แดร์ริลสังเกตว่าอุโมงค์ลับนั้นยาวและลึกมาก ทั้งสองด้านของกำแพงหินมีเทียนอยู่ เขาไม่รู้เลยว่าอุโมงค์อันแสนคดเคี้ยวนี้จะพาไปที่ไหน? ‘ที่นี่ที่ไหนล่ะเนี่ย?’ แดร์ริลขมวดคิ้ว พร้อมกับเดินเข้าไปในอุโมงค์อย่างไม่ลังเล เขาไม่รู้เลยว่าอะไรจะเกิดขึ้นกับเขาต่อไป เขาเองก็ไม่มีทางออกอื่นอยู่แล้ว ดังนั้นเขาเลยอยากที่จะลองเสี่ยงดู ถ้าเขาหันกลับไป เขาจะต้องเผชิญหน้ากับองครักษ์ของพระราชวังนับพันคน หลังจากที่แดร์ริลเดินไปได้ไม่กี่นาที ในที่สุดเขาก็มาถึงปลายอุโมงค์! ‘ห้องลับขนาดใหญ่นี่!’ แดร์ริลอ้าปากค้างเมื่อเห็นภาพตรงหน้า มันเป็นห้องลับอันว่างเปล่าขนาดใหญ่จนไม่น่าเชื่อ ห้องมีพื้นที่เกือบพันตารางเมตรและสว่างไสวไปด้วยเทียน ห้องลับใต้ดินสว่างไสวราวกับช่วงตอนกลางวัน ผนังทั้งสองด้านถูกแกะสลักด้วยลวดลายมังกรและนกฟีนิกซ์ ถึงแม้ว่าลวดลายสลักจะดูเรียบง่าย แต่ก็รู้สึกได้ถึงความองอาจและงดงามจนน่าประทับใจ ‘นี่มันอะไรเนี่ย? มีคนอยู่ที่นี่งั้นเหรอ?’แดร์ริลมองไปรอบ ๆ เขาตกตะลึงอย่างมากเมื่อกวาดสายตาไปจนถึงใจกลางของห้องลับ มีแท่นหยกทรงสี่เหลี่ยมตั้งอยู่ตรงกลาง และมีชายที่แต่งตัวดูดีนั่งอยู่บนนั้น
จักรพรรดิโฮ่วอี้นั้นหันหลังให้แดร์ริลจึงไม่เห็นว่าแดร์ริลทำอะไรลงไปบ้าง เขาคิดว่าสิ่งที่แดร์ริลแสร้งทำนั้นเป็นเรื่องจริงและฉางเอ๋อที่รักของพระองค์ก็คบหากับจูปาเจี๋ย!ทันใดนั้นดวงตาสงบนิ่งของจักรพรรดิโฮ่วอี้ก็แดงฉานเพราะโทสะปะทุขึ้นในใจ‘จูปาเจี๋ยกล้าดียังไงมาขโมยผู้หญิงของข้าไป! มันคงอยากตายสินะ!’พระองค์คิดว่าตนและฉางเอ๋อจะครองรักกันไปตลอดกาลเพราะว่าพวกเขาก็อยู่ด้วยกันมานานหลายพันปี พระองค์ไม่เคยคิดเลยว่าฉางเอ๋อนั้นจะไปรักคนอื่นซูม!จักรพรรดิโฮ่วอี้ยิ่งคิดก็ยิ่งมีโทสะ อารมณ์ของพระองค์เข้ามาขัดขวางการบ่มเพาะ ทันใดนั้นพลังภายในของพระองค์ก็ลดลงและการบ่มเพาะก็ปั่นป่วน จู่ ๆ จักรพรรดิโฮ่วอี้ก็ร้องดังก้องออกมา พลังภายในของพระองค์หลั่งไหลออกมาจากร่างอย่างฉับพลันและแทรกซึมไปทั่วห้องพระองค์ยังไม่รู้ตัวว่าโดนหลอกเข้าเสียแล้ว จูปาเจี๋ยและฉางเอ๋อไม่ได้คบหากัน พวกเขาไม่ได้อยู่ให้ห้องลับด้วยซ้ำ มันเป็นเพียงสิ่งลวงตาที่สร้างขึ้นมาโดยเทคนิคการพากย์เสียงของแดร์ริลอากาศในห้องลับนั้นบิดเบี้ยวเพราะพลังภายในของจักรพรรดิโฮ่วอี้ที่แผ่กระจายอยู่แดร์ริลหัวเราะอยู่ในใจเขาตื่นเต้นมากเมื่อรู้สึกได้
”จักรพรรดิโฮ่วอี้ กระหม่อมขอโทษ กระหม่อมไม่ได้ตั้งใจจะฆ่าท่านเพียงแค่ต้องการให้ท่านคลุ้มคลั่งเท่านั้น ไม่เช่นนั้นท่านคงไม่ปล่อยกระหม่อมที่เขามาบุกรุกห้องบ่มเพาะของท่านให้รอดไป กระหม่อมไม่รู้ว่าจะถึงขั้นทำให้พระองค์ต้องสิ้นพระชนม์”แดร์ริลยืนข้างศพขณะที่เขาประสานมือเข้าด้วยกันและพูดพึมพำเบา ๆ หลังจากเขาพูดสิ่งที่ต้องการจบ แดร์ริลก็เดินไปที่ผนังแตกร้าวก่อนหยิบโอสถสองสามอย่างที่ซ่อนอยู่ในช่องลับออกมา เขาไม่เสียเวลารีรอและกลืนโอสถเม็ดหนึ่งลงไปฟุ่ม!ทันทีที่กลืนโอสถลงไป แดร์ริลรู้สึกได้ถึงความกระแสอุ่นร้อนวาบไปทั่วร่างจากม่านพลัง เขารู้สึกอบอุ่นและสบายมากแดร์ริลไม่ยอมเสียเวลา เขารีบนั่งขัดสมาธิและเริ่มซึมซับพลังไว้ไม่นานเวลาครึ่งชั่วโมงก็ผ่านไปเมื่อแดร์ริลลืมตาขึ้นมาอีกครั้ง มีแสงสว่างสองสายส่องออกมาจากดวงตาเจิดจ้าของเขา เขาตื่นเต้นจนเกินบรรยาย‘ฉันหายดีแล้ว!’ เขาหัวเราะพลังภายในของเขาฟื้นคืนมาจนหมดแล้วแดร์ริลนั้นตื่นเต้นอย่างมาก เขารีบลุกขึ้นและเร่งรุดออกไปจากห้องลับทันทีเมื่อเขาออกไปด้านนอกก็รู้สึกได้ถึงรอบข้างที่เงียบสงัด เขาถอนใจอย่างโล่งอก เห็นได้ชัดว่าบริเวณนี้เป็นพื้
’เกิดอะไรขึ้น? ทำไมจู่ ๆ เขาก็แข็งแกร่งขึ้นมา?’ซี๊ด!เวลาเดียวกันนั้น ทุกคนรอบ ๆ ต่างก็สูดอากาศเย็นเยียบเข้าเต็มปอด‘กลิ่นอายนี้มัน! นี่แดร์ริลได้พลังภายในกลับคืนมาแล้วเหรอ?’เพียะ!แดร์ริลตบเคนท์ ชายคนนั้นไม่มีโอกาสตอบโต้ด้วยซ้ำ เขาทำได้เพียงร้องโอดเสียงแผ่ว พลังโจมตีนั้นทำให้เขากระเด็นไปไกลสิบเมตรก่อนที่จะลงกระแทกพื้นอย่างแรงอั่ก!เคนท์กระอักเลือดออกมา ก่อนที่เขาจะลุกขึ้นยืนได้แดร์ริลก็เดินเข้ามาหาแล้วตบเขาฉาดแล้วฉาดเล่าพวกเขากักขังแดร์ริลไว้หลายวันแล้ว ตั้งแต่ตอนนั้นแคนท์ก็อาศัยความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับเมแกนเพื่อใช้อำนาจข่มเหงแดร์ริล ตอนนั้นแดร์ริลยังไม่ได้พลังภายในคืนมาและเขาโดนสกัดจุดไว้ เขาจึงทำได้เพียงต้องทนรับความเจ็บปวด เมื่อเขาได้โอสถมาจากห้องลับของจักรพรรดิโฮ่วอี้ พลังของเขาก็ฟื้นคืนมาเต็มที่ดังนั้นเขาจึงไม่จำเป็นต้องทนกับเคนท์อีกต่อไปเพียะ เพียะ เพียะเสียงดังเสียดแก้วหูทำให้ทุกคนตกใจเหล่าผู้บ่มเพาะต่างก็มองหน้ากันแต่ไม่มีใครกล้าที่จะเข้ามาขวางแดร์ริล ใครจะกล้าเข้ามาทำให้เขาขุ่นเคืองกันในเมื่อตอนนี้เมแกนก็ไม่อยู่ และดูเหมือนว่าเขาจะฟื้นพลังกลับมาแล้วดวงตาของเ
