All Chapters of คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์: Chapter 1711 - Chapter 1720

เมแกนตอบหลังจากที่เธอไตร่ตรองดีแล้ว เธอชำเลืองมองไปยังพระราชวังโมอาน่าเหนือที่อยู่ฝั่งตรงข้ามของเนินเขา มันสูงตระหง่านและงดงามยิ่งกว่าพระราชวังโลกใหม่เสียอีก! ‘ธนูตะวันแผดเผาถูกซ่อนไว้อยู่ในวังหลวงนั่นหรอกเหรอ?’ “ท่านหัวหน้าพันธมิตร!” เคนท์เดินออกไปอย่างกระวนกระวายและเกลี้ยกล่อมเมแกน “ไม่ใช่ความคิดที่ดีสักเท่าไหร่เลยที่จะมีเฉพาะคุณกับแดร์ริลเท่านั้นที่จะเข้าไปในนั้น แดร์ริลเจ้าเล่ห์มาก ถ้าเขาวางกับดักไว้อยู่ข้างในและดักซุ่มโจมตีคุณอยู่ จะทำยังไง?” แฟนนี่ก็ก้าวไปข้างหน้าและพูดอย่างกระวนกระวายว่า “จริงด้วยศิษย์พี่ แดร์ริลนั่นเจ้าเล่ห์เอามาก ๆ คุณจะต้องระวังตัวให้ดี ทำไมคุณไม่พาศิษย์น้องไปด้วยสักสองสามคนล่ะ?” แดร์ริลรู้สึกรำคาญพวกเขา เคนท์และแฟนนี่มีคารมร้ายกาจ เขาอุตส่าห์หลอกเมแกนได้ในที่สุด เขาจะต้องไม่ยอมแพ้ ว่าไว้แล้วเชียว! เมแกนขมวดคิ้วหลังจากได้ยินที่แฟนนี่และเคนท์พูด และเธอก็เริ่มลังเลใจ เฮ้อ! แดร์ริลถอนหายใจและยิ้มอย่างขมขื่นให้เมแกน “ถ้าเธอไม่เชื่อฉัน งั้นก็ลืมมันไปซะเถอะ ฉันบอกเธอได้เลยว่าพระราชวังโมอาน่าเหนือนั้นมีการป้องกันอย่างแน่นหนา ถ้าเธอตัดสินใจที่จะ

เมื่อเธอมองไปเสาไม้พันกว่าต้น ไม่สิอาจจะหมื่นกว่านั่น เมแกนก็รู้สึกสับสนว่าทางออกคือทางไหน? ‘ไอ้บ้าเอ้ย! ถ้าแดร์ริลออกไปได้ ฉันก็ต้องออกไปได้สิ!’ เมแกนกัดริมฝีปากของเธอพร้อมกับครุ่นคิดอยู่สักพัก ก่อนที่จะรีบวิ่งไปที่เสาไม้ แต่แล้วผลลัพธ์ก็คือเธอหลงทางภายในไม่กี่นาที ค่ายกลพันไม้ปริศนาเป็นค่ายกลที่ชาญฉลาดอย่างยิ่งและยากเกินกว่าที่จะทำความเข้าใจได้ เมแกนไม่รู้วิชาค่ายกลเลย แล้วเธอจะหนีออกไปได้อย่างไร? “แดร์ริล ไอ้สารเลว! นายโกหกฉัน! ฉันอยากฆ่านายให้ตายไปซะ!” เนื่องจากเธอหาทางออกไม่ได้ เมแกนจึงโกรธจัดจนด่าทอออกเสียงดัง ในขณะเดียวกัน… แดร์ริลได้ผ่านเสาไม้โดยไม่มีเหงื่อออกเลยสักนิด และเขารู้สึกตื่นเต้นอย่างอธิบายไม่ถูกตอนที่เห็นทางออกอยู่ตรงหน้าเขา เขาอยากจะหัวเราะออกมา ‘ช่างเป็นแผนการที่สมบูรณ์แบบในการล่อเธอไปโดนกับดักเสียจริง!’ ‘เมแกน อยู่ที่นั่นแหละ และกลับตัวกลับใจใหม่ซะ’ แดร์ริลรู้สึกสบายใจเมื่อคิดถึงแผนการที่สมบูรณ์แบบของเขา เขาเดินออกจากเขตหวงห้ามและตรงไปยังพระราชวัง แม้ว่าเขาจะค่อนข้างคุ้นเคยกับพระราชวัง แต่เขาก็ยังคงระมัดระวังตัวอยู่ แต่พระราชวังก็มีการคุ้มกันอย

