All Chapters of คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์: Chapter 1261 - Chapter 1270

ผ่านไป 4 ชั่วโมง ในที่สุดแอมโบรสและเมแกนก็มาถึงยังห้องแห่งความลับของสำนักง้อไบ๊ พื้นที่อันเงียบสงบตั้งอยู่ด้านหลังภูเขากาลี ผนังของห้องสร้างขึ้นจากก้อนหิน เจ้าสำนักคนก่อน ๆ มักจะมาฝึกฝนอยู่ภายในห้องแห่งความลับแห่งนี้ “เอร่าอยู่ในห้องนี้เหรอ?” เมื่อเข้ามาถึงด้านในแอมโบรสก็มองหาเธออย่างกระตือรือร้น “ใช่ เธออยู่ข้างในนั้น” เมแกนโกหกแอมโบรส แต่ถึงอย่างนั้น แอมโบรสกลับเชื่อในสิ่งที่เมแกนพูดและเดินเข้าไปในห้องแห่งความลับอย่างไม่รีรอ ห้องแห่งความลับมีขนาดใหญ่และมีความกว้างประมาณ 100 เมตร แต่เมื่อเขาเดินเข้ามาข้างใน เขาก็รู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ ภายในห้องมีการตกแต่งที่เรียบง่าย เขาเห็นเพียงแค่โต๊ะหินอ่อนและม้านั่ง แต่เขากลับมองไม่เห็นเอร่าอยู่ข้างใน เมื่อเดินเข้าไปจนสุดทางแอมโบรสก็เหลือบมองเมแกนและถามขึ้นอย่างโกรธเกรี้ยวว่า "เอร่าอยู่ที่ไหน?" เมแกนชี้ไปที่กำแพงหินด้วยรอยยิ้ม ที่บนกำแพงมีปุ่มสีแดงอยู่ "นายเห็นปุ่มสีแดงนั่นไหม? เมื่อนายกดมันแล้วประตูจะปรากฏขึ้นบนบนกำแพง เอร่าอยู่ด้านหลังประตูนั้น" เมื่อได้ยินเช่นนั้น แอมโบรสก็รีบเดินเข้าไปกดปุ่มสีแดงที่อยู่บนกำแพงอย่างรวดเร็ว!

ในขณะเดียวกัน ที่เมืองตงไห่ ลิลี่และซาแมนธากำลังนั่งจิบกาแฟอยู่ภายในร้านกาแฟแห่งหนึ่ง ในวันนี้อากาศดี และลิลี่ก็รู้สึกอารมณ์ดีเป็นพิเศษ ในตอนเช้าเธอได้ขายคฤหาสน์ของเธอและได้รับเงินสดก้อนหนึ่งเพื่อนำมาจ่ายค่ายารักษาโรคผิวหนังที่แจ็คนำมาเสนอขายให้กับเธอ ลิลี่นั่งรอแจ็คอย่างใจจดใจจ่อ "คุณแม่" ลิลี่ยิ้มให้ซาแมนธาและถามขึ้นว่า “คุณแม่โกรธหรือเปล่าที่ฉันขายคฤหาสน์?” “ยัยโง่! ฉันจะโกรธทำไมล่ะ?” ซาแมนธาตอบด้วยรอยยิ้ม “ตราบใดที่เธอสามารถกลับมามีใบหน้าที่งดงามเหมือนเมื่อก่อนได้ ฉันก็ยินดี!” ซาแมนธารู้ว่าลูกสาวของเธอเป็นคนฉลาดและมีความสามารถ ก่อนหน้านี้ลิลี่ก็เคยหาเงินได้มากมายจากการไลฟ์สด! ซาแมนธาคิดว่าถ้าหากลูกสาวของเธอกลับมามีใบหน้าที่งดงามอีกครั้ง เธอเชื่อว่าลิลี่จะใช้เวลาไม่นานในการหาเงินมาซื้อคฤหาสน์หลังใหม่ได้ ลิลี่จับมือซาแมนธาและพูดขึ้นด้วยความรู้สึกที่ซาบซึ้งใจ "ไม่ต้องเป็นห่วงนะคุณแม่ ถ้าหากว่าใบหน้าของฉันดีขึ้นแล้วฉันจะซื้อคฤหาสน์หลังที่ใหญ่กว่าเดิมให้คุณ!" “ได้เลย! ฉันรู้ว่าเธอทำได้!” ซาแมนธาพยักหน้าและกล่าวด้วยรอยยิ้ม ในขณะที่พวกเธอกำลังพูดคุยกันอยู่นั้น ในเวลา

