All Chapters of มหาเทพ แห่ง สงคราม: Chapter 1271 - Chapter 1280

เฟนด์ไม่ได้โง่ เขาประหลาดใจที่อีกฝ่ายวิ่งเข้ามาอย่างไรก็ตาม ในไม่ช้าเขาก็เข้าใจว่าชายชราคนนี้ไม่กล้าฆ่าเขา และแค่วางแผนทำร้ายเท่านั้นท้ายที่สุด ถ้าเขาฆ่ากล้าเฟนด์ พ่อและผู้อาวุโสตระกูลวู๊ดก็จะทำสงครามแน่นอน ลาโกริโอสู้ตระกูลวู๊ดไม่ได้หรอกดังนั้น ชายชราคนนี้จึงแค่อยากให้เขาบาดเจ็บและให้ฝ่ายตรงข้ามฆ่าเขาตอนแข่งขันเท่านั้นอย่างไรก็ตาม เทรนตันก็ประเมิณพลังการต่อสู้ของเฟนด์ต่ำเกินไป เขาคิดว่าอีกฝ่ายมีความสามารถในการต่อสู้ขั้นสูงสุดของระดับเทพแท้จริงแล้ว เขาจึงไม่ได้ปล่อยพลังออกมาทั้งหมด และในที่สุดเขาก็จบลงในเหตุการณ์เดียวกับอีกฝ่าย เขาเชื่อว่าถ้าใช้กำลังเต็มที่ เทรนตันก็ฆ่าเขาไม่ได้อยู่ดี"ฮ่า ๆ... การทดสอบของคุณทำให้ผมประหลาดใจนะเนี่ย!" เฟนด์หัวเราะแต่ก็ได้ตัดสินใจไปแล้ว เขาจะฆ่าชายชราคนนี้แน่นอนเมื่อมีโอกาสเขาโชคดีที่พ่อและผู้อาวุโสก็อยู่ที่นี่ในวันนี้ ถ้าไม่เป็นเช่นนี้แล้ว ชายชรานี่จะต้องถูกฆ่าอย่างไม่ลังเลแน่นอน"เจ้าหนุ่มนี่มันอยู่ในขั้นกลางของเทพแท้จริงจริงเหรอ?" สีหน้าของไดอาน่านิ่งลง ความสามารถของเฟนด์ทำให้เธอรู้สึกเลื่อนลอย ความสามารถเช่นนั้นหาได้ยาก โดยเฉพาะเมื่อเขามา

"จริงเหรอ? พวกวู๊ดช่วยลูกไว้เหรอ?" อเล็กซานเดอร์มีสีหน้าแปลก ๆ เมื่อได้ยินเช่นนี้ ตามสถานการณ์ของทั้งสองตระกูลแล้ว ดีเท่าไหร่แล้วที่ตระกูลวู๊ดไม่ทำอะไรตระกูลคาเบลโลที่กำลังตกอยู่ในอันตราย ใครจะไปรู้ว่าพวกเขาจะช่วยชีวิตลูกสาวเขาเอาไว้เขาสงสัยว่าตระกูลวู๊ดอยากได้อะไรและคิดอะไรแบบอื่นในหัวอีกหรือไม่"ใช่ คุณพ่อ เฟนด์มีความสามารถและแข็งแกร่งจริง ๆ!" ดาเนียลล่าเขินอายเล็กน้อยเมื่อพูดถึงเฟนด์ เธอยกย่องเฟนด์มาก"ใครคือเฟนด์?!" อเล็กซานเดอร์มองขณะถามเสียงดังเฟนด์ยิ้มขณะเดินไปข้างหน้า เขาชี้อเล็กซานเดอร์และพูดว่า "สวัสดีนายท่านคาเบลโล ผมคือเฟนด์เองที่ช่วยลูกสาวลำดับสามของคาเบลโลเอาไว้ ขณะที่ผมเห็นว่าเธอตกอยู่ในสถานการณ์ที่ยากลำบากเมื่อวันก่อน สุดท้ายแล้วก็ทนไม่ไหวที่ต้องเห็นพวกนักเลงที่ทำให้ผู้หญิงต้องอับอาย!"อเล็กซานเดอร์มองเฟนด์ก่อนจะพยักหน้าและชี้ไปที่เฟนด์ "ขอบคุณมาก!""ไม่เป็นไรนายท่านคาเบลโล!" เฟนด์ตอบกลับอย่างสุภาพเทรนตันที่กำลังฟังอยู่ผลักคนออกไปโดยไม่คาดคิด เขาพูดกับอเล็กซานเดอร์ "นายท่านคาเบลโล อย่าตกหลุมพรางกับคำพูดหวาน ๆ ของผู้ชายคนนี้เลย เขาคือลูกนอกสมรสของแนชและมาจากโลก

