นคนจัดงานนี้ ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม พวกเราต้องไม่ไปสาย!” ดิกสันพูด“โอเค คุณควรจะไปตอนนี้เลย ดิกสัน โปรดดูแลแอมเบอร์และเอเลน่าด้วยนะ!” รูบี้พูด กันเจอรัลด์ออกจากบทสนทนาอย่างจงใจ“ครับ คุณผู้หญิง!” ดิกสันตอบพวกเขาไปรับรถของพวกเขา และเจอรัลด์ก็กระโดดขึ้นไปกับรถปอร์เช่ของแอมเบอร์ เป็นเพร
ชายหนุ่มที่ร่ำรวยสองสามคนโบกไม้โบกมือให้ดิกสันเมื่อเขามาถึง พวกเขาทั้งหมดดูเหมือนจะรู้กันและกัน “ว้าว มีเพื่อน ๆ มากมายหลายคนที่นี่นะเนี่ย เอเลน่า ให้ผมแนะนำพวกเขาให้กับคุณนะ!” ดิกสันพูดคนหนุ่มสาวที่กำลังถกเถียงกันอยู่กำลังทำตัวไร้สาระขณะที่กินและดื่มกัน พวกเขาต่างก็กำลังสนุกกันอยู่เจอรัลด์รู้สึกเหนื่อยล้า ไม่มีอารมณ์ที่จะพบคนใหม่ ๆ อีกต่อไป เขาต้องการสถานที่ที่จะพักผ่อนจริง ๆ จากค่อยไปหาว่าเอเดนและคนอื่น ๆ ไปที่ไหนกัน “พวกคุณสนุกกันเถอะ ผมจะไปห้องน้ำสักหน่อย และไม่ต้องตามหาผมนะ!” เจอรัลด์บอกพวกเขาและจากไปเอง “เขาแค่จะไปห้องน้ำจริง ๆ เหรอ หรือเขารู้สึกอับอายที่จะให้ใครรู้ว่าเขามาจากครอบครัวที่ยากจน?”“ฉันก็ว่าอย่างงั้นแหละ! เขาไม่รู้ว่าบริบททางสังคมคืออะไรใช่ไหม? และเขาอาจจะเสียใจอยู่ตอนนี้ก็ได้!”ทุกคนพูดคุยเกี่ยวกับเขาเอเลน่าอยากจะติดตามเจอรัลด์ไป แต่เธอก็รู้ว่าเธอได้ทำเขาเดือดร้อนมามากเกินไปแล้วในวันนี้ เธอจึงไม่อยากจะรบกวนเขาอีกต่อไป “คนนั้นคือใครเหรอ? เขาแค่จากไปโดยไม่พูดอะไรเลยเนี่ยนะ?”ชายหนุ่มคนหนึ่งไม่สบอารมณ์“ไม่ต้องสนหรอก ก็แค่คนบ้านนอกโง่ ๆ คนหนึ่ง!” แอมเ
สาว ๆ ในชุดบิกินีกำลังเล่นวอลเลย์บอลริมชายหาดขณะที่เจอรัลด์นอนลงข้างเก้าอี้ เขาเหนื่อยเกินไป และเขายังไม่มั่นใจด้วยซ้ำว่าเขากำลังมองไปที่ไหนกันแน่ แต่สาว ๆ ก็เข้าใจผิดไปกันแล้วพวกเธอคิดว่าเขากำลังจ้องมองพวกเธอด้วยความคิดทะลึ่งอยู่ ตอนแรก หญิงสาวเหล่านั้นคิดว่ามันเป็นเรื่องที่ยอมรับได้ที่จะเผยเนื้อหนังเล็ก ๆ น้อย ๆ ให้ชายหนุ่มได้ดูเพราะพวกเขาก็มาที่นี่เพื่อสนุกสนานกัน แต่ผู้ชายคนนั้นจ้องมองพวกเธออย่างไม่พึงประสงค์เกินไปแล้ว และเขายังฝันกลางวันขณะที่กำลังดูพวกเธอด้วยซ้ำไป! สาว ๆ คิดว่าพวกเธอรู้เป็นอย่างดีว่ากำลังเกิดอะไรขึ้น และพวกเธอก็รู้สึกรังเกียจขึ้นมา“ดูสิ! เขาน่ารังเกียจมาก และเขาก็ตื่นเต้นเมื่อได้มองดูพวกเรา!”“เขาต้องกำลังมองคริสตัลแน่ วันนี้ชุดของเธอนั้นโป๊กว่าชุดปกติที่เธอมักจะใส่ แม้แต่ชายหนุ่มที่ร่ำรวยตรงนั้น ก็กำลังพยายามจะถ่ายรูปเธออยู่เลย เมื่อเขาได้ยินว่าเธอสนิทกันมากกับ โยเอล โฮลเดน อย่างไรก็ดี เขาก็ได้ถอยไปทันที!” “ก็ว่างั้นแหละ ผู้ชายคนนั้นต้องอยากตายแน่ เขาอาจจะมีรูปทั้งหมดของเราในมือถือของเขาด้วยซ้ำนะ เขาจะเอามันกลับไปที่โรงแรมและช่วยตัวเองละมั้ง พระเจ้าช
หญิงสาวทั้งหลายตรึงเขาไว้กับพื้นทรายชายหาด“อย่าบังอาจมาทำให้ฉันขุ่นเคืองใจ ไอ้บ้านนอกวิตถาร! นายเสร็จแน่ถ้าโยเอลมาถึงนี่!” คริสตันเย้ยหยันหญิงสาวคนหนึ่งยื่นเสื้อคลุมอาบน้ำให้คริสตันใส่ปิดไว้“พวกเธอ! มีข่าวใหญ่บางอย่าง ผู้หญิงกลุ่มหนึ่งกำลังรุมผู้ชายคนหนึ่งอยู่ที่นั่น!”“ห๊ะ? เกิดอะไรขึ้น?”“เห็นได้ชัดว่าชายโรคจิตคนหนึ่งกำลังจ้องมองไปที่สาว ๆ ในชุดบิกินีที่กำลังเล่นวอลเลย์บอล พวกเธอไม่พอใจที่เขาจ้องมอง และพวกเขาก็ต่อสู้!”“ไปดูกันเถอะ!”ผู้คนต่างก็พากันมาอีกด้านหนึ่งของชายหาดหลังจากที่ได้ยินว่าเกิดอะไรขึ้นดิกสัน แอมเบอร์และเอเลน่าก็ได้ยินเรื่องนี้ท่ามกลางการย่างบาร์บีคิวและรีบเดินไปทันที“เอเลน่าและแอมเบอร์ ไปดูกันเถอะ ฉันอยากจะเห็นว่าเป็นพี่ชายคนไหนที่ถูกทำร่วงลงจริง ๆ”ในตอนแรกเอเลน่าไม่อยากจะติดตามพวกเขาไป แต่ถึงยังไงซะเธอก็อยากจะจากไปอยู่แล้ว เพื่อจะดูว่าเจอรัลด์กลับไปที่โรงแรมหรือหยัง เธอจึงพยักหน้าและตามพวกเขาไปเมื่อพวกเขามาถึงอีกด้านหนึ่งของชายหาด หญิงสาวสองสามคนกำลังนั่งบนตัวชายหนุ่ม ตรึงเขาไว้ในขณะที่เขาดิ้นรน ดิกสัน แอมเบอร์ และเอเลน่าตกตะลึง“เจอรัลด์เหรอ?”
