เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 1628
บทที่เกี่ยวข้อง
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1629
เป็นเวลานานแล้วที่เขาไม่ได้กินอะไรดี ๆ ในช่วงที่ท่องทะเลอยู่นั้นตอนนั้นเองจักรพรรดินีก็ขมวดคิ้วพร้อมสั่งอย่างอดรนทนไม่ได้ “แดร์ริล เรากินเสร็จแล้ว รีบเก็บโต๊ะไปเร็ว ๆ เข้าสิ”เธอเป็นจักรพรรดินีและลูกสาวก็เป็นองค์หญิง พวกเขานั้นเป็นราชวงศ์ ดังนั้นจึงเป็นเรื่องธรรมดาที่แดร์ริลต้องเป็นคนทำงานบ้าน“ได้ครับ” แดร์ริลพยักหน้าและไม่บ่นอะไร หลังจากที่อยู่ร่วมกันมาหลายวันเขาก็เริ่มชินกับนิสัยชอบสั่งชอบบงการของจักรพรรดินีแล้ว“ที่รัก ให้ฉันช่วยนะคะ”เมื่อเห็นแบบนั้น อีเวตต์ก็เดินเข้าไปช่วยแดร์ริลเก็บจานชามทันทีจักรพรรดินีไม่พอใจ เธอมุ่นคิ้วขมวดและพูดว่า “อีเวตต์ ให้เขาทำสิ มาคุยกับแม่ตรงนี้นี่” แม้ว่าเธอจะไม่ได้พูดดังมากแต่น้ำเสียงก็หนักแน่นอีเวตต์ลังเล แต่เธอก็ไม่อาจขัดคำสั่งได้ ดังนั้นเธอจึงเดินเข้าไปหาจักรพรรดินีตอนนั้นเองก็มีเสียงฝีเท้าเบา ๆ ดังมาจากด้านนอก จากนั้นร่างบอบบางก็เดินเข้ามาหญิงสาวผู้นั้นใส่ชุดยาวสีขาว แต่ก็ไม่สามารถปกปิดเรือนร่างงดงามไว้ได้ เธอยิ้มอ่อนหวานและดูมีเสน่ห์มากนี่คือศิษย์พี่หญิงของเขา ดอนน่า บุชเมื่อเธอเห็นแดร์ริลกำลังเก็บโต๊ะ ดอนน่าก็อดไม่ได้ที่จะยกม
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1630
ตอนนั้นอีเวตต์ก็ยิ้มและบอกว่า “เสด็จแม่ นี่ยังหัวค่ำอยู่เลย ให้แดร์ริลไปเถอะค่ะ”เมื่อเธอพูดแบบนั้นอีเวตต์ก็ยิ้มให้ดอนน่าและเกือบจะหัวเราะออกมาตั้งแต่ที่พวกเขามาที่นิกายเมธาสวรรค์ ดอนน่าก็ดูแลพวกเขามาตลอด ดังนั้นจึงไม่ถูกต้องที่จะให้แดร์ริลรู้สึกผิดเมื่อตอนนี้ดอนน่าต้องการให้แดร์ริลช่วยบ้างที่สำคัญแดร์ริลก็สัญญากับดอนน่าว่าจะสอนเทคนิคพากย์เสียงให้เธอ เขาจะไม่รักษาสัญญาได้อย่างไรจักรพรรดินีไม่พูดอะไรอีกเมื่ออีเวตต์พูดมาแบบนั้นแดร์ริลยิ้ม เขามองดอนน่าก่อนบอกว่า “ศิษย์พี่หญิง ไปกันเถอะ!”แดร์ริลสามารถไปได้อย่างสบายใจเมื่อรู้ว่าอีเวตต์นั้นเข้าใจขณะที่พูดเขาก็เดินออกไปข้างนอกเมื่อพวกเขาไปถึงลานด้านหลังภูเขา แดร์ริลก็รู้สึกมีความสุขมากเมื่อได้เห็นภาพยามค่ำคืนตรงหน้าเขาเห็นดวงจันทร์กลมโต ท้องฟ้าที่มีดาวพร่างพราย เทือกเขาสลับซับซ้อน เมฆหนา และลมยามค่ำคืนที่พัดมาแผ่วเบา เขารู้สึกผ่อนคลายราวกับได้อยู่บนสรวงสวรรค์คงจะดีถ้าเขาได้ชื่นชมภาพทิวทัศน์ที่สวยงามนี้พร้อมอีเวตต์แต่ว่าเขาก็มีศิษย์พี่คนงามอยู่ด้วย ซึ่งก็ดีเหมือนกันขณะที่แดร์ริลกำลังชื่นชมบรรยากาศนั้น ทันใดก็มีเสียงดังขอ
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1631
