บททั้งหมดของ คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์: บทที่ 1761 - บทที่ 1770

”เปิดโปง?”วอลเตอร์ไม่ได้ตื่นตระหนกแต่อย่างใดและหัวเราะออกมาเบา ๆ “คุณลาน่า คุณคงล้อเล่นสินะ ผมแค่พาคุณมาที่นี่เพื่อมานอนพัก ผมไม่ได้จะทำอะไรให้คุณสักหน่อย คุณจะเปิดโปงผมเรื่องอะไรกันล่ะ?”ลาน่าหน้าแดงก่ำเมื่อได้ยินเช่นนั้นและจู่ ๆ ก็พูดอะไรไม่ออกวอลเตอร์พูดถูก เขาแค่วางยาใส่ในไวน์แต่ยังไม่ได้ทำอะไรกับจีเซลล์หรือเธอเลย ยังไม่มีอะไรที่หลักฐานที่ชัดเจนดังนั้นพวกเธอจึงไม่สามารถทำอะไรเขาได้วอลเตอร์พูดต่ออย่างช้า ๆ เมื่อเห็นปฏิกิริยาของลาน่า “คุณลาน่า ไม่ต้องกังวล ผมไม่ได้วางยาแค่ของจีเซลล์เท่านั้นหรอกนะ แต่ยังมีในไวน์ของคุณด้วย ผมเดาว่ามันน่าจะออกฤทธิ์ได้แล้วนะตอนนี้”ฟึ่บ!สีหน้าของลาน่าเปลี่ยนไปหลังสิ้นคำพูดสุดท้ายของเขา เพราะเธอรู้สึกได้ว่าร่างกายของเธออ่อนแรงลงและออกแรงอะไรไม่ได้เลย“วอลเตอร์ ฮาร์ท นี่คุณ…”ตอนนี้ลาน่าโกรธและอับอายอย่างมากพร้อมกับกัดริมฝีปากแน่น “คุณมันเลวทรามจริง ๆ !”เธอบริสุทธิ์ในวงการบันเทิงมาตลอดหลายปีที่ผ่านมานี้ เธอไม่เคยมีข่าวลือและไม่เคยแลกเปลี่ยนเซ็กส์กับการเป็นที่โปรดปรานของวงการบันเทิงเหล่านั้น แต่ทว่าเธอเองก็ไม่คาดคิดมาก่อนว่าจะตกไปอยู่ในเงื้อมม

“แกวอนหาที่ตายซะแล้ว!”พี่สโคปคนโตโกรธมากเมื่อได้ยินเช่นนั้น พร้อมกับถลกแขนเสื้อขึ้นและรีบพุ่งตัวเข้าไปหาในทันทีเขาพุ่งไปอย่างรวดเร็วราวกับสายฟ้าฟาดและปรากฏตัวตรงหน้าบอดี้การ์ดทั้งสองภายในพริบตาเดียว ก่อนที่จะฟาดพวกเขาโดยไม่ส่งสัญญาณเตือนใด ๆเพียะ! เพียะ!บอดี้การ์ดทั้งสองไม่อาจโต้ตอบได้ พร้อมกับส่งเสียงโอดครวญก่อนที่จะลอยกระเด็นไปข้างหลังอีกประมาณร้อยเมตร พวกเขามองไม่เห็นอะไรอีกและหมดสติไปพร้อม ๆ กับร่วงตกลงบนพื้นอย่างน่าสยดสยอง“โอ้ว!”จีเซลล์และลาน่าจับมือกันแน่นอย่างเป็นตื่นตระหนกเมื่อเห็นเหตุการณ์นั้นพวกเขาทั้งสี่คนอาจดูปกติธรรมดาแต่แท้จริงแล้วแข็งแกร่งมาก“คุณผู้หญิงทั้งสอง” ในตอนนั้นเอง สเตลล่าก็ค่อย ๆ เดินเข้าไปหาด้วยรอยยิ้ มก่อนจะปลอบโยนพวกเธอ “ไม่ต้องกลัวนะ พวกเขาทั้งสี่คนเป็นพี่ชายของฉันเองและจะไม่มีวันทำร้ายคุณ”จีเซลล์และลาน่าถอนหายใจด้วยความโล่งอกเมื่อได้ยินเช่นนั้น ก่อนที่จีเซลล์จะยิ้มและพูดกับสเตลล่าว่า “ฮีโร่ของฉัน ขอบคุณนะคะ…”สเตลล่ายิ้มเบา ๆ และส่งสัญญาณว่าไม่ต้องสุภาพมากก่อนที่จะถามทันทีว่า “พวกคุณทั้งสองมาจากเมืองหยุนโจวหรือเปล่า?”จีเซลล์และลาน่ามอง

