Все главы เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์: Глава 1121 - Глава 1130

”ผมแค่เปลี่ยนใจจากการตัดสินใจที่ผมเป็นคนทำเอง คุณรู้สึกขอบคุณผมมากขนาดนั้นเลยเหรอ?” อเลฮานโดรตะคอก “คุณจะขอบคุณผมเพราะเรื่องนี้จริง ๆ เหรอ? คุณเห็นว่านี่เป็นการอภัยโทษอย่างนั้นเหรอ? น่าสมเพช คุณคือเมลานี ลาร์ค เจ้าหญิงแห่งตระกูลลาร์ค คุณไม่จำเป็นที่จะต้องก้มหัวให้ใคร! และคุณก็ควรที่จะโต้เถียงผมมากกว่านี้และไม่ควรที่จะตกลงเอาเด็กออกตั้งแต่แรก”คำพูดของเขาทำให้เมลานีตกตะลึง โดยเฉพาะเมื่อเขาเป็นคนทำทุกวิถีทางไม่ว่าจะดีหรือร้ายเพื่อให้เธอตกลงที่จะยอมเอาเด็กออก “คุณพูดว่าอะไรนะ? ฉันเพียงแค่ไม่อยากทะเลาะกับคุณเรื่องมีลูก ไม่ว่าฉันจะอยากเป็นแม่แค่ไหน แต่ถ้าคุณยืนหยัดที่จะไม่มีลูก ฉันก็ยอมทำตามใจคุณเพื่ออนาคตที่ดีของเรา”“หึ แน่ใจเหรอว่าคุณไม่ได้แค่กำลังบอกรักผมทางอ้อม?” อเลฮานโดรเยาะเย้ยเมลานีตัวแข็งทื่อพลางพูดไม่ออก น้ำเสียงที่เยาะเย้ยของเขาแทงใจดำเธอเต็ม ๆ และทำให้คำตอบที่ว่า “ใช่” น่าละอายเกินกว่าที่จะพูดมันออกมา แน่นอนว่าเขาพูดถูกเรื่องที่การสมรสของพวกเขาเป็นเพียงเพื่อการเมืองโดยไม่มีความสัมพันธ์ใด ๆ ระหว่างพวกเขาเป็นทุนเดิมเลย ตั้งแต่ครั้งแรกที่พวกเขาเจอกัน จนวันแต่งงาน จนถึงทุกวัน

แอเรียนยังคงครุ่นคิดกับที่มาที่ไปของแหวนวงนั้นเมื่อมาร์คชี้แจงเธอ “ฉันออกแบบเองเมื่อนานมาแล้ว ปรับปรุงเล็กน้อยและให้คนทำขึ้นเป็นเวลาสามเดือน ฉันตัดสินใจจะให้มันกับเธอก็ต่อเมื่อฉันพอใจแล้ว”การยอมรับของเขาทำให้แอเรียนนึกขึ้นได้ว่า เธอเคยเห็นงานออกแบบของเขาในห้องทำงานของเขาตอนที่เธอยังเป็นเด็ก เธอถึงได้รู้สึกคุ้นเคยกับแหวนวงนี้ตอนนั้นแอเรียนเข้าใจว่า มาร์คต้องออกแบบแหวนวงนี้ให้กับภรรยาในอนาคตของเขาแน่ ๆ เธอจะรู้ได้อย่างไรว่า แหวนวงนั้นจะได้มาอยู่บนนิ้วของเธอ?โชคชะตาช่างลึกลับ ด้วยกลอุบายของโชคชะตา ชีวิตของแอเรียนจึงถูกผูกมัดไว้กับมาร์คไปชั่วชีวิตนี้แอเรียนปิดกล่องลงด้วยความระมัดระวังโดยเห็นได้ชัดว่า เธอไม่ได้คิดที่จะสวมแหวนนั้นนับตั้งแต่ตอนนี้เพราะเธอกลัวว่าเธอจะทำมันหายระหว่างที่ทำงานมาร์คไม่พอใจเล็กน้อยกับการกระทำของเธอ ใบหน้าที่หล่อเหล่าของเขาค่อนข้างจะโมโหเลยทีเดียว “เธอจะไม่ใส่แหวนเหรอ?”“คือ ฉันกลัวทำหายน่ะ…”“ถ้าหายฉันก็แค่จ้างให้คนทำให้ใหม่” เขาสั่งด้วยเสียงที่เข้ม “สวมแหวนเลยสิ”แอเรียนแอบรู้สึกวิตกกับอารมณ์ที่เปลี่ยนได้เร็วของเขา เธอจึงเชื่อฟังเขาและสวมแหวน เนื่องจา

