All Chapters of คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์: Chapter 1791 - Chapter 1800

ในตอนนั้นเอง ซู่หรงกำลังถือแก้วไวน์และพูดออกมาเสียงดังว่า “ฮ่าฮ่า ดีไวน์ ฟาร์เมอร์ ท่านช่างเป็นคนคออ่อนเสียจริง แค่ไม่กี่จอกหน้าก็แดงแล้วรึ?”“ไอ้บ้านี่ ข้าดื่มแต่ยาสมุนไพรมาตลอด ข้าจะไปสู้เจ้าได้อย่างไรกัน?” ดีไวน์ ฟาร์เมอร์ตอบกลับแดร์ริลรู้สึกโล่งใจเป็นอย่างมากที่ได้ยินเสียงซู่หรงและดีไวน์ ฟาร์เมอร์กำลังทะเลาะกันศิษย์พี่ซู่หรงช่างเป็นคนตลก เขาเป็นคนเดียวในโลกที่กล้ากลั่นแกล้งดีไวน์ ฟาร์เมอร์ในลักษณะเช่นนั้น“ศิษย์พี่ซู่หรง ท่านดีไวน์ ฟาร์เมอร์!” แดร์ริลตะโกนอย่างมีความสุขและเดินเข้าไปหาอย่างรวดเร็วเมื่อพวกเขาได้ยินเสียงนั้น ซู่หรง, ดีไวน์ ฟาร์เมอร์และลิลี่ต่างก็ตกตะลึงไป พวกเขาหันไปและมองเห็นแดร์ริล พวกเขารู้สึกประหลาดใจและดีใจเป็นอย่างมากลิลี่เป็นคนที่ตื่นเต้นมากที่สุด เธอตะโกนและพุ่งเข้าไปในอ้อมแขนของแดร์ริล เธอมีความสุขมาก “ที่รัก! ฉันโล่งใจเหลือเกินที่เห็นว่าคุณไม่เป็นไร รู้ไหมว่าฉันเป็นห่วงคุณอยู่ทุกวัน”ในขณะที่ลิลี่พูดอยู่นั้นเธอก็กอดแดร์ริลแน่น เธอกลัวว่าแดร์ริลจะหายไปในทันทีเมื่อเธอกะพริบตาแดร์ริลยิ้มและปลอบใจลิลี่ในตอนนั้นเอง ซู่หรงก็เดินเข้าไปหาและยิ้มให้แดร

ดีไวน์ ฟาร์เมอร์ไม่ตอบกลับ ซู่หรงหัวเราะและพยายามที่พูดออกมาเป็นคนแรก “ฮ่าฮ่า! ศิษย์น้องแดร์ริล ไม่ต้องกังวลไป ข้าตั้งใจมาหาดีไวน์ ฟาร์เมอร์เพื่อมาดื่มและให้เขารักษาใบหน้าของภรรยาเจ้า”ในขณะที่เขาพูดเช่นนั้น ซู่หรงก็มองไปที่ดีไวน์ ฟาร์เมอร์และพูดว่า “ดีไวน์ ฟาร์เมอร์ ศิษย์น้องแดร์ริลขอความช่วยเหลือจากเจ้า อย่าแอบซ่อนมันอีกเลย รีบแสดงเคล็ดลับที่จะรักษาภรรยาของเขาให้หายขาดให้เขาได้เห็นเปผ้นบุญตาหน่อยสิ”ในตอนนั้นเอง แดร์ริลก็มองไปที่ดีไวน์ ฟาร์เมอร์ด้วยความคาดหวังลิลี่ที่ยืนอยู่ข้าง ๆ ตัวสั่นเทา เธอรู้สึกหวั่นไหวและสิ้นหวังอย่างมาก‘ฉันจะกลับมาสวยอีกครั้งได้ไหมนะ?’“คือว่า…” ดีไวน์ ฟาร์เมอร์หายใจเข้าลึก ๆ และเงียบไปชั่วขณะ จากนั้นเขาก็ค่อย ๆ เปิดปากของเขาและพูดว่า “สองสามวันที่ผ่านมา ข้าดูแลร่างกายของนางและได้สังเกตใบหน้าของนาง วรยุทธที่มีพิษร้ายแรงที่ทำให้ใบหน้าของนางเสียหายได้ขนาดนี้ ในทางกลยุทธ์แล้วมันสามารถรักษาให้หายได้”จากนั้นคำพูดของดีไวน์ ฟาร์เมอร์ก็เปลี่ยนไป เขาพูดด้วยความรู้สึกผิดว่า “แต่ทว่าพิษอยู่ในร่างกายของนางนานเกินไป มันได้ซึมเข้าไปในกระดูกของนางเสียแล้ว ยาไม่อาจร

