บททั้งหมดของ คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์: บทที่ 1601 - บทที่ 1610

ฟลอเรียนยังคงตำแหน่งของตัวเองไว้ได้เมื่อเขามาเข้าร่วมกับกลุ่มของเจ้าศักดินาเคนนี่หลังจากจักรพรรดิแห่งโลกใหม่สวรรคตลง… เขายังคงได้เพลิดเพลินกับความมั่งคั่งรุ่งเรืองอยู่ที่ห้องโถงกลางของสำนักงานสืบสวนในตอนนี้มีเด็กหนุ่มวัยรุ่นหล่อเหลานั่งอยู่ที่เก้าอี้ตำแหน่งหลัก เขามีหน้าตาที่ยังดูเด็กเล็กน้อยซึ่งดูขัดแย้งกับท่าทางสงบนิ่งไม่สมอายุของเขาเขาคือแอมโบรส ดาร์บี้!ฟลอเรียนนั่งลงข้างเขาด้วยท่าทางจริงจัง สีหน้ามีแววสุภาพ“ท่านฟลอเรียน!”แอมโบรสค่อย ๆ อ้าปากพูดโดยที่สีหน้าไม่แสดงอารมณ์ใด “สอบปากคำสโลนเป็นยังไงบ้าง… คนที่คุณจับมา…เมื่อสองวันก่อน?”แอมโบรสช่วยเจ้าศักดินาเคนนี่มาตั้งแต่แรกด้วยเรื่องของราชวงศ์… ไม่ว่าจะเป็นเรื่องเล็กหรือใหญ่… เพราะว่าเขาได้รับการแต่งตั้งเป็นเจ้าชาย เขาไม่เคยปล่อยเรื่องไหนไปชุ่ยๆ โดยเฉพาะเมื่อเป็นเรื่องที่เกี่ยวข้องกับคนที่พัวพันกับแดร์ริลฟลอเรียนผุดลุกขึ้นยืนทันทีและโค้งคำนับแอมโบรส “ฝ่าพระบาท สโลนปิดปากเงียบ กระหม่อมยังไม่สามารถได้ข้อมูลอะไรจากเธอเลย แต่พระองค์ไม่ต้องกังวลพระทัย กระหม่อมจะหาทางทำให้เธอเปิดปากให้ได้”สีหน้าฟลอเรียนเต็มไปด้วยความนับถือเม

ตอนที่แอมโบรสอยู่ในมือของเมแกนพวกเขาได้แลกเปลี่ยนข้อตกลงกัน แอมโบรสให้สัญญาเมแกนไว้สามข้อเป็นเงื่อนไขที่ช่วยให้เขาได้โอสถเจ็ดวิจิตรบรรจงมาครองเมแกนยังไม่ลืมเรื่องพวกนั้น!“ตกลง ผมจะช่วยคุณ!” แอมโบรสหายใจเข้าลึกก่อนที่จะพยักหน้ายอมตกลงความจริงแอมโบรสนั้นไม่พอใจกับท่าทางบังคับกดดันของเมแกนขณะที่ขอให้เขาช่วยเหลือ ตอนนี้เขาเป็นองค์ชาย ยังมีใครจะกล้าพูดกับเขาด้วยท่าทางเช่นนี้อีกได้?แต่เขาก็จะทำตามสัญญาเพราะนี้เป็นกฎที่ย่อหย่อนไม่ได้แอมโบรสพูดอย่างจริงจังเมื่อความคิดนี้ผุดขึ้นในหัว “เสร็จเรื่องนี้แล้วผมยังติดค้างคุณอยู่อีกสองข้อ”เมแกนเม้มปากและยิ้ม เธออดแหย่เขาไม่ได้ “ทำไมเหรอ? หนุ่มน้อยหล่อเหลาค่อย ๆ โตขึ้นแล้ว นายเลยกลัวว่าฉันจะมารบกวนนายบ่อย ๆ ในอนาคตเหรอ?”แอมโบรสไม่ได้สะดุ้งสะเทือนอะไรกับเธอ เขอตอบอย่างไร้อารมณ์ว่า “ผมยุ่งน่ะ ถ้าไม่มีอะไรแล้วผมจะได้กลับวัง”เขาหันหลังกลับไปที่วัง‘เด็กเอ๊ย!’เมแกนยิ้มและยืนนิ่งอยู่ตรงนั้นด้วยท่าทางร้ายกาจเมื่อได้เห็นแอมโบรสจากไป‘อีกสองข้อที่เหลือคงไม่ง่ายสำหรับนายหรอก!’…ที่คุกของเมืองหลวงยามเที่ยงคืนแม้ว่าการต่อสู้อย่างรุนแรงในตอน