แดร์ริลมองพวกผู้บ่มเพาะจากสำนักใหญ่ ๆ ของจักรวาลโลกแล้วพูดว่า “หลายปีที่ผ่านมาสำนักประตูสุราลัยทำเรื่องดี ๆ มากมายและเราก็ปกป้องทวีปของเราจากพวกมารทั้งหลาย ผมทำเพื่อจักรวาลโลกไปมากมายแค่ไหนกัน? แต่พวกคุณทั้งหลายล่ะ? ตอนที่เห็นผมกำลังเดือดร้อนได้คิดถึงเรื่องนี้บ้างไหม?”“ผมไม่อยากจะพูดอะไรอีกแล้ว เอาสั้น ๆ ว่า ผมรู้เช่นเห็นชาติพวกจักรวาลโลกแล้ว!เสียงของแดร์ริลแตกพร่าเมื่อเขาตะโกนประโยคสุดท้ายออกมาทุกคนมองเขาแต่ไม่มีใครโต้แย้งได้ทั้งหมดเป็นเรื่องจริง แดร์ริลทำเรื่องต่าง ๆ มากมายให้กับจักรวาลโลกในช่วงหลายปีมานี้ แต่ว่าพวกผู้บ่มเพาะเหล่านี้กลับช่วยเมแกนทำร้ายน้องสาวของเขา พวกเขาอยากจะกลั่นเธอให้เป็นโอสถ!แดร์ริลไม่อยากเสียเวลากับพวกเขาอีกต่อไป เขาเดินเข้าไปหาเซลีนและคลายจุดให้เธอ“น้องสาว ไปกันเถอะ”จากนั้นแดร์ริลก็หันไปแล้วอุ้มควีนนี่ขึ้นมาก่อนที่จะเดินจากไป ดูเหมือนว่าเด็กสาวจะยังอ่อนแออยู่มากเซลีนรีบตามหลังเขาไป เพียงชั่วพริบตาทั้งสามคนก็หายไปจากสายตาเฮ้อในที่สุดทุกคนต่างก็โล่งใจ และพวกเขาก็เริ่มพูดคุยกันถึงเรื่องที่เกิดขึ้น“ดูสิว่าเรื่องมันกลายเป็นยังไง”“อีกอย่าง ท่
แดร์ริลถอนใจและพยักหน้าเมื่อเขารู้ว่าเซลีนไม่ยอมอ่อนข้อให้แน่“งั้นก็ได้ ระวังด้วยล่ะ”หากว่าเป็นคนอื่นแดร์ริลไม่มีทางฟังคำแนะนำแน่ ๆ แต่ว่าเขานับถือเซลีนที่เป็นอาจารย์ของควีนนี่หลังจากนั้นแดร์ริลก็หันหลังและเดินออกไปด้านข้าง เขานั่งลงพร้อมหลับตาเพื่อพักสมองพร้อมกับตั้งสมาธิฟังเสียงการเคลื่อนไหวรอบด้านเฮ้อ!เซลีนถอนใจอย่างโล่งอกเมื่อเห็นว่าแดร์ริลเป็นสุภาพบุรุษและหันหลังให้เธอ เซลีนยิ้มเล็กน้อยอย่างพอใจ เธอเองก็ต้องเปิดเผยร่างกายเช่นกันขณะที่ช่วยควีนนี่ดึงเอาพลังรุนแรงนั้นออกมาฟึ่บเซลีนนั่งขัดสมาธิลงและรวบรวมพลังภายใน เธอเริ่มที่จะดึงพลังที่อันตรายนั้นออกมาเวลาผ่านไปครู่ใหญ่ ไม่มีเสียงใดมาจากในป่ายกเว้นเสียงของพลังภายในที่เพิ่มขึ้นขณะที่เวลาผ่านไป แดร์ริลก็ยังคงนั่งอย่างเป็นสุภาพบุรุษ เขาไม่หันกลับไปมองด้านหลังเลย“อั่ก…”ผ่านไปสักพักแดร์ริลก็ได้ยินเสียงร้องอย่างทรมานดังขึ้นด้านหลังเขา มันฟังดูเจ็บปวดมากเป็นเสียงของเซลีน!‘เกิดอะไรขึ้น?’แดร์ริลตกใจดังนั้นเขาจึงผุดลุกขึ้น“พี่เขยคะ พี่เขย เร็วเข้า”เสียงอ่อนแรงของควีนนี่เรียกเขา เธอกำลังร้อนรนมากแดร์ริลไม่รีรอท
เอ่อ…แดร์ริลรู้สึกกระอักกระอ่วน และเขาก็งุนงงเซลีนนั้นเป็นผู้หญิงหัวโบราณ‘เธอจัดลำดับความสำคัญผิดไป เธอควรจะกังวลเรื่องการเอาชีวิตรอดมากกว่าไม่ใช่ความไร้มลทิน อีกอย่างฉันก็แค่จะช่วยดึงพลังของแกนเปลวเพลิงแห่งสวรรค์ที่แตกซ่านอยู่ในตัวเธอเท่านั้น’ขณะที่แดร์ริลครุ่นคิด เขาก็นึกบางอย่างขึ้นมาได้ เขายิ้มให้เซลีน “โอเค ผมจะไม่เข้าใกล้คุณไม่ต้องตื่นตระหนกไป ผมมีโอสถบางตัวอยู่ด้วย ขอผมดูก่อนว่ามีโอสถรวมสมาธิไหม”โอสถรวมสมาธิสามารถทำให้คนหายจากอาการฟุ้งซ่านและสามารถจดจ่อได้ มันทำมาเป็นพิเศษเพื่อใช้สำหรับคนที่คลุ้มคลั่งแดร์ริลนั้นมีโอสถบางอย่างมาจากห้องลับของจักรพรรดิโฮ่วอี้ ตอนนั้นเขารีบมากและไม่ได้ดูว่าเอายาอะไรใส่กระเป๋ามาบ้าง บางทีเขาอาจจะมีโอสถรวมสมาธิก็ได้อืมดวงตาเซลีนสว่างวาบเมื่อเธอได้ยินข่าวดี เธอพยักหน้าอย่างเห็นด้วยทันทีแดร์ริลเอาโอสถทั้งหมดที่มีออกมาและตรวจดูทีละเม็ดอย่างระมัดระวัง เขารู้สึกผิดหวังมากเขามีโอสถมากมายหลายอย่างแต่ว่าเขาไม่มีโอสถรวมสมาธิเลยสักเม็ดใจของเซลีนดิ่งวูบเมื่อเธอได้เห็นสีหน้าของแดร์ริล เธอรู้สึกทรมานมาก‘หรือฉันควรทนให้ถึงที่สุดกับผลกระทบพวก
ควีนนี่ที่นั่งอยู่ข้าง ๆ เซลีนก็หลุดยิ้มออกมาเธอรู้ว่าอาจารย์ของเธอจะไม่เป็นอะไรหากว่าได้พี่เขยมาช่วยฟุ่บ!ทันใดนั้นก็มีรังสีกลิ่นอายหนึ่งมาจากท้องฟ้า จากนั้นก็มีร่างบอบบางร่อนลงมาอย่างรวดเร็วเหมือนภูตราตรีแดร์ริลหันหน้าไปมอง เขาตกใจมากจนสีหน้าเปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ว‘ทำไมเธอถึงมาที่นี่ได้?’…ขณะเดียวกันที่คุกในเมืองหลวงของโลกใหม่ท้องฟ้ายามค่ำคืนมืดสนิท แดกซ์ เชสเตอร์ และคนอื่น ๆ ที่อยู่รายรอบต่างก็รู้สึกสิ้นหวัง พวกเขารู้สึกหมดกำลังใจหมดหวังมากโดน็อกฆ่าโซรันและพาซูซานไปพวกเขาทั้งโมโหทั้งสิ้นหวังจากเรื่องที่เกิดขึ้นซ้ำๆ ไม่หยุดหย่อนแดร์ริลมาช่วยพวกเขา ดังนั้นพวกเขาก็เดาว่าตอนนี้แดร์ริลเองก็ต้องเจอปัญหาอยู่เหมือนกันแอ๊ด…ทันใดนั้นประตูห้องขังก็ถูกผลักเปิดออก และมีคนหนึ่งเดินเข้ามาอย่างช้า ๆ เขามีรอยยิ้มชั่วร้ายประดับอยู่บนใบหน้า ฟลอเรียนนั่นเองมีองครักษ์หลวงหลายคนยืนอยู่ด้านหลังเขาไม่จริงทุกคนต่างก็จ้องมองเขา เวลาเดียวกันก็รู้สึกทดท้อสิ้นหวังวันก่อนหน้าฟลอเรียนพาโดน็อกมาที่คุก ซึ่งนำไปสู่การตายอย่างน่าเศร้าของโซรัน ‘ดึกดื่นแบบนี้เขามาทำไมกัน?’ฟลอเรียนมีรอยย
”รอก่อน”จู่ ๆ ลูคัสก็คิดบางอย่างได้ขณะที่พวกเขากำลังจะเดินทางต่อและสั่งลูกน้องทั้งสองของตน “วางแดร์ริลลงและค้นตัวเขา เผื่อว่ามีของอะไร”ฮ่าฮ่าแดร์ริลไม่ใช่เพียงแค่ประมุขสำนักประตูสุราลัยเท่านั้นแต่ว่ายังเป็นจักรพรรดิของเวสต์ริงตัน เขาต้องมีของมีค่าอยู่กับตัวแน่‘ฉันอาจจะเจอคัมภีร์ล้ำค่าบนตัวเขาก็ได้หากว่าฉันหาของมีค่าก่อนที่จะเอาเขาไปส่งที่สำนักเสียงลวงตา’ลูคัสยิ้มพร้อมคิด“ครับ นายน้อย”ลูกน้องทั้งสองรับคำและวางแดร์ริลลงก่อนที่จะเริ่มค้นตัวเขาไม่นานก็เจอของสองอย่างบนตัวแดร์ริล อันหนึ่งคือเจดีย์ส่วนอีกอันคือย่ามใส่สัตว์เทพเจดีย์เจ็ดมหาสมบัตินั้นสามารถเปลี่ยนขนาดได้ ดังนั้นแดร์ริลจึงเปลี่ยนให้เล็กที่สุด สูงแค่ประมาณนิ้วโป้ง ตอนที่เขาไม่ได้ใช้งาน คนทั่วไปก็จะไม่คิดว่ามันเป็นของสำคัญและเป็นเรื่องยากที่จะรู้ถึงความลับของเจดีย์“เอ่อ…”ตอนนั้นลูคัสก็หยิบเจดีย์ขึ้นมา หมุนไปมาเพื่อดู เขานิ่วหน้าและบอกว่า “มันมีพลังวิญญาณและดูเหมือนเป็นของล้ำค่า แต่ว่าเอาไว้ใช้ทำอะไรกัน?”