All Chapters of คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์: Chapter 1251 - Chapter 1260

แอมโบรสสูดหายใจเข้าเต็มปอดขณะจ้องหน้าเมแกนด้วยรอยยิ้มมีเลศนัย “ตกลงว่าคุณจะไม่ยอมบอกใช่ไหม?” เมื่อพูดจบแอมโบรสก็เดินเข้าไปจับขาของเมแกนและถอดรองเท้าของเธอออก! “นายจะทำอะไร? หยุดนะ!” เมแกนทั้งอับอายและโกรธแค้น เธอถูกมัดเอาไว้และยังถูกเขาสกัดจุด ดังนั้นเธอจึงไม่สามารถขยับเขยื้อนได้ แอมโบรสหันหลังและเดินไปยังพุ่มไม้ที่อยู่ไม่ไกลก่อนจะเด็ดหญ้าหางจิ้งจอกมาสองก้าน จากนั้นเขาก็เดินกลับเข้ามาหาเมแกน หญ้าหางจิ้งจอกเป็นพืชทั่วไปที่ก่อให้เกิดการ อาการคันและรู้สึกระคายเคืองผิวหนัง เมแกนขมวดคิ้ว “ทำบ้าอะไรเนี่ย ปล่อยฉันนะ!” 'นี่เขากำลังจะเล่นบ้าอะไรกับฉัน!' แอมโบรสเดินเข้าไปหาเมแกนด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้ม จากนั้นเขาก็เริ่มกระตุ้นฝ่าเท้าของเธอด้วยหญ้าหางจิ้งจอก ในเวลานั้นเมแกนรู้สึกได้ถึงอาการคันที่แผ่ซ่านตั้งแต่ฝ่าเท้าไปทั่วทั้งร่างกายของเธอ เธอร้องออกมาด้วยความโกรธเกรี้ยว! “ฮ่าฮ่า…หยุดนะ…ฮ่าฮ่าฮ่า…” "หยุดนะ มันจักจี้! หยุดเดี๋ยวนี้! ฮ่าฮ่า หยุด!" ริมฝีปากสีแดงของเมแกนร้องขึ้นด้วยความตื่นตระหนก เธอทั้งหัวเราะและร้องไห้ในเวลาเดียวกันเธอรู้สึกโกรธแค้น เธอไม่คิดว่าแอมโบรสจะใช้วิธีที

ซู่หรงรินสุราให้แดร์ริลด้วยรอยยิ้ม หลังจากนั้นไม่นานอีเวตต์ก็ออกมาพร้อมกับเครื่องเคียงในมือ เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ทำให้แก้มแดง ๆ ของอีเวตต์ดูมีเสน่ห์มากยิ่งขึ้น ในเวลานั้นเธอไม่กล้าแม้แต่จะสบตาแดร์ริล "น้องชายแดร์ริล!" ซู่หรงตบไหล่แดร์ริลพร้อมพูดขึ้นด้วยรอยยิ้มว่า "เมื่อเราดื่มหมดแล้วข้าจะพาเจ้าออกไปเดินเที่ยวเล่น ข้ารู้ว่าเจ้าคงจะเบื่อหลังจากที่เจ้าอยู่แต่ในดินแดนศักดิ์สิทธิ์ของดีไวน์ ฟาร์เมอร์มาตลอดครึ่งเดือน" “จริงเหรอพี่ชายซู่หรง?” แดร์ริลเอ่ยถามด้วยความตื่นเต้น หลังจากที่แดร์ริลได้รู้จักกับซู่หรง ซู่หรงก็ได้เล่าเรื่องราวมากมายเกี่ยวกับภูเขากาลีให้เขาฟัง ภูเขาที่พวกเขาอาศัยอยู่ในตอนนี้คือภูเขากาลีที่อยู่ในทวีปโมอาน่าเหนือ โดยที่ในภูเขากาลีมีถ้ำทั้งหมด 36 ถ้ำและมีดินแดน ศักดิ์สิทธิ์ 72 แห่ง และในทุก ๆ ถ้ำต่างก็มี บุคคลสำคัญที่ไร้เทียมทานอาศัยอยู่! เนื่องจากอาการบาดเจ็บที่ยังไม่หายดีของเขาจึงทำให้เขาไม่สามารถออกไปข้างนอกได้ แต่เมื่ออาการของแดร์ริลดีขึ้น ซู่หรงจึงเสนอความคิดนี้ขึ้นมา "ใช่!" ซู่หรงพยักหน้าด้วยรอยยิ้ม "เราจะออกไปข้างนอกหลังจากที่เราดื่มหมดแล้ว

