All Chapters of คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์: Chapter 1731 - Chapter 1740

เซลีนและควีนนี่เองก็มึนงงไปเช่นกัน! “ยอดเยี่ยมจริง ๆ!” หยางเจียนตอบอย่างแผ่วเบา จากนั้นเขาก็กระโจนขึ้นไปกลางอากาศและพุ่งตรงไปยังแดร์ริล หยางเจียนมาถึงตรงหน้าแดร์ริลด้วยเวลาเพียงเสี้ยววินาที ดวงตาของเขาลุกโชนด้วยความดูถูกเหยียดหยาม “ช่างเป็นเด็กที่เยี่ยมดีจริง ๆ มันน่าทึ่งมากเลยที่เห็นว่าเจ้าสามารถต่อสู้กับกงกงได้นานขนาดนี้ ยอมแพ้และจำนนซะเถอะ!” ฉึ่บ! หยางเจียนแผ่ออร่าอันน่าสะพรึงกลัวและบรรยากาศโดยรอบดูเหมือนจะค้างหยุดนิ่งลงในทันที! รัศมีอันน่าเกรงขามของเขาไม่อาจหยั่งรู้ได้ แรงกดดันของมันช่างน่ากลัวมาก! วินาทีต่อมา หยางเจียนยกมือขวาขึ้นช้า ๆ และอัดพลังฝ่ามือโจมตีใส่แดร์ริล! เวรเอ๊ย! ความเร็วนั้นมัน! แดร์ริลรู้สึกตกใจตอนที่รับรู้ถึงความเร็วของสายฟ้าแลบของหยางเจียน เขาไม่มีเวลาที่จะหลบเลี่ยงมัน ดังนั้นเขาจึงจับง้าวสวรรค์ไว้แน่นเพื่อพยายามหลีกเลี่ยงการโจมตีนี้! แดร์ริลไม่อาจเบามือ เขารวบรวมพลังภายในทั้งหมดเพื่อป้องกันตัวเอง! ปัง!พลังฝ่ามือของหยางเจียนฟาดลงไปที่ง้าวสวรรค์ แดร์ริลรู้สึกได้ถึงพลังที่พุ่งเข้ามาหาเขา เขาโอดครวญและถอยกรูไปหลายสิบก้าว เขารู้สึกได้ว่าเลือดข

หยางเจียนไม่ปล่อยใฟ้เสียเวลาไปมากกว่านี้ เขากวักมือเรียกแดร์ริล “เร็วเข้าสิ เพื่อนเจ้าจะทนไม่ไหวแล้วนะ” “ขอบคุณครับ ท่านยอดปรมาจารย์เอ้อหลาง!” แดร์ริลมีปลื้มปีติมาก เขาชูกำปั้นขึ้นเพื่อคารวะหยางเจียน ก่อนที่เขาจะพุ่งไปหาเซลีนและควีนนี่ เขานั่งขัดสมาธิลงตรงหน้าเซลีนทันทีและยิ้มออกมา เขาพูดว่า “มาเริ่มกันเลย!” แดร์ริลฟังดูผ่อนคลาย แต่ใบหน้าของเขาซีดเซียว และเขาก็อ่อนแรงมาก เขาได้รับบาดเจ็บหลังจากกาพยายามอย่างเต็มที่เพื่อต้านการโจมตีถึงสองครั้งของหยางเจียน แต่อย่างไรก็ตาม มันก็ไม่ได้ส่งผลกระทบต่อความตั้งใจของเขาที่จะช่วยชีวิตเซลีนเลย เขาต้องใช้เปลวเพลิงเย็นไร้มลทินเพื่อกำจัดแกนเปลวเพลิงแห่งสวรรค์ในตัวเธอออกไป เขาไม่มีความจำเป็นที่ต้องใช้พลังภายในของเขา อืม! เซลีนพยักหน้า จากนั้นเธอก็กัดริมฝีปากของเธอก่อนที่จะพูดเบา ๆ “คุณไม่เป็นอะไรใช่ไหม?” แม้ว่าแดร์ริลจะดูผ่อนคลาย แต่เซลีนรู้ดีว่าแดร์ริลค่อนข้างได้รับบาดเจ็บสาหัสเป็นแน่ ความใส่ใจของเขาทำให้เธอประทับใจมาก แล้วในไม่ช้า แดร์ริลก็เริ่มทำการกำจัดแกนเปลวเพลิงแห่งสวรรค์ มือขวาของเขาวางไว้บนสนามพลังของเซลีนอย่างนุ่มนวล หืม!

ฉางเอ๋อหันหน้าไปช้า ๆ เมื่อรับรู้ถึงการจ้องมองของแดร์ริล ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยน้ำตาตอนที่เธอมองไปที่เขา! “แดร์ริล?” ฉางเอ๋อขมวดคิ้ว ใบหน้าที่สวยงามของเธอดูราวกับว่าเธอกำลังอับอายและโกรธ! ไม่กี่เดือนที่ผ่านมา แดร์ริลได้ปล่อยตัวจูปาเจี๋ยไป ตอนนั้นชายคนนั้นได้ใช้ผงแปลงร่างและแสร้งทำเป็นจักรพรรดิโฮ่วอี้ ฉางเอ๋อจะไม่มีวันลืมว่าเขาหลอกเธอได้อย่างไร “เกิดอะไรขึ้น?” เสียงเย็นยะเยือกดังออกมาจากปากของฉางเอ๋อ รัศมีอันทรงพลังของเธอนั้นไม่มีใครไม่รู้ “พระมเหสีฉางเอ๋อ!” กงกงก้าวไปข้างหน้าและพูดอย่างเคารพว่า “หม่อมฉันกำลังลาดตระเวนอยู่และได้พบกับแดร์ริลเข้า ดังนั้นหม่อมฉันจึงจับกุมเขา! แดร์ริลปล่อยให้จูปาเจี๋ยหนีไป ดังนั้นเขาจึงเป็นอาชญากร!” อืม... ฉางเอ๋อพยักหน้าเงียบ ๆ จากนั้นเธอก็โบกมือราวกับหยกของเธอ “จับเขาไว้!” หากเรื่องนี้เกิดขึ้นเร็วกว่านี้ ฉางเอ๋อคงจะหาวิธีสั่งสอนบทเรียนให้กับแดร์ริลได้อย่างแน่นอน แต่ทว่าจักรพรรดิโฮ่วอี้เพิ่งสิ้นพระชนม์ เธอจึงไม่มีกะจิตกะใจจะทำอะไรเพราะใจของเธอกำลังแหลกสลาย “เพคะ พระมเหสีฉางเอ๋อ!” กงกงขานรับ จากนั้นเธอก็โน้มตัวเข้าไปกระซิบที่หูของฉางเอ๋อ

