บททั้งหมดของ มหาเทพ แห่ง สงคราม: บทที่ 651 - บทที่ 660

นอกจากนี้ ร้านอาหารของเขาก็ขาดทุนทุกวันอยู่แล้ว เขาเองก็รู้ตัวว่าร้านคงจะต้องปิดลงเร็ว ๆ นี้แน่ ตราบใดที่เฟนด์ไม่ขู่เขาด้วยเงินมากกว่าสิบล้านเหรียญ ทุกอย่างก็จะเรียบร้อย! “เอาล่ะ ไปให้พ้นได้แล้ว!” เฟนด์โบกมือและหยิบบุหรี่ทรายขาวออกมาแล้วจุดไฟช้า ๆ “โอเค ๆ ฉันจะไปเดี๋ยวนี้!” เจ้าของร้านอาหารรีบออกไปจากที่นั่นทันทีราวกับว่าถ้าเขาอยู่ที่นั่นต่ออีกวินาทีเขาอาจจะตายได้ “พี่ใหญ่ ขอบคุณมากครับ เราไม่รู้ว่าจะทำยังไงเลยถ้าพี่ไม่มา!” ไทเกอร์มองไปที่เฟนด์หลังจากที่เจ้าของร้านจากไป ตาของเขาแดงก่ำ “ภรรยาของผมอาจจะถูกอันธพาลพวกนั้นรังแกถ้าพี่ไม่มากับผม” ไทเกอร์รู้สึกโชคดีมาก โชคดีที่เขานึกถึงเฟนด์และพาเขามาที่นี่ได้ ไม่งั้นเขาคงจะเอาชนะพวกนั้นไม่ได้หรอก ยิ่งกว่าไปนั้น ชายที่ชื่อลูก้าอาจจะฉวยโอกาสกับภรรยาของเขาไปแล้ว “เฮ้ เรื่องเล็กน้อยน่า มาหาฉันได้ถ้านายต้องการอะไร!” เฟนด์หัวเราะออกมา “ไปกันเถอะพี่ใหญ่ ไปดื่มกันสักหน่อย!” ไทเกอร์ยิ้มกว้างออกมา “พี่ใหญ่เพิ่งทำให้พวกนั้นให้เงินผมมามากกว่าเก้าแสนเหรียญ ผมยังไม่หายตกใจเลย!” “อย่ากังวลไปเลย แค่เปิดธุรกิจของนายอย่างสบายใจ พวกมันจะ

เซเลน่าไม่รู้ว่าจะหัวเราะหรือร้องไห้ดี อีวานและซีน่าอาจจะแทงคอตัวเองตายถ้าพวกเขารู้ว่าตอนนี้เฟนด์คิดอะไรอยู่ พวกเขาคงไม่อยากโฆษณางานนี้แน่ ถ้าพวกเขารู้ว่าเฟนด์รักษาตัวเองให้หายจากพิษได้แล้ว “แต่นี่ก็แค่วันเกิดของฉัน ไม่จำเป็นต้องทำให้เรื่องยุ่งยากแบบนี้หรอก โปสเตอร์นั่นอาจทำให้ทุกคนตกใจมาก มันจะหัวข้อที่เป็นประเด็นมากที่สุดในรอบหลายปีที่ผ่านมา ถ้าพวกเขามาร่วมนับถอยหลังด้วย พระเจ้า เราอาจถูกหัวเราะแน่ถ้าปาร์ตี้นี้ธรรมดา...เกินไป!” เซเลน่ากังวลหลังจากที่เธอได้คิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ “อย่าคิดมาก ไม่ใช่แค่อาหารราคาแพงเท่านั้นที่จะทำให้งานยิ่งใหญ่ได้” เฟนด์โอบแขนรอบเอวตัวเซเลน่าเอาไว้ ส่งยิ้มอบอุ่นให้เธอ “อย่ากังวลไปเลย ผ่อนคลายเข้าไว้ เชื่อผม ผมจัดการเรื่องนี้ได้!” “โอเค!” เซเลน่าเม้มริมฝีปากที่แดงก่ำของเธอแล้วพูดอย่างเขินอาย “ไปอาบน้ำเถอะ แล้วเราจะได้ลงไปกินข้าวกัน พวกเขากำลังทำกุ้งที่คุณชอบด้วย” “คุณนี่รู้จักผมดีจริง ๆ คุณรู้อยู่ว่าผมชอบกินอะไรหลังจากที่ผมกลับมาเพียงหนึ่งเดือนเท่านั้น!” เฟนด์ชื่นชมความงามตรงหน้าของเขา เขาอดไม่ได้ที่จะจูบไปที่ริมฝีปากของเธออย่างอ่อนโยน “ฮี่

