บททั้งหมดของ มหาเทพ แห่ง สงคราม: บทที่ 751 - บทที่ 760

ทิโมธีเมาแล้ว ซึ่งบังเอิญตรงกับช่วงที่เซเลน่าเลิกงานพอดีและกำลังออกจากที่ออฟฟิศด้วยอารมณ์ที่หดหู่ เขาดื่มจนพอใจกับลีโอและคนอื่น ๆ ก่อนที่จะเตรียมตัวกลับบ้านขณะที่พวกเขาเมา ลีโอสั่งให้บอดี้การ์ดคนหนึ่งไปส่งทิโมธีกลับบ้านแต่ทิโมธีกลับสั่งให้คนขับหยุดรถตอนที่พวกเขาขับผ่านบริษัทอหังสาริมทรัพย์เดรค ไดนาสตี้บอดี้การ์ดของตระกูลเทิร์นเนอร์หันกลับมาถามทิโมธีพร้อมกับขมวดคิ้วว่า “มีอะไรหรือเปล่าครับ? นายน้อยเดรค คุณรู้สึกอยากจะอ้วกเหรอ?“เปล่า ฉันอยากจะลง ฉันมีบางอย่างที่ต้องทำ! แ-่งเอ๊ย ฉันเริ่มโมโหเมื่อคิดเกี่ยวกับมัน หมอนั่นก็เป็นแค่บอดี้การ์ด! หมอนั่นกล้าดียังไงถึงไม่ไว้หน้าฉันเลย?” นายน้อยเดรคยิ้มเยาะ ลงจากรถแล้วพูดกับบอดี้การ์ดว่า “รอฉันที่นี่ เดี๋ยวฉันกลับมา”“ครับ นายน้อยเดรค” ชายคนนั้นพยักหน้าไม่นานทิโมธีก็เดินเข้ามาในออฟฟิต เขารู้สึกเมาซึ่งเป็นผลมาจากที่เขาดื่มมาเยอะ“นายน้อยเดรค ทำไมคุณถึงมาที่นี่?”“นายน้อยเดรค ขอให้เป็นวันที่ดีนะ!”พนักงานของบริษัทส่วนใหญ่มองเขาด้วยความประหลาดใจเมื่อเห็นทิโมธี ยิ่งเมื่อพวกเขาเห็นว่าเขาเมาอยู่ด้วย“ฮ่าฮ่า! ฉันมาดูว่าพวกคุณเป็นยังไงกันบ

“งั้นเหรอ?” ทิโมธีเดินไปรับถ้วยน้ำอุ่น จากนั้นเขาก็ก้าวเข้าไปอีกก้าวและขยับเข้าไปใกล้เซเลน่ามากขึ้นกลิ่นตัวจาง ๆ ของเซเลน่า ประกอบกับน้ำหอมของเธอ มันกระตุ้นทิโมธี“โอ้ พระเจ้า!” มือของเขาสั่นเล็กน้อยตอนที่เขาหยิบถ้วยขึ้นมา ทำให้น้ำจากถ้วยหกใส่หน้าอกของเซเลน่า“อ๊า!” เซเลน่าตะโกนด้วยความตกใจ ถึงแม้ว่าน้ำจะไม่ร้อนมากนัก“ฉันขอโทษ ฉันขอโทษ...ฉันไม่ได้ตั้งใจ คุณเซเลน่า ให้ฉันช่วยเช็ดให้นะ” ทิโมธีเตรียมการไว้แล้วสำหรับสิ่งนี้ ขณะที่เขากำลังจะเอื้อมมือไปทางเธอ เซเลน่าก็ตะคอกออกมาทันที“ไปให้พ้น! ฉันเช็ดเองได้!” เซเลน่าตกใจกับการกระทำของเขาและถอยห่างจากเขาออกไปสองสามก้าว ทิโมธีพลาดไป มือของเขาอยู่ห่างจากเสื้อของเธออีกเพียงแค่ไม่กี่เซนเซเลน่าหยิบกระดาษทิชชู่ออกมาหลายแผ่นทันทีและซับเบา ๆ ตรงบริเวณที่เปียกบนเสื้อผ้าของเธอทิโมธีผิดหวังมากกับความคิดที่รวดเร็วของเซเลน่า แต่มันก็ไม่ได้ลบความตื่นเต้นของเขาออกขณะที่เธอมีอาการวุ่นวายเลย “คุณเซเลน่า ให้ฉันช่วยนะ” เขาขอร้องอีกครั้ง “ฉันเก่งนะ!”“นายน้อยเดรค คุณกำลังพูดถึงเรื่องอะไร? กรุณาอย่าล้ำเส้น ไม่งั้นฉันโกรธแน่!” สีหน้าของเซเลน่ามืดลงเมื