จักรพรรดิโฮ่วอี้มีนักรบผู้กล้าหาญอยู่สองสามคน ท่านยอดปรมาจารย์เอ้อหลางอยู่ในอันดับที่หนึ่ง และเอ้อไหลอยู่ในอันดับที่สอง แต่ลำดับที่สองจะไม่ค่อยเข้ามาแทรกแซงทางการเมืองเท่าไหร่นัก เขาถูกวางไว้เพื่อเคียงข้างฉางเอ๋อในการปกป้องเธอ เขาเป็นองครักษ์ส่วนตัวของฉางเอ๋อนั่นเอง ถึงแม้ว่าเอ้อไหลจะดูร้ายกาจแต่เขาก็เป็นคนที่ห่วงใยเอาใจใส่ เขารู้ว่าฉางเอ๋อและจักรพรรดิโฮ่วอี้รักกันมาก และจักรพรรดินีจะไม่มีวันนอกใจจักรพรรดิโฮ่วอี้ ดังนั้นเขาจึงรับไม่ได้ที่หยางเจียนตั้งข้อสงสัยกับฉางเอ๋ออย่างไร้ความปรานีในที่โจ่งแจ้งเช่นนี้ เอ้อไหลเป็นคนเดียวในทวีปโมอาน่าเหนือที่กล้าท้าทายหยางเจียน เขาจ้องมองไปที่หยางเจียนพร้อมกับตะโกนว่า “เจ้าสรุปได้อย่างไรว่าพระมเหสีฉางเอ๋อกำลังคบกับจูปาเจี๋ย ด้วยเพียงแค่คำสลักไม่กี่คำ? หยางเจียน เจ้ามันช่างโอหังยิ่งนัก อย่าใส่ร้ายพระมเหสีฉางเอ๋อถ้าหากเจ้าไม่มีหลักฐาน!” เฮ้อ! หยางเจียนถอนหายใจแรง ๆ ให้กับความคิดเห็นของเอ้อไหล รูปร่างที่หล่อเหลาของเขายังคงเด่นตระหง่าน เขาพูดเบา ๆ ว่า “ข้าเป็นคนยุติธรรมเสมอ พวกเรากำลังตรวจสอบว่าอะไรเป็นสาเหตุของการสิ้นพระชนม์อย่างกะทันหันของ

ฟ่อ! ทุกคนอ้าปากค้าง! นั่นคือความแข็งแกร่งที่แท้จริงของยอดปรมาจารย์เอ้อหลาง! คนที่อยากจะลุกขึ้นและออกโรงปกป้องฉางเอ๋อก็กลั้นหายใจอย่างหวาดกลัว “รพะมเหสีฉางเอ๋อ กระหม่อม-” เอ้อไหลดูเศร้าหมอง เขาจ้องไปที่ฉางเอ๋อ เขาล้มเหลวในการเป็นองครักษ์ส่วนตัวที่จะต้องปกป้องจักรพรรดินี เขามันช่างไร้ความสามารถ ยิ่งเอ้อไหลคิดถึงเรื่องนี้มากเท่าไหร่ เขาก็ยิ่งโกรธมากขึ้นเท่านั้น อารมณ์ไม่ดีนั้นเป็นเรื่องที่เลวร้ายสำหรับเขา เขาเป็นลมไปในตอนที่ทุกสิ่งทุกอย่างรอบตัวดับมืดลง “หยางเจียน!” ใบหน้าอันงดงามของฉางเอ๋อเปลี่ยนไปเป็นมืดมนในขณะที่เธอว่าทอหยางเจียน "เจ้ากล้าทำเช่นนี้กับเอ้อไหลได้อย่างไร! เจ้ายังเคารพข้าอยู่ไหม? เจ้าต้องการจะขังข้าเพื่อทำการไต่สวนใช่ไหม? แล้วมาดูกันว่เจ้าจะมีความสามารถที่จะทำอย่างนั้นได้ไหม!" เคร้ง! ดาบเล่มหนึ่งปรากฏขึ้นในมือของฉางเอ๋อพร้อมกับเสียงที่คมชัด ดาบมีความแวววาวเป็นประกาย คมมีดของมันยาวประมาณหนึ่งเมตรหนึ่งนิ้ว และมันก็พร่างพรายราวกับดวงดาวและดวงจันทร์ มันเป็นอาวุธประจำตัวของฉางเอ๋อ ดาบดาราจันทรา! มีข่าวลือว่าวัสดุหลักของอาวุธนั้นเป็นอุกกาบาตหายากที่ปรากฏขึ