All Chapters of คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์: Chapter 1811 - Chapter 1820

”ฝ่าบาท กระหม่อมมีเรื่องจะขอร้อง เมื่อห้าปีก่อนตอนที่กระหม่อมทำการบ่มเพาะ กระหม่อมติดขัดไม่สามารถบรรลุขั้นต่อไปได้ ฝ่าบาทมีใจเมตตาช่วยเหลือกระหม่อมให้สามารถควบคุมพลังภายในที่ปั่นป่วนได้ และสามารถบรรลุขั้นต่อไปได้ ตอนนี้กระหม่อมติดขัดตอนบ่มเพาะและหวังว่าจะขอความเมตตาจากพระองค์ให้ช่วยกระหม่อมเพื่อควบคุมพลังภายในได้อีกครั้ง” หยางเจียนพูดพลางจ้องตาแดร์ริลทุกคนรู้ว่าเมื่อผู้บ่มเพาะไม่สามารถบรรลุขั้นต่อไปได้ ทางเดียวที่จะช่วยเหลือได้ก็คือการกินเม็ดยาเทวะจากนั้นถึงจะสามารถผ่านพ้นไปได้ แต่ว่าเม็ดยาเทวะนั้นจะได้ผลเฉพาะผู้บ่มเพาะที่ระดับต่ำกว่าระดับจักรพรรดิยุทธเท่านั้น ส่วนคนที่มีระดับเหนือกว่านั้นจะไม่ได้ผลในการช่วยให้ผู้บ่มเพาะที่อยู่ระดับสูงกว่าจักรพรรดิยุทธนั้นจะต้องใช้เทคนิคพิเศษในการช่วยเพื่อให้บรรลุขั้นต่อไปได้ เทคนิคดังกล่าวนั้นพบได้ยากมากและมีเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่รู้เรื่องนี้โฮ่วอี้เป็นคนหนึ่งที่รู้เทคนิคที่ว่านี้หยางเจียนไม่ได้แต่งเรื่องขึ้นมา เมื่อห้าปีก่อนเขาสามารถบรรลุขั้นต่อไปได้ด้วยเทคนิคลับของโฮ่วอี้หากว่านี่เป็นโฮ่วอี้จริง หยางเจียนก็เชื่อว่าเขาจะต้องช่วยให้ตนสามาร

ภรรยาของแบรดลีย์นั้นชื่อว่า ซูถง เฮอร์แมน เธอเป็นผู้หญิงที่งดงามที่สุดในโลก ยามนั้นเธอเป็นหญิงงามเหมือนฉางเอ๋อและหยางเจียนก็หลงใหลเธอมากวันหนึ่งเมื่อแบรดลีย์ไม่อยู่ หยางเจียนก็ฉวยโอกาสมอมเหล้าซูถงและขืนใจเธอ ซูถงไม่อาจทนรับความอัปยศและปลิดชีพตัวเองไปเมื่อแบรดลีย์กลับมาเขาก็ได้เห็นสภาพที่สังเวชของภรรยา เขาเกรี้ยวกราดและพุ่งไปล้างแค้นหยางเจียน ตอนนั้นหยางเจียนไม่ได้แข็งแกร่งเท่าแบรดลีย์ เขาจึงหลอกแบรดลีย์ให้เข้าไปในเจดีย์และกักขังเขาไว้ในนั้นเหตุการณ์นี้เกิดขึ้นเมื่อพันปีก่อนและหยางเจียนเองก็ลืมไปเกือบหมดแล้ว ดังนั้นเมื่อเขาเห็นแบรดลีย์โดยไม่ทันตั้งตัว หัวใจเขาก็สั่นเทา ไม่มีคำใดจะสามารถอธิบายความรู้สึกที่เขามีตอนนี้ได้เมื่อเห็นเช่นนี้สายตาของทหารโมอาน่าเหนือทุกคนก็จับจ้องที่แบรดลีย์ ทุกคนต่างก็ส่งเสียงอื้ออึง“คะ-คนนั้นเป็นศิษย์พี่ของสุดยอดปรมาจารย์เอ้อหลางจริงเหรอ? ฉันไม่เคยได้ยินมาก่อนเลยว่าสุดยอดปรมาจารย์เอ้อหลางมีศิษย์พี่ด้วย?”“ขืนใจภรรยาของศิษย์พี่เหรอ… ไม่อยากจะเชื่อว่าสุดยอดปรมาจารย์เอ้อหลางเป็นคนแบบนี้”“คนผู้นั้นเห็นชัด ๆ ว่ามาช่วยแดร์ริล เขาอาจจะโกหกก็ได้ เราไม่รู้