"ไปกันเถอะ น้อง..." เฮเลน่าและวีนัสคาเบลโลดึงดาเนียลล่าที่ไม่เต็มใจออกไปพร้อมกับคนอื่น ๆ "เหมือนว่าความแค้นระหว่างสองตระกูลจะฝังเอาไว้ลึกมากเลยนะ พ่อ" เฟนด์พูดอย่างขมขื่นหลังจากพวกคาเบลโลออกไปแนชยิ้มอย่างกระอักกระอ่วน "มันยืดเยื้อมานาน และความเกลียดชังก็ไม่ได้สะสมมาแค่วันหรือสองวันเท่านั้น เป็นเหตุผลว่าทำไมทัศนคติของอเล็กซานเดอร์จึงเป็นเช่นนั้น พ่อไม่ได้หวังว่าเขาจะให้ยากับลูกมานะ"เฟนด์ลังเลขณะมองยาเม็ดในมือ จากนั้นเขาก็เดินไปหาผู้อาวุโสลำดับหนึ่งและพูด "ผู้อาวุโสลำดับแรก ผมว่ายานี้ให้คุณดีกว่า""คุณให้ผมเหรอ?!" ตาของผู้อาวุโสเบิกกว้าง เขาคิดว่าได้ยินผิดไป ของล้ำค่าอย่างนี้ก็พอแล้วที่จะทำให้ปรมาจารย์ระดับเทพแท้จริงอยากได้ แต่เฟนด์กลับนำมามอบให้เขาเหรอ?เฟนด์พยักหน้า "ผมได้ยินมาว่าคุณอยู่ขั้นสุดท้ายของระดับเทพแท้จริงมาหลายปีแล้ว และหวังว่ายานี้จะช่วยให้คุณทะลวงไปได้ถึงขั้นสุดยอดของเทพแท้จริงได้ สุดท้ายแล้ว การได้มีปรมาจารย์ระดับเทพแท้จริงในขั้นสุดยอดก็จะมีความสำคัญต่อตระกูลเรามาก ตระกูลเราคงจะได้สิ่งดี ๆ จากปรมาจารย์สองคนในขั้นสุดยอดของระดับเทพแท้จริง ถ้าคุณทะลวงเข้าไปได้น่ะนะ!"

