Lahat ng Kabanata ng เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์: Kabanata 981 - Kabanata 990

หลังจากที่ถูกมาร์คและเอริกเกลี้ยกล่อมสำเร็จ แจ็คสันก็ไม่ลังเลใจอีกต่อไปและวิดีโอคอลหาทิฟฟานี่ทันทีทิฟฟานี่เพิ่งอาบน้ำเสร็จและกำลังเล่นโยคะอยู่บนเตียง โชคดีที่เธอไม่ได้สวมชุดนอนที่บางเกินไป ไม่อย่างนั้นแจ็คสันจะไม่ยอมให้คนอื่น ๆ เห็นเธอแน่ ๆ ทว่าเธอดูปกติมากขณะที่เธอถามเขาว่า “มีอะไรรึเปล่า? คุณบอกว่าคุณต้องการกลับบ้านเร็วเพื่อไปพักผ่อนไม่ใช่เหรอ? แล้วทำไมคุณถึงอยู่ในร้านอาหารล่ะ? ทานอาหารเสร็จแล้วรีบกลับบ้านเลยนะ แล้วอย่าดื่มล่ะ”แจ็คสันหยิบเข็มกลัดออกมาแล้วโชว์มันให้เธอดู “คุณเคยเห็นไอ้สิ่งนี้รึเปล่า?”ทิฟฟานี่มองที่หน้าจอและพิจารณาสักครู่ก่อนจะตอบเขาไปว่า “ไม่นะ มันเป็นเข็มกลัดเหรอ? ของคุณเหรอ? ฉันไม่ได้ใส่ของแบบนั้นอยู่แล้ว ฉันจะรู้ได้ยังไงล่ะ?"เขาพูดต่อว่า “ผมพบมันที่ห้องของคุณ ใกล้ ๆ ตู้น้ำ มันไม่ใช่ของผม แต่มันเป็นเข็มกลัดผู้ชาย ผมไม่ได้ถามคุณในตอนนั้นแต่พอผมได้คิดดูแล้ว ผมว่าผมควรจะถามคุณตรง ๆ เลยดีกว่า”ทิฟฟานี่ดูเหมือนจะตกใจ เธอคิดในใจว่า 'เข็มกลัดผู้ชายใกล้ตู้กดน้ำเหรอ? มีเพียงอเลฮานโดรเท่านั้นที่เคยมาที่นี่ครั้งหนึ่ง มันต้องเป็นของเขาแน่ ๆ’ จากนั้นเธอก็พูดกับแจ็คสันว่

ทั้งสองฝ่ายต่างกำลังอยู่ในอารมณ์ที่เย็นชาที่สุดและต้องการให้ความร่วมมือกับอีกฝ่ายน้อยที่สุด และมันกำลังทำให้ความคับข้องใจภายในอกของมาร์คเพิ่มมากขึ้นเท่านั้น“โครงการซ่อมแซมนี้จะมีค่าใช้จ่ายอย่างน้อย 100,000 ดอลลาร์ แค่สำหรับการซ่อมแซมขั้นพื้นฐาน และนี่เป็นเพียงการประมาณการขั้นต้นเท่านั้น! สำหรับบ้านที่มูลค่าประมาณ 1.5 ล้านดอลลาร์แบบนั้นมันจะต้องแพงกว่านั้นแน่นอน มันอาจสูงถึงหลายล้านเลยก็ได้!” มาร์คกล่าวแอเรียนเข้าใจเหตุผลที่อยู่เบื้องหลังการพูดถึงเงินของเขา เขากำลังพยายามที่จะทำให้เธอใจอ่อนเพราะความมีน้ำใจของเขา! แต่เธอจะไม่ยอมจำนน ดังนั้นเธอจึงโต้กลับว่า “โอ้ เข้าใจแล้ว ฉันมีเงินเก็บอยู่สองสามแสน ดังนั้นฉันจะถอนทั้งหมดมาเพื่อสิ่งนี้และยืมเงินส่วนที่ขาดจากคุณ ไม่ต้องห่วง ฉันจะคืนมันให้คุณแน่นอน ฉันอาจจะไม่ได้ทำงาน แต่ฉันยังมีรายได้เสริมจากคาเฟ่ของฉัน วันหนึ่งฉันจะสามารถคืนหนี้ทั้งหมดให้คุณได้แน่นอน”มาร์คสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ ก่อนที่จะพูดออกมาอย่างขุนเคืองว่า “ทำไมเธอต้องพูดแบบนั้นด้วย? ใครบอกว่าฉันต้องการให้เธอคืนเงินนั้น?”“ถ้านั่นไม่ใช่ปัญหา แล้วคุณจะพูดถึงค่าใช้จ่ายทำไมล่ะ?” เธอ