เมแกนอยู่ในชุดสีครีมที่เผยให้เห็นทรวดทรงอันเย้ายวนใจ เธอดูมีออร่าและสง่างามมากยิ่งขึ้นตั้งแต่ที่เธอกลายเป็นเจ้าสำนักง้อไบ๊คนใหม่! ในขณะที่ด้านหลังของเมแกนมีเด็กชายคนหนึ่งอยู่ในชุดเสื้อคลุมยาวสีขาว ใบหน้าของเขาดูอ่อนโยนหล่อเหลา ในขณะที่รังสีของเขาเองก็สง่างามไม่แพ้กัน เขาคือแอมโบรส ดาร์บี้! ก่อนหน้านี้เมแกนต้องการขังแอมโบรสเอาไว้ในห้องแห่งความลับของสำนักง้อไบ๊ไปตลอดชีวิต แต่หลังจากที่เขาให้สัญญาว่าเขาจะปฏิบัติตามเงื่อนไขสามข้อของเธอ เมแกนจึงปล่อยเขาออกมาและพวกเขาก็มาร่วมงานการแข่งขันการกลั่นโอสถด้วยกัน ฝูงชนตกตะลึง! เมื่อได้เห็นการปรากฏตัวของสาวกสำนักง้อไบ๊ สายตาของผู้ชายหลายคนก็จับจ้องไปที่ เจ้าสำนักง้อไบ๊เมแกนทันที! “เธอคือเจ้าสำนักง้อไบ๊คนใหม่ใช่ไหม? เธอช่างงดงามมากจริง ๆ!” "ใช่ เธอช่างงดงาม! งดงามจริง ๆ!” เสียงสรรเสริญเยินยอดังขึ้นจากฝูงชน เมแกนยิ้มอย่างภาคภูมิใจที่ได้ยินคำพูดของพวกเขา 'ความรู้สึกของการเป็นเจ้าสำนักมันวิเศษเช่นนี้นี่เอง!' เมื่อพวกเธอเดินเข้ามาถึงด้านหน้าของเวทีการแข่งขัน เจ้าสำนักจากสำนักอื่น ๆ หลายคนต่างก็ลุกขึ้นยืนและกล่าวทักทายเธอ “สวัสดีเจ้

เมแกนหัวเราะเบา ๆ ก่อนจะตอบแอมโบรสว่า "ไม่ต้องเป็นห่วง เมื่อการแข่งขันการกลั่นโอสถสิ้นสุดลงแล้วฉันจะล่อลวงโอฟีเลียไปที่เล้าจน์ของสำนักง้อไบ๊ จากนั้นนายก็หาโอกาสสกัดจุดของเธอและนำโอสถเจ็ดวิจิตรบรรจงมา แต่อย่าลืมว่านายยังติดหนี้เงื่อนไขสามข้อของฉันอยู่!” "ตกลง!" แอมโบรสพยักหน้า สายตาของเขาจับจ้องไปที่โอสถเจ็ดวิจิตรบรรจงด้วยความตื่นเต้น ถ้าหากว่าเขาแย่งชิงมันมาได้ เขาก็จะสามารถนำมันไปรักษาอาการบาดเจ็บของมัตเตโอ แฮนสัน อาจารย์ของเขาได้ ครึ่งชั่วโมงต่อมา ในที่สุดการแข่งขันการกลั่นโอสถก็สิ้นสุดลง เมแกนยืนขึ้นและเดินเข้าไปหาโอฟีเลีย เลน จากนั้นเธอก็พูดขึ้นด้วยรอยยิ้มว่า “ท่านประธานเลน พอดีว่าฉันมีเรื่องอยากจะปรึกษาคุณเป็นการส่วนตัวสักหน่อย” โอฟีเลีย เลนเป็นประธานหญิงแห่งสมาคมเจียงหนานโอสถและเธอก็อยู่ในเมืองตงไห่มานาน ดังนั้นเธอจึงรู้ว่าเมแกนคือเจ้าสำนักง้อไบ๊คนใหม่ โอฟีเลียตอบโดยไม่ได้คิดอะไรมาก “ได้เลยเจ้าสำนักเมแกน ว่าแต่เราจะไปคุยกันที่ไหนดีล่ะ?” “เราไปคุยกันที่เลานจ์ของสำนักง้อไบ๊กันเถอะ” เมแกนตอบด้วยรอยยิ้มก่อนจะพาโอฟีเลียไปที่เลาจน์ของเธอทันที การแข่งขันการกลั่นโอสถในวันนี

แอมโบรสชำเลืองมองจี้หยกในมือของเขาก่อนจะหันไปถามโอฟีเลียว่า "คุณมีความเกี่ยวข้องอะไรกับราชวงศ์ของโลกใหม่?" “ราชวงศ์ของโลกใหม่เหรอ?” โอฟีเลียขมวดคิ้วและพูดขึ้นด้วยสีหน้าที่สับสน "นายหมายความว่ายังไง?" โอฟีเลียไม่เคยไปยังทวีปโลกใหม่แล้วเธอจะมีความเกี่ยวข้องกับราชวงศ์ของโลกใหม่ได้ยังไง? โอฟีเลียกระทืบเท้าด้วยความกระวนกระวายพร้อมพูดขึ้นว่า “ส่งจี้หยกคืนมาให้ฉันเดี๋ยวนี้!” “คุณรู้จักอีเวตต์หรือเปล่า?” แอมโบรสถามต่อ ราวกับว่าโอฟีเลียไม่ได้ยินเสียงของแอมโบรส เธอไม่รู้จักอีเวตต์ด้วยซ้ำ ดังนั้นเธอจึงตะโกนขึ้นด้วยใบหน้าที่แดงก่ำว่า “ฉันบอกว่าส่งจี้หยกคืนมาให้ฉันและปล่อยฉันไปเดี๋ยวนี้!” เมื่อไม่ได้คำตอบจากโอฟีเลีย แอมโบรสจึงไม่สนใจเกี่ยวกับจี้หยกของเธออีก จากนั้นเขาก็เอื้อมมือออกไปและตรวจค้นร่างกายของเธอต่อไป ในที่สุดแอมโบรสก็พบโอสถเจ็ดวิจิตรบรรจง! “ฉันจะฆ่านาย!” ร่างของโอฟีเลียสั่นสะท้านเธอแทบจะร้องไห้ออกมา เด็กป่าเถื่อนผู้นั้นตรวจค้นร่างกายของเธอจนเสื้อผ้าของเธออยู่ในสภาพที่ยับยู่ยี่! "เอาล่ะ! ผมจะคืนจี้หยกให้คุณ!" ในขณะที่พูดเช่นนั้นแอมโบรสก็นำจี้หยกใส่คืนให้กับเธอ จากนั้นแ