"ผมยังไม่ได้ทำอะไรเลยแต่ต้องโดนลงโทษหันหน้าเข้ากำแพงครึ่งเดือนเหรอ? ผมไม่ได้อยากมาที่นี่เองสักหน่อยแต่เป็นศิษย์พี่หญิงที่ขอให้ผมมาสอนเทคนิคพากย์เสียงให้"ดอนน่าเองก็กังวลใจทันที เธอดึงแขนเสื้อของฮาร์วีย์ “ศิษย์พี่ใหญ่ อย่าลงโทษศิษย์น้องเลย ฉันเป็นคนขอให้เขาออกมาที่นี่เอง”แต่ว่าฮาร์วีย์ไม่ฟังอะไรทั้งนั้น เขาหัวเราะเย็นชาขณะที่มองแดร์ริลและพูดอย่างเย่อหยิ่งว่า “นายเพิ่งเข้ามาร่วมสำนัก ก็วิ่งพล่านไปทั่วไม่ทำตามกฎเลยสักข้อ ไม่ว่าข้อแก้ตัวเรื่องที่ออกมาข้างนอกคืนนี้คืออะไร นายก็ต้องหันหน้าเข้ากำแพงครึ่งเดือน ฉันจะดูว่าจากนี้นายจะทำตัวดีขึ้นไหม”ขณะที่พูดดวงตาของฮาร์วีย์ก็เย็นชาโหดเหี้ยมฮาร์วีย์รู้อยู่แล้วว่าดอนน่าขอให้แดร์ริลออกมาข้างนอก เขาคงจะให้โอกาสหากว่าเป็นศิษย์น้องคนอื่น แต่แดร์ริลต่างออกไป‘ไอ้หมอนี่ก็เป็นแค่ชาวประมงแต่ประมุขคาดหวังกับมันมาก ก่อนนี้ตอนเดินทางกลับมาที่สำนัก มันได้หน้าไปหมดต่อหน้าทุกคนเพราะว่ามันจับปลากระดี่มังกรได้’ ฮาร์วีย์คิดพวกดินแดนพฤกษาสวรรค์นับถือแดร์ริลและด่าว่าฮาร์วีย์ที่อารมณ์แปรปรวน จึงเป็นเหตุผลที่คืนนี้เขาฉวยโอกาสหาความผิดของแดร์ริลฮาร์วีย์โมโห
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1632
”แก…”ได้ยินแบบนั้นฮาร์วีย์ก็โมโหจนหัวแทบระเบิด แต่เขาก็ไม่มีอะไรจะพูดได้ ‘จู่ ๆ อินทรียักษ์สองตัวนี้ก็โจมตีฉัน ดาร์เรนต้องอยู่หลังเรื่องนี้แน่’“รอให้ฉันรอดไปได้ก่อนเถอะ!” เขาด่าแดร์ริล ไม่กี่วินาทีต่อมาฮาร์วีย์ก็ทนไม่ได้อีกต่อไปแล้วเริ่มวิ่งหนีไปไกลนกอินทรีทั้งสองอยู่ในขั้นจักรพรรดิยุทธ ไม่มีทางที่ฮาร์วีย์จะสู้ได้ เขาไม่ใช่คู่มือของพวกมันหากไม่วิ่งหนีเขาคงได้แต่รอความตายเท่านั้นเมื่อฮาร์วีย์จากไปแล้ว นกอินทรียักษ์ทั้งสองก็หยุดโจมตี พวกมันกางปีกและบินสูงไปบนท้องฟ้า‘ฮ่าฮ่า เจ้าอินทรีสองตัวนี้’แดร์ริลยิ้มเมื่อเห็นฮาร์วีย์วิ่งหนีหัวซุกหัวซุนในที่สุดดอนน่าก็ตั้งสติได้และถามแดร์ริล “ศิษย์น้องดาร์เรน มันเกิดอะไรขึ้นน่ะ? ทำไมอินทรีทั้งสองตัวนั่นฟังคำสั่งของนาย?”แดร์ริลพยักหน้า จากนั้นก็อธิบายรายละเอียดเคล็ดลับของเทคนิคการพากย์เสียงอย่างรวดเร็วดอนน่านั้นเฉลียวฉลาด เธอเข้าใจเทคนิคได้ทันที จากนั้นไม่นานเธอก็ทำเทคนิคนี้ได้คล่อง เธอสนุกสนานกับการเลียนเสียงแมลง เสียงร้องของอินทรี เธอสนุกมากตอนนั้นดอนน่าก็ได้เรียนรู้เสียงไปจำนวนหนึ่ง เธอยิ้มและมองแดร์ริล “ศิษย์น้องดาร์เรน ขอบคุณ
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1633
