All Chapters of คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์: Chapter 1781 - Chapter 1790

เอร่ามองไปที่หลุมเหนือศีรษะและบอกว่า “ผู้อาวุโสตอนนี้ท่านเป็นอิสระแล้ว ฉันคิดว่าท่านคงไม่ต้องการความช่วยเหลือจากฉันแล้ว ฉันขออำลาท่านตรงนี้แล้วกัน”เมื่อพูดจบเอร่าก็ทำท่าจะเดินออกไปจากห้องลับนั้นแต่ตอนนั้นเองจางจือก็ร้องเรียกเธอออกมา “ช้าก่อน”เอร่าหันกลับมาแล้วยิ้ม “ท่านมีอะไรให้ฉันช่วยอีกเหรอ?”จางจือมองเอร่าอย่างพิจารณา แล้วรู้สึกสงสัย “เด็กน้อย เจ้าไม่ต้องการสิ่งตอบแทนในการที่ช่วยเหลือข้าเหรอ?”‘สิ่งตอบแทนเหรอ?’เอร่าตกใจเมื่อได้ยินแบบนั้น จากนั้นเธอก็ยิ้มและบอกว่า “ฉันไม่ได้ใช้ความพยายามมากมายอะไรในการช่วยเหลือท่านเลย ดังนั้นฉันไม่ได้ต้องการอะไรตอบแทนหรอก”ออโรร่าแม่ของเอร่ามักจะสอนเธอเสมอว่าให้ปราบคนพาลอภิบาลคนดีเวลาที่เธออยู่ในสังคมนี้ เธอมักโดนสอนให้ช่วยเหลือคนอื่นโดยที่ไม่หวังสิ่งตอบแทนใดและเอร่าก็จดจำคำสอนนี่ได้ขึ้นใจจางจือพยักหน้าขณะที่ฟังคำตอบของเอร่าต่อมาจางจือก็ถอนใจเขารู้สึกซาบซึ้งมาก “ในชีวิตนี้ข้าไม่เคยคิดเลยว่าจะมีคนที่ทำให้ข้าประทับใจได้ ใครจะรู้ว่ามีเด็กหญิงที่ทำให้ข้าประทับใจได้? เจ้ายังเยาว์นักแต่ว่าก็มีจิตใจดี เจ้าคู่ควรกับการนับถือของข้า”เมื่อพูดจบ

เจ้าศักดินาเคนนี่รู้สึกหงุดหงิดเมื่อได้เห็นเช่นนั้น เขาฟาดมือลงบนบัลลังก์มังกรก่อนที่จะพูดอย่างเย็นชาว่า “เอาล่ะ ทุกคนเงียบ มีแผนไหนที่ได้ผลบ้างไหม?”พอเขาพูดจบห้องโถงนั้นก็เงียบสงัดลงทันใดบรรดาเสนาบดีต่างก็ก้มหัวต่ำเมื่อรับรู้ได้ถึงโทสะของเจ้าศักดินาเคนนี่ภและไม่กล้าแม้แต่จะหายใจตอนนั้นเองแอมโบรสก็เดินเข้ามาหาเจ้าศักดินาเคนนี่ช้า ๆ และประสานมือคำนับเขา “เสด็จพ่อ ลูกมีคำแนะนำ”“บอกมาเร็ว ๆ แอมโบรส” เจ้าศักดินาเคนนี่ยิ้มและเร่งให้เขาพูด พร้อมกันนั้นก็ไม่ลืมส่งสายตาจ้องเขม็งใส่พวกเสนาบดีคนพวกนี้ได้รับเงินมาทำงานและมักจะแสดงความจงรักภักดีให้เห็น แต่แม้คำพูดของพวกเขาจะหวานหูและน่าประทับใจ แต่ยามหน้าสิ่วหน้าขวานก็ไม่มีใครสามารถพึ่งพาได้ สุดท้ายก็ต้องลงเอยที่แอมโบรสแอมโบรสถอนใจและพูดเบา ๆ “ไหน ๆ แดร์ริลก็ไม่มา ทำไมเราไม่เริ่มโจมตีก่อนล่ะ?”ขณะที่พูดออกมานั้นดวงตาแอมโบรสเต็มไปด้วยแววชั่วร้ายและมืดมน เขาพูดต่อ “ลูกได้ยินมาเมื่อไม่กี่วันก่อนว่ามีปรากฏการณ์ประหลาดเกิดขึ้นในดินแดนมัชฌิม สัตว์เทพกิเลนของสำนักหยาดน้ำฟ้าตื่นขึ้น ตอนนั้นหลายสำนักจากทั้งเก้าทวีปต่างก็ไปรวมตัวกัน และแดร์ริลก

