บททั้งหมดของ มหาเทพ แห่ง สงคราม: บทที่ 971 - บทที่ 980

“พวกเขาจะฆ่านายท่านตระกูลแชฟฟ์แมนของฉันได้ยังไงกัน? บอดี้การ์ดที่ไร้ค่าพวกนั้นไม่สำคัญอะไรหรอกน่า แต่กลับกล้าฆ่าผู้เชี่ยวชาญที่เทียบเท่ากับราชาสงครามระดับหกดาราได้ ฉันจะบอกเรื่องนี้กับครอบครัว” พีซโมโหกับตัวเอง “ฉันต้องบอกพ่อกับคนอื่น ๆ อยู่ดีแม้มันจะทำให้ฉันเสียผู้หญิงสองคนนั้นไป ฉันต้องแก้แค้น!”พีซตัดสินใจขับรถไปคฤหาสน์หลังใหญ่พร้อมกับบอดี้การ์ดอีกหลายคนมันเป็นที่พักของตระกูลแชฟฟ์แมน และคฤหาสน์ที่พีซอาศัยอยู่คือที่ที่เขาจะได้สนุกกับพื้นที่ส่วนตัวนอกจากนี้ยังเป็นที่ที่ได้มีเสวยสุขกับผู้หญิงสวย ๆ ในตอนที่ไม่มีอะไรทำ เขามักจะมีพ่อคอยหนุนเสมอเพราะไม่ชอบทำงานที่ซื่อสัตย์ปกติแล้วตระกูลแชฟฟ์แมนจะเมินเฉย ตราบใดที่พีซไม่ได้ทำอะไรเกินไป“โอ๊ะ นายน้อย! ทำไมคุณกลับมาวันนี้ล่ะ?” สาวใช้คนหนึ่งเดินออกมาทักทายทันทีที่เขาลงมาจากรถพีซเดินไปข้างหน้าสองก้าวและตบก้นของเธอ “นี่มันก็นานแล้วนะจีน หุ่นเธอดีขึ้นนะเนี่ย! ฮ่า ๆ! ไว้ให้ฉันชื่นชมร่างกายเธอหน่อยสิตอนว่าง ๆ ดีไหม?”“ไม่ดี? นายน้อย คุณล้อกันเล่นมากขึ้นนะเนี่ย คุณไม่เคยขาดสาวงามนี่คะ ใช่ไหม? เมื่อไหร่กันที่จำคนอย่างฉันได้?” สาวใช้กลอกตาใส

พีซคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้และตั้งข้อสังเกตว่า “ผู้ชายที่ชื่อเฟนด์ และผู้หญิงที่ใส่หน้ากากดูเหมือนจะมีความสามารถ กับผู้หญิงอีกคนที่ชื่อเซเลน่า เหมือนจะเป็นคนธรรมดา บอดี้การ์ดของเราและผู้คุ้มกันลับหลายคนโดนฆ่าโดยชายที่เหมือนจะอายุสี่สิบหรือห้าสิบ เขาคือหัวหน้าผู้บังคับบัญชาของบอดี้การ์ด!”“หัวหน้าผู้บังคับบัญชาบอดี้การ์ด? มีอำนาจขนาดนั้นเลย?” นายใหญ่แชฟฟ์แมนขมวดคิ้วและถามอีกครั้ง “ผู้คุ้มกันลับทั้งสองที่แกพาไปด้วยแข็งแกร่งขนาดไหน?”“ความสามารถในการต่อสู้เทียบได้กับราชาสงครามหกดาราเลยครับ” พีซพูด ใบหน้าของเขามีรอยยิ้มขมขื่นขระพุดต่อ “นั่นเป็นเหตุผลที่ผมประหลาดใจว่าทำไมถึงโดนฆ่าง่าย ๆ อย่างนั้น ผมเดาว่าชายคนนั้นเทียบได้กับราชาสงครามเจ็ดหรือแปดดาราเลย”“แก...” นายใหญ่แชฟฟ์แมนรู้สึกโกรธมากและพูดใส่พีซว่า “ผู้คุ้มกันลับพวกนั้นทรงพลังมาก พระเจ้า คนที่แกไปทำให้ขุ่นเคืองต้องเป็นตระกูลชนชั้นสองแน่ ๆ อย่างน้อย!”“ปู่ ผมก็ไม่ได้ถาม ผมจะรู้ได้ไงว่ามันมีอำนาจขนาดนั้น! เฮ้อ... ทำยังไงดี? ผมแนะนำว่าเราควรจบมันให้เร็วที่สุดไม่งั้นก็ต้องขายขี้หน้า คนอื่น ๆ จะต้องหัวเราะเยาะแน่!” พีซช่วยไม่ได้และพยายามย