ตอนนั้นสีหน้าของฮาร์วีย์ดำทะมึนก่อนเปลี่ยนสีหน้าอย่างทันใดต่อมาเขาก็หรี่ตาพูดว่า “พวกนายทำอะไร? ศิษย์น้องดาร์เรนเพิ่งเข้ามาร่วมสำนักเรา เขาจะคู่ควรได้รับรางวัลได้ยังไง?”‘เวรเอ๊ย พวกนี้พูดถึงศิษย์น้องดาร์เรนไม่ยอมหยุด ยังจำอยู่ได้ไหมเนี่ยว่าฉันเป็นศิษย์พี่ใหญ่น่ะ?’ ฮาร์วีย์คิดยิ่งไปกว่านั้นเมื่อเขาคิดถึงเหตุการณ์เมื่อคืน ฮาร์วีย์ก็ยิ่งเดือดดาล‘ฉันยังไม่ได้เอาคืนมันเรื่องเมื่อคืนนี้เลยที่ให้นกอินทรียักษ์สองตัวนั่นมาโจมตีฉัน มันไม่มีทางได้รางวัลจากการฝึกนี้ไปหรอก’ขณะที่ทุกคนต่างก็ถกเถียงกัน ไดอาน่าก็กระแอมเบา ๆ ห้องโถงหลักพลันเงียบลงทันใดเธอมองไปรอบ ๆ และพูดช้า ๆ “ดอนน่าพูดถูก ก่อนหน้านี้ดาร์เรนทำเพื่อเราไว้มาก ให้เขามารับรางวัลด้วย”ฮาร์วีย์กล่าวขัดทันที “ปรมาจารย์หญิง เขาเพิ่งมาร่วมสำนักก็ได้รางวัลแล้วเหรอครับ? นี่มันไม่ถูกต้องนะครับ”สีหน้าของไดอาน่าเปลี่ยนไปทันใดขณะที่เธอจ้องฮาร์วีย์ “ตอนนี้นายไม่เชื่อฟังปรมาจารย์หญิงแล้วเหรอ? อยากจะทรยศฉันใช่ไหม?”แม้ว่าเธอจะไม่ได้ตะคอกแต่ก็กดดันน่ากลัวฮาร์วีย์ตัวสั่นเทาก่อนที่จะคุกเข่าลงกับพื้นทันที “ผมไม่กล้าครับ”สีหน้าเขาเต็มไปด
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1634
จูปาเจี๋ยมองไปรอบ ๆ และสะดุดตากับดอนน่า‘งดงามมาก งดงามจริง ๆ’ไดอาน่าใส่ชุดยาวสีดำ ดูสง่าสูงส่ง ซึ่งเหมาะกับกลิ่นอายเยือกเย็นของเธอ เชนเทล่าและไดอาน่าต่างก็มีเอกลักษณ์โดดเด่นของตัวเองหากว่าต้องนำมาเทียบกันจูปาเจี๋ยนั้นเป็นคนมากตัณหา ดังนั้นเขาจึงตาลุกเมื่อได้เห็นความงามของไดอาน่าสายตาจับจ้องจูปาเจี๋ยทำให้ไดอาน่าไม่สบายใจ แต่เธอก็ยังเดินเข้าไปหาและฝืนยิ้ม “แขกผู้สูงส่ง ได้โปรดอภัยหากว่าเราต้อนรับได้ไม่ดีนัก”ไดอาน่าแนะนำตนเอง “ฉันคือไดอาน่า โอลสัน ปรมาจารย์หญิงของดินแดนพฤกษาสวรรค์ ขอทราบได้หรือไม่ว่าท่านคือใคร?”ไดอาน่ารู้สึกอับอายเมื่อพูดประโยคสุดท้ายออกไป เธอเป็นปรมาจารย์หญิงดินแดนของดินแดนพฤกษาสวรรค์ แต่เธอไม่รู้จักสหายของท่านประมุข มันเป็นเรื่องน่าอายแต่เธอไม่มีทางเลือก เธอเพิ่งจะเข้ามาร่วมนิกายเมธาสวรรค์ได้แค่ไม่กี่ปี แม้ว่าจูปาเจี๋ยจะเป็นสหายของท่านประมุขแต่เธอก็ไม่เคยพบเขามาก่อนจูปาเจี๋ยโบกมือและพูดง่าย ๆ ว่า “ฮ่าฮ่า ไม่ต้องห่วงคนงาม ข้าคือจูปาเจี๋ย แต่เจ้าเรียกข้าว่าพี่ใหญ่จูก็ได้”ขณะที่พูดจูปาเจี๋ยก็จับจ้องไดอาน่าใกล้ ๆ และยิ้มพร้อมพูดต่อ “ข้าได้ยินมาว่าประมุขกำลัง
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1635
ไม่เพียงแค่เธอจะสวยมากเท่านั้น แต่รูปร่างของเธอยังเย้ายวนมากอีกด้วย คงจะเป็นความรื่นรมย์อย่างมากหากว่าได้เดินหมากกับหญิงงามเช่นนี้เพราะนอกจากหญิงงามแล้ว จูปาเจี๋ยยังชื่นชอบการเดินหมากอย่างมากครั้งแรกที่แดร์ริลพบเขา จูปาเจี๋ยถูกกักขังอยู่ในสวนเล็ก ๆ ที่เขาได้แต่เดินหมากกับตนเอง เขาจดจ่อกับมันจนลืมทุกสิ่ง‘อะไรนะ? หมากเหรอ?’ ไดอาน่าอึ้งไปจากนั้นเธอก็ฉีกยิ้ม “ฉันเป็นแค่นักเดินหมากฝีมือพอใช้ได้เองค่ะ แต่ไหน ๆ ท่านก็สนใจ ฉันจะเดินหมากกับท่าน”ไดอาน่ายกมือบอบบางขึ้นมาแล้วทำท่าให้เขาตามเธอไปที่ด้านหลังของห้องโถงหลักทางด้านหลังมีสวนลูกแพร์อยู่ ทิวทัศน์สวยมากและก็เป็นตำแหน่งที่เหมาะสำหรับการดื่มและเดินหมากที่สุดจูปาเจี๋ยยิ้มและพยักหน้าขณะที่เขาเดินนำชาเทล่าตามไปช้า ๆ ด้านหลังขณะเดียวกันฮาร์วีย์, ดอนน่า และศิษย์คนอื่น ๆ ต่างก็เดินตามมาเงียบ ๆจูปาเจี๋ยเป็นสหายกับท่านประมุข คงเป็นเกียรติอย่างหาที่สุดมิได้หากว่าได้เห็นท่านปรมาจารย์หญิงเดินหมากกับเขาไม่กี่นาทีต่อมาในศาลาของสวนแพร์ จูปาเจี๋ยและไดอาน่าก็เริ่มเดินหมากกันในตอนแรกเขารู้สึกตื่นเต้น แต่ไม่นานก็เบื่อแม้ว่าไดอาน่าจะเป็น
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1636
จูปาเจี๋ยหงุดหงิดเมื่อได้เห็นเช่นนี้ เขาส่ายหน้าและบอกว่า “ทั้งสำนักนี่ไม่มีใครเดินหมากเก่งเลยเหรอ?”เขาคิดว่าจะได้เจอคู่ต่อสู้สมน้ำสมเนื้อ แต่ดูท่าว่าต้องผิดหวังเชนเทล่าชื่นชมจูปาเจี๋ยขณะที่เธอยืนอยู่ข้างกายเขา ‘ชายคนนี้เฉลียวฉลาดมาก ทักษะหมากของเขาก็เยี่ยมยอด’ไดอาน่าหน้าแดงก่ำ เธอรู้สึกกระอักกระอ่วนใจมาก ‘ฉันควรทำยังไงดี?’ท่านประมุขจะต้องไม่พอใจแน่หากได้รู้ว่าแขกผู้สูงเกียรติแค่มาถึงไม่นานก็ต้องหงุดหงิดใจแล้วทันใดนั้นไดอาน่าก็นึกบางอย่างขึ้นมากได้ เธอสั่งดอนน่า “ดอนน่าไปพาดาร์เรนมาที่นี่”‘แม้ว่าศิษย์ใหม่คนนี้จะดูธรรมดา แต่เขาก็มักจะมีเรื่องให้ประหลาดใจได้ในเวลาหน้าสิ่วหน้าขวาน บางทีทักษะหมากของเขาอาจจะล้ำเลิศก็ได้และเขาก็จะสามารถเดินหมากกับแขกผู้ทรงเกียรตินี้ได้’“ได้ค่ะ” ดอนน่าพยักหน้าขณะที่เธอกำลังจะออกไปฮาร์วีย์ก็พูดขึ้นมา “ปรมาจารย์หญิง ดาร์เรนนั้นมาจากครอบครัวชาวประมง เขาจะเดินหมากเป็นได้ยังไงกัน? เขาอาจจะไม่เคยเห็นกระดานหมากมาก่อนด้วยซ้ำ ให้เขามาเล่นกับแขกผู้ทรงเกียรติเช่นนี้จะเป็นการขายหน้าเสียมากกว่า มันตลกเกินไป ท่านปรมาจารย์หญิง ได้โปรดทบทวนด้วย”ขณะที่พูดสีห
บทล่าสุด
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2090
”รอก่อน”จู่ ๆ ลูคัสก็คิดบางอย่างได้ขณะที่พวกเขากำลังจะเดินทางต่อและสั่งลูกน้องทั้งสองของตน “วางแดร์ริลลงและค้นตัวเขา เผื่อว่ามีของอะไร”ฮ่าฮ่าแดร์ริลไม่ใช่เพียงแค่ประมุขสำนักประตูสุราลัยเท่านั้นแต่ว่ายังเป็นจักรพรรดิของเวสต์ริงตัน เขาต้องมีของมีค่าอยู่กับตัวแน่‘ฉันอาจจะเจอคัมภีร์ล้ำค่าบนตัวเขาก็ได้หากว่าฉันหาของมีค่าก่อนที่จะเอาเขาไปส่งที่สำนักเสียงลวงตา’ลูคัสยิ้มพร้อมคิด“ครับ นายน้อย”ลูกน้องทั้งสองรับคำและวางแดร์ริลลงก่อนที่จะเริ่มค้นตัวเขาไม่นานก็เจอของสองอย่างบนตัวแดร์ริล