บททั้งหมดของ คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์: บทที่ 781 - บทที่ 790

’อยากจะให้ข้าเป็นอาจารย์ของเจ้างั้นเหรอ?’มัตเตโอหรี่ตามองจัสติน จากนั้นเขาก็หัวเราะออกมาอย่างดูแคลนและหันหลังเดินจากไปเขาคิดภายในใจ ‘เดี๋ยวนี้ไม่ว่าจะทอม ดิ๊กหรือแฮรี่ก็ต้องการยกย่องข้าให้เป็นท่านอาจารย์ของพวกเขา’“ท่าน ท่าน!” จัสตินร้องตะโกนในขณะที่เขาก้มกราบอย่างไม่หยุดหย่อนดูเหมือนว่ามัตเตโอจะทำเป็นไม่ได้ยินเสียงของเขา ขณะที่เดินห่างออกไปจากนั้นลิลี่ก็เข้ามาพยุงตัวจัสตินลุกขึ้นยืน “จัสติน ทำไมคุณถึงอยากเป็นลูกศิษย์ของเขา?”จัสตินปาดคราบเลือดที่เปื้อนอยู่ออกไปและกล่าว “ลิลี่ ที่นี่มันไม่ใช่จักรวาลโลก มันยากมากที่จะตามหาแดร์ริลและผมเองก็ต้องแข็งแกร่งมากกว่านี้เพื่อปกป้องคุณ”จัสตินรีบลุกขึ้นยืนและวิ่งตามมัตเตโอไป ในระหว่างที่ลิลี่ทำได้เพียงแค่ถอนหายใจและวิ่งตามไปมัตเตโออยู่มีกำลังภายในอยู่ที่ระดับเท่าไหร่? เขาเดินไปเพียงไม่กี่ก้าวก็รู้ตัวทันทีว่าจัสตินยังคงวิ่งไล่ตามเขาอยู่ “เจ้า ทำไมเจ้ายังมีหน้ามาวิ่งไล่ตามข้าอีก? เจ้าไม่กลัวว่าข้าจะฆ่าทิ้งรึไง?”จากนั้นรัศมีอันทรงพลังก็ปะทุออกมาจากตัวมัตเตโอจัสตินก็หยุดเดินทันทีและกลืนน้ำลายเฮือกใหญ่ด้วยสีหน้าที่หวาดผวาจากนั้นไม่ก

จัสตินวิ่งออกไปจากโรงแรมด้วยความร้อนรนและมาถึงที่บาร์“เอาสุรามาให้ฉัน!” เขาร้องโวกเวกโวยวายใส่เจ้าของด้วยความโศกเศร้าที่เขาทนแบบรับไว้ไม่ไหว! ความคิดที่ว่าลิลี่ถูกกระทำชำเราทำร้ายจิตใจเขาอย่างหนักหน่วงถึงอย่างไรเธอก็เป็นเทพธิดาอันดับหนึ่งในใจของเขามานานหลายปี!เขาดื่มสุราหม้อใหญ่อย่างเมามายเพียงเพื่อจะลืมปัญหาที่เขาได้สร้างไว้…ภายในห้องที่โรงแรมทันทีที่ลิลี่มีสติกลับคืนมาและรู้ตัวว่าเธอกำลังอยู่ในอ่างอาบน้ำ เธอก็จ้องเขม็งไปที่มัตเตโอและอยากที่จะสังหารเขาทิ้ง!“แก... แก!” ลิลี่สูญเสียความบริสุทธิ์ไปแล้ว และไม่อยากจะทำใจเชื่อว่าเธอไม่ได้เป็นสาวพรมจรรย์อีกต่อไปมันจะต้องเป็นฝันร้ายอย่างแน่นอน เธอคงจะฝันไปมัตเตโอสวมกำลังสวมเสื้อผ้าของเขา และเดินเข้ามาหาลิลี่ด้วยรอยยิ้ม “แม่คนงาม เจ้าน่าจะมีความสุขที่เจ้าได้เป็นผู้หญิงของข้าแล้ว เจ้าจะร้องไห้ทำไม?”เขานั้นเป็นถึงรองเจ้าสำนักประกายแสง ซึ่งเป็นบุคคลที่มีบารมีสูงส่ง เธอควรจะรู้สึกเป็นเกียรติที่เธอได้มาเป็นผู้หญิงของเขาเขาปฏิเสธไม่ได้หลังจากที่ได้พบกับผู้หญิงมามากมาย และมีเพียงลิลี่คนเดียวในสายตาของเขาที่สมบูรณ์แบบไร้ที่ติ ยัง