จักรพรรดิโฮ่วอี้นั้นหันหลังให้แดร์ริลจึงไม่เห็นว่าแดร์ริลทำอะไรลงไปบ้าง เขาคิดว่าสิ่งที่แดร์ริลแสร้งทำนั้นเป็นเรื่องจริงและฉางเอ๋อที่รักของพระองค์ก็คบหากับจูปาเจี๋ย!ทันใดนั้นดวงตาสงบนิ่งของจักรพรรดิโฮ่วอี้ก็แดงฉานเพราะโทสะปะทุขึ้นในใจ‘จูปาเจี๋ยกล้าดียังไงมาขโมยผู้หญิงของข้าไป! มันคงอยากตายสินะ!’พระองค์คิดว่าตนและฉางเอ๋อจะครองรักกันไปตลอดกาลเพราะว่าพวกเขาก็อยู่ด้วยกันมานานหลายพันปี พระองค์ไม่เคยคิดเลยว่าฉางเอ๋อนั้นจะไปรักคนอื่นซูม!จักรพรรดิโฮ่วอี้ยิ่งคิดก็ยิ่งมีโทสะ อารมณ์ของพระองค์เข้ามาขัดขวางการบ่มเพาะ ทันใดนั้นพลังภายในของพระองค์ก็ลดลงและการบ่มเพาะก็ปั่นป่วน จู่ ๆ จักรพรรดิโฮ่วอี้ก็ร้องดังก้องออกมา พลังภายในของพระองค์หลั่งไหลออกมาจากร่างอย่างฉับพลันและแทรกซึมไปทั่วห้องพระองค์ยังไม่รู้ตัวว่าโดนหลอกเข้าเสียแล้ว จูปาเจี๋ยและฉางเอ๋อไม่ได้คบหากัน พวกเขาไม่ได้อยู่ให้ห้องลับด้วยซ้ำ มันเป็นเพียงสิ่งลวงตาที่สร้างขึ้นมาโดยเทคนิคการพากย์เสียงของแดร์ริลอากาศในห้องลับนั้นบิดเบี้ยวเพราะพลังภายในของจักรพรรดิโฮ่วอี้ที่แผ่กระจายอยู่แดร์ริลหัวเราะอยู่ในใจเขาตื่นเต้นมากเมื่อรู้สึกได้

’เกิดอะไรขึ้น? ทำไมจู่ ๆ เขาก็แข็งแกร่งขึ้นมา?’ซี๊ด!เวลาเดียวกันนั้น ทุกคนรอบ ๆ ต่างก็สูดอากาศเย็นเยียบเข้าเต็มปอด‘กลิ่นอายนี้มัน! นี่แดร์ริลได้พลังภายในกลับคืนมาแล้วเหรอ?’เพียะ!แดร์ริลตบเคนท์ ชายคนนั้นไม่มีโอกาสตอบโต้ด้วยซ้ำ เขาทำได้เพียงร้องโอดเสียงแผ่ว พลังโจมตีนั้นทำให้เขากระเด็นไปไกลสิบเมตรก่อนที่จะลงกระแทกพื้นอย่างแรงอั่ก!เคนท์กระอักเลือดออกมา ก่อนที่เขาจะลุกขึ้นยืนได้แดร์ริลก็เดินเข้ามาหาแล้วตบเขาฉาดแล้วฉาดเล่าพวกเขากักขังแดร์ริลไว้หลายวันแล้ว ตั้งแต่ตอนนั้นแคนท์ก็อาศัยความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับเมแกนเพื่อใช้อำนาจข่มเหงแดร์ริล ตอนนั้นแดร์ริลยังไม่ได้พลังภายในคืนมาและเขาโดนสกัดจุดไว้ เขาจึงทำได้เพียงต้องทนรับความเจ็บปวด เมื่อเขาได้โอสถมาจากห้องลับของจักรพรรดิโฮ่วอี้ พลังของเขาก็ฟื้นคืนมาเต็มที่ดังนั้นเขาจึงไม่จำเป็นต้องทนกับเคนท์อีกต่อไปเพียะ เพียะ เพียะเสียงดังเสียดแก้วหูทำให้ทุกคนตกใจเหล่าผู้บ่มเพาะต่างก็มองหน้ากันแต่ไม่มีใครกล้าที่จะเข้ามาขวางแดร์ริล ใครจะกล้าเข้ามาทำให้เขาขุ่นเคืองกันในเมื่อตอนนี้เมแกนก็ไม่อยู่ และดูเหมือนว่าเขาจะฟื้นพลังกลับมาแล้วดวงตาของเ

แดร์ริลถอนใจและพยักหน้าเมื่อเขารู้ว่าเซลีนไม่ยอมอ่อนข้อให้แน่“งั้นก็ได้ ระวังด้วยล่ะ”หากว่าเป็นคนอื่นแดร์ริลไม่มีทางฟังคำแนะนำแน่ ๆ แต่ว่าเขานับถือเซลีนที่เป็นอาจารย์ของควีนนี่หลังจากนั้นแดร์ริลก็หันหลังและเดินออกไปด้านข้าง เขานั่งลงพร้อมหลับตาเพื่อพักสมองพร้อมกับตั้งสมาธิฟังเสียงการเคลื่อนไหวรอบด้านเฮ้อ!เซลีนถอนใจอย่างโล่งอกเมื่อเห็นว่าแดร์ริลเป็นสุภาพบุรุษและหันหลังให้เธอ เซลีนยิ้มเล็กน้อยอย่างพอใจ เธอเองก็ต้องเปิดเผยร่างกายเช่นกันขณะที่ช่วยควีนนี่ดึงเอาพลังรุนแรงนั้นออกมาฟึ่บเซลีนนั่งขัดสมาธิลงและรวบรวมพลังภายใน เธอเริ่มที่จะดึงพลังที่อันตรายนั้นออกมาเวลาผ่านไปครู่ใหญ่ ไม่มีเสียงใดมาจากในป่ายกเว้นเสียงของพลังภายในที่เพิ่มขึ้นขณะที่เวลาผ่านไป แดร์ริลก็ยังคงนั่งอย่างเป็นสุภาพบุรุษ เขาไม่หันกลับไปมองด้านหลังเลย“อั่ก…”ผ่านไปสักพักแดร์ริลก็ได้ยินเสียงร้องอย่างทรมานดังขึ้นด้านหลังเขา มันฟังดูเจ็บปวดมากเป็นเสียงของเซลีน!‘เกิดอะไรขึ้น?’แดร์ริลตกใจดังนั้นเขาจึงผุดลุกขึ้น“พี่เขยคะ พี่เขย เร็วเข้า”เสียงอ่อนแรงของควีนนี่เรียกเขา เธอกำลังร้อนรนมากแดร์ริลไม่รีรอท