อันหนึ่งคือเจดีย์ส่วนอีกอันคือย่ามใส่สัตว์เทพเจดีย์เจ็ดมหาสมบัตินั้นสามารถเปลี่ยนขนาดได้ ดังนั้นแดร์ริลจึงเปลี่ยนให้เล็กที่สุด สูงแค่ประมาณนิ้วโป้ง ตอนที่เขาไม่ได้ใช้งาน คนทั่วไปก็จะไม่คิดว่ามันเป็นของสำคัญและเป็นเรื่องยากที่จะรู้ถึงความลับของเจดีย์“เอ่อ…”ตอนนั้นลูคัสก็หยิบเจดีย์ขึ้นมา หมุนไปมาเพื่อดู เขานิ่วหน้าและบอกว่า “มันมีพลังวิญญาณและดูเหมือนเป็นของล้ำค่า แต่ว่าเอาไว้ใช้ทำอะไรกัน?”จากนั้นลูคัสก็ห้อยเจดีย์กลับไว้ที่คอของแดร์ริลเหมือนเดิมแล้วลูคัสก็หยิบย่ามใส่สัตว์เทพขึ้นมาอย่างยินดีแล
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2089
สีหน้าของจาค็อบมืดครึ้มเมื่อเขาพูดเช่นนั้น เขาเองก็รู้สึกสับสนที่จริงจาค็อบไม่เชื่อเหมือนกันว่าแดร์ริลจะเป็นคนเช่นนั้น แต่สถานการณ์ตรงหน้าก็ต่างไป อีกอย่างแดร์ริลก็เหม็นกลิ่นเหล้าจริง ๆแต่จาค็อบนั้นก็ทำอะไรรอบคอบสมกับที่เป็นประมุขของคฤหาสน์เกียรติกระบี่และตัดสินใจว่าจะรอให้แดร์ริลตื่นขึ้นมาก่อนที่จะถามเขา“ท่านลุง”แต่ลูคัสร้อนใจขึ้นมาทันทีและบอกอย่างจริงจังว่า “ไม่ว่าเรื่องจริงจะเป็นยังไง แดร์ริลก็เมาและมานอนที่เตียงปาร์คเกอร์จริง นี่อาจจะทำลายชื่อเสียงทั้งของปาร์คเกอร์และคฤหาสน์เกียรติกระบี่ หากว่าเรื่องหลุดออกไปว่าเราทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แล้วคนอื่นเขาจะมองพวกเรายังไง? แล้วอนาคตปาร์คเกอร์จะแต่งงานได้ยังไง?”ลูคัสพูดอย่างเป็นการเป็นงานก่อนที่จะมองไปรอบ ๆ “ผมคิดว่าเราน่าจะมัดเขาไว้ก่อนแล้วค่อยสอบสวนเขาตอนที่ตื่นขึ้น ทำแบบนั้นก็ไม่เป็นการทำลายชื่อเสียงของคฤหาสน์เกียรติกระบี่”หลายคนต่างก็พยักหน้าอย่างเห็นด้วยกับคำพูดของเขา“ใช่ อย่างน้อยเราก็น่าจะทำเพื่อชื่อเสียงของคฤหาสน์เกียรติกระบี่”“แดร์ริลแข็งแกร่งมากไป หากว่าคำพูดของนายน้อยลูคัสที่ว่าเขาอยากทำเรื่องไม่เหมาะไม่ควรกั
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2088
”ญาติผู้น้อง”ตอนนั้นเองลูคัสที่แอบอยู่ด้านนอกก็รีบพาคนอีกสองคนเข้ามาทันที“เกิดอะไรขึ้น?” ลูคัสตะโกนเสียงดังอย่างเป็นห่วงก่อนที่จะมองแดร์ริลที่อยู่บนเตียงและทำหน้าตาประหลาดใจ “ทำ… ทำไมประมุขดาร์บี้ถึงได้มาอยู่ที่นี่?”ต้องบอกว่าลูคัสแสดงได้ดีมาก ปาร์คเกอร์ไม่ได้รู้เลยว่ามีเรื่องหมกเม็ดอะไรและคิดว่าลูคัสมาเพราะได้ยินเสียงร้องของเธอ“ฉัน…” ปาร์คเกอร์กัดปากแน่นหน้าแดงก่ำ และพูดอย่างอับอายว่า “ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน…”ตอนนี้ใจปาร์คเกอร์ว้าวุ่นมาก ผู้หญิงคนไหนที่อยู่ในสถานการณ์แบบนี้ก็ทำใจให้นิ่งได้ยากกันทั้งนั้น“โอ้ตาย”ตอนนั้นเอง จาค็อบและศิษย์คนอื่น ๆ ที่สังเกตเห็นความวุ่นวายก็เข้ามาเอ่อ…ทุกคนต่างก็อึ้งไปทันทีเมื่อได้เห็นสถานการณ์ในห้องและมีสีหน้าบรรยายไม่ถูก“ทะ… ทำไมแดร์ริลถึงได้อยู่ในห้องของคุณหนูปาร์คเกอร์?”