บททั้งหมดของ มหาเทพ แห่ง สงคราม: บทที่ 1731 - บทที่ 1740

เนื่องจากทุกคนแนะนำตัวเองให้รู้จักกันแล้ว เฮเลน่าจึงรู้จักชื่อเอลล่าและคนอื่น ๆเอลล่ามีรูปร่างที่เล็กและมีดวงตาที่สวยงามสดใสคู่หนึ่ง เธอทำให้คนอื่นรู้สึกเป็นมิตรมาก“ฮ่าฮ่า… ทำไมคุณต้องขอบคุณฉันล่ะ? ฉันบังเอิญเห็นว่าเกิดอะไรขึ้น ฉันก็เลยต้องบอกคุณ!” เอลล่าหัวเราะและพูดต่อ “เราไปกันเถอะ ดูเหมือนจะมีเสียงคนกำลังต่อสู้อยู่ข้างหน้า ไปดูกันว่าพวกเขาเป็นน้องสาวของคุณหรือเปล่า!”"ได้เลย!" เฮเลน่าพยักหน้า เธอรู้สึกอบอุ่นใจเล็กน้อยเมื่อนึกถึงการที่เธอได้พบกับกลุ่มคนหนุ่มสาวที่มีน้ำใจต่อเธอเช่นนี้ในระหว่างการเดินทางของพวกเขา อาเธอร์และคนอื่น ๆ กระตือรือร้นเป็นอย่างมาก ไม่ว่าเฮเลน่าและคนอื่น ๆ จะถามอะไรเกี่ยวกับสถานการณ์ของพื้นที่นี้ พวกเขาก็ตอบไปอย่างละเอียด ในขณะนี้เฟนด์และคนอื่น ๆ ได้รับหญ้าวิญญาณจำนวนหนึ่งมาตลอดทั้งวัน แน่นอนว่าพวกเขาพบกับฝูงชนที่จำนวนไม่น้อยจากกองกำลังจากดินแดนท้องทะเลในระหว่างวัน พวกเขาไม่ปล่อยคนเหล่านั้นรอดไปได้และฆ่าพวกเขาทั้งหมดทิ้งทันทีพวกเขายังได้เห็นศพของสมาชิกบางคนจากกองกำลังบนแผ่นดินใหญ่ในระหว่างการเดินทาง บางคนน่าจะเสียชีวิตระหว่างการต่อสู้กับสมาชิกของกอง

แนชพยักหน้าด้วยความพึงพอใจก่อนที่จะพูดกับเฟนด์อย่างห่วงใยว่า “พ่อคิดว่าลูกควรพักผ่อนได้แล้วและค่อยไปฝึกบ่มเพาะโอสถต่อในวันพรุ่งนี้ พ่อว่าคืนพรุ่งนี้ลูกจะต้องประสบความสำเร็จแน่”“พ่อ ไม่ต้องกังวลเรื่องผมหรอก ไปพักผ่อนกันก่อนก็ได้ ทุกคนจะได้ฟื้นกำลังกันหน่อย ผมแค่ต้องพักสักครึ่งชั่วโมงเพื่อพักฟื้น ก่อนที่จะคำนวณสิ่งที่ผิดพลาดในการฝึกฝนของตัวเอง ผมรู้ว่าครั้งหน้าผมจะทำสำเร็จ ผมไม่เชื่อหรอกว่าผมจะไม่สามารถบ่มเพาะโอสถสำเร็จในคืนนี้ได้!” ในที่สุดเฟนด์ก็มีแววแห่งความหวังและรู้สึกค่อนข้างพอใจกับการบ่มเพาะโอสถในคืนนั้น เขาจะพักผ่อนในคืนนี้ได้อย่างไร?การบ่มเพาะเม็ดยาขึ้นอยู่กับจิตใจของคน ๆ หนึ่ง หากพวกเขามีจิตใจแน่วแน่ การบ่มเพาะก็จะราบรื่นมากขึ้นด้วยโอกาสที่เพิ่มขึ้นอย่างมากไม่มีใครในหมู่พวกเขาที่จะโน้มน้าวเฟนด์อีกต่อไปเมื่อพวกเขาเห็นว่าเฟนด์แน่วแน่เพียงใด ดังนั้น คนอื่น ๆ จึงเริ่มฝึกตัวเองอย่างเงียบ ๆ ในบริเวณใกล้เคียงหลังจากพักได้ครู่หนึ่งเฟนด์ก็หยิบส่วนผสมชุดที่สามออกมา จากนั้นเขาหายใจออกจนหมดปอดก่อนที่จะเริ่มอุ่นหม้อหลอมยาของเขาและฝึกบ่มเพาะโมสถต่อไปเวลาผ่านไปอย่างช้า ๆ ประมาณหนึ่ง

