All Chapters of มหาเทพ แห่ง สงคราม: Chapter 1291 - Chapter 1300

“นั่นสินะ สิ่งที่ดีที่สุดที่ฉันสามารถทำได้คือ ทะลวงไปสู่ขั้นสูงสุดของระดับเทพแท้จริง หลังจากนั้น ฉันคงไปต่อไม่ไหวแล้ว ดังนั้นฉันจะรอเธอที่นั่นแล้วกัน เพราะยังไงซะ ระดับเทพสูงสุดอาจเป็นเพียงตำนาน มันเหลือเชื่อเกินไป มันเป็นตำนานที่สมบูรณ์แบบ หากมีหนทางที่จะไปสู่ระดับเทพสูงสุดจริง ๆ ฉันคิดว่าเราคงพบมันแล้ว!” “อืมมม…เกี่ยวกับระดับเทพสูงสุด ในเมื่อทุกคนพูดถึงเรื่องนี้ ผมคิดว่าบางทีมันอาจจะเป็นเรื่องจริงก็ได้!”อย่างไรก็ตามเฟนด์ยิ้มและพูดขึ้น "เพียงแต่ว่าเส้นทางไปสู่ระดับเทพสูงสุดนั้นเป็นเรื่องยากมาก บางทีการเชื่อมต่อกับระดับเทพสูงสุดอาจขาดหายไประหว่างการล่มสลาย แต่ผมคิดว่าในอดีตระดับเทพสูงสุดนั้นมีอยู่จริง” เขาพูดเสริมขณะที่คนในตระกูลวู๊ดกำลังคุยแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกันอย่างมีความสุข พวกเขาก็มาถึงทางเข้าป่าตีนภูเขาโกเบ นอกป่ามีทุ่งหญ้ากว้างใหญ่ หลายตระกูลได้มาถึงและรวมตัวกันที่ทุ่งหญ้า “ตระกูลวู๊ดมาแล้ว!” ชายคนหนึ่งที่นั่งอยู่บนพื้นหญ้าเห็นว่าตระกูลวู๊ดมาถึงแล้ว จึงรีบประกาศให้ตระกูลอื่น ๆ ทราบ "เฮ้! ฉันได้ยินมาว่า นายน้อยแลนซ์ วู๊ดตายไปแล้ว และแนช วู๊ด หัวหน้าตระกูลวู๊ดตัดสิน

“แล้วเรื่องนี้มันเกี่ยวข้องอะไรกับคุณ? พวกเขาตกหลุมรักกันตั้งแต่แรกพบไม่ได้เหรอ? มันผิดตรงไหน?”ดาเนียลล่าโมโห เธอโกรธมากจนรู้สึกได้ถึงความโกรธที่พลุ่งพล่านในเส้นเลือด เธอหงุดหงิดกับเหตุการณ์ที่เคยเกิดขึ้น ใครจะรู้ว่าคีธ นอร์แมนจะมาทำให้แผลในใจเธอลึกขึ้นมาอีกด้วยการหาเรื่องเฮเลน่าสัมผัสได้ถึงความโกรธอย่างรุนแรงจากน้องสาวของเธอและรู้สึกสงสารเธอ เธอแค่คิดจะกำจัดนายน้อยลำดับที่สองของตระกูลฮันท์ในวันนั้น และไม่คิดว่าเฟนด์จะเป็นแฟนของดาเนียลล่า ถ้าเกิดก่อนหน้านี้เธอรู้ เธอคงจะไม่ทำแบบนั้นมีเพียงสองคนเท่านั้นที่รู้เกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างดาเนียลล่ากับเฟนด์ ซึ่งก็คือตัวเธอเองและวีนัส พวกเขาไม่กล้าที่จะบอกอเล็กซานเดอร์ พวกเขาทำได้แค่แกล้งทำเป็นไม่รู้อะไรเลย“เฮ้ ฉันตั้งใจจะชี้แจงเกี่ยวกับเรื่องนี้ พี่สาวของคุณสวยมาก มันน่าเสียดายที่เธอต้องไปอยู่กับไอ้ลูกนอกสมรสนั่น”คีธ ยิ้มเยาะเย้ย “ฉันแปลกใจนะ กลับกลายเป็นว่าการได้ลูกสาวของตระกูลคาเบลโลมานั้นไม่ใช่เรื่องยากเลย!”“ฮ่าฮ่า! เขาพูดถูก! ตลอดเวลาที่ผ่านมา เราคิดว่าผู้หญิงตระกูลคาเบลโลนั้นยากที่จะไล่ตาม พวกเธอดูไกลเกินกว่าจะเอื้อม เต็มไ