“กลิ่นเหล้าเหม็นคลุ้งเลย…”“เป็นไปได้ไหมว่าแดร์ริลดื่มเหล้าย้อมใจแล้วอยากจะมาทำอะไรกับคุณหนูปาร์คเกอร์…”ฝูงชนต่างก็แสดงความคิดเห็นดัน ลูคัสทำสีหน้าตื่นตะลึงเหมือนกันแต่ว่าในใจนั้นแอบหัวเราะลั่น‘ฮ่าฮ่า ตอนนี้แดร์ริลอธิบายตัวเองยากแล้ว ทุกคนเห็นเขาแบบนี้แล้ว’“ปา
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2087
จากนั้นลูคัสก็เรียกลูกน้องออกมาสองคนและบอกว่า “เร็วเขาถอดเสื้อผ้าหมอนี่ออก”ลูกน้องทั้งสองรีบถอดเสื้อผ้าของแดร์ริลออกตามคำสั่ง“อุ้มเขาขึ้นแล้วไปกัน” ลูคัสโบกมือและเดินออกไปลูกน้องทั้งสองคนรีบยกแดร์ริลขึ้นแล้วเดินตามไป พวกเขาไม่ลืมเอาเสื้อผ้าของแดร์ริลไปด้วยพวกเขาอาศัยความมืดของยามค่ำคืน อุ้มแดร์ริลเข้าไปในห้องของปาร์คเกอร์ เธอยังไม่กลับมาที่ห้องตอนนี้เพราะว่าเธอมีธุระต้องจัดการพวกเขาโยนแดร์ริลไปนอนบนเตียงปาร์คเกอร์ก่อนที่ลูคัสจะนำคนของเขาอีกสองคนไปซ่อนอยู่ในมุมมืด“แดร์ริล”ลูคัสยิ้มชั่วร้ายออกมาเมื่อพวกเขาซ่อนมิดชิดแล้ว และพูดกับตัวเองว่า “อย่ามาว่าฉันที่ทำเรื่องชั่ว ๆ เลย ใครใช้ให้นายล่วงเกินประมุขสำนักเสียงลวงตาล่ะ? อีกอย่างญาติฉันก็ชอบนายมากนี่”ตอนแรกลูคัสวางแผนว่าจะเอาตัวแดร์ริลออกจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ทันทีหลังจากที่เขาเมา และส่งไปที่แท่นของสำนักเสียงลวงตา แต่คฤหาสน์เกียรติกระบี่เพิ่มการรักษาความปลอดภัยหลังจากเหตุต่อสู้เมื่อกลางวัน การแอบพาแดร์ริลออกไปจึงไม่ใช่เรื่องง่ายลูคัสตัดสินใจว่าจะถอดเสื้อผ้าแดร์ริลออกและเอาเขามาไว้บนเตียงปาร์คเกอร์ จากนันเขาก็จะรีบเข้ามาแล
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2086
”โอ้”แม้เบื้องหน้าลูคัสอาจจะดูนิ่ง แต่ว่าในใจเขายินดีและตื่นเต้นมากเมื่อเห็นแดร์ริลดื่มไวน์ลูคัสนั้นเชิญแดร์ริลมาดื่มไม่ใช่เพราะความชื่นชมแต่อย่างใด แต่เพื่อที่จะได้ทำตามคำสั่งของแจ็คกี้และจับตัวแดร์ริลไปลูคัสนั้นเจ้าเล่ห์ เขารู้ว่าคนแข็งแกร่งอย่างแดร์ริลไม่มีทางได้รับผลจากยาพิษธรรมดา ๆ แน่ ดังนั้นเขาเลยไม่โง่ขนาดที่จะวางยาในไวน์ไวน์นั้นไม่มียาพิษ แต่ว่าตัวไวน์เองต่างหากที่มีปัญหากรุ่นกรึ่มเป็นเหล้าแรงเป็นพิเศษของทวีปมหาสมุทรอำพัน เพียงแค่ดื่มไวน์นี้เข้าไปอึกใหญ่ก็อาจจะทำให้คนดื่มเมาไปได้ครึ่งเดือน แม้แต่ผู้บ่มเพาะหากว่าได้ดื่มเช้าไปก็ไม่อาจต้านทานความแรงของเหล้าได้ ทุกคนที่รู้จักไวน์นี้รู้ดีว่าต้องกินยาแก้ก่อนที่จะดื่มกรุ่นกรึ่มอย่างเพลิดเพลินแผนของลูคัสก็ง่าย ๆ เขาเจตนาจะไม่บอกแดร์ริลว่ากรุ่นกรึ่มนั้นแรงแค่ไหน แล้วก็รอให้แดร์ริลเมาค่อยจับเขามัดส่วนตัวลูคัสนั้นกินยาแก้ไปแล้ว เขาก็เลยไม่ต้องกังวล“ประมุขดาร์บี้” ลูคัสยิ้มและมองแดร์ริล “ไวน์เป็นไงบ้างครับ?”“ยอดเยี่ยม”แดร์ริลพยักหน้าและอดเอ่ยไม่ได้ “กลิ่นของไวน์นี้แรงมาก มันมีรสหวานติดปลายลิ้น เป็นไวน์ชั้นยอด”แดร์ริล