สิบนาทีผ่านไปและหยางเจียนยังไม่สามารถปราบแบรดลีย์ลงได้ แม้ว่าแบรดลีย์จะโดนขังอยู่ในเจดีย์มานานเป็นพัน ๆ ปี เขาก็ยังคงแข็งแกร่งกว่าหยางเจียน ตอนนี้ยิ่งแบรดลีย์โมโหจัดพลังของเขาก็ระเบิดออกมา หยางเจียนเลยรับมือเขาได้ยากหยางเจียนเริ่มกังวลเมื่อเขาเห็นว่ายิ่งต่อสู้กันแบรดลีย์นั้นก็ยิ่งแข็งแกร่งขึ้นเรื่อย ๆ “แบรดลีย์ วันนี้ในปีหน้า เจ้าต้องตายแน่” เขาตะโกนจากนั้นเขาก็สั่งทหาร “องครักษ์ จับแดร์ริลไว้ ไม่ว่าเป็นหรือตาย”หยางเจียนรู้ว่าเขาไม่สามารถคุมตัวของแบรดลีย์ได้ในเวลาอันสั้นแบบนี้ เมื่อรู้สึกกดดันเขาก็คิดแผนเพื่อหาทางจับแดร์ริล จากนั้นเขาก็จะได้เจดีย์เจ็ดมหาสมบัติมาครองและเจดีย์ก็จะเป็นตัวตัดสินว่าแบรดลีย์จะอยู่หรือตายฟุ่บเมื่อพูดจบ องครักษ์ของพระราชวัง 100,000 นายก็รีบพุ่งทะยานเข้ามาเหมือนกระแสน้ำและเข้าล้อมแดร์ริลไว้‘เวร’ แดร์ริลด่าตัวเองเมื่อเห็นแบบนั้น โดยไม่เสียเวลาคิดเขารีบหันหลังและวิ่งหนีไปอย่างเร็ว ขณะที่หลบหนีแดร์ริลก็ตะโกนบอกแบรดลีย์ “แบรดลีย์ ผมไปแล้วนะ อย่าไปเสียเวลากับหมอนั่นเลย”แบรดลีย์ตอบด้วยเสียงอึมครึม “ไม่ต้องห่วงนายท่าน หลังจากข้าสังหารไอ้สารเลวหยางเจียน