จากนั้นลูคัสก็ห้อยเจดีย์กลับไว้ที่คอของแดร์ริลเหมือนเดิมแล้วลูคัสก็หยิบย่ามใส่สัตว์เทพขึ้นมาอย่างยินดีแล
สีหน้าของจาค็อบมืดครึ้มเมื่อเขาพูดเช่นนั้น เขาเองก็รู้สึกสับสนที่จริงจาค็อบไม่เชื่อเหมือนกันว่าแดร์ริลจะเป็นคนเช่นนั้น แต่สถานการณ์ตรงหน้าก็ต่างไป อีกอย่างแดร์ริลก็เหม็นกลิ่นเหล้าจริง ๆแต่จาค็อบนั้นก็ทำอะไรรอบคอบสมกับที่เป็นประมุขของคฤหาสน์เกียรติกระบี่และตัดสินใจว่าจะรอให้แดร์ริลตื่นขึ้นมาก่อนที่จะถามเขา“ท่านลุง”แต่ลูคัสร้อนใจขึ้นมาทันทีและบอกอย่างจริงจังว่า “ไม่ว่าเรื่องจริงจะเป็นยังไง แดร์ริลก็เมาและมานอนที่เตียงปาร์คเกอร์จริง นี่อาจจะทำลายชื่อเสียงทั้งของปาร์คเกอร์และคฤหาสน์เกียรติกระบี่ หากว่าเรื่องหลุดออกไปว่าเราทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แล้วคนอื่นเขาจะมองพวกเรายังไง? แล้วอนาคตปาร์คเกอร์จะแต่งงานได้ยังไง?”ลูคัสพูดอย่างเป็นการเป็นงานก่อนที่จะมองไปรอบ ๆ “ผมคิดว่าเราน่าจะมัดเขาไว้ก่อนแล้วค่อยสอบสวนเขาตอนที่ตื่นขึ้น ทำแบบนั้นก็ไม่เป็นการทำลายชื่อเสียงของคฤหาสน์เกียรติกระบี่”หลายคนต่างก็พยักหน้าอย่างเห็นด้วยกับคำพูดของเขา“ใช่ อย่างน้อยเราก็น่าจะทำเพื่อชื่อเสียงของคฤหาสน์เกียรติกระบี่”“แดร์ริลแข็งแกร่งมากไป หากว่าคำพูดของนายน้อยลูคัสที่ว่าเขาอยากทำเรื่องไม่เหมาะไม่ควรกั
”ญาติผู้น้อง”ตอนนั้นเองลูคัสที่แอบอยู่ด้านนอกก็รีบพาคนอีกสองคนเข้ามาทันที“เกิดอะไรขึ้น?” ลูคัสตะโกนเสียงดังอย่างเป็นห่วงก่อนที่จะมองแดร์ริลที่อยู่บนเตียงและทำหน้าตาประหลาดใจ “ทำ… ทำไมประมุขดาร์บี้ถึงได้มาอยู่ที่นี่?”ต้องบอกว่าลูคัสแสดงได้ดีมาก ปาร์คเกอร์ไม่ได้รู้เลยว่ามีเรื่องหมกเม็ดอะไรและคิดว่าลูคัสมาเพราะได้ยินเสียงร้องของเธอ“ฉัน…” ปาร์คเกอร์กัดปากแน่นหน้าแดงก่ำ และพูดอย่างอับอายว่า “ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน…”ตอนนี้ใจปาร์คเกอร์ว้าวุ่นมาก ผู้หญิงคนไหนที่อยู่ในสถานการณ์แบบนี้ก็ทำใจให้นิ่งได้ยากกันทั้งนั้น“โอ้ตาย”ตอนนั้นเอง จาค็อบและศิษย์คนอื่น ๆ ที่สังเกตเห็นความวุ่นวายก็เข้ามาเอ่อ…ทุกคนต่างก็อึ้งไปทันทีเมื่อได้เห็นสถานการณ์ในห้องและมีสีหน้าบรรยายไม่ถูก“ทะ… ทำไมแดร์ริลถึงได้อยู่ในห้องของคุณหนูปาร์คเกอร์?”“กลิ่นเหล้าเหม็นคลุ้งเลย…”“เป็นไปได้ไหมว่าแดร์ริลดื่มเหล้าย้อมใจแล้วอยากจะมาทำอะไรกับคุณหนูปาร์คเกอร์…”ฝูงชนต่างก็แสดงความคิดเห็นดัน ลูคัสทำสีหน้าตื่นตะลึงเหมือนกันแต่ว่าในใจนั้นแอบหัวเราะลั่น‘ฮ่าฮ่า ตอนนี้แดร์ริลอธิบายตัวเองยากแล้ว ทุกคนเห็นเขาแบบนี้แล้ว’“ปา
