บททั้งหมดของ คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์: บทที่ 1621 - บทที่ 1630

“ค่ะคุณแม่! หนูจะสู้กับพวกคนชั่วเอง” เอร่ายิ้มและพยักหน้าให้ จากนั้นเธอก็เดินไปหาแอนโทนี่และคนอื่น ๆ แล้วตะโกนว่า “หยุดนะ!”ในตอนนั้นเอง แอนโทนี่และคนอื่น ๆ ต่างก็มองมาที่เธอและหยุดทุบตีครอบครัวทั้งสามคนนั้นแอนโทนี่เรียบเรียงความคิดของเขาและยิ้มออกมา พร้อมกับเขามองไปที่เอร่า “โอ้ สาวน้อยคนนี้ช่างสวยจริง ๆ เธอเป็นคนสวยมากนะ เธออยากใช้เวลากับฉันสักหน่อยไหม ฉันจะเลี้ยงเครื่องดื่มเธอเอง!”แอนโทนี่ก็โบกมือขณะพูดเช่นนั้น เหล่าคนรับใช้ที่อยู่ข้างหลังเขาก็เข้าใจได้ทันทีว่าเขาหมายถึงอะไร แล้วพวกเขาทั้งหมดก็ยิ้มกว้างพร้อมกับล้อมรอบเอร่าไว้เอร่าไม่รู้สึกวิตกกังวลเลยสักนิดเมื่อตอนที่เหล่าคนรับใช้ล้อมรอบเธอเอาไว้ เธอค่อย ๆ ยกมือขึ้น แล้วตะโกนออกมาว่า “หมัดมังกรน้ำแข็ง!”ถึงแม้ว่าเหล่าคนรับใช้จะเป็นผู้บ่มเพาะก็ตาม แต่พวกเขาก็ยังอยู่ในระดับที่ต่ำ พวกเขาไม่ได้ทำให้เธอรู้สึกหวาดกลัวเลยสักนิดเดียววิ๊ง!ในขณะนั้นเอง ก็มีแสงรัศมีที่แข็งแกร่งระเบิดออกมาจากร่างของเอร่า มังกรน้ำแข็งสีขาวตัวยาวบินวนในอากาศแล้วพุ่งเข้าหาพวกเหล่าคนรับใช้พวกเขาไม่มีเวลาได้ทันตอบโต้ก่อนที่จะถูกพัดลอยหายไปในอากาศทันที!

ตัวของเอร่าสั่นสะท้านพร้อมกับตะโกนใส่เดนนี่ “ฉันกับแม่อุตส่าห์ช่วยแกไว้ด้วยความใจดี ทำไมแกถึงได้จัดการเราล่ะ?!”ขณะที่เธอพูดเช่นนั้น เอร่าก็มองเข้าไปในวัดที่ผุพังนี้ และก็ไม่เห็นวี่แววของเด็กผู้หญิงตัวเล็ก ๆ เลยแล้ววินาทีนั้นเอง เอร่าก็ได้เข้าใจอย่างแน่ชัดแล้วว่าแม่ของเธอและเธอถูกหลอกเข้าเสียแล้วเดนนี่แสยะยิ้มอย่างเย็นชาด้วยใบหน้าอันแสนชั่วร้ายของเขา “ทุกคนต่างก็มีความผิดทั้งนั้นแหละ จงทำตัวให้ดี เพราะพวกแกอยู่ในมือของฉันแล้ว”“เข็มโลหิตน้ำแข็ง!” ตัวออโรร่าสั่นสะท้าน เธอรู้สึกได้ว่าร่างกายของเธอเริ่มชา และความเย็นยะเยือกก็กำลังโจมตีเธออยู่ ออโรร่ากัดปากแน่นแล้วถามเดนนี่ว่า “แกมาจากนิกายทักเกอร์ใช่ไหม?”นิกายทักเกอร์เป็นตระกูลบ่มเพาะที่อยู่ในจักรวาลโลกและมีประวัติมายาวนานนับพันปี พวกเขาเชี่ยวชาญในการใช้อาวุธลับ และอาวุธที่มีชื่อเสียงที่สุดของพวกเขาก็คือ เข็มโลหิตน้ำแข็ง ใครก็ตามที่ถูกมันทิ่มแทงเข้า ร่างกายของคนคนนั้นก็จะชาไปทั่วทั้งหมด แล้วก็จะทำให้ไม่มีเรี่ยวแรงออโรร่าเป็นเจ้าสำนักง๊อไบ๊มาหลายปี และเธอรู้จักสำนักหลักทั้งหมดของจักรวาลโลก เธอสามารถคาดเดาได้อย่างง่ายดาย แม้ว่าเธอ