ทิโมธีหัวเราะเยาะการขัดขืนของเซเลน่า “ฮ่าฮ่า! แล้วทำไมฉันต้องปล่อยคุณไปด้วย ยอมฉันซะเถอะ!” เขาผลักเธอลงบนโต๊ะอย่างแรงพร้อมกับจับเธอไว้"ไปให้พ้นนะ!" ด้วยความกลัวและความตื่นตระหนก เซเลน่าเตะไปที่ระหว่างขาของทิโมธีตอนที่เขาเข้ามาใกล้“อ๊าก!” ทิโมธีร้องตะโกนออกมาอย่างเจ็บปวดและคุกเข่าลงในท่าหมอบเซเลน่าลุกขึ้นทันทีที่ทิโมธีล้มลงไปและจ้องมองเขาขณะที่เธอรีบวิ่งไปที่ประตู “นายน้อยเดรค ไอ้สารเลว! ฉันขอลาออก!” เซเลน่าเปิดประตูแล้วรีบวิ่งออกไปทันที...“เกิดอะไรขึ้น? ทำไมผู้จัดการเทย์เลอร์ถึงวิ่งออกมาจากห้อง!” พนักงานตกใจที่เห็นเซเลน่ารีบวิ่งออกมาจากห้องทำงานของเธอ“เขาพลาดงั้นเหรอ? ผมของผู้จัดการเทย์เลอร์ดูเหมือนจะยุ่งนิดหน่อย แต่เธอก็เปิดประตูและวิ่งออกไปทันที ดูเหมือนเธอจะเพิ่งร้องไห้ด้วย” เฟลิเซียพูดอย่างแปลกใจ “ดูเหมือนจะไม่ถูกต้องนะ มันไม่ควรเป็นแบบนี้ถ้าหากพวกเขามีความสัมพันธ์กันอย่างลับ ๆ เธอควรจะมีความสุขมากไม่ใช่เหรอ?”"ฉันจะไปรู้ได้ยังไง? ไปดูกันดีกว่า” ซอนย่ากับเฟลิเซียเดินเข้าไปในห้องทำงานของเซเลน่าทันที พวกเธอมองเข้าไปในห้องทำงานและพบนายน้อยเดรคหมอบอยู่บนพื้น เขาเอามือจับส่