"ฮ่า ๆ... นี่หมายความว่าแกสนใจสาวสวยสามคนนี้จริง ๆ ใช่ไหม?" โจชัวร์ลูบหมัดเมื่อได้ยินสิ่งที่เฟนด์พูดและมองอย่างขี้เล่น "พวกเรา ผู้ชมรอบ ๆ นี้ ที่มีสายตาที่ดี คิดว่าตระกูลวู๊ดถือได้ว่าเป็นชนชั้นสูงได้หรือไม่? สำหรับเรา แกก็ไม่ต่างจากตระกูลชนชั้นสองพวกนั้น!""พี่สอง อย่าไปเสียเวลากับคนนี้เลย ให้ผมสอนบทเรียนเพื่อให้มันได้เรียนรู้ถึงความแตกต่างระหว่างชนชั้นหนึ่งกับชนชั้นสองเถอะ!" คอนลี่เดินไปข้างหน้าและกำหมัดขณะที่พลังฉีพุ่งขึ้นมา ราวกับเขากำลังสวมนวมชกมวยที่ทำจากพลังฉีอยู่"อย่าประมาทไป น้องสาม ผู้ชายคนนี้อาจจะมีความสามารถในการต่อสู้สูง และอยู่ขั้นต้นของเทพแท้จริง ยังไงมันก็เป็นทายาทของตระกูลวู๊ด" โจชัวร์ยกแขนขึ้นมาเตือนน้องสามของเขาเมื่อเห็นว่าคอนลี่จะพุ่งเข้าใส่แต่คอนลี่ก็ไม่ได้สนใจเฟนด์มากนัก "ไม่ต้องห่วง ผู้ชายคนนี้มันโชคดีมาก มีโอกาสเเพราะแลนซ์ วู๊ด ที่มีความสามารถหายตัวไป มันคงไม่ใช่ทายาทของตระกูลหลักหรอก" ในความเห็นเขา เฟนด์ไม่ได้มีความสามารถในการต่อสู้ที่สูงอะไรขนาดนั้น และเพราะโชคก็ช่วยให้ได้กลับมาเป็นทายาทของตระกูล สุดท้ายแล้วผู้ชายที่มาจากโลกภายนอกจะแข็งแกร่งขนาดไหนกัน?อย

"ถูกแล้วพี่สาว เขาอยู่ขั้นกลางของระดับเทพแท้จริง เก่งไหมล่ะ? แม้ว่าจะเพิ่งทะลวงไปได้ พี่สองก็เอาชนะเขาไม่ได้หรอก!" ดาเนียลล่าภูมิใจเมื่อพูดถึงเฟนด์ เธอชื่นชมในความฉลาดและสติปัญญาของเขา เธอโกหกเฟนด์เรื่องที่เคยหลับนอนด้วยกันโดยไม่คิดว่าเขาจะรับผิดชอบจริง ๆ เฟนด์ไม่กล้าแสดงความเห็นเรื่องนี้และบอกภรรยาเขากับเรื่องนี้เลย ทุกอย่างมันกะทันหันมากสำหรับดาเนียลล่า เธอรับเฟนด์เป็นแฟนแล้ว เธอเก็บเรื่องนี้ไว้เงียบ ๆ กลัวว่าตระกูลเธอจะโกรธเคือง"อะไรนะ? ฉันเอาชนะเขาไม่ได้? ฮ่า ๆ! พลังฉันสูงที่สุดในระดับแล้ว!" วีนัสไม่อยากจะเชื่อคำพูดของดาเนียลล่า เธอขมวดคิ้วเมื่อเห็นความเหย่อหยิงจากน้องสาว "ดาเนียลลิต้า นี่น้องตกหลุมรักเขาแล้วเหรอ?"ดาเนียลล่าตกใจ และเธอก็ปฏิเสธอย่างรวดเร็วด้วยการโบกมือ "อ…อะไร? อย่าสร้างเรื่องน่ะ ฉันไม่ได้ชอบสักหน่อย!"อนิจจา ความรู้ผิดชอบชั่วดีของเธอทำให้เธอมีท่าทีแบบนั้นออกไป ด้วยใบหน้าที่แดงก่ำแสดงหลักฐาน"ดูเธอสิ เขินอายหน้าแดงไปหมด! พี่ว่าน้องชอบจริง ๆ แน่!" วีนัสหงุดหงิดขณะเตือน "ดาเนียลลิต้า พี่จะบอกอะไรให้นะ ตระกูลเราไม่ถูกกัน พ่อจะโกรธมากแน่ ๆ ถ้ารู้เรื่องนี้เข้า!