สาวงามบนเวทีพูดใส่ไมโครโฟนว่า “ท่านสุภาพสตรีและสุภาพบุรุษ ดิฉันมีนามว่า เพนนี ดิฉันได้รับเกียรติให้เป็นพิธีกรในการแข่งขันร่ายบทกวี สำหรับตอนนี้ เมื่อฉันบอกหัวข้อของการแข่งขันในครั้งนี้แล้ว ขอให้ทุกคนเตรียมตัววางองค์ประกอบของบทกวีของตนเองไว้ ใครก็ตามที่เขียนได้ดีที่สุดจะได้รับตำแหน่ง ปราชญ์ดอกชบา! คุณคงจะรู้ดีว่า ตำแหน่งนี้เป็นเกียรติสูงสุดของเหล่านักวิชาการและนักอ่านเขียน!”เพนนีกวาดสายตามองดูฝูงชน “เอาล่ะ เมื่อเข้าสู่ฤดูใบไม้ร่วงแล้ว ดังนั้นหัวข้อของการแข่งขันร่ายบทกวีในปีนี้คือ ‘ฤดูใบไม้ร่วง’ ใครก็ตามที่ร่ายบทกวีได้ไพเราะที่สุดจะเป็นผู้ชนะ!”“ผมมีบทกวี!”ชายวัยกลางคนรูปร่างอ้วนท้วมปรากฏตัวขึ้นผ่านฝูงชนและเดินออกไปยังเวทีทันใดนั้น สายตาของทุกคนก็จับจ้องไปที่เขาด้วยความประหลาดใจที่ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของพวกเขา หัวข้อนี้เพิ่งจะถูกประกาศ แล้วเขาจะแต่งบทกวีได้รวดเร็วเช่นนี้ได้อย่างไร?ดังนั้น พวกเขาจึงอยากรู้อยากเห็นและต้องการที่จะได้ยินบทกวีของเขาขึ้นมาทันทีเพนนีที่อยู่บนเวทีเองก็ประหลาดใจ จากนั้นเธอก็ยิ้มเบา ๆ และพูดว่า “โปรดร่ายบทกวีของคุณได้เลย”ชายรูปร่างอ้วนท้วมพยักหน้า เขาน

“บทกวีที่คุณเขียนนั้นเป็นบทกวีที่ยอดเยี่ยมมาก!”ที่ทางเข้าโรงแรมจีเวลจับมือของแดร์ริลเอาไว้แน่นด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความชื่นชม “นายท่านแดร์ริล คุณเห็นไหมว่าผู้คนเหล่านั้นต่างก็ตกตะลึงหลังจากที่คุณเขียนเสร็จ! คุณน่าทึ่งมาก!”เธอจับแขนของแดร์ริลด้วยความภาคภูมิใจ เธอรู้ว่าเขาจะต้องทำให้ทุกคนตกตะลึงเมื่อเขาได้แสดงความสามารถของเขาออกมาแดร์ริลยิ้มในขณะที่เขามองดูเธอ "จริงเหรอ? บอกฉันทีว่าทำไมมันถึงยอดเยี่ยม?”'ฮ่า ฮ่า! บทกวีนี้มีชื่อว่า 'ความคิดในฤดูใบไม้ร่วง' ที่แต่งโดย มาจือหยวน กวีนิพนธ์ผู้ยิ่งใหญ่แห่งราชวงศ์หยวน แล้วมันจะไม่น่าอัศจรรย์ได้ยังไงกัน' แดร์ริลครุ่นคิดจีเวลพยักหน้าในขณะที่เธอครุ่นคิดและพูดว่า “ฉันรู้เพียงว่ามันน่าทึ่งมาก! บทกวีที่คุณเขียนนั้นช่างงดงาม”เธอไม่รู้เกี่ยวกับกวีนิพนธ์แต่เธอสามารถสัมผัสได้ถึงความเศร้าโศกที่แฝงอยู่ภายในบทกวีนั้นฮ่า ฮ่า! แดร์ริลหัวเราะก่อนที่จะยื่นมือออกมาและลูบหัวของจีเวล“คุณแดร์ริล!” ในขณะนั้นเอง แดร์ริลก็ได้ยินเสียงใครบางคนดังขึ้นจากด้านหลังของเขาเขาหันหลังกลับไปมองโดยไม่รู้ตัวจากนั้นเขาก็เห็นผู้หญิงที่อยู่ในรองเท้าส้นสูงกำลังวิ่ง

เดบร้า เกเบิล เจ้าสำนักพรานคนที่ 36! เธอยังคงงดงามถึงแม้ว่าเธอจะมีอายุ 30 ปีแล้ว! ระดับการบ่มเพาะของเธออยู่ในจักรพรรดิยุทธ์ขั้นสาม!อย่างไรก็ตาม ที่เธอมีชื่อเสียงนั้น ไม่ใช่เพราะพลังของเธอแต่เป็นเพราะพรสวรรค์อันน่าทึ่งของเธอเดบร้า เกเบิลเป็นที่รู้จักในฐานะผู้หญิงที่มีความสามารถมากที่สุด เธอมีความชำนาญเกี่ยวกับดาราศาสตร์ ภูมิศาสตร์ หมากรุก ดนตรี ศิลปะ และวรรณคดี ไม่มีอะไรที่เธอทำไม่ได้ ในวัยเดียวกับเธอ ไม่มีใครสามารถเทียบเทียมเธอได้เลย!แดร์ริลรู้สึกตกตะลึงหลังจากได้การเห็นเพียงแค่ครั้งเดียว เขาไม่สามารถละสายตาจากเธอได้เลย เขาสูดหายใจเข้ายาว ๆเดบร้านั่งอยู่บนบัลลังก์ฟีนิกซ์ด้วยผ้าคลุมผืนบางที่อยู่ตรงหน้าเธอ แดร์ริลไม่สามารถมองเห็นใบหน้าของเธอได้อย่างชัดเจน แต่เขาสัมผัสได้ถึงออร่าอันสง่างามของหญิงสาวผู้นี้“นายกล้าดียังไงถึงไม่ยอมคุกเข่าลงต่อหน้าเจ้าสำนักของเรา?” ไซม่อน ครีเซนต์ ก้าวออกมาข้างหน้าและตำหนิเขาไซม่อนตกใจมาก เพราะเขาไม่คิดว่าปราชญ์ดอกชบาปีนี้คือ แดร์ริล!เขายอมรับว่าแดร์ริลมีพรสวรรค์ด้านบทกวี ตั้งแต่ที่แดร์ริลสามารถเอาชนะเขาในการแข่งขันร่ายบทกวีที่เมืองไห่ได้ อย่างไ