อันที่จริง เทพธิดาแห่งสายน้ำกงกงเป็นผู้หญิง และยังเป็นผู้หญิงที่งดงามมาก! น้ำกับไฟเข้ากันไม่ได้ ดังนั้นเทพเจ้าอัคคี ซู่หรงและเทพเจ้าแห่งสายน้ำกงกงจึงต่อสู้กันมาเป็นเวลายาวนานนับพันปี และทั้งสองจะต่อสู้กันทุกครั้งที่ได้พบกัน! เมื่อผู้บ่มเพาะสามารถก้าวผ่านขั้นจักรพรรดิยุทธไปได้แล้ว อายุขัยของพวกเขาก็จะยืดยาวออกไปโดยไม่มีกำหนด! และนั่นคือเหตุผลที่ผู้บ่มเพาะที่แข็งแกร่งจำนวนมากยังคงมีชีวิตอยู่ และผู้บ่มเพาะในทวีปโมอาน่าเหนือจำนวนมากก็ได้ก้าวข้ามขั้นจักรพรรดิยุทธไปแล้ว! ผู้บ่มเพาะบางคนไม่ต้องการเกี่ยวข้องกับเรื่องทางโลกอีกต่อไป ดั่งเช่นซู่หรงที่เลือกอาศัยอยู่ในภูเขากาลีโดยสันโดษ แต่ผู้บ่มเพาะบางคนก็ไม่ต้องการอยู่อย่างสันโดษ พวกเขาเลือกที่จะให้ความช่วยเหลือราชวงศ์ของโมอาน่าเหนือแทน! และเทพธิดาแห่งสายน้ำกงกง ก็เป็นหนึ่งในผู้ที่มีตำแหน่งสูงในราชวงศ์ของโมอาน่าเหนือ กงกงเดินเข้ามาในชุดสีฟ้าคราม ริมฝีปากสีแดงของเธอที่แยกออกจากกันเล็กน้อย เธอยิ้มให้ซู่หรงและพูดด้วยน้ำเสียงที่เย้ยหยันว่า "ซู่หรง ข้าได้ยินมาว่าเจ้าได้รับบาดเจ็บเพราะหมีหิมะพันปี ช่างเป็นเรื่องตลกเสียจริง! เจ้าฝึกฝนมายาวนา

นี่มันอะไร? หลังจากที่เดินเข้าไปได้ไม่กี่ก้าวกงกงก็หยุดเดิน ใบหน้าที่งดงามของเธอฉายแววความสับสน เธอขมวดคิ้วอย่างงุนงง! กงกงมีความรู้สึกว่าก้อนหินที่วางอยู่ตรงหน้ามันดูแปลก ๆ! เมื่อเห็นว่ากงกงมีท่าทีที่ระมัดระวัง แดร์ริลก็พูดกับเธออย่างเย้ยหยันว่า “อย่าบอกนะว่าเทพธิดาแห่งสายน้ำกลัวกองหิน? ทำไมคุณไม่เข้ามาข้างในล่ะ?” แดร์ริลจงใจยั่วยุเธอ "เข้ามาจับผมเลยสิ ถ้าคุณจับตัวผมได้คุณก็จะชนะ!" กงกงตอบอย่างเย็นชาว่า "เจ้า…นี่เจ้ากำลัง ยั่วยุข้าอยู่เหรอ!" เธอเป็นถึงเทพธิดาแห่งสายน้ำแต่เด็กหนุ่มบ้าน ๆ กลับกล้าพูดจายั่วยุเธอเช่นนี้! กงกงไม่สามารถยอมรับความอัปยศอดสูเช่นนั้นได้ ในเวลานั้น กงกงรีบพุ่งเข้าไปในกองหินเพื่อจับตัวแดร์ริลทันที! ‘ฮ่าฮ่า…’ 'เสร็จฉัน!' แดร์ริลรู้สึกตื่นเต้นเมื่อได้เห็นกงกงตกหลุมพรางของเขา แดร์ริลนำหินเหล่านั้นมาวางเรียงกันไว้เพื่อสร้างกับดักค่ายกลที่เรียกว่า ค่ายกลความไขว้เขว! ค่ายกลความไขว้เขวมีความลึกลับที่สุดในบรรดาวิชาค่ายกลของไบ๋ฉี่ ที่แม้แต่เทพธิดาและเหล่าเซียนก็ยังต้องสับสนเมื่อพวกเขาเข้ามาติดอยู่ในค่ายกลความไขว้เขว! หากหลงเข้ามาในเขาวงกตแล้ว แ

อีเวตต์กัดริมฝีปากแน่น เธอมองไปที่ดีไวน์ ฟาร์เมอร์และพูดขึ้นว่า “ท่านอาจารย์ ฉันขอโทษ อันที่จริงแล้ว ฉันคือเจ้าหญิงแห่งทวีปโลกใหม่!" 'เจ้าหญิงอย่างนั้นเหรอ?' ทั้งดีไวน์ ฟาร์เมอร์ ซู่หรง และภรรยาของเขาต่างก็ต้องตกตะลึงเมื่อได้ยินเช่นนั้น ไม่แปลกใจเลยที่เธอจะมีบุคลิกที่แตกต่างจากผู้หญิงทั่วไปเพราะเธอเป็นเจ้าหญิงนี่เอง! อีเวตต์กล่าวขึ้นด้วยความรู้สึกผิด "ท่านอาจารย์ ฉันรู้ว่าคุณอาศัยอยู่ที่นี่อย่างสันโดษและไม่ต้องการถูกรบกวน ดังนั้นฉันตัดสินใจแล้วว่าฉันจะตามทหารกลับไปยังทวีปโลกใหม่!” จากนั้นเธอก็พูดต่อว่า "และฉันก็คงจะเป็นผู้ช่วยแพทย์ให้คุณไม่ได้อีก..." ในเวลานั้นดีไวน์ ฟาร์เมอร์หันมองไปที่อีเวตต์ก่อนจะหัวเราะออกมาเบา ๆ จากนั้นเขาก็พูดกับเธออย่างอ่อนโยนว่า “เด็กโง่ ที่ข้าขอให้เจ้าเป็นผู้ช่วยแพทย์ของข้าก็เพื่อทดสอบความจริงใจของเจ้าเท่านั้น แล้วในตอนนี้ข้าก็ได้เห็นว่าเจ้ามีความจริงใจมากเพียงใด ดังนั้นเจ้าไม่ต้องรู้สึกผิดหรือเป็นกังวลหรอกเข้าใจไหม?” “ท่านอาจารย์...” หลังจากที่ได้ใช้เวลาครึ่งเดือนอยู่ในดินแดนศักดิ์สิทธิ์ของดีไวน์ ฟาร์เมอร์ อีเวตต์ก็เริ่มรู้สึกชื่นชอบสถานที่แห่งน