เด็กน้อยเช่นนี้กล้าดีอย่างไรมาต่อปากต่อคำกับเธอ รนหาที่ตายชัด ๆ จีเวลส่ายหน้าด้วยท่าทีมุ่งมั่น “อย่าคิดจะทำร้ายพี่เดบร้านะ ตราบใดที่ฉันยังอยู่!”จากนั้นจีเวลก็จ้องมองเมแกน “ผู้หญิงเลวร้ายอย่างเธอทำเรื่องชั่ว ๆ มากมายต่อแดร์ริล เธอใส่ความเขาโดยบอกว่าเขาฆ่าประมุขสำนักภูเขาฮัว ผู้หญิงเลว ๆ อย่างเธอควรตาย…”เพียะเมแกนรีบเดินเข้าไปและตบจีเวลอย่างแรงที่หน้าก่อนที่เธอจะพูดจบ“สารเลว กล้าดียังไงมาพูดกับฉันแบบนี้! ไม่มีมารยาท!” เมแกนพูดเสียงเย็น เธอรู้สึกว่าตบฉาดนี้ไม่ได้ช่วยระบายโทสะของเธอเลย ดังนั้นเธอจึงตบจีเวลอีกหลายครั้ง โดยแต่ละครั้งแรงขึ้นเรื่อย ๆเพียะ เพียะ เพียะเสียงตบสนั่นดังต่อเนื่องไม่หยุดแล้วจีเวลผู้แสนอ่อนแอจะทนรับไหวได้อย่างไร? ตอนนั้นเลือดก็ไหลออกจากปากของเธอ แข้งขาก็อ่อนแรง แต่เธอก็ยังตะโกนต่อไป “นังผู้หญิงชั่ว! แกสมควรตาย! สมควรตาย!..”ไม่ใช่แค่เรื่องที่ไม่ช่วยพวกเขาแต่เมแกนยังอยากรังแกเดบร้าด้วย ไม่มีใครที่โหดร้ายเกินเมแกนอีกแล้วเมแกนยิ่งฉุนเฉียวเมื่อได้ยินคำพูดพวกนี้นและกระชากผมจีเวลขึ้นมาก่อนที่จะตบเธอแรงกว่าเดิม“จีเวล…”“เมแกนนี่เธอตบเด็กผู้หญิง ยังเป็นค

ในที่สุดพวกเขาก็มาถึงป่านอกเมืองหลวงห่างออกไปไม่กี่กิโลเมตรพวกเขาต่างก็พากันหยุดพัก“ทุกคน!”เมแกนยิ้มและค่อย ๆ พูดว่า “การต่อสู้ดุเดือดในเมืองหลวงแห่งโลกใหม่ก่อนหน้านี้ทำให้พวกคุณเสียพลังภายในไป ฉันกลัวว่าพวกทหารและพวกสำนักประกายแสงอีกไม่นานอาจจะตามเราทันถ้าเรายังคงอยู่ในสภาพนี้”เมแกนหยิบขวดหยกออกมาก่อนที่เธอจะยิ้มและบอกว่า “ฉันบังเอิญพกโอสถติดมาซึ่งจะช่วยพวกคุณฟื้นฟูพลังภายใน ทุกคนเร็วเข้ามารับไป เราจะได้รับมือกับเหตุไม่คาดฝันได้ง่ายขึ้นเมื่อพลังภายในของคุณฟื้นตัวเต็มที่”จากนั้นเมแกนก็ส่งขวดหยกให้คนของสำนักข้างกายเธอและบอกให้ส่งต่อให้ปรมาจารย์ลีโอนาร์ดและคนอื่นที่เหลือใบหน้าของเมแกนมีรอยยิ้มในตอนนั้น แต่ดวงตาของเธอฉายแววชั่วร้ายว้าว!ผู้บ่มเพาะของบู๊ตึ๊งและเส้าหลินต่างก็พากันตื่นเต้นและยินดีขึ้นมาทันใดปรมาจารย์ลีโอนาร์ด ประมุขนิรันดร์และประมุขสำนักอื่น ๆ ต่างก็ยืนขึ้นเพื่อแสดงความขอบคุณ“ขอบคุณมากประมุขคาสเทลโล”“คุณใส่ใจมาก ประมุขคาสเทลโล”“ใช่ คุณต้องสิ้นเปลืองโอสถไปมากแน่”เสียงชื่นชมดังไม่ขาดสายยิ่งทำให้เมแกนยิ้มกว้างขึ้นและโบกมือปฏิเสธ “พวกเราต่างก็เกี่ยวข้องก

ปรมาจารย์ลีโอนาร์ดและคนอื่น ๆ ต่างก็จ้องมองเมแกนพร้อมกันอย่างโกรธแค้นชิงชังเมแกนนั้นชั่วร้ายมากเกินไปจริง ๆ เธอกล้าดียังไงมาฉกฉวยประโยชน์จากพวกเขาและวางยาสำนักใหญ่ เธอไม่กลัวว่าจะกลายเป็นศัตรูของชาวจักรวาลโลกเหรอ?เมแกนยิ้มและมองพวกเขาก่อนพูดช้า ๆ “สหายประมุขสำนักทั้งหลาย อย่าตระหนกไป ฉันไม่วางแผนจะฆ่าพวกคุณหรอก”“เงื่อนไขของฉันง่ายดาย พวกคุณต้องยกให้ฉันเป็นหัวหน้าพันธมิตรตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปและต้องไม่โต้แย้งคำสั่งใด ๆ ของฉัน ฉันจะช่วยบรรเทาอาการของยาพิษให้ตราบใดที่คุณยอมร่วมมือ คุณควรต้องรู้ว่ายาพิษมันแทรกซึมเข้าไปที่แกนกายทั่วทั้งร่างเมื่อกินโอสถวันแห่งความมืดมิดเข้าไป ทั้งเก้าทวีปนี้ไม่มีใครที่มียาแก้พิษอีกแล้วนอกจากฉัน”เมแกนกวาดตามองพวกเขาไปด้วยขณะที่พูดเป้าหมายหลักของเมแกนก็คือการช่วยเหลือสำนักต่าง ๆ เพื่อจะเป็นหัวหน้าพันธมิตรแห่งจักรวาลโลก ซึ่งมันคงเป็นการยากที่จะจัดการสำนักเส้าหลิน บู๊ตึ๊ง และสำนักอื่น ๆ ไปพร้อมกันด้วยกำลังของง๊อไบ๊เพียงสำนักเดียวแต่ว่าสำนักเส้าหลิน บู๊ตึ๊ง และสำนักอื่น ๆ ก็ถูกพวกโลกใหม่จับไปขังเพราะว่าพวกเขาพยายามไปช่วยเพื่อนและครอบครัวของแดร์ริลช