เจตต์ต้องยอมรับว่าอเลฮานโดรหัวดีมาก เขาอาจจะยอมแพ้ที่จะบอกทิฟฟานี่ให้เอาเด็กออกด้วยตัวเอง แต่เขารู้ว่าเขาจะต้องพูดอะไรเพื่อหลอกให้แจ็คสันทำงานที่สกปรกแทนเขา บทสนทนาเล็ก ๆ น้อย ๆ เมื่อกี้นี้เพียงพอที่จะปลูกฝังความคิดในหัวของแจ็คสันได้ว่าเด็กคนนั้นอาจจะไม่ใช่ลูกของเขาโดยเล่นกับความไม่มั่นใจและความทุกข์ของชายคนนั้นอย่างไรก็ตาม ฉากก่อนหน้านี้ทำให้เจตต์กังวลมาก เขาเป็นลูกน้องของดอน สมิธเสมอมา ถึงแม้ว่าตอนนี้เขาจะรับใช้อเลฮานโดรแล้ว แต่เขาก็ยังถูกคาดหวังให้ต้องทำงานให้ดอนอยู่ดี จะเกิดอะไรขึ้นกับเขาเมื่อความจริงของงานเขาถูกเปิดเผย? ดอนอาจจะต้องการให้เขาตาย หรืออเลฮานโดรอาจทำให้เขาตายก็ได้ ไม่ว่าจะด้วยวิธีใด ชะตากรรมเดียวที่รอเขาอยู่ก็คือความตาย นั่นคือฝันร้ายของการทำงานให้กับทั้งสองฝ่ายที่แย่ที่สุดคือ ในระยะหลัง ๆ นี้ดอนได้ติดต่อเขาบ่อยขึ้นเรื่อย ๆ มันต้องไม่ใช่ลางที่ดีแน่นอนเจตต์ยังคงเข็นอเลฮานโดรเข้าไปในอาคารต่อและสังเกตว่าระดับความวิตกกังวลภายในอาคารดูเหมือนจะเพิ่มขึ้นถึงระดับสิบเอ็ดอเลฮานโดรเองก็เริ่มสังเกตความเปลี่ยนแปลงในบรรยากาศได้เช่นกัน แต่หลังจากที่พวกเขาผลักประตูเข้าไปใ

ทิฟฟานี่สับสนไปหมด เธอไม่สามารถเข้าใจสิ่งที่กำลังเกิดขึ้นอยู่ในหัวของแจ็คสันได้ แน่นอนว่าเธอต้องการที่จะประสบความสำเร็จในอาชีพการงานของเธอ แต่เธอไม่เคยคิดที่จะสละลูกตัวเองเพียงเพื่อสิ่งนั้น เมื่อเธอรู้ว่าตัวเองตั้งครรภ์ ความปีติยินดีที่แท้จริงก็ได้ครอบงำเธออย่างน่าประหลาดใจ นับตั้งแต่ที่เธอได้เห็นความน่ารักของสมอร์ เธอก็อยากจะมีลูกเป็นของตัวเองมาโดยตลอดทิฟฟานี่วางแผนไว้ว่าเธอจะขอลาคลอดเมื่อใกล้ถึงวันที่กำนดแล้วกลับมาทำงานต่อหลังจากที่วันลาของเธอหมดลง เธอไม่เคยมีความคิดที่จะเอาเด็กออกเลยสักครั้ง"ไม่ ฉันจะไม่เอาเด็กคนนี้ออก ฉันไม่คิดว่าเขาจะส่งผลกระทบต่องานของฉันแต่อย่างใดด้วย” เธอกล่าวแจ็คสันเงียบไปครู่หนึ่งก่อนจะตอบว่า “ฟังผมนะ ไปเอาเด็กออกเถอะ”ตอนนั้นเองที่ทิฟฟานี่ตระหนักว่าแจ็คสันไม่เคยพิจารณาเรื่องนี้จากมุมมองของเธอเลยการตระหนักรู้นั่นทำให้เธอเย็นชา "ทำไม? บอกฉันทีว่าทำไม? อย่างน้อยคุณก็ช่วยบอกเหตุผลฉันหน่อยไม่ได้เหรอ? คุณจะ… คุณไม่สามารถบอกให้ฉันเอาเด็กคนนึงออกโดยที่ไม่มีเหตุผลได้หรอกนะ! ถ้าคุณไม่ต้องการแต่งงานกับฉัน ก็ได้ เราจะไม่แต่งกัน ฉันมีงานทำ และฉันสามารถเลี้ยงลูกไ

มาร์คดึงโทรศัพท์ออกมาด้วยความรู้สึกที่อยากจะโทรหาแอเรียนนับครั้งไม่ถ้วน อย่างไรก็ตาม เขากลับกลัวว่าเธอจะปฏิเสธสายของเขาอีกครั้ง นั่นจะทำให้เขาอารมณ์เสียมากขึ้นเท่านั้น ดังนั้นเขาจะต้องทนต่อไป เขาจะต้องหยุดตามใจเธอ และนั่นรวมถึงแอริสโตเติลด้วย พวกเขาทั้งคู่ต่างนิสัยเสียมากเกินไปทันใดนั้นก็มีคนผลักประตูเข้ามาในห้องทำงานเขาเบา ๆ หญิงสาวร่างสูงเพรียวและรูปงามในชุดทำงานที่มัดผมหางม้าแบบหลวม ๆ ก้าวเข้ามาในห้อง "คุณเทรมอนต์” เธอพูดด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล “ผู้อำนวยการขอให้ฉันนำเอกสารเหล่านี้มาส่งให้คุณค่ะ ฉันไม่ได้เคาะประตูก่อนเพราะกลัวว่าจะรบกวนลูกของคุณ ฉันควรวางเอกสารเหล่านี้ไว้บนโต๊ะของคุณเลยไหมคะ?”มาร์คพยักหน้า “วางไว้ที่โต๊ะเลย” เขาตอบเบา ๆ “ผมจะดูให้เมื่อผมมีเวลา” ขณะที่เขาพูดเขาก็สังเกตเห็นว่าผู้หญิงคนนั้นได้ถอดรองเท้าส้นสูงของเธอและถือมันไว้ในมือเมื่อตอนที่เข้ามา เธอไม่ได้ใช้รองเท้าแตะแบบที่ใช้แล้วทิ้งที่ถูกจัดเตรียมไว้หน้าห้องเขา “หน้าประตูมีตู้รองเท้าพร้อมกับรองเท้าแตะแบบที่ใช้แล้วทิ้งนะ”หญิงสาวยิ้ม “อ้อ ฉันไม่ทราบค่ะ ฉันเพิ่งเข้ามาทำงานในบริษัทนี้ และฉันยังเป็นแค่เด็กฝึกงาน ฉัน