โยเอล โฮลเดน คือลูกชายของผู้ชายที่มั่งคั่งที่สุดในรัฐมณฑล เขายังเป็นผู้นำของหนุ่มสาวที่ร่ำรวยในย่านนี้ทั้งหมดด้วยไม่เพียงแค่เท่านั้น หญิงสาวมากมายก็ชอบเขา และต่างก็หวังว่าวันหนึ่งพวกเธอจะได้พบกับเขาอย่างสมบูรณ์แบบ โยเอลอาจจะตกหลุมรักความสวยของพวกเธอก็ได้ พวกเธอคิด แต่สิ่งเหล่านี้ล้วนเป็นความฝันเนื่องจากว่า โยเอล โฮลเดน ไม่ใช่ใครบางคนที่พวกเธอจะสามารถเข้าใกล้ได้ง่าย ๆ เรือสำราญส่งเสียงแตรดังเมื่อเทียบท่าเรือประตูห้องโดยสารถูกเปิดออก และโยเอลก็เดินลงมาพร้อมกับผู้หญิงขนาบซ้ายและขวาของเขา เขาไม่ได้หน้าตาดีเท่าไหร่ และก็ไม่ได้สูงเลย ยังค่อนข้างอ้วนด้วยซ้ำไป แต่สาวสวยทั้งหลายก็ยังเอาแต่ตะโกนว่า “เขาเร่าร้อนจริง!” แอมเวอร์คือคนที่เสียงดังที่สุดในฝั่งของพวกเขา หวังว่าจะดึงความสนใจของโยเอลได้ดิกสัน ในทางตรงกันข้าม กลับจ้องมองเขาด้วยความอิจฉา เขาอยากจะเป็นเขาแทบตายและหวังว่าเขาจะกลายมาเป็นแบบนั้นในสักวันหนึ่งแม้ว่าเขาจะไม่สามารถกลายมาเป็นเหมือนเขาได้ แต่ได้กลายมาเป็นแบบเอเดนก็ไม่แย่เท่าไหร่ กับการเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของโยเอล และผู้ชายส่วนใหญ่ก็คงจะปันความประสงค์ของดิกสันด้วยเช่นกั
“ดิกสัน เจอรัลด์ยอดเยี่ยมขนาดนั้นจริง ๆ เหรอ?” แอมเบอร์ตกตะลึง“ฉันเพิ่งได้ยินเกี่ยวกับผู้ชายคนนี้เมื่อไม่นานมานี้ ว่าเขามีศักยภาพอย่างมาก มาคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ดู ครอบครัวของโฮลเดนสามารถกลายมาประสบความสำเร็จเช่นนี้ได้ก็ต้องขอบคุณพี่สาวของเจอรัลด์!” ดิกสันกอดอกขณะที่อธิบายให้ทุกคนฟัง“ให้ตายสิ! มันหมายความว่าพวกเราจะได้เห็นว่าเจอรัลด์คนนี้คือใครใช่ไหม?” แอมเบอร์ตื่นเต้นอย่างแรงในเวลาเดียวกัน โยเอลมองไปที่เอเดน “เอเดน เจอรัลด์อยู่ไหนล่ะ?” เขาถาม โยเอลเคยเรียกเอเดนโดยชื่อเต็มของเขา แต่นับตั้งแต่ที่เขารู้ว่าเขาและเจอรัลด์คือเพื่อนที่ดีที่สุด ตอนนี้เขาจึงพูดกับเขาด้วยชื่อจริงของเขา อย่างไรก็ตาม ไม่ว่าเขาจะเอ่ยชื่อของเขาว่าอย่างไร ก็ยังคงมีช่องว่างใหญ่ระหว่างพวกเขาอยู่ดี“เขามาถึงนี่นานแล้วนะ แต่เขาอาจจะเพิ่งออกไป!” เอเดนกำลังมองไปรอบ ๆ เพื่อหาเจอรัลด์“โยเอล พวกเราควรไปตามหาเขาที่โรงแรมไหม? เราไม่ควรปล่อยให้เขารอเพราะเขาเป็นถึงแขกคนสำคัญเช่นนี้” คริสตัลตอบขณะที่เธอสะกิดแขนของโยเอลคริสตัลหน้าแดงไปหมดแล้ว ตอนแรก เธอคิดว่าโยเอลคือทุกสิ่งทุกอย่าง แต่ตอนนี้ เห็นได้ชัดว่ามีคนอื่นที่ยั