’อะไรนะ?’ตอนนั้นร่างของออโรร่าก็สั่นเทา เธอตกใจมาก‘หัวหน้าพันธมิตรแคสเทลโลเหรอ? เมแกนกลายเป็นหัวหน้าพันธมิตรอย่างนั้นเหรอ?’เอร่าก็ตกตะลึงไปเหมือนกันเมแกนเดินขึ้นมาข้างหน้าอย่างช้า ๆ มองออโรร่าใกล้ ๆ ขณะที่เอ่ยกระเซ้าว่า “ออโรร่า! ไม่คาดฝันเลยใช่ไหมล่ะ? ศิษย์สำนักที่เธอไม่เคยให้ความสนใจตอนนี้มีตำแหน่งสูงส่งแล้ว ใช่แล้ว ตอนนี้ฉันเป็นหัวหน้าพันธมิตรของจักรวาลโลก”ขณะที่พูดเช่นนั้น เมแกนก็รู้สึกภูมิใจมาก “ตอนที่เธอเป็นประมุข สำนักง๊อไบ๊นั้นเป็นสำนักระดับเดียวกับบู๊ตึ๊งกับเส้าหลิน แต่ตอนนี้ชื่อเสียงสำนักก็ดีขึ้นในมือของฉัน ดังนั้นการที่ฉันบังคับให้เธอออกจากสำนักก็เป็นเรื่องดีแล้วใช่ไหมล่ะ?”เฮ้อเมื่อได้ยินดังนั้น ออโรร่าก็ถอนใจอย่างโล่งอก สีหน้าเธอไม่แสดงอารมณ์ใดขณะที่เธอพูดนิ่ง ๆ ว่า “ฉันไม่ได้เป็นสมาชิกสำนักง๊อไบ๊อีกแล้ว ดังนั้นไม่ว่าสำนักจะดีขึ้นหรือแย่ลงยังไงก็ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับฉัน ตอนนี้ปล่อยเราไปได้แล้ว เราต่างคนต่างอยู่ไม่มีอะไรต้องมาเกี่ยวข้องกัน!”แม้ว่าออโรร่าจะตกใจที่เมแกนเป็นหัวหน้าพันธมิตร แต่ก็ตกใจไม่นานช่วงหลายปีมานี้หลังจากที่เธอได้ตระเวนไปทั่ว ออโรร่าก็เริ่ม