“ฮ่าฮ่า… ปัญหาไม่ได้อยู่ที่พวกเขาทำพลาด ใคร ๆ ก็ผิดพลาดได้ทั้งนั้น พวกเขาได้แต่โทษตัวเองอย่างโง่เขลา!” เขาเอ่ยด้วยรอยยิ้ม “ตอนนั้นถึงตาเผ่านองเลือดของเราต้องส่งสมาชิกมาปกป้องพื้นที่นี้ พวกเขากำลังเลือกกันว่าใครในพวกเราจะต้องมาเป็นผู้พิทักษ์ในช่วงต้นปี ใครจะคิดว่าสองคนนั้นจะโดนมัดมือชกแบบนั้น!”ทว่ารอยยิ้มบนใบหน้าของชายหนุ่มคนนี้กลับแข็งค้างในทันทีที่ที่เขาพูดจบ ทั้งหมดนี้เป็นเพราะเขาได้เห็นกลุ่มคนจำนวนมากกว่าพันคนอยู่ข้างหน้าพวกเขาเฟนด์และคนอื่น ๆ หยุดอยู่กับที่ และประหลาดใจพอ ๆ กันที่สังเกตเห็นอีกฝ่าย“ทำไมคนเยอะจัง?” ชายอ้วนฝั่งตรงข้ามขมวดคิ้วขณะที่เขามองเฟนด์และพรรคพวก ชายอ้วนพูดด้วยความงุนงง “แปลกจริง เราไม่เคยเห็นสัญลักษณ์พวกนั้นมาก่อน!”สมาชิกหญิงคนหนึ่งนึกถึงบางสิ่งและอุทานว่า “นี่ไม่ถูกต้อง… คนพวกนี้ไม่ใช่คนของที่นี่ พวกเขาอาจมาจากดินแดนรกร้าง!”อึ้ง! สมาชิกจากเผ่ากระหายเลือดอ้าปากค้าง และสงสัยว่าพวกเขาได้ยินผิดไปหรือไม่“นาย… นายน้อยเฟนด์แย่แล้ว ดูเหมือนว่าพวกเขาจะเป็นคนที่นี้!” อเล็กซานเดอร์มองดูเฟนด์อย่างเคร่งขรึมในทางกลับกัน เคนเนธกล่าวว่า “ทำไมเราต้องกลัวล่ะ? พว

