บททั้งหมดของ มหาเทพ แห่ง สงคราม: บทที่ 1261 - บทที่ 1270

“อย่าหัวเราะสิ พวกนั้นอาจจะบังเอิญได้อุปกรณ์ระดับต่ำจากที่ใดที่หนึ่งมา ดังนั้นพวกเขาจึงใช้มัน!”ผู้อาวุโสลำดับที่หนึ่งของตระกูลนอร์แมนพูดออกมาด้วยน้ำเสียงประชดประชันเพราะยังไงซะ กระบี่ของเฟนด์ก็ดูหมองคล้ำและธรรมดา มีเพียงสีดำที่ปกคลุมมันอยู่เท่านั้น มันบินด้วยความเร็วที่สบาย ๆ ไม่เร็วเกินไปและไม่ช้าเกินไปนั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมจึงไม่มีทางบอกระดับของสมบัตินั้นได้สิ่งเดียวที่พวกเขามั่นใจได้ก็คือสมบัติที่บินได้นั้นต้องเป็นอุปกรณ์วิญญาณอย่างไม่ต้องสงสัย ซึ่งอุปกรณ์วิญญาณระดับต่ำบางอย่างก็สามารถบินได้ แต่ก็บินได้ไม่เร็วมากนัก“พวกเขาบังเอิญได้มันมา?”ผู้อาวุโสลำดับที่สองของพวกเขาผงะไปครู่หนึ่ง “ฮ่า แม้จะเป็นสมบัติที่บินได้ก็ไม่คุ้มค่าที่จะเอามันมานะถ้าเป็นสมบัติระดับต่ำ” เขายิ้มพร้อมกับแสดงความเห็นออกมา “พวกเขาต้องใช้เงินเป็นจำนวนมากเพื่อซื้อของมือสองชิ้นนั้น”นายน้อยจากตระกูลนอร์แมนกลอกตา “ผู้อาวุโสลำดับที่สอง คุณพูดแบบนั้นได้ยังไง?” เขาพูดอย่างเคร่งขรึม “พวกเขาก็เป็นหนึ่งในแปดตระกูลลึกลับเหมือนกันและเป็นตระกูลชนชั้นหนึ่ง คุณพูดออกมาได้ไงว่าพวกเขาซื้อของมือสอง?”“เฮ้ จริงด้วย ฉันล

ดูเหมือนว่าสิ่งที่ไดอาเนียลล่าพูดออกมาจะตรงประเด็นมาก และนายท่านนอร์แมนก็ไม่สามารถปฏิเสธได้ถ้าเขายังยึดถือเรื่องนี้และรายงานต่อตระกูลคาเบลโลว่าเธออยู่กับตระกูลวู๊ด เขาจะไม่เป็นคนใจแคบไปหน่อยเหรอ? แต่ถ้าเขาปล่อยไปแบบนี้ ตระกูลนอร์แมนคงจะอับอายมาก เพราะยังไงซะ ที่พวกเขาตกอยู่ในสถานการณ์แบบนี้ก็เพราะพวกเขาเข้ามาถามไดอาเนียลล่าว่าเธอถูกลักพาตัวหรือเปล่า และยังชวนเธอไปกับพวกเขาแทนอีกเขาเปลี่ยนหัวข้อสนทนาทันทีหลังจากที่คิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ เขาเหลือบมองที่แนชและยิ้มอย่างเย็นชา “นายท่านวู๊ด ฉันได้ยินมาว่าเมื่อประมาณหนึ่งเดือนที่แล้วมีบางอย่างเกิดขึ้นในตระกูลวู๊ดใช่ไหม? หึ ๆ... ถ้าเรื่องราวที่น่าสนใจดังกล่าวถูกเอาไปเขียนลงในหนังสือ หนังสือเล่มนั้นคงจะเป็นที่นิยมแน่นอน!”มุมปากของแนชกระตุกเล็กน้อย เขารู้ว่าคงมีบางคนพูดถึงเรื่องที่เกิดขึ้นและเอามันมาพูด แต่เขาไม่คิดว่าเรื่องนี้จะถูกเอามาพูดถึงในระหว่างเดินทางไปที่ภูเขาโกเบเขาเหลือบมองแดร์ริลและยิ้มอย่างขมขื่น “ฮ่าฮ่า... ฉันไม่รู้มาก่อนเลยว่าตระกูลนอร์แมนจะรู้เรื่องดีและให้ความสนใจเกี่ยวกับสถานการณ์ในตระกูลวู๊ดมากจริง ๆ !”แนชหยุดก่อนจะพู

ผู้อาวุโสลำดับแรกของตระกูลนอร์แมนไม่เชื่อในสิ่งที่เห็น "เป็นไปไม่ได้หรอก ตระกูลวู๊ดไม่มีอุปกรณ์วิญญาณระดับกลางเท่าที่ฉันนึกออก โดยเฉพาะกระบี่บินอุปกรณ์วิญญาณระดับกลางก็ยิ่งหายากไปเลย! ดาบของเราเหินได้ช้ากว่าดาบพวกมันเนี่ยนะ ดาบของพวกมันจะเป็นอุปกรณ์วิญญาณระดับกลางได้ไหม?"เขาไม่ได้เห็นภาพหลอนหรือฝันไป ทุกคนก็ต่างเห็นแบบเดียวกันแดร์ริลพูดด้วยสีหน้าเย็นชา "ไม่คิดมาก่อนเลยว่าตระกูลวู๊ดจะโชคดีและได้ของหายากมาจากที่ที่ใครก็รู้ว่าที่ไหน ถ้านี่เป็นอุปกรณ์วิญญาณระดับสูงสุดก็จะเพิ่มพลังการต่อสู้ได้มากเลย! ถ้าแนชใช้ดาบเล่มนี้ ฉันก็จะโค่นมันลงไม่ได้!""อ้อ แล้วนั่นใคร" ชายหนุ่มพูดหลังจากที่เห็นพวกนั้น "แล้วทำไมเหมือนไดอาเนียลล่าจะคุ้นเคยกับเขาน่ะ?""เหมือนว่าไดอาเนียลล่าจะเรียกเขาว่าเฟนด์นะ!" คนอื่นพูด"เฟนด์ ลูกนอกสมรสนั่นน่ะเหรอ?" นายน้อยลำดับสองของตระกูลนอร์แมนทำหน้าเบ้ "แม่ง! ไดอาเนียลล่าอยากจะอยู่ฝั่งคนที่ใช้กระบี่บินแทนที่จะไปกับเราเหรอ?"ในทางกลับกัน คีธยิ้มเยาะเย้ย "เป็นไปได้ว่าไดอาเนียลล่ารู้สึกว่ากระบี่บินเร็วกว่ามาก เธอเต็มใจไปกับตระกูลวู๊ดเพราะรู้ว่าดาบนั่นคืออุปกรณ์วิญญาณระดับ