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2085
แจ็คกี้ไม่พูดอะไรอีก เขาหันหลังจากไปแล้วหายไปในความมืดยามค่ำคืนในพริบตา“เฮ้อ”ตอนนั้นเอง ลูคัสก็สูดหายใจเข้าลึกพร้อมสีหน้ายุ่งยากใจประมุขสั่งให้เขาหาทางเอาเอง แล้วเขาจะมีทางอะไรล่ะ?…ตอนนั้นเองที่คฤหาสน์เกียรติกระบี่จาค็อบตั้งใจจัดเลี้ยงให้แดร์ริลเพื่อขอบคุณเขาสำหรับการยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือจากนั้นแดร์ริลก็ถูกจัดให้นอนพักในห้องพักแขกหลังจากกินอาหารเสร็จตอนนั้นที่แดร์ริลนอนอยู่บนเตียงแต่ยังไม่ได้หลับ สองชั่วโมงผ่านไปแต่ก็ยังไม่มีข่าวอะไรเรื่องเดบร้าจากคนของปาร์คเกอร์เขายังไม่รู้ที่อยู่ของเดบร้า แล้วเขาจะมีอารมณ์มาพักผ่อนได้อย่างไร?ก๊อก ก๊อกมีเสียงประจบเอาใจดังมาจากนอกห้อง “ประมุขดาร์บี้ คุณนอนหรือยังครับ?”‘หืม?’แดร์ริลนิ่วหน้า เขาลุกขึ้นและเดินไปดูแล้วก็ต้องอึ้งไปเขาเห็นว่าลูคัสยืนยิ้มกว้างอยู่ด้วยท่าทางสุภาพนอบน้อม“มีอะไรให้ช่วยเหรอ?” แดร์ริลถามเบื้องหน้าเขาดูนิ่ง ๆ แต่ในใจแดร์ริลรังเกียจหมอนี่มาก‘เจ้าโง่นี่มาหาฉันทำไมกัน?’“แหะแหะ…”ลูคัสยิ้มด้วยสีหน้านอบน้อมแล้วบอกว่า “ประมุขดาร์บี้ อย่าเพิ่งปฏิเสธผมนะครับ เมื่อตอนกลางวันผมล่วงเกินคุณไปเยอะ แต่คุณก็ใ
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2084
”ประมุขดาร์บี้ คุณน่าทึ่งจริง ๆ คุณไล่แจ็คกี้ไปได้”“ใช่แล้ว ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมคุณถึงได้เป็นผู้ทรงอิทธิพลแบบนี้”เหล่าแขกพากันมาทำความเคารพแดร์ริล พยายามที่จะเยินยอเขา แดร์ริลนั้นขี้เกียจที่จะรับมือกับพวกสอพลอพวกนี้ เขายิ้มและพูดปัด ๆ ไปไม่กี่ประโยคจาค็อบ โยฮันที่อยู่ข้างกายเขาเองก็มีทีท่าไม่แยแสพวกแขกก่อนหน้านี้แขกเหล่านี้พากันมาเยินยอจาค็อบตอนที่เห็นว่าคฤหาสน์เกียรติกระบี่นั้นมีอาวุธระดับม่วง แต่กลับหนีเขาเหมือนเห็นโรคร้ายตอนที่สำนักเสียงลวงตาโผล่มาจาค็อบรู้สึกว่าคงจะดีกว่านี้หากไม่คบหาสหายเหล่านี้ที่ต้องการเพียงแค่ผลประโยชน์จากเขาเหล่าแขกพากันอับอายที่จะหน้าด้านอยู่ต่อเมื่อรู้สึกได้ถึงท่าทีไม่แยแสของจาค็อบและท่าทีไม่สนใจของแดร์ริล ไม่นานพวกเขาก็จากไปคฤหาสน์เกียรติกระบี่กำลังทำความสะอาดบริเวณที่มีการต่อสู้จนเสร็จสิ้น ปาร์คเกอร์เองก้ไม่ลืมคำขอร้องของแดร์ริล และรีบส่งคนให้ออกไปหาข่าวของเดบร้าทันทีเวลาเดียวกันปาร์คเกอร์ก็เชื้อเชิญให้แดร์ริลอยู่ที่คฤหาสน์เกียรติกระบี่เพราะว่ามันคงใช้เวลากว่าจะหาที่อยู่ของเดบร้าได้ แดร์ริลพยักหน้าตกลงไม่นานก็ถึงเวลาค่ำคืนตอนนั้นเองที่เท