“ไม่มีทาง เขาอยู่ในขั้นที่สี่ระดับเทพสูงสุดแล้วหรือ?” อเล็กซานเดอร์และแนชชำเลืองมองกันและกันขณะที่พวกเขาต่างตกตะลึง พวกเขาคิดอยู่เสมอว่าเฟนด์ยังอยู่ในขั้นที่สามของระดับเทพสูงสุดเช่นเดียวกับพวกเขา ไม่คาดคิดเลยพ่อหนุ่มคนนี้จะทะลวงไปถึงขั้นที่สี่ในระดับเทพสูงสุดแล้ว และนี่เกินความคาดหมายของพวกเขาไปเล็กน้อยหลังจากสังเกตและพบว่าเฟนด์อยู่ในขั้นที่สี่ของระดับเทพสูงสุดจริง ๆ อเล็กซานเดอร์ก็กล่าวว่า "เราอาจมีหวังที่จะฆ่าคู่ต่อสู้หากเขาอยู่ในขั้นที่สี่ของระดับเทพสูงสุดใช่ไหม แถมเฟนด์ก็มีพลังยุทธสูง เรายังสามารถช่วยเฟนด์ได้หลังจากที่เราฆ่าคนอื่น ๆ ไปแล้ว คราวนี้ดูเหมือนว่าเราจะสามารถเอาชนะอีกฝ่ายได้!"“ใช่ นั่นถือเป็นข่าวดี ก่อนหน้านี้เฟนด์คงทะลวงผ่านถึงสามระดับในคราวเดียว แต่เขาไม่ได้บอกเรา ตอนนี้ใจฉันสบายแล้ว!” แนชยังพูดไม่ออก เฟนด์หลอกเขาและปิดบังสิ่งนี้จากเขาไว้!"ฮ่าฮ่า... ระดับพลังยุทธขั้นที่สี่ของระดับเทพสูงสุดคิดจะฆ่าสมาชิกของเผ่ากระหายเลือดเช่นพวกเราที่อยู่ในขั้นที่หกของระดับเทพสูงสุดงั้นเหรอ? เจ้าอ้วนที่อยู่ฝั่งตรงข้ามได้ยินดังนั้นก็หัวเราะเสียงดัง “จากมุมมองของพวกเราที่เป็นศิษย์ภาย

ในเวลาไม่นานในการสู้รบก็จบลง และสมาชิกกว่าสิบคนจากเผ่ากระหายเลือดก็ถูกฆ่าตายในที่นั้น“ดูเหมือนว่าศิษย์ภายในเกือบทั้งหมดของเผ่ากระหายเลือดจะอยู่ในระดับเทพสูงสุด โชคดีที่พวกเขาไม่มีระดับพลังยุทธสูงเท่าไหร่ และมีกันไม่มาก หากพวกเขามีหลายคนและผู้ที่มีทักษะยุทธสูงกว่านี้พวกเขาคงลำบาก!" เคนเนธปาดเหงื่อเย็นชุ่มจากหน้าผากและมองดูซากศพที่กองอยู่บนพื้นเฟนด์บินลงมาหยิบแหวนยุทธของโรวันก่อนที่เขาจะพูดว่า "สงสัยจังว่ามีของล้ำค่าอะไรอยู่ในแหวนยุทธของสมาชิกเผ่าคนนี้บ้าง?!"หลังจากเฝ้าดูอยู่พักหนึ่ง เขาก็พบกับทักษะการต่อสู้ขั้นกลางระดับสามที่ดีมาก อย่างหมัดมังกรคู่! ""เยี่ยมมาก! ผมจะใช้ทักษะการต่อสู้นี้!" เฟนด์วางมันหลังจากมองดูอยู่พักหนึ่ง “พวกคุณก็ควรดูแหวนยุทธของสมาชิกคนอื่น ๆ และดูว่ามีอะไรที่เหมาะกับพวกคุณบ้างหรือไม่ และควรลองดูด้วยว่ามีหญ้าวิญญาณที่เหมาะกับการเล่นแร่แปรธาตุหรือเปล่า!”"เอาล่ะ! ถ้ามีทักษะยุทธดี ๆ มันก็จะช่วยเพิ่มพลังยุทธของเราได้!" แลนสล็อตและคนอื่น ๆ บินลงมาอย่างมีความสุขหลังจากนั้นไม่นาน ทุกคนก็แบ่งสิ่งของที่เคยเป็นของสมาชิกเผ่าซึ่งกันและกัน แต่พวกเขามีสิ่งของที่จะแบ่ง