หัวใจของแอเรียนล้นปริ่มไปด้วยความหลงใหล ในที่สุดเธอก็เข้าใจแล้วว่าทำไมมาร์คถึงอยากมีลูกสาว ความสุขในการมีลูกสาวแตกต่างกับการมีลูกชายโดยสิ้งเชิง“เจ้าหนูไปไหนแล้วล่ะ? กลับมาหาแดดดี้เร็ว”แอเรียนตัวแข็งทื่อ เธอหันไปด้านข้างและสบตากับสายตาที่ตกใจของวิล ซีวาน ทุกอย่างล้วนเปลี่ยนไปเมื่อกาลเวลาผ่านไป แต่แววตาของเขายังคงเหมือนเดิม นอกเสียจากความเป็นผู้ใหญ่ที่เพิ่มขึ้นตามกาลเวลาแอเรียนตื่นตกใจเมื่อได้ยินเสียงของเขา ตอนแรกเธอนึกว่า เขาเป็นเพียงคนแปลกหน้าที่มีน้ำเสียงคล้ายกับวิล ช่างบังเอิญจริง ๆ…“นาย… กลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่?” เธอลุกขึ้นและถามเขาอย่างสบาย ๆ หลังจากที่เงียบไปชั่วครู่วิลสูดลมหายใจเข้า ก้าวไปข้างหน้าและอุ้มเด็กผู้หญิงขึ้น “ไม่กี่วันที่แล้วนี่เอง ฉันมาเยี่ยมญาติน่ะ ไม่ได้อยู่นานหรอก ช่างบังเอิญจัง… ฉันไม่นึกว่าจะมาเจอเธอที่นี่ มาซื้อของให้ลูกเหรอ? ฉันกลับมาอย่างกะทันหัน ก็เลยยังไม่ทันได้มีเวลาติดต่อเธอหรือทิฟฟ์…”วิลรู้ว่าเธอมีลูกแล้ว เธอเองก็รู้ว่าเขาแต่งงานและมีลูกแล้วแอเรียนยิ้ม “ฉันมาดูของฆ่าเวลานิดหน่อย ทิฟฟ์กำลังท้องนะ ถ้ามีเวลาก็ลองนัดเจอกับเธอสิ นี่ลูกสาวนายเหรอ?

แอเรียนรู้สึกได้ถึงความว่างเปล่าลึก ๆ ข้างในตัวเธอ เบื้องหน้าความสัมพันธ์ของพวกเขาอาจจะดูแข็งแรง แต่ในความเป็นจริง มันยังคงเปราะบางเช่นเคย ทุกอย่างที่เกิดขึ้นในวันนี้สามารถยืนยันมันได้อย่างชัดเจนเธอผล็อยหลับสนิทก่อนที่มาร์คจะออกมาจากห้องน้ำ อาจจะเป็นเพราะความมืดที่ทำให้เธอสามารถนอนหลับได้ง่ายขึ้นไม่รู้ว่าผ่านไปนานแค่ไหน จู่ ๆ เธอก็รู้สึกได้ว่ามีบางอย่างขยับใกล้ ๆ ตัวเธอ เธอลืมตาขึ้นเล็กน้อยและเห็นว่ามาร์คกำลังตรวจดูโทรศัพท์เธอ เธอแสร้งทำเป็นไม่เห็นและหวังว่านั่นจะทำให้เขาสามารถรู้สึกมั่นใจขึ้นมาได้บ้าง เขาคงแค่อยากจะดูว่า เธอได้บันทึกเบอร์ของวิลไว้หรือไม่ โชคดีที่เธอไม่ได้ทำอย่างนั้น…วันรุ่งขึ้นแอเรียนตื่นขึ้นก่อนที่พระอาทิตย์จะขึ้นเนื่องจากเธอเข้านอนเร็ว มาร์คยังคงหลับสนิท เธอลุกขึ้นเพื่อไปอาบน้ำอย่างเงียบ ๆ เธอคิดถึงแอริสโตเติล นี่เป็นครั้งแรกที่เธอไม่ได้นอนที่บ้านหลังจากที่ให้กำเนิดแอริสโตเติลเธอก้าวออกจากห้องน้ำอย่างเหม่อลอยหลังการอาบน้ำและต้องกระโดดด้วยความตกใจ มาร์คตื่นตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้และมายืนพิงข้าง ๆ ประตูห้องน้ำเธอเรียกสติตนเอง “ตื่นแล้วเหรอคะ? ยังเช้าอยู่เลย

แจ็คสันแอบสงสัยอยู่ข้างใน เขาไม่เชื่อว่าระหว่างผู้หญิงกับผู้ชายจะมีความสัมพันธ์ที่เป็นแค่เพื่อนกันอยู่จริง ๆ เขารู้ว่าคนที่วิลชอบคือแอเรียน แต่ทิฟฟานี่ก็สนิทกับวิลมากเหมือนกัน มันจะเป็นไปได้ไหมว่าทิฟฟานี่อาจจะเคยชอบวิล? ไม่อย่างนั้นเธอจะขอลางานทันทีที่รู้ว่าวิลอยู่ในเมืองทำไม? เมื่อตอนที่เขาขอให้เธอลางานในอดีต เธอยังไม่เคยจะยอมเขาเลย เมื่อนึกได้อย่างนั้นเขาก็ยิ่งมั่นใจในการตัดสินใจของตนเองยิ่งขึ้น “ถ้าผมไปด้วยไม่ได้ คุณก็ห้ามไปเหมือนกัน”ทิฟฟานี่หมดความอดทน “ได้ ฉันไม่ไปก็ได้! ฉันจะฟ้องแม่คุณว่าคุณไม่ยอมให้คนท้องอย่างฉันลางาน ดูสิว่าเขาจะบ่นคุณไหม!”แจ็คสันไม่ได้สนใจคำขู่ของเธอ เขาไม่เชื่อว่าเธอจะกล้าไปฟ้องซัมเมอร์จริง ๆทันทีที่ทิฟฟานี่เดินออกไป ซัมเมอร์ก็โทรมาต่อว่าแจ็คสัน เขารู้สึกได้ว่าอารมณ์ของเขากำลังขึ้นเมื่อเขาพูดว่า “อย่าไปฟังเธอนะแม่ เธอไม่ได้จะลาเพื่อไปพักอยู่ที่บ้าน เธอจะไปหาเพื่อนสมัยเรียน แถมยังเป็นผู้ชายอีกด้วย แม่คิดว่าผมจะปล่อยให้เธอไปเที่ยวไหนต่อไหนทั้ง ๆ ที่ท้องเธอโตขนาดนั้นแล้วจริง ๆ เหรอ? ผมเสนอเธอไปแล้วว่าให้ผมไปด้วย แต่เธอเอาแต่ปฏิเสธ”หลังจากที่วางสายจากซัมเ