ผู้พิทักษ์รุ่นที่เก้ายิ้มอย่างขมขื่นขณะรายงานงานของเขา“พวกเขาออกไปอย่างเงียบ ๆ เหรอ?” ลิลลี่ไม่พอใจ “ผู้ชายคนนั้นตั้งใจจะกลับมาหาตระกูลวู๊ดหลังจากที่ไปรุกรานคนมีอำนาจที่เมืองจินมาหรือเปล่า? มันอาจจะหาที่หลบที่ตระกูลวู๊ด หลังจากโกรธเคืองเรื่องที่โดนทิ้งไว้อย่างไม่มีทางเลือกมากมายนัก มันอาจจะมาขอความคุ้มครองจากตระกูล!”“เราไม่รู้ครับ ผมได้ยินมาว่าพวกเขาแอบหนีออกไปกันตอนดึก และคนของเราก็หาไม่เจอ ผมกังวลว่าอาจจะกลับมาหาตระกูลวู๊ด ถ้าเป็นอย่างนั้นก็จะมาถึงภายในสองวัน!” ผู้พิทักษ์รุ่นที่เก้าไม่สบายใจกับเรื่องนี้ สุดท้ายเขาได้เงินที่เป็นของเฟนด์มามาก แล้วก็ยังได้จากลิลลี่อีกตระกูลลาโกริโอในตอนแรกนั้นแข็งแกร่งมาก ขณะที่นายน้อยคนโตมีความสามารถมากมาย ทุกคนมั่นใจว่าเขาจะได้เป็นนายท่านของตระกูลวู๊ด เขาเลยกล้าพอที่จะทำงานให้ลิลลี่ โดยคิดว่าเฟนด์ไม่มีโอกาสกลับมาอีกเขาไม่คิดว่ามันจะมีการเปลี่ยนแปลงกะทันหันเช่นนี้ นั่นทำให้เขากังวลเขาคิดลอบฆ่าเฟนด์และโจแอนอย่างลับ ๆ เพื่อฝังทุกอย่างที่เกิดขึ้นในตลอดหลายปีที่ผ่านมานี้ แต่เขาไม่คิดว่าคนของเขาจะกลับมาด้วยมือเปล่า เฟนด์กับคนอื่น ๆ หนีออกไปจากอาณา

แน่นอน ทุกคนในร้านอาหารเงียบเสียงลงถึงอย่างนั้น เฟนด์ที่นั่งอยู่ก็ได้ยินทุกอย่างชัดเจน และความเห็นเรื่องเบลคกับธิอันน่าก็ดังขึ้นมาเรื่อย ๆ สุดท้ายแล้ว มันไม่ง่ายเลยที่จะอยู่ในวงแบบนี้อย่างไรก็ตาม ผู้ชายหลายคนเดินผ่านพวกเขาไปข้างนอกร้านอาหารและไปมองสาวสวยที่อยู่กับเฟนด์มีตาของคนหนึ่งเป็นประกาย เขาวิ่งไปอีกฝั่งและแอบโทรหาผู้กำกับ “ผู้กำกับแวกเนอร์ ผมเห็นเบลคกับธิอันน่ากินข้าวอยู่กับผู้ชายคนอื่นแล้วก็ผู้หญิงอีกสองคน ทั้งหมดเป็นห้าคน และไม่มีบอดี้การ์ดอยู่เลย นี่เป็นโอกาสที่ดีมาก!”แววตาของผู้กำกับแวกเนอร์ที่อยู่อีกฝั่งของสายโทรศัพท์เบิกตากว้างขึ้นมาอย่างพอใจ “จริงเหรอ? เยี่ยมไปเลย! ส่งที่อยู่มาเดี๋ยวฉันส่งคนไปจัดการเอง คราวนี้ดีกว่าเดิมแน่นอน ครั้งล่าสุดนี่มันไร้ประโยชน์จริง ๆ จับผู้หญิงสองคนยังทำไม่ได้ แถมยังโดนกระทืบมา!”ชายที่อยู่อีกฝั่งของโทรศัพท์ส่งตำแหน่งให้เขาทันทีชายคนนั้นรู้ดีว่าแม้ผู้กำกับแว็กเนอร์จะเป็นผู้กำกับที่เชี่ยวชาญด้านการสร้างภาพยนตร์ แต่เขาก็ยังห่างไกลจากการเป็นคนดีและแถมยังถ่ายหนังแย่หลาย ๆ เรื่องอีกอย่างไรก็ตาม เพราะเขาคือนายน้อยที่ร่ำรวยจากตระกูลที่ร่ำ

ชายหัวล้านและคนอื่น ๆ โดนฆ่าตายเหลืออยู่เพียงไม่กี่คน เฟนด์กับลาน่าปล่อยพวกเขาไปผ่อนผัน“นั่น... แข็งแกร่งเกินไปไหม?” เบลคและธิอันน่าสูดหายใจเข้า น้อยครั้งนักที่พวกเธอจะได้เจอกับผู้เชี่ยวชาญที่แข็งแกร่งและเต็มไปด้วยความสามารถเช่นนี้“ฮ่า ๆ! ไม่มีอะไรหรอก!” เฟนด์หัวเราะและพูดกับคนที่นอนอยู่บนพื้นว่า “ฉันคือเฟนด์ กลับไปบอกนายน้อยแวกเนอร์แกให้เลิกกวนใจคุณเบลคและคุณธิอันน่าได้แล้ว พวกเธอเป็นเพื่อนที่ดีของฉัน ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับพวกเธอ ก็ให้ระวังตัวไว้ในตลอดชีวิตที่เหลือ”ธิอันน่าและเบลคที่ยืนอยู่มองเฟนด์อย่างตกใจ เขาดูมีความควบคุมผู้ชายพวกนั้นได้อย่างเหลือเชื่อ ไปรุกรานคนพวกนั้นให้เธอ และยังสัญญาว่าจะปกป้องพวกเธออีก“ไปกันเถอะ ได้เวลากลับแล้ว” เฟนด์หันมายิ้มให้ก่อนเดินออกไปหลังจากที่เดินออกไป ชายคนหนึ่งก็รีบโทรหาผู้กำกับแวกเนอร์ “นายน้อยแวกเนอร์ เราเจอกับคนแข็งแกร่งเข้าให้แล้ว ผู้หญิงสวมหน้ากากกับผู้ชายที่แข็งแกร่งมาก เราสู้เขาไม่ได้ คนของเราไม่แม้แต่จะสู้ได้เลย แถมตายอย่างง่ายดาย มีรอดแค่ไม่กี่คนเท่านั้น!”“เป็นไปได้ยังไง? แข็งแกร่งขนาดนั้นเลยเหรอ?” ใบหน้าของนายน้อยแวกเนอร์นิ่งลง กำห