ตอนนั้นเมแกนรู้สึกอยากจะฆ่าคนขึ้นมา ทุกคนควรต้องรู้เธอเป็นหัวหน้าพันธมิตร จะให้เธอมาโดนเด็กผู้หญิงตัวเล็ก ๆ ตะคอกต่อหน้าลูกน้องผู้ติดตามเธอได้อย่างไร? แล้วเธอจะรักษาชื่อเสียงไว้ได้อย่างไรกัน?บรรยากาศในยามนั้นหนักอึ้งจนแทบหายใจไม่ออกเคนท์ วัตสัน และคนอื่น ๆ ไม่กล้าแม้แต่จะหายใจไม่กี่วินาทีต่อมา เมแกนก็หัวเราะและบอกว่า “เอาตัวแม่ลูกน่ารังเกียจนี่ไปขังไว้แล้วคอยจับตาดูไว้ด้วย!”ตอนนั้นเธอดูเหมือนคนใจกว้างเพราะยอมอภัยให้ทั้งออโรร่าและเอร่าแต่ในใจเธอมีโทสะระอุที่จริงแล้วเมแกนอยากจะฆ่าออโรร่าและเอร่าทันที แต่ว่าออโรร่าก็เคยเป็นหัวหน้าสำนักของเธอ ผู้คนก็จะติฉินนินทาหากว่าเธอลงมือจริง ๆ อาจจะทำให้ชื่อเสียงของเธอด่างพร้อยได้เมแกนคิดทบทวนและตัดสินใจที่จะขังทั้งสองเอาไว้ขณะที่รอฟังข่าวเกี่ยวกับแดร์ริล ถึงตอนนั้นค่อยตัดสินใจก็คงไม่สายขณะที่เธอคิดเรื่องนั้น เมแกนก็มองท้องฟ้ายามค่ำคืนพร้อมแย้มยิ้ม‘แดร์ริล ผู้หญิงแล้วก็ลูกสาวของนายอยู่ในมือฉันแล้ว นายควรต้องปวดใจมากนะ’เคนท์เดินเข้ามาหา เขาพยายามยิ้มและพูดอย่างระมัดระวังว่า “เมแกน… หัวหน้าพันธมิตรแคสเทลโล ให้ผมเป็นคนเฝ้าแม่ลูกคู่นั้นเ

ตอนนั้นอีเวตต์ก็ยิ้มและบอกว่า “เสด็จแม่ นี่ยังหัวค่ำอยู่เลย ให้แดร์ริลไปเถอะค่ะ”เมื่อเธอพูดแบบนั้นอีเวตต์ก็ยิ้มให้ดอนน่าและเกือบจะหัวเราะออกมาตั้งแต่ที่พวกเขามาที่นิกายเมธาสวรรค์ ดอนน่าก็ดูแลพวกเขามาตลอด ดังนั้นจึงไม่ถูกต้องที่จะให้แดร์ริลรู้สึกผิดเมื่อตอนนี้ดอนน่าต้องการให้แดร์ริลช่วยบ้างที่สำคัญแดร์ริลก็สัญญากับดอนน่าว่าจะสอนเทคนิคพากย์เสียงให้เธอ เขาจะไม่รักษาสัญญาได้อย่างไรจักรพรรดินีไม่พูดอะไรอีกเมื่ออีเวตต์พูดมาแบบนั้นแดร์ริลยิ้ม เขามองดอนน่าก่อนบอกว่า “ศิษย์พี่หญิง ไปกันเถอะ!”แดร์ริลสามารถไปได้อย่างสบายใจเมื่อรู้ว่าอีเวตต์นั้นเข้าใจขณะที่พูดเขาก็เดินออกไปข้างนอกเมื่อพวกเขาไปถึงลานด้านหลังภูเขา แดร์ริลก็รู้สึกมีความสุขมากเมื่อได้เห็นภาพยามค่ำคืนตรงหน้าเขาเห็นดวงจันทร์กลมโต ท้องฟ้าที่มีดาวพร่างพราย เทือกเขาสลับซับซ้อน เมฆหนา และลมยามค่ำคืนที่พัดมาแผ่วเบา เขารู้สึกผ่อนคลายราวกับได้อยู่บนสรวงสวรรค์คงจะดีถ้าเขาได้ชื่นชมภาพทิวทัศน์ที่สวยงามนี้พร้อมอีเวตต์แต่ว่าเขาก็มีศิษย์พี่คนงามอยู่ด้วย ซึ่งก็ดีเหมือนกันขณะที่แดร์ริลกำลังชื่นชมบรรยากาศนั้น ทันใดก็มีเสียงดังขอ