”แฟนนี่ เมแกนอยู่ที่ไหน?” แอมโบรสเดินเข้ามาและถามเสียงเย็นสีหน้าแฟนนี่เปลี่ยนทันทีและเธอก็โมโห เธอนั้นรักษาการตำแหน่งประมุขอยู่นะ ใครกันที่กล้ามาเรียกชื่อเธอเฉย ๆ แบบนี้? เมื่อเธอหันหน้ามาและสบตาเข้ากับแอมโบรส ทั้งร่างก็สั่นเทาทันทีวินาทีต่อมาแฟนนี่ก็ตั้งสติได้และยิ้มให้แอมโบรสพร้อมพูดว่า “โอ้ องค์ชายเสด็จมานี่เอง”ในฐานะศิษย์ที่เมแกนเชื่อใจ แฟนนี่รู้เรื่องเกี่ยวกับแอมโบรสและตัวตนของเขา แฟนนี่ยิ้มกว้างซึ่งต่างไปมากจากท่าทีเย็นชาของเธอก่อนหน้าแอมโบรสยิ้มและพูดอย่างนิ่ง ๆ ว่า “คุณไม่จำเป็นต้องสุภาพมากนักก็ได้ ผมมาที่นี่เพื่อมาหาเมแกนด้วยเรื่องด่วน”ตอนที่พูดเช่นนี้แอมโบรสดูนิ่งสงบก็จริง แต่ในใจเขากลับยิ้มเย็น‘ยัยแฟนนี่นี่ปลอมมาก อนาคตเธอต้องเป็นคนที่เอาใจยากแน่นอน แต่ว่าฉันเป็นองค์ชาย ก็ไม่มีความจำเป็นที่ต้องสนใจเรื่องของเธอ’“หม่อมฉันเข้าใจแล้ว…” สีหน้าแฟนนี่เปลี่ยนและเธอยิ้มฝืด “ท่านประมุขไม่อยู่ตอนนี้ หากว่าพระองค์มีเรื่องอะไรจะหารือ เราสามารถไปสนทนากันได้ในห้องโถงเพคะ”ขณะที่พูดเธอก็โค้งเป็นท่าทางเชื้อเชิญแฟนนี่ไม่ลืมด่าบรรดาศิษย์ที่อยู่ด้านหลัง “พวกเธอรออะไรอยู่ล่ะ? ไป