แนชตกใจกับข่าวนี้ เห็นได้ชัดเลยว่าตระกูลฮันท์ทำเพื่อหากำไรชัดเจนเลยว่าพรรคเล็ก ๆ อย่างโกเบไม่ได้ต้องพึ่งพาตระกูลฮันท์ในทันที ตระกูลฮันท์ต้องหาพวกเขาและแบ่งกำไรกันในภายหลังอย่างไรก็ตาม ตระกูลฮันท์ก็เป็นพรรคใหญ่ และมีปรมาจารย์ถึงสี่คนในระดับสูงสุดของเทพแท้จริง พวกเขายังมีปรมาจารย์อีกหลายคนที่เป็นระดับสูงสุดของเทพแท้จริงตระกูลวู๊ดจะไปเถียงอะไรได้ถ้าต้องเจอกับตระกูลที่มีอำนาจขนาดนี้?แนชทำได้เพียงแค่ยิ้มให้บอดี้การ์ด "แล้วเราจะทำให้มันยากขึ้นสำหรับพวกคุณได้ยังไงกันล่ะ? นี่คือสิ่งที่เราควรทำ! และเราจะทำ! บอกฉันมา ต้องจ่ายหินวิญญาณเท่าไหร่?"บอดี้การ์ดยิ้ม "อืมมม... หินวิญญาณระดับเล็กสองก้อนต่อหนึ่งคน และผมเห็นว่าตรงนี้มีสี่สิบสองคน หมายความว่าหนึ่งพันสี่สิบก้อนก็พอแล้วสินะ?""เกินพันเลยเหรอ?" มุมปากของผู้อาวุโสกระตุกเมื่อได้ยินค่าธรรมเนียมที่ค่อนข้างแพง พวกเขาต้องจ่ายหินวิญญาณเพื่อเข้าเมืองให้ได้ และมันแพงไปสำหรับสองก้อนต่อคนสุดท้ายแล้ว ของอย่างนั้นก็จำเป็นกับพวกปรมาจารย์ที่ต้องการฝึกฝน"ใช่ นี่คือคำสั่งที่พวกเขาสั่งไว้ เราทำอะไรไม่ได้เลย" บอดี้การ์ดพูดอย่างเหลืออดขณะมองผู้อาวุโ

บอสเลนยิ้มเมื่อเห็นแนชลังเล "นายท่านวู๊ด ห้องที่นี่พอกับคุณและคนอื่น ๆ อีกห้าร้อยคนเท่านั้น ถ้าจะมาพัก ผมจะติดป้ายว่าเต็มแล้ว ถ้าไม่ได้วางแผนจะเช็คอินที่นี่ คุณก็ต้องไปดูที่อื่นและปล่อยให้คนอื่นเข้ามาได้นะ!"แนชยิ้มเล็ก ๆ "ยังมีเวลาอีกห้าวันและหินวิญญาณทั้งหมดสี่ร้อยห้าสิบใช่ไหม?"บอสพยักหน้า "ถูกต้อง ราคานี้ต่ำมากแล้ว!"แนชพลิกมือและหยิบหินวิญญาณขึ้นมาพร้อมจ่าย"เดี๋ยวก่อน พวกเราจะพักที่นี่!" ทันใดนั้นก็มีเสียงของชายคนหนึ่งดังขึ้นมาอย่างไม่คาดคิดแนชกระตุกมุมปากทันทีเมื่อได้ยินคนที่พูดก็ไม่ใช่ใครอื่นนอกจากนายท่านเทรนตันของตระกูลลาโกริโอ"ฮ่า ๆ... แนช วู๊ด บังเอิญจริง ๆ ใครจะรู้ว่าจะได้เจอหลังจากเพิ่งมาถึงที่เมืองโกเบ!" ไดอาน่ายิ้มอย่างเย็นชาและมองไปที่สมาชิกของตระกูลวู๊ดอย่างเกลียดชัง เธออยากจะฆ่าพวกนี้ทั้งหมด“นายท่านลาโกริโอ บังเอิญจริง ๆ เลยนะ ใครจะรู้ว่าจะได้เจอกันเร็วขนาดนี้!"แม้ว่าเขาจะรู้อย่างชัดเจนแล้วว่าจะได้เจอกับสมาชิกในตระกูลลาโกริโอและได้เตรียมพร้อมไว้แล้ว แต่ก็ไม่คิดว่ามันจะเร็วขนาดนี้เทรนตันพึมพำอย่างเย็นชาก่อนจะมองเฟนด์ "นี่เฟนด์เหรอ? เหมือนแนชเลยนะ!""นา