ในตอนนั้นทิโมธีจำได้ว่าจอมพลพ้ายแพ้ให้เขาในการต่อสู้ยังไง ด้วยความรู้สึกผิด เขาจึงพูดออกมาเบา ๆ ว่า “ก็ผมไม่รู้ว่าเฟนด์จะทรงพลังขนาดนั้น! ผมคิดว่าเขาเป็นเพียงหัวหน้าผู้บัญชาการที่ไม่คู่ควรกับความเคารพและคำชื่นชมจากตระกูลของเรา ผมเพิ่งรู้เรื่องนี้ก็ตอนที่จอมพลจากตระกูลเทิร์นเนอร์พ้ายแพ้ให้เขาในการต่อสู้แล้ว และนั่นมันก็หลังจากที่ผมไล่เขาออกไปแล้ว!”“ฮ่าฮ่า! พ่อเคยบอกแกไปนานแล้วนะว่าเขาเก่งพอ ๆ กับราชาแห่งสงครามเลย ถึงแม้ว่าเขาจะเป็นเพียงราชาแห่งสงครามหนึ่งดาราก็ตาม! ที่สำคัญเขาสนิทกับเทพีแห่งสงคราม แกไม่รู้เหรอ? เทพีแห่งสงครามเต็มใจมาคุยกับพ่อเพราะความสัมพันธ์ของเรากับเฟนด์!” ยิ่งเขาคิดเกี่ยวกับมัน เจมส์ก็ยิ่งโกรธมากขึ้นเรื่อย ๆ “แล้วไง? พรุ่งนี้ผมจะไปหาเขาและขอให้เขากลับมาทำงานตามปกติ!” ทิโมธีไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องเชื่อฟังพ่อของเขาหลังจากที่เขาคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ เพราะคนในตระกูลเดรคหลายคนเล่นมองเขาซะขนาดนี้ และไม่มีใครลุกขึ้นมาปกป้องเขาเลย“ฮ่าฮ่า! คิดถึงนิสัยของเขาสิ! ลูกคิดว่าเขาขาดเงินเหรอถ้าเขาเป็นราชาแห่งสงครามจริง ๆ? ประเทศจะให้เงินบำนาญแก่เขาหลายหมื่นล้านเหรียญเป็นราง

“เขา...เขามันบ้ามาก! เขาหมายความว่าไง 'ลงมือ' ? พ่อ ฟังที่เขาพูดสิ การกระทำของเขาไม่เคารพต่อตระกูลเดรคเลย!” ทิโมธีสูดหายใจเข้าลึก ๆ เมื่อเขาได้ยินสิ่งที่บอดี้การ์ดพูดสิ่งที่เฟนด์พูด บอกตรง ๆ เลยว่าเขากลัว เซเลน่าคงไม่ได้บอกเฟนด์ถึงเรื่องที่เกิดขึ้นในออฟฟิศใช่ไหม?เขานึกขึ้นมาได้ว่าเขายังไม่ได้เอาเปรียบเซเลน่าเลย ไม่สำคัญหรอกว่าเซเลน่าจะเขินหรือว่าเธอมีความตั้งใจจะจัดการกับตระกูลเดรกจริง ๆ เธอคงไม่บอกเฟนด์เกี่ยวกับเรื่องที่เกิดขึ้นระหว่างพวกเขาแต่ทิโมธีไม่คิดว่าเฟนด์จะมาตามหาเขา และนั่นมันจะทำให้เกิดปัญหาใหญ่เพราะเหตุนั้น เขาจึงต้องกระตุ้นความสัมพันธ์ระหว่างพ่อกับเฟนด์“เขาทำเกินไป นี่มันเป็นการข่มขูตระกูลเดรคของเรา!” หนึ่งในยอดฝีมือของตระกูลเดรคไม่พอใจ ความสามารถในการต่อสู้ของเขาแข็งแกร่งกว่าสเปคเตอร์เฟซมาก เขาไม่เกรงกลัวจอมพลและสามารถต่อสู้กับราชาแห่งสงครามได้ยอดฝีมือคนนี้เป็นคนแรกที่ลุกขึ้นมาต่อต้านคำขู่ของเฟนด์“ใช่ สิ่งที่ผู้เฒ่ากอร์ดอนพูดมีเหตุผล หมอนั่นชอบทำตัวแบบนี้เสมอ เราควรจะทำให้เขารู้ว่าเขาอยู่ในฐานะไหน!” ทิโมธีรู้สึกโล่งใจที่มีคนอื่นมาแสดงจุดยืนในเรื่องนี้ด้วย และ