”ฝ่าพระบาท…” แฟนนี่ตัวสั่นเทา เธอไม่สามารถลืมสายตาของเขาไปได้จนชั่วชีวิตแน่ มันน่ากลัวเกินไปวินาทีต่อมาแฟนนี่ก็ฝืนยิ้มและแสร้งทำเป็นกลัว “หม่อมฉันผิดไปแล้ว หม่อมฉันพูดไม่ได้เรื่อง”แอมโบรสดูเย็นชาและไม่พูดเรื่องไร้สาระ เขาถามว่า “ขอถามหน่อย ทำไมถึงจับออโรร่ากับเอร่าไว้? พวกเธอทำผิดอะไร?”แฟนนี่ลังเลและบอกอย่างระมัดระวังว่า “ฝ่าพระบาท พระองค์อาจจะลืมไปแต่ว่าตอนเราอยู่ในงานฉลองครบ 1000 ปีของสำนักง้อไบ๊ ท่านมาเพื่อตามหาเอร่า ตอนนั้นศิษย์พี่ก็บอกท่านไปว่าออโรร่านั้นมีความสัมพันธ์ผิดทำนองคลองธรรมกับคนไม่รู้หัวนอนปลายเท้าและกำเนิดเอร่า หล่อนเป็นมารหัวขน เป็นเด็กนอกสมรส เธอไม่ทำตามกฎของสำนักและเราก็ทำสิ่งที่ต้องทำ”“ออโรร่าฝ่าฝืนกฎของสำนักและทำให้สำนักง้อไบ๊ต้องขายหน้า จึงเป็นเรื่องสมควรที่ศิษย์พี่ผู้เป็นประมุขจะจับตัวทั้งแม่และลูกมา”แฟนนี่ทำท่าธรรมดาเหมือนเรื่องที่เล่านั้นสมเหตุสมผลพอแอมโบรสได้ยินดังนั้นเขาก็กำหมัดแน่นพลันในใจก็มีโทสะพวยพุ่ง‘ออโรร่าและเอร่าโดนขับออกจากสำนักนานหลายปีแล้ว แม้ว่าพวกเธอจะทำผิดแต่ก็ได้ทำคุณไถ่โทษแล้ว แต่ว่าสำนักง้อไบ๊ยังยืนกรานความผิดของพวกเธอ ต้องให้ท

ก่อนนี้เมแกนจับแดร์ริลและคนอื่น ๆ ไว้ จากนั้นซู่หรงก็มาตอนกลางดึกเพื่อช่วยพวกเขาออกไป แต่ว่าเขาบังเอิญเจอเข้ากับเมแกน สถานการณ์ตอนนั้นอันตรายมาก ซู่หรงทำได้เพียงพาลิลี่ไปกับเขาเท่านั้น ซู่หรงนั้นอาศัยอย่างสันโดษที่ภูเขากาลีมาตลอดดังนั้นเขาน่าจะพาลิลี่มาที่นี่ฉางเอ๋อนั้นถูกมัดและเธอก็โมโหมาก เธอรู้สึกอับอายขายหน้าและด่าแดร์ริลไม่หยุด “แดร์ริล วางข้าลงนะ ไอ้คนชั่ว เจ้าได้ยินไหม? ข้าให้โอกาสเจ้าเป็นครั้งสุดท้าย หากเจ้าไม่วางข้าลง ข้าจะทำให้เจ้าต้องเสียใจที่ยังมีชีวิตอยู่”‘ข้าเป็นเทพธิดาจันทรา มีชื่อเสียงและเป็นสตรีชั้นสูง ชายผู้นี้มาอุ้มข้าได้อย่างไรกัน นี่มันน่าอับอายมาก’ เธอคิดแดร์ริลไม่สนใจเสียงด่าของฉางเอ๋อ เขานั้นผ่อนคลายมากและถึงกับเย้าแหย่เธอว่า “พระมเหสีฉางเอ๋อ ทำไมพระองค์ไม่สงบลงสักหน่อยล่ะ กระหม่อมจะปล่อยพระองค์ไปได้ยังไงในเมื่อพระองค์ทรงตรัสว่าจะฆ่ากระหม่อม? กระหม่อมไม่มีทางเลือกจริง ๆ ด้วยสถานการณ์ก่อนหน้านี้ก็ไม่มีทางให้กระหม่อมหนีได้ถ้ากระหม่อมไม่จับพระองค์มา ดังนั้นได้โปรดทนกับกระหม่อมอีกสักหน่อยเถอะพะยะค่ะ”เมื่อได้ยินเช่นนั้นฉางเอ๋อก็ฉุนเฉียวมากแต่ก็ไม่มีทางอื่นข