“จริงเหรอ? งั้นเขาคงต้องใช้เงินไปเยอะมาก เขามีเงินมากขนาดนั้นเพื่อใช้จัดงานที่อลังการจริง ๆ เหรอ? หรือบางทีนายใหญ่เทย์เลอร์จะให้เงินเขาเพื่อจัดงานฉลองวันเกิดให้กับคุณหนูเทย์เลอร์” เฮคเตอร์ขมวดคิ้ว “ไม่แน่ เขาบอกว่ามันน่าอายมากที่จะใช้เงินของตระกูลเทย์เลอร์ อีกอย่างเขาเป็นเพียงแค่ลูกเขย ไม่มีใครดีกับเขาหรอก” “อืมม เตรียมตัวให้พร้อมสำหรับพรุ่งนี้กันก่อนเถอะ!” ชายชราพูดหลังจากที่ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง “ถ้าเขามาคนเดียวและทำตัวหยาบคาย เราอาจจะฆ่าเขาทิ้งได้ เพราะไม่มีใครรู้ว่าใครคือฆาตกร ถ้าเราทำให้ศพหายไปและบอกว่าเขาไม่เคยมาที่นี่ เทพีแห่งสงครามก็จะไม่ทำลายกลุ่มของพวกเราทั้งหมดเพื่อเขา” เฮคเตอร์พยักหน้า “คุณพูดถูก ชายคนนั้นเคยช่วยชีวิตเทพีแห่งสงครามไว้ บางทีเขาอาจจะเป็นหมอในกองทัพ ดังนั้นมันจึงเป็นหน้าที่ของเขาที่จะต้องช่วยชีวิตคน อีกอย่างเทพีแห่งสงครามยังช่วยทำให้ชื่อเสียงของเขาเพิ่มขึ้นในงานเลี้ยงวันเกิดของนายใหญ่เทย์เลอร์แล้วด้วย เธอไม่ได้ติดค้างอะไรเขาอีกแล้ว ถ้าเราฆ่าเขาและแสร้งทำเป็นไม่รู้อะไรเลย สิ่งที่เทพีแห่งสงครามน่าจะทำได้มากสุดก็แค่ทำเป็นแกล้งสอบสวนเรา!” วันรุ่งขึ้น คนก

เฮคเตอร์ยังคงยิ้มอยู่เมื่อได้ยินเช่นนั้น “ฉันคิดว่ามันเป็นเรื่องที่ร้ายแรงมาก ฉันได้ยินมาว่าการ์ดความจำถูกคุณทำลายไปแล้ว ตกลงเรื่องมันยังไม่คลี่คลายอีกเหรอ? คุณยังต้องการอะไรจากเราอีก?” เขาหยุดไปครู่หนึ่งก่อนจะพูดต่อด้วยรอยยิ้มว่า “ฮ่า ฉันรู้ คุณอยากได้เงินจากเราเพื่อชดเชยสิ่งที่คุณได้รับความเสียหายไปใช่ไหม? มันเป็นเรื่องปกติที่คนเราจะคิดแบบนั้น ฉันเข้าใจดี! บอกมาสิ คุณอยากได้เท่าไหร่?” เฟนด์ตอบกลับทันทีว่า “ฉันไม่ได้อยากได้เงินสำหรับปัญหานี้ คำขอของฉันนั้นเป็นเรื่องที่ง่ายมาก อย่าทำแบบนั้นซ้ำอีก ทำลายข้อมูลสำรองที่คุณมีทั้งหมดซะ เข้าใจไหม?” มุมปากของเฮคเตอร์กระตุก “คุณกำลังขู่ฉันอยู่เหรอ?” “เฮ้ ฉันจะไม่สืบสวนอะไรอีกต่อไป ฉันมั่นใจว่าคุณรู้ดีว่าฉันกำลังข่มขู่พวกคุณทุกคนที่นี่อยู่ ถ้าคุณไม่ทำลายข้อมูลสำรองและยังทำแบบนั้นต่ออีกในอนาคต ฉันมั่นใจเลยว่ากรีนสกาย ฮอลล์จะถูกฉันทำลายทิ้งอย่างแน่นอน ถ้าฉันได้ยินเรื่องแบบนั้นอีก!” เฟนด์หัวเราะ เขาไม่ได้หวาดกลัวเลยแม้แต่น้อย เขายืนอยู่ตรงนั้นพร้อมกับยืดไหล่เหยียดตรงและแสดงความเคร่งขรึมออกมา “ปากของคุณนี่ช่างหยาบคายจริง ๆ! ฉันจะสอนบทเรี

อย่างไรก็ตาม เธอไม่คิดว่าพลังจากการกวาดแขนของเฟนด์จะทำให้เกิดอันตรายและมีพลังมากจนทำให้ปลายไม้เท้าที่เธอถืออยู่แตกออก พลังมหาศาลไหลผ่านมือของเธอทำให้มันสั่นอย่างควบคุมไม่ได้ขณะที่เธอพยายามจับไม้เท้า “อ๊าก!”หญิงชราเซถอยหลังไปสองสามก้าว มือขวาของเธอสั่นไม่หยุด เธอจ้องไปที่เฟนด์ด้วยดวงตาที่เต็มไปด้วยความหวาดกลัวและความเคารพในเวลาเดียวกัน ความแข็งแกร่งของเฟนด์นั้นน่าประทับใจ ความเร็วของเขาก็เร็วราวกับสายฟ้า เธอยังรู้สึกได้ว่า เฟนด์กำลังสนุกกับเธอและเขายังไม่แสดงความแข็งแกร่งที่แท้จริงของเขาออกมา ความแข็งแกร่งอันทรงพลังที่ถูกซ่อนไว้อย่างสมบูรณ์แบบ “หืมม? จะเอาไงต่อ? ยอมแพ้?” เฟนด์ส่งยิ้มนิด ๆ ให้เธอและพูดด้วยน้ำเสียงไม่ใส่ใจ “โอ้ พระเจ้า! เด็กคนนี้ไม่แข็งแกร่งมากเกินไปเหรอ? เขาทำให้ไม้เท้าของยายเฒ่าคาสเตลลาโนแตกได้!” กลุ่มคนที่ดูอยู่อดที่จะอุทานออกมาไม่ได้ การต่อสู้ระหว่างเฟนด์กับยายเฒ่าคาสเตลลาโนช่างน่าสนใจจริง ๆ “ไม่มีทาง! อย่าบอกนะว่ายายเฒ่าคาสเตลลาโนเอาชนะทหารที่เกษียณอายุแล้วคนนี้ไม่ได้?” บางคนเริ่มขมวดคิ้วขณะที่พวกเขาแสดงความสงสัยออกมา เพราะยังไงเสีย พวกเขาไม่เคยเห็นยา