จากนั้นลูคัสก็เรียกลูกน้องออกมาสองคนและบอกว่า “เร็วเขาถอดเสื้อผ้าหมอนี่ออก”ลูกน้องทั้งสองรีบถอดเสื้อผ้าของแดร์ริลออกตามคำสั่ง“อุ้มเขาขึ้นแล้วไปกัน” ลูคัสโบกมือและเดินออกไปลูกน้องทั้งสองคนรีบยกแดร์ริลขึ้นแล้วเดินตามไป พวกเขาไม่ลืมเอาเสื้อผ้าของแดร์ริลไปด้วยพวกเขาอาศัยความมืดของยามค่ำคืน อุ้มแดร์ริลเข้าไปในห้องของปาร์คเกอร์ เธอยังไม่กลับมาที่ห้องตอนนี้เพราะว่าเธอมีธุระต้องจัดการพวกเขาโยนแดร์ริลไปนอนบนเตียงปาร์คเกอร์ก่อนที่ลูคัสจะนำคนของเขาอีกสองคนไปซ่อนอยู่ในมุมมืด“แดร์ริล”ลูคัสยิ้มชั่วร้ายออกมาเมื่อพวกเขาซ่อนมิดชิดแล้ว และพูดกับตัวเองว่า “อย่ามาว่าฉันที่ทำเรื่องชั่ว ๆ เลย ใครใช้ให้นายล่วงเกินประมุขสำนักเสียงลวงตาล่ะ? อีกอย่างญาติฉันก็ชอบนายมากนี่”ตอนแรกลูคัสวางแผนว่าจะเอาตัวแดร์ริลออกจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ทันทีหลังจากที่เขาเมา และส่งไปที่แท่นของสำนักเสียงลวงตา แต่คฤหาสน์เกียรติกระบี่เพิ่มการรักษาความปลอดภัยหลังจากเหตุต่อสู้เมื่อกลางวัน การแอบพาแดร์ริลออกไปจึงไม่ใช่เรื่องง่ายลูคัสตัดสินใจว่าจะถอดเสื้อผ้าแดร์ริลออกและเอาเขามาไว้บนเตียงปาร์คเกอร์ จากนันเขาก็จะรีบเข้ามาแล
”โอ้”แม้เบื้องหน้าลูคัสอาจจะดูนิ่ง แต่ว่าในใจเขายินดีและตื่นเต้นมากเมื่อเห็นแดร์ริลดื่มไวน์ลูคัสนั้นเชิญแดร์ริลมาดื่มไม่ใช่เพราะความชื่นชมแต่อย่างใด แต่เพื่อที่จะได้ทำตามคำสั่งของแจ็คกี้และจับตัวแดร์ริลไปลูคัสนั้นเจ้าเล่ห์ เขารู้ว่าคนแข็งแกร่งอย่างแดร์ริลไม่มีทางได้รับผลจากยาพิษธรรมดา ๆ แน่ ดังนั้นเขาเลยไม่โง่ขนาดที่จะวางยาในไวน์ไวน์นั้นไม่มียาพิษ แต่ว่าตัวไวน์เองต่างหากที่มีปัญหากรุ่นกรึ่มเป็นเหล้าแรงเป็นพิเศษของทวีปมหาสมุทรอำพัน เพียงแค่ดื่มไวน์นี้เข้าไปอึกใหญ่ก็อาจจะทำให้คนดื่มเมาไปได้ครึ่งเดือน แม้แต่ผู้บ่มเพาะหากว่าได้ดื่มเช้าไปก็ไม่อาจต้านทานความแรงของเหล้าได้ ทุกคนที่รู้จักไวน์นี้รู้ดีว่าต้องกินยาแก้ก่อนที่จะดื่มกรุ่นกรึ่มอย่างเพลิดเพลินแผนของลูคัสก็ง่าย ๆ เขาเจตนาจะไม่บอกแดร์ริลว่ากรุ่นกรึ่มนั้นแรงแค่ไหน แล้วก็รอให้แดร์ริลเมาค่อยจับเขามัดส่วนตัวลูคัสนั้นกินยาแก้ไปแล้ว เขาก็เลยไม่ต้องกังวล“ประมุขดาร์บี้” ลูคัสยิ้มและมองแดร์ริล “ไวน์เป็นไงบ้างครับ?”“ยอดเยี่ยม”แดร์ริลพยักหน้าและอดเอ่ยไม่ได้ “กลิ่นของไวน์นี้แรงมาก มันมีรสหวานติดปลายลิ้น เป็นไวน์ชั้นยอด”แดร์ริล