แดร์ริลถอนหายใจและค่อย ๆ มองไปที่​โท​เฮงสุน ก่อนที่จะพูดว่า “ฤดูคงต้องเปลี่ยนไปแล้วแน่ ๆ ถ้ารอคุณคาดคะเนเสร็จ ผมขอลองหน่อยได้ไหม?”ฟึ่บบ!ฉางเอ๋อ เซลีน และควีนนี่ต่างก็ตกตะลึงในตอนที่เขาพูดกับ​โท​เฮงสุน พวกเขามองไปที่แดร์ริลในทันที“เจ้าพูดว่าอะไรนะ?”ดวงตาของฉางเอ๋อเป็นประกายในขณะที่เธอแอบเพ่งเล็งไปที่แดร์ริล “เจ้ารู้วิธีแก้ค่ายกลเหรอ?” น้ำเสียงของเธอราบเรียบแต่เผยให้เห็นถึงความสงสัยลึก ๆเซลีนที่ยังคงนิ่งเงียบรีบดึงแขนของแดร์ริลตอนที่ได้ยินคำพูดของเขาและพูดเบา ๆ ว่า “แดร์ริล หยุดพูดได้แล้ว”แม้ว่าแดร์ริลจะเป็นผู้บ่มเพาะที่มีพรสวรรค์อันหาตัวจับได้ยาก แต่วิชาค่ายกลนั้นก็แสนยากและลึกล้ำ เขาจะเชี่ยวชาญในเรื่องนี้ได้อย่างไรกัน?แม้แต่​โท​เฮงสุนเองก็ไม่สามารถแก้ค่ายกลหินนี้ได้ควีนนี่มองแดร์ริลด้วยความประหลาดใจในเวลาเดียวกัน! ‘อะไรของเขากัน? นี่เขากำลังพยายามที่จะโอ้อวดตัวเองต่อหน้าฉางเอ๋องั้นเหรอ? ก่อนหน้านี้ฉันไม่เคยได้ยินว่าเขามีทักษะเกี่ยวกับค่ายกลมาก่อนเลยนี่นา?’ควีนนี่ติดตามเซลีนไปทั่วและเดินทางร่อนเร่บนผืนแผ่นดินใหญ่ตลอดหลายปีที่ผ่านมา และเคยได้ยินเกี่ยวกับเรื่องเล่าขานของ

ควีนนี่รีบเดินเข้าไปหาในทันทีและจับมือแดร์ริลไว้แน่น “ฉันไม่อยากไป ฉันอยากอยู่กับพี่”แดร์ริลจะตกอยู่ในอันตรายร้ายแรงหากเขาต้องอยู่กับฉางเอ๋อผู้อารมณ์ร้ายคนนั้น เธอจะปล่อยให้แดร์ริลตกอยู่ในอันตรายคนเดียวได้อย่างไร?แม้จะอยู่ข้าง ๆ อย่างเงียบ ๆ แต่เซลีนก็มีสีหน้าของความกังวลบนใบหน้าที่สวยงามของเธอเช่นกันแดร์ริลแตะมือของควีนนี่ พร้อมกับปลอบโยนเธอด้วยรอยยิ้ม “ไม่ต้องกังวลนะ พวกเธอหนีไปกันก่อน พี่จะไปหาพวกเธอทีหลัง”แดร์ริลมองเซลีนอย่างแน่วแน่เมื่อเขาพูดเช่นนั้น“ไม่ พี่แดร์ริล-” ควีนนี่อยากจะพูด แต่เซลีนขัดจังหวะเธอเซลีนเดินไปจับมือควีนนี่และพูดเบา ๆ ว่า “เชื่อในตัวพี่เขยของเธอเถอะ พวกเราไปกันก่อน”เซลีนมั่นใจว่าแดร์ริลไม่ใช่คนประเภทที่อวดดีหลังจากที่อยู่ด้วยกันมาระยะหนึ่ง หากเขาได้ให้คำมั่นกับเธอเมื่อไหร่ เขาจะต้องหาทางหนีเอาตัวรอดจากอันตรายไปได้อย่างแน่นอนเซลีนดึงควีนนี่และเดินออกห่างไปพร้อมกับความคิดนั้นในหัวควีนนี่ไม่เต็มใจอย่างมากที่จะหนีไป แต่ก็ไม่อาจขัดคำสั่งปรมาจารย์ของเธอได้ ดังนั้นเธอทำได้เพียงบอกลาแดร์ริลอย่างไม่เต็มใจและหันหลังมองกลับไปทุก ๆ สองสามก้าวด้วยท่าทางที

“เจ้าคนทรยศ!” กงกงมีสีหน้าเบื่อหน่ายปรากฏขึ้นมาบนใบหน้าอันงดงามของเธอในขณะที่เธอตะโกนออกไปว่า “ถอยไป! มันไม่ใช่ธุระกงการอะไรของเจ้า!”โท​เฮงสุนเป็นที่รู้จักในโลกของผู้บ่มเพาะในทวีปโมอาน่าเหนือในฐานะหนูใต้ดินเนื่องจากรูปลักษณ์ที่แสนอัปลักษณ์ของเขา และจะยิ่งถูกดูหมิ่นจากผู้หญิงโดยเฉพาะกงกงโท​เฮงสุนไม่ตอบกลับ ท่าทีของเขาเย็นชาในขณะที่เขาโจมตีกงกงต่อไปอีกเรื่อย ๆ มันช่างเหี้ยมโหดและรุนแรงมาก!กงกงไม่ได้อยากที่จะสู้กับโท​เฮงสุนเลยในตอนแรก แต่ถูกต้อนให้จนมุมจนต้องตอบโต้เมื่อเผชิญหน้ากับการโจมตีที่รุนแรงของเขาภายในชั่วพริบตาเดียว ทั้งคู่ก็ได้เริ่มต่อสู้กันกลางอากาศอย่างดุเดือดเมื่อเวลาผ่านไปสักพัก ทั้งคู่ก็ยังไม่มีใครที่ดูจะได้เปรียบเลย เนื่องจากพลังของพวกเขาอยู่ในระดับที่เท่ากันสิบนาทีผ่านไปภายในชั่วพริบตา กงกงและโท​เฮงสุนยังคงสู้กันอยู่กลางอากาศตอนนี้ฉางเอ๋อรู้สึกตื่นตระหนกเล็กน้อย ใบหน้าอันงดงามของเธอเต็มไปด้วยความกระวนกระวายใจและวิตกกังวล ฉางเอ๋อต้องการที่จะไปช่วยโท​เฮงสุนสู้กับกงกงด้วยตัวเองแต่ทว่าเธอก็รั้งมันเอาไว้เหตุมาจากสถานะของเธอที่เป็นถึงจักรพรรดินี เธอจะร่วมการต่อสู