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2083
ทุกคนต่างก็มองแดร์ริลเมื่อได้ยินคำพูดของเขาโดยเฉพาะพวกที่หวาดกลัวสำนักเสียงลวงตา พวกเขาต่างก็มีความคิดมากมายแจ็คกี้นั้นเป็นปีศาจร้ายที่ฆ่าคนไม่กะพริบตา เขานั้นเป็นคนชี้นิ้วสั่งเป็นสั่งตายคนอื่นได้ แต่ตอนนี้เขาแพ้ให้แดร์ริลแบบหมดท่า แล้วเขาจะโมโหจัดจนล้มพนันหรือไม่?“ฟู่”แจ็คกี้หน้าแดงก่ำ เขาสูดหายใจเข้าลึก “แม้ว่าฉันจะไม่ใช่คนดี แต่ฉันก็รักษาคำพูดและยอมรับว่าแพ้แล้ว”จากนั้นแจ็คกี้ก็โบกมือ “ทุกคนจงฟัง เราจะไปจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ทันที แล้วไปรวมตัวกันที่แท่นพิธีหลัก”สีหน้าแจ็คกี้เต็มไปด้วยความรู้สึกไม่เต็มใจตอนที่ตะโกนประโยคสุดท้ายออกมาที่จริงนั้นเขาไม่เต็มใจจะจากไปแบบนี้สักนิด เขาต้องการจะควบคุมคฤหาสน์เกียรติกระบี่และอาวุธระดับม่วงทั้งสามชิ้นนั้นก็อยู่ใกล้เพียงแค่เอื้อมแล้วแต่เขาไม่มีทางเลือกอื่นเพราะแดร์ริลทำให้เส้นเลือดหัวใจของเขาบาดเจ็บตอนที่ใช้ง้าวสวรรค์ ทำให้แจ็คกี้ไม่สามารถสู้ต่อไปได้“โอ้”เหล่าศิษย์สำนักเสียงลวงตานับพันต่างก็ไปจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ด้วยสีหน้ามืดครึ้มเมื่อได้ยินคำสั่งของแจ็คกี้“แดร์ริล ดาร์บี้”แจ็คกี้เดินไปสองสามก้าวก่อนที่จะหยุด เขาหันกลั
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2082
”ประมุขแจ็คกี้ การต่อสู้นี้จบแล้ว” สีหน้าแดร์ริลเย็นเยียบไม่แสดงอารมณ์ใดซูมแดร์ริลโบกง้าวด้วยกำลังที่มีเมื่อพูดจบ และกลิ่นอายที่สั่นสะเทือนฟ้าดินก็ปล่อยออกมาจากง้าวสวรรค์ก่อนที่จะมีลำแสงสีแดงเลือดพุ่งเข้าใส่แจ็คกี้แจ็คกี้แทบไม่ทันคิดขณะที่เขาสีหน้าเปลี่ยน เขารีบปล่อยพลังภายในออกมาและเปลี่ยนเครื่องจักรสังหารให้ป้องกันการโจมตีปังลำแสงสีเลือดทำลายเครื่องจักรเปลี่ยนร่างสังหารออกเป็นเสี่ยง ทำให้แจ็คกี้ร้องครางออกมาและปลิวถอยหลังไปมากกว่า 100 เมตร ก่อนที่จะร่วงกระแทกพื้นอย่างแรงการโจมตีของแจ็คกี้อาจจะดูรุนแรงตอนที่เขาโจมตีแดร์ริล แต่เขาก็ใช้พลังภายในไปเยอะแล้ว ตอนนี้แจ็คกี้ไม่สามารถรับการโจมตีได้เมื่อเจอกับง้าวสวรรค์ของแดร์ริลอะไรกัน?ทุกคนที่อยู่ด้านล่างต่างก็อ้าปากค้างเมื่อได้เห็นเรื่องตรงหน้าและมองแดร์ริลอย่างพูดไม่ออกพลังของชายหนุ่มคนนี้น่ากลัวมากแล้วอาวุธในมือเขาก็ดูพิเศษ มันดูคุ้นตาชอบกล…เฮือกตอนนั้นเองจาค็อบก็มองแดร์ริลด้วยความตกตะลึง แววตาเขาก็ตื่นเต้นมากเพื่อนของลูกสาวเขามีความสามารถขนาดนี้ คนเราจะดูกันแต่ภาพลักษณ์ภายนอกไม่ได้จริง ๆปาร์คเกอร์ตัวสั่นและมองแ