แจ็คกี้ไม่พูดอะไรอีก เขาหันหลังจากไปแล้วหายไปในความมืดยามค่ำคืนในพริบตา“เฮ้อ”ตอนนั้นเอง ลูคัสก็สูดหายใจเข้าลึกพร้อมสีหน้ายุ่งยากใจประมุขสั่งให้เขาหาทางเอาเอง แล้วเขาจะมีทางอะไรล่ะ?…ตอนนั้นเองที่คฤหาสน์เกียรติกระบี่จาค็อบตั้งใจจัดเลี้ยงให้แดร์ริลเพื่อขอบคุณเขาสำหรับการยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือจากนั้นแดร์ริลก็ถูกจัดให้นอนพักในห้องพักแขกหลังจากกินอาหารเสร็จตอนนั้นที่แดร์ริลนอนอยู่บนเตียงแต่ยังไม่ได้หลับ สองชั่วโมงผ่านไปแต่ก็ยังไม่มีข่าวอะไรเรื่องเดบร้าจากคนของปาร์คเกอร์เขายังไม่รู้ที่อยู่ของเดบร้า แล้วเขาจะมีอารมณ์มาพักผ่อนได้อย่างไร?ก๊อก ก๊อกมีเสียงประจบเอาใจดังมาจากนอกห้อง “ประมุขดาร์บี้ คุณนอนหรือยังครับ?”‘หืม?’แดร์ริลนิ่วหน้า เขาลุกขึ้นและเดินไปดูแล้วก็ต้องอึ้งไปเขาเห็นว่าลูคัสยืนยิ้มกว้างอยู่ด้วยท่าทางสุภาพนอบน้อม“มีอะไรให้ช่วยเหรอ?” แดร์ริลถามเบื้องหน้าเขาดูนิ่ง ๆ แต่ในใจแดร์ริลรังเกียจหมอนี่มาก‘เจ้าโง่นี่มาหาฉันทำไมกัน?’“แหะแหะ…”ลูคัสยิ้มด้วยสีหน้านอบน้อมแล้วบอกว่า “ประมุขดาร์บี้ อย่าเพิ่งปฏิเสธผมนะครับ เมื่อตอนกลางวันผมล่วงเกินคุณไปเยอะ แต่คุณก็ใ
”ประมุขดาร์บี้ คุณน่าทึ่งจริง ๆ คุณไล่แจ็คกี้ไปได้”“ใช่แล้ว ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมคุณถึงได้เป็นผู้ทรงอิทธิพลแบบนี้”เหล่าแขกพากันมาทำความเคารพแดร์ริล พยายามที่จะเยินยอเขา แดร์ริลนั้นขี้เกียจที่จะรับมือกับพวกสอพลอพวกนี้ เขายิ้มและพูดปัด ๆ ไปไม่กี่ประโยคจาค็อบ โยฮันที่อยู่ข้างกายเขาเองก็มีทีท่าไม่แยแสพวกแขกก่อนหน้านี้แขกเหล่านี้พากันมาเยินยอจาค็อบตอนที่เห็นว่าคฤหาสน์เกียรติกระบี่นั้นมีอาวุธระดับม่วง แต่กลับหนีเขาเหมือนเห็นโรคร้ายตอนที่สำนักเสียงลวงตาโผล่มาจาค็อบรู้สึกว่าคงจะดีกว่านี้หากไม่คบหาสหายเหล่านี้ที่ต้องการเพียงแค่ผลประโยชน์จากเขาเหล่าแขกพากันอับอายที่จะหน้าด้านอยู่ต่อเมื่อรู้สึกได้ถึงท่าทีไม่แยแสของจาค็อบและท่าทีไม่สนใจของแดร์ริล ไม่นานพวกเขาก็จากไปคฤหาสน์เกียรติกระบี่กำลังทำความสะอาดบริเวณที่มีการต่อสู้จนเสร็จสิ้น ปาร์คเกอร์เองก้ไม่ลืมคำขอร้องของแดร์ริล และรีบส่งคนให้ออกไปหาข่าวของเดบร้าทันทีเวลาเดียวกันปาร์คเกอร์ก็เชื้อเชิญให้แดร์ริลอยู่ที่คฤหาสน์เกียรติกระบี่เพราะว่ามันคงใช้เวลากว่าจะหาที่อยู่ของเดบร้าได้ แดร์ริลพยักหน้าตกลงไม่นานก็ถึงเวลาค่ำคืนตอนนั้นเองที่เท