ใครสักคนพูดออกมาด้วยน้ำเสียงหมดหนทาง"ก็ได้ นายขี้ขลาดน้อยกว่าที่ฉันคิด!”ความยินดีจุดประกายในตัวโจชัว เมื่อเขาเห็นว่าเฟนด์ตกลงรับคำท้าอย่างกล้าหาญ เขาจึงเหาะขึ้นไปบนท้องฟ้าด้วยเช่นกันอย่างไรก็ตาม จู่ ๆ เขาก็นึกบางอย่างขึ้นได้อย่างรวดเร็ว มีอาวุธวิญญาณระดับสุดยอดที่อยู่ในความครอบครองของตระกูลวู๊ด ซึ่งมันไม่สำคัญว่ามันจะอยู่ที่เฟนด์หรืออยู่ที่แนช คนรุ่นหลังจะต้องส่งต่อให้คนรุ่นใหม่เพื่อความปลอดภัยของลูกชายอย่างแน่นนอน และเพื่อใช้เพิ่มพลังพิเศษระหว่างการแข่งขันแม้ว่าเฟนด์จะอยู่ในขั้นต้นของระดับเทพแท้จริง แต่เขาก็ยากที่จะจัดการกับอาวุธวิญญาณระดับสุดยอดนั่น“หึ.. นายนี่ชอบดูถูกคนอื่นจริงนะ!”“เฮ้ ทำไมเราไม่สู้กันด้วยหมัดล่ะ? สู้กันโดยไม่ใช้อาวุธวิญญาณ”ไม่มีใครคิดว่าโจชัวจะพูดแบบนั้นหลังจากครุ่นคิดอยู่พักหนึ่งคิ้วของเฟนขมวดเข้าหากัน เขาไม่รู้ว่าจะหัวเราะหรือร้องไห้ดี หมอนี่กลัวว่าเขาจะเอาอาวุธระดับสุดยอดออกมาและจัดการเขาจนเละ"ได้สิ!"เฟนด์พยักหน้าและกำหมัดแน่น ตั้งใจรวบรวมพลังฉี“การแข่งขันยังไม่เริ่ม โจชัว แค่ซ้อมต่อสู้ไปสักพักนะ อย่าจัดการเขาจนตาย แค่สอนบทเรียนให้เขาก็พอ!”

แดร์ริลรู้สึกอับอาย ลูกชายของเขาล้วนเป็นอัจฉริยะ และที่สำคัญพวกเขาเป็นหนึ่งในคนที่แข็งแกร่งที่สุดในแปดตระกูลชั้นสูงถึงกระนั้นลูกชายของเขาก็แพ้ให้กับลูกชายนอกสมรสของตระกูลวู๊ด ยิ่งกว่านั้นเขายังมาจากแดนมนุษย์อีกด้วย เพียงข้อเท็จจริงเหล่านี้ก็ทำให้เขาอับอายมากพอแล้ว แต่ไม่คิดเลยว่าเฟนด์จะกล้าเหยียดหยามลูกชายของเขาซ้ำอีกแดร์ริลคอยปกป้องครอบครัวมาโดยตลอด เขาบินไปข้างหน้าและยกกำปั้นพุ่งเข้าหาเฟนด์อย่างรวดเร็ววืด!ด้านตระกูลวู๊ด ผู้อาวุโสลำดับแรกก็บินไปข้างหน้า เขาหยุดยืนอยู่ด้านหน้าของเฟนด์ กำปั้นของเขาหยุดแดร์ริลเอาไว้“ก็แค่เด็ก ๆ สู้กันแค่นั้น อย่าบอกนะว่าตระกูลนอร์แมนแพ้แล้วพาล?”ดวงตาของผู้อาวุโสลำดับแรกลุกโชนด้วยโทสะ ทั้งสองถอยหลังไปไม่กี่เมตรหลังจากกำปั้นของทั้งคู่ชนกัน"ไม่มีทาง!"แดร์ริลตกใจจนดวงตาของเขาแทบจะถลนออกมานอกเบ้า หากเขาจำไม่ผิด ผู้อาวุโสลำดับแรกของตระกูลวู๊ดนั้นอยู่ในขั้นสูงของระดับเทพแท้จริง แน่นอนว่าตอนนี้เขาไม่ได้ใช้กำลังอย่างเต็มที่ แต่เขาอยู่ในจุดสูงสุดของระดับเทพแท้จริง ผู้อาวุโสลำดับแรกของตระกูลวู๊ดคงจะไม่รามือจากเขาไปง่าย ๆ“เขาบรรลุถึงจุดสูงสุดของระด

“นายท่านลาโกริโอ ไม่ใช่ว่าผมไม่อยากค้นหาต่อ แต่เราหากันมาหลายเดือนแล้ว คุณก็รู้ว่าป่าทั้งลึกลับและอันตราย ผมเข้าไปในส่วนที่ลึกที่สุดของป่านั่นไม่ได้ แต่ถึงอย่างนั้นเราก็สำรวจป่าเกือบทุกตารางนิ้วแล้ว ถ้าเรายังหาพวกเขาไม่พบ พวกเขาก็คงจะตายไปแล้ว!”แนชยิ้มอย่างขมขื่น “ลิลลี่ทำผิดต่อผม แต่แลนซ์ยังเป็นลูกชายของผม อย่างไรผมก็อยากให้เขามีชีวิตอยู่ และแน่นอน ผมต้องการตามหาเขา และไม่ว่าเขาจะเลือกผมหรือลิลลี่ก็ขึ้นอยู่กับเขาแล้ว ผมจะเคารพการตัดสินใจของเขา!”“หึ.. นายก็แค่เล่นละคร ถ้าฉันเป็นนาย ฉันจะส่งสมาชิกตระกูลวู๊ดเข้าไปในป่าที่ลึกที่สุดเพื่อตามหาเขา!”เทรนตันหัวเราะเบา ๆ สีหน้าหยามเหยียด “หรือว่าสมาชิกในตระกูลวู๊ดกลัวตาย?”“มันไม่ใช่แค่ปัญหาเรื่องกลัวตาย ใคร ๆ ก็รู้ว่าไม่มีใครเคยออกจากป่ามาอย่างมีชีวิต ผมไม่อยากเอาชีวิตสมาชิกในตระกูลคนอื่น ๆ ไปทิ้งแบบนั้น!”“ทำไมคุณไม่เข้าไปตามหาเขาเองเลยล่ะในเมื่อคุณรักหลานชายของคุณมากขนาดนั้น!” แนชตะคอก ใบหูแดงก่ำด้วยความเดือดดาล “ผมจะไม่ห้ามคุณแม้สักนิด!”เฟนด์อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วตอนที่เข้าใจสิ่งที่ได้ยินทั้งหมด เขาไม่เคยคิดเลยว่าจะมีสถานที่ลึกลับแ