เมื่อสัมผัสได้ถึงความโกรธของฉางเอ๋อ แดร์ริลก็เกาหัวและยิ้มอย่างกระอักกระอ่วนใจ “พระมเหสีฉางเอ๋อ กระหม่อมไม่นึกว่ามันจะทำให้จักรพรรดิโฮ่วอี้ต้องสิ้นพระชนม์ ตอนนั้นสถานการณ์คับขันมาก ถ้าจักรพรรดิโฮ่วอี้รู้ว่ากระหม่อมบุกเข้าไปในห้องบ่มเพาะของพระองค์ กระหม่อมคงไม่รอดแน่ กระหม่อมคงไม่มีโอกาสหนีด้วยซ้ำ กระหม่อมเลยหลอกฝ่าบาทโดยเลียนเสียงจูปาเจี๋ยและเสียงของท่าน ใครจะไปรู้ว่าฝ่าบาทจะสิ้นพระชนม์เพราะว่าทรงกริ้ว”เพียะ!ก่อนที่เขาจะพูดจบ ฉางเอ๋อก็ตบหน้าแดร์ริลโดยไม่มีการบอกกล่าวล่วงหน้าเป็นการตบหน้าอย่างแรงและทั้งห้องก็เงียบสนิทไปในขณะนั้น“แดร์ริล เจ้าฆ่าสามีข้า ข้าจะให้เจ้าชดใช้บาปของเจ้าด้วยชีวิตของเจ้าเอง ไม่ใช่แค่เจ้านะ แต่ทุกคนที่เกี่ยวข้องกับเจ้าก็จะไม่รอด” ฉางเอ๋อพูดอย่างเย็นชาด้วยสายตาอาฆาตฉางเอ๋อและโฮ่วอี้อยู่ด้วยกันมาหลายปี พวกเขารักกันอย่างลึกสุดซึ้งแดร์ริลทำให้โฮ่วอี้ตายด้วยวิธีที่ต่ำช้าที่สุด และที่สำคัญที่สุดคือแดร์ริลโบ้ยความผิดให้ฉางเอ๋อว่านางเป็นเหตุที่ทำให้เขาตาย ผู้หญิงใดจะอดกลั้นความโกรธนี้ไว้ได้กัน“ท่าน… ท่านตบเขาทำไม?” ลิลี่พูด ใจของเธอนั้นปาดร้าวแดร์ริลก้มหน้

แอมโบรสหายใจเข้าลึก ๆ และมองไปรอบ ๆ เมืองหลวงของทวีปโมอาน่าเหนือ เขามองไปที่บริเวณรอบ ๆ เมือง เขาเห็นองครักษ์จำนวนนับไม่ถ้วนยืนเฝ้าอยู่และถอนหายใจออกมาไม่กี่วินาทีต่อมา แอมโบรสก็พูดออกมาว่า “ถ้าพวกเราอยากที่จะช่วยเมแกน พวกเราไม่อาจเข้าไปในวังด้วยวิธีการบุกเข้าไปอย่างแน่นอน เราก็จะเสียกำลังพลไปโดยเปล่าประโยชน์ ทางเดียวที่ทำได้คือหลอกล่อพวกเขา”ในขณะที่เขาพูดเช่นนั้น แอมโบรสก็ดูมั่นใจมาก เขาพูดต่อไปว่า “หลังจากนี้ สั่งให้กองทัพและนักรบของทุกสำนักสร้างความโกลาหลที่ทางเข้าหลักของเมืองเพื่อล่อองครักษ์ทั้งหมดออกมา เมื่อถึงเวลานั้น ผมจะเข้าไปจากทางอื่นเพื่อแอบลอบเข้าไปในพระราชวัง พวกเราน่าจะช่วยเมแกนได้จากตามที่ผมคาดการณ์เอาไว้”แอมโบรสเติบโตภายใต้การเลี้ยงดูของเจ้าศักดินาเคนนี่ตั้งแต่ยังเด็ก เขามีความเป็นผู้ใหญ่ทั้งทางด้านอารมณ์และจิตใจมากกว่าคนอื่น ๆ ที่อยู่ในวัยเดียวกันสิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือ แอมโบรสเป็นลูกชายของแดร์ริล เขาสืบทอดพรสวรรค์ของแดร์ริลในวิชาค่ายกลของทหาร เขาจึงมั่นใจในการรับมือกับสถานการณ์ในตอนนี้“ฝ่าพระบาททรงพระปรีขายิ่งนัก หม่อมฉันประทับใจมากเพคะ” แฟนนี่ปลื้มปีติและไม

ร่างกายของแฟนนี่สั่นเทาในขณะที่เธอมองไปที่หยางเจียนและส่ายหัว “ฉะ-ฉันไม่รู้ว่าเจ้าสำนักติดอยู่ที่ไหนกันแน่ แต่ประเด็นหลักคือเจ้าสำนักของเราถูกขังอยู่ในพระราชวังโมอาน่าเหนือ”แฟนนี่พูดความจริง ในช่วงเวลานั้นมีเพียงแค่แดร์ริลและเมแกนเท่านั้นที่เข้าไปในพระราชวัง แดร์ริลเป็นเพียงคนเดียวที่ออกมาได้ในตอนหลังและเธอก็ไม่รู้ว่าเมแกนถูกขังอยู่ที่ไหนหยางเจียนยิ้มอย่างเย็นชาพร้อมกับแววตาของเขาที่ลุกโชนไปด้วยความโกรธ “เจ้าไม่รู้งั้นรึ? ถ้าอย่างนั้นเจ้าหรือจักรวาลโลกแค่เพียงกำลังยุยงให้เกิดสงครามอย่างไม่มีเหตุผลสินะ เจ้าแค่หาเหตุผลมาอ้างสินะ ข้าพูดถูกไหม?”พื้นที่ต้องห้ามที่จักรพรรดิโฮ่วอี้สร้างขึ้นโดยจุดประสงค์หลักคือการคุมขังจูปาเจี๋ย ตลอดหลายพันปีที่ผ่านมาไม่มีใครเคยเข้าไปในพื้นที่ต้องห้ามเลยรวมถึงหยางเจียนด้วยภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ก็ไม่แปลกที่หยางเจียนจะไม่รู้ว่าเมแกนติดอยู่ข้างในตอนนั้นเขารู้สึกเพียงแค่ว่าจักรวาลโลกคงบ้าไปแล้ว พวกเขากล้าดีอย่างไรถึงได้มาโจมตีทวีปโมอาน่าเหนือในตอนนั้นริมฝีปากสีแดงของแฟนนี่เปิดออกแต่เธอไม่อาจเอยอะไรออกมาได้เลยสักคำหยางเจียนที่ซึ่งกำลังลอยอยู่กลางอากาศ