ทุกคนต่างก็มองแดร์ริลเมื่อได้ยินคำพูดของเขาโดยเฉพาะพวกที่หวาดกลัวสำนักเสียงลวงตา พวกเขาต่างก็มีความคิดมากมายแจ็คกี้นั้นเป็นปีศาจร้ายที่ฆ่าคนไม่กะพริบตา เขานั้นเป็นคนชี้นิ้วสั่งเป็นสั่งตายคนอื่นได้ แต่ตอนนี้เขาแพ้ให้แดร์ริลแบบหมดท่า แล้วเขาจะโมโหจัดจนล้มพนันหรือไม่?“ฟู่”แจ็คกี้หน้าแดงก่ำ เขาสูดหายใจเข้าลึก “แม้ว่าฉันจะไม่ใช่คนดี แต่ฉันก็รักษาคำพูดและยอมรับว่าแพ้แล้ว”จากนั้นแจ็คกี้ก็โบกมือ “ทุกคนจงฟัง เราจะไปจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ทันที แล้วไปรวมตัวกันที่แท่นพิธีหลัก”สีหน้าแจ็คกี้เต็มไปด้วยความรู้สึกไม่เต็มใจตอนที่ตะโกนประโยคสุดท้ายออกมาที่จริงนั้นเขาไม่เต็มใจจะจากไปแบบนี้สักนิด เขาต้องการจะควบคุมคฤหาสน์เกียรติกระบี่และอาวุธระดับม่วงทั้งสามชิ้นนั้นก็อยู่ใกล้เพียงแค่เอื้อมแล้วแต่เขาไม่มีทางเลือกอื่นเพราะแดร์ริลทำให้เส้นเลือดหัวใจของเขาบาดเจ็บตอนที่ใช้ง้าวสวรรค์ ทำให้แจ็คกี้ไม่สามารถสู้ต่อไปได้“โอ้”เหล่าศิษย์สำนักเสียงลวงตานับพันต่างก็ไปจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ด้วยสีหน้ามืดครึ้มเมื่อได้ยินคำสั่งของแจ็คกี้“แดร์ริล ดาร์บี้”แจ็คกี้เดินไปสองสามก้าวก่อนที่จะหยุด เขาหันกลั
”ประมุขแจ็คกี้ การต่อสู้นี้จบแล้ว” สีหน้าแดร์ริลเย็นเยียบไม่แสดงอารมณ์ใดซูมแดร์ริลโบกง้าวด้วยกำลังที่มีเมื่อพูดจบ และกลิ่นอายที่สั่นสะเทือนฟ้าดินก็ปล่อยออกมาจากง้าวสวรรค์ก่อนที่จะมีลำแสงสีแดงเลือดพุ่งเข้าใส่แจ็คกี้แจ็คกี้แทบไม่ทันคิดขณะที่เขาสีหน้าเปลี่ยน เขารีบปล่อยพลังภายในออกมาและเปลี่ยนเครื่องจักรสังหารให้ป้องกันการโจมตีปังลำแสงสีเลือดทำลายเครื่องจักรเปลี่ยนร่างสังหารออกเป็นเสี่ยง ทำให้แจ็คกี้ร้องครางออกมาและปลิวถอยหลังไปมากกว่า 100 เมตร ก่อนที่จะร่วงกระแทกพื้นอย่างแรงการโจมตีของแจ็คกี้อาจจะดูรุนแรงตอนที่เขาโจมตีแดร์ริล แต่เขาก็ใช้พลังภายในไปเยอะแล้ว ตอนนี้แจ็คกี้ไม่สามารถรับการโจมตีได้เมื่อเจอกับง้าวสวรรค์ของแดร์ริลอะไรกัน?ทุกคนที่อยู่ด้านล่างต่างก็อ้าปากค้างเมื่อได้เห็นเรื่องตรงหน้าและมองแดร์ริลอย่างพูดไม่ออกพลังของชายหนุ่มคนนี้น่ากลัวมากแล้วอาวุธในมือเขาก็ดูพิเศษ มันดูคุ้นตาชอบกล…เฮือกตอนนั้นเองจาค็อบก็มองแดร์ริลด้วยความตกตะลึง แววตาเขาก็ตื่นเต้นมากเพื่อนของลูกสาวเขามีความสามารถขนาดนี้ คนเราจะดูกันแต่ภาพลักษณ์ภายนอกไม่ได้จริง ๆปาร์คเกอร์ตัวสั่นและมองแ