แดร์ริลถอนใจและมองฉางเอ๋อ เขาหัวเราะไม่ออกร้องไห้ไม่ได้ตอนที่บอกว่า “พระมเหสีฉางเอ๋อ พระองค์เข้าใจกระหม่อมผิดแล้ว กระหม่อมรักษาคำพูดเสมอ แต่ก่อนที่จะออกมาจากเมืองหลวงกระหม่อมไปเจอเข้ากับหยางเจียน เขาเกลียดกระหม่อมเข้ากระดูกดำและบอกว่าจะฆ่ากระหม่อมหากว่าเจอกระหม่อมอีก”หลายนาทีต่อมาแดร์ริลก็เล่ารายละเอียดว่าเกิดอะไรขึ้นบ้างให้ฉางเอ๋อฟังเมื่อได้ยินคำอธิบายจากแดร์ริลฉางเอ๋อก็ตัวสั่นเทิ้ม เธอแปลกใจมาก‘หยางเจียนข่มเหงภรรยาของศิษย์พี่ตัวเองเหรอ?’ซู่หรงและดีไวน์ ฟาร์เมอร์ต่างก็มองหน้ากันและพูดไม่ออกทุกคนต่างก็นับถือหยางเจียนในฐานะสุดยอดปรมาจารย์เอ้อหลางและเป็นคนที่มีชื่อเสียงในโลก พวกเขาไม่คาดว่าเขาจะเป็นคนโหดร้ายแบบนี้ได้ตอนนั้นฉางเอ๋อก็ตั้งสติได้และจ้องแดร์ริลอย่างเกรี้ยวกราดและตวาดว่า “แดร์ริลเจ้าอย่ามาหลอกข้า ศิษย์พี่ของหยางเจียนคือใครกัน? ข้าคิดว่าเจ้าก็แค่กลัวตายที่จะต้องกลับไปพระราชวังกับข้า เจ้าก็เลยแต่งเรื่องมาหลอกข้า เป็นแบบนี้ใช่ไหม?”‘หยางเจียนติดตามจักรพรรดิโฮ่วอี้มาหลายปี ทำไมข้าถึงไม่รู้ว่าเขามีศิษย์พี่? แดร์ริลต้องแต่งเรื่องขึ้นแน่’ เธอคิดแดร์ริลอยากจะร้องไห้เมื่

หยางเจียนมองฉางเอ๋อและยิ้ม “พระมเหลีฉางเอ๋อ ท่านหลบเลี่ยงความเกี่ยวข้องกับการสวรรคตของจักรพรรดิโฮ่วอี้ไม่ได้หรอก ท่านน่าจะกลับไปกับกระหม่อมเพื่อช่วยสืบสวน…”ก่อนที่เขาจะพูดจบ ฉางเอ๋อก็ขัดจังหวะเขา“หยางเจียนเลิกโกหกข้าได้แล้ว อย่าคิดนะว่าข้าไม่รู้ว่าเจ้าคิดอะไร ข้าอยู่กับจักรพรรดิโฮ่วอี้มามากกว่าพันปี ความสัมพันธ์ของเรามั่นคง ส่วนเจ้าเป็นแค่คนใต้บังคับบัญชาของพระองค์เท่านั้น เจ้าฉวยโอกาสมายึดบัลลังก์ทั้งที่ฝ่าบาทเพิ่งสวรรคตไป เจ้าคนเลว ตอนนี้เจ้ายังมาหมายตาข้าอีกรึ? เจ้าคิดว่าคู่ควรกับข้ารึ?” ฉางเอ๋อดูฉุนเฉียวขณะที่พูดอย่างเย็นชาบริเวณนั้นเงียบกริบ ทุกคนต่างก็มองฉางเอ๋อ‘พระนาง… พระนางกล้าเรียกหยางเจียนว่าคนเลวเหรอ? แม้ว่าพระนางคือมเหสีฉางเอ๋อก็ตาม แต่ตอนนี้หยางเจียนเป็นจักรพรรดิ พระนางกล้าตวาดเขาต่อหน้าทุกคนได้อย่างไร?’ในทวีปโมอาน่าเหนือจักรพรรดินั้นถือว่าอยู่ในตำแหน่งสูงสุด จะมีใครกล้าพูดกับจักรพรรดิด้วยท่าทางแบบนั้นกัน?สีหน้าหยางเจียนเปลี่ยนไปฉับพลัน จะเกิดอะไรขึ้นกับชื่อเสียงของเขาหากว่าฉางเอ๋อตวาดด่าเขาแบบนี้ต่อหน้าพวกทหารทั้งหลาย?ตอนนั้นบรรยากาศตึงเครียดมาก บรรดาทหารต่