“ว่าไงนะ? เขาคือคุณคลอฟอร์ดงั้นหรือ?!”เมื่อได้ยินคำพูดของเอเดน ฝูงชนก็มองไปยังทิศทางของพวกเขาด้วยความตกตะลึงดวงตาของดิกสันเบิกกว้างขึ้นด้วยความไม่เชื่อขณะที่กรามของแอมเบอร์อ้าค้างลง“เฮ้เพื่อน คุณคือน้องชายอุปถัมภ์ของผม เจอรัลด์ คลอฟอร์ดใช่ไหม?” โยเอลถามอย่างร้อนใจ เขาไม่เคยคิดว่าเจอรัลด์จะปรากฏตัวเช่นนี้“ใช่ ผมเอง!” เจอรัลด์ตอบขณะที่พยายามจะลุกขึ้น เขาเปล่งเสียงไม่พอใจและหายใจ ร่างกายของเขารู้สึกชาจากการทนรับน้ำหนักของสาวสวยสองสามคนนั้นที่นั่งอยู่บนตัวเขา“ใครก็ได้ ช่วยให้ผมลุกขึ้นหน่อย!”“ตายจริง! คุณคลอฟอร์ดค่ะ คุณคลอฟอร์ด!”หญิงสาวเหล่านั้นที่กำลังยืนอยู่ใกล้กับเจอรัลด์มากที่สุดต่างก็ตกตะลึง เสียงกรี๊ดร้องของพวกเธอดังมากจนกลบเสียงของเจอรัลด์ เอเลน่ารู้สึกกลัวและแทบช็อกกับสิ่งที่เธอได้เห็น แต่ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม เธอยังคงรีบเข้าไปช่วยเจอรัลด์ให้ลุกขึ้นยืนครั้งที่แล้ว เอเลน่าได้ทำให้คุณคลอฟอร์ดขุ่นเคืองใจ แต่คุณคลอฟอร์ดก็ไม่ได้รุนแรงกับเธอมากเกินไปก็เพราะพ่อของเธอแต่อย่างไรก็ตาม เหตุการณ์นี้ดูเหมือนจะร้ายแรงมาก เอเลน่าไม่แน่ใจว่าคุณคลอฟอร์ดจะโกรธกับเรื่องนี้แค่ไหน เธอยื
เอาจริง ๆ เจอรัลด์รู้สึกพอกันทีกับหญิงสาวเหล่านี้ ต้องไม่ปล่อยให้พวกเธอลอยนวลแน่!“มันง่ายมาก เพื่อเป็นการลงโทษ ให้สาว ๆ แข่งวอลเลย์บอลกับเราสักแมชละกัน แต่ต้องใส่ชุดบิกินีนะ!” เจอรัลด์พูดตรง ๆ “อะไรนะคะ? ง่ายอย่างงั้นเลยเหรอ?” คริสตัลตอบรับด้วยความดีใจคริสตัลเริ่มคิดมาก “บางทีคุณคลอฟอร์ดคงสงสารฉันและเริ่มที่จะญาติดีกันหรือเปล่า? ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม ฉันยังตกใจอยู่ ผู้ชายคนไหนบ้างจะไม่หลงเสน่ห์ฉันล่ะ?”“และแน่นอน พวกคุณทั้งหมดคงจะไม่ได้เล่นกันที่นี่! แต่จะเป็นที่ถนนที่ได้รับความนิยมมากที่สุดในเมืองรีวิงตันนี้!” เจอรัลด์ตอบในใจของคริสตัลว่างเปล่า กับการช็อกอย่างแรง เธอกรี๊ดออกมาอย่างดัง นั่นช่างน่าอับอายจริง!“ฮึ่ม พวกเธอควรขอบคุณคุณคลอฟอร์ดสำหรับการลงโทษนี้! เอาล่ะ ตอนนี้ก็เริ่มมือแล้ว และหลายคนก็ไปกันแล้ว ค่อยพบกันเที่ยงวันของพรุ่งนี้ในย่านที่พลุกพล่านที่สุดของเมืองรีวิงตันละกัน ผมจะจัดการแข่งขันวอลเลย์บอลขึ้น!” โยเอลประกาศก่อนจะสะกิดเจอรัลด์ พร้อมทำท่าเชิญชวนให้เขาขึ้นเรือสำราญเช่นกัน“คุณคลอฟอร์ด ฉันรักคุณ! บ้าจริง!” หญิงสาวไม่กี่คนกรี๊ดร้อง ไขว่คว้าลอนผมของเจอรัลด์ขณะที่เขา