แชร์

บทที่ 1262

ผู้เขียน: หมาป่าผู้จุมพิตท้องนภา
ผ่านไป 4 ชั่วโมง ในที่สุดแอมโบรสและเมแกนก็มาถึงยังห้องแห่งความลับของสำนักง้อไบ๊

พื้นที่อันเงียบสงบตั้งอยู่ด้านหลังภูเขากาลี ผนังของห้องสร้างขึ้นจากก้อนหิน เจ้าสำนักคนก่อน ๆ มักจะมาฝึกฝนอยู่ภายในห้องแห่งความลับแห่งนี้

“เอร่าอยู่ในห้องนี้เหรอ?” เมื่อเข้ามาถึงด้านในแอมโบรสก็มองหาเธออย่างกระตือรือร้น

“ใช่ เธออยู่ข้างในนั้น” เมแกนโกหกแอมโบรส

แต่ถึงอย่างนั้น แอมโบรสกลับเชื่อในสิ่งที่เมแกนพูดและเดินเข้าไปในห้องแห่งความลับอย่างไม่รีรอ ห้องแห่งความลับมีขนาดใหญ่และมีความกว้างประมาณ 100 เมตร แต่เมื่อเขาเดินเข้ามาข้างใน เขาก็รู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ ภายในห้องมีการตกแต่งที่เรียบง่าย เขาเห็นเพียงแค่โต๊ะหินอ่อนและม้านั่ง แต่เขากลับมองไม่เห็นเอร่าอยู่ข้างใน

เมื่อเดินเข้าไปจนสุดทางแอมโบรสก็เหลือบมองเมแกนและถามขึ้นอย่างโกรธเกรี้ยวว่า "เอร่าอยู่ที่ไหน?"

เมแกนชี้ไปที่กำแพงหินด้วยรอยยิ้ม ที่บนกำแพงมีปุ่มสีแดงอยู่ "นายเห็นปุ่มสีแดงนั่นไหม? เมื่อนายกดมันแล้วประตูจะปรากฏขึ้นบนบนกำแพง เอร่าอยู่ด้านหลังประตูนั้น"

เมื่อได้ยินเช่นนั้น แอมโบรสก็รีบเดินเข้าไปกดปุ่มสีแดงที่อยู่บนกำแพงอย่างรวดเร็ว!

บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อที่ GoodNovel
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทที่เกี่ยวข้อง

  • คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์   บทที่ 1263

    แอมโบรสตะโกนขึ้นด้วยความโกรธเกรี้ยวว่า “ผมจะถูกขังเอาไว้ในนี้ไม่ได้! ผมยังมีเรื่องมากมายให้ต้องสะสาง!" “นายมีเรื่องอะไรให้ต้องสะสางงั้นเหรอ?” เมแกนถามเขาด้วยรอยยิ้ม แอมโบรสพูดขึ้นอย่างกระวนกระวายว่า "ผมจะต้องไปที่งานการแข่งขันการกลั่นโอสถในอีกสามวันที่จะถึง! ผมจะพลาดการแข่งขันนั้นไม่ได้! ผมขอเตือนนะว่าถ้าหากว่าคุณทำให้ผมไม่สามารถไปที่งานนั้นได้ผมจะไม่ไว้ชีวิตคุณเด็ดขาด!” งานการแข่งขันการกลั่นโอสถงั้นเหรอ? เมแกนจ้องมองแอมโบรสด้วยความประหลาดใจ "ทำไมนายต้องการไปที่งานการแข่งขันการกลั่นโอสถ? นายจะไปทำอะไรที่นั่น?" แอมโบรสสูดหายใจเข้าเต็มปอดและพูดขึ้นว่า "ผมจะต้องไปที่งานเพื่อตามหาคนที่สามารถปรุงโอสถเจ็ดวิจิตรบรรจงเพื่อนำไปช่วยรักษาอาการบาดเจ็บของท่านอาจารย์ของผม! ดังนั้นคุณจะต้องปล่อยผมไป!" “อาจารย์ของนายเป็นใคร?” เมแกนถามขึ้นด้วยรอยยิ้ม เธอพยายามค้นหาตัวตนที่แท้จริงของแอมโบรส เด็กอายุ 10 ปี ที่มีอาวุธมหาประลัยอยู่ในมือ และยังมีทักษะการต่อสู้ที่โดดเด่น ดังนั้นอาจารย์ของเขาจะต้องไม่ใช่คนธรรมดาอย่างแน่นอน “คุณไม่จำเป็นต้องรู้ว่าอาจารย์ของผมเป็นใคร!” แอมโบรสพูดต่ออย่างเย็นชา "

  • คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์   บทที่ 1264

    ในขณะเดียวกัน ที่เมืองตงไห่ ลิลี่และซาแมนธากำลังนั่งจิบกาแฟอยู่ภายในร้านกาแฟแห่งหนึ่ง ในวันนี้อากาศดี และลิลี่ก็รู้สึกอารมณ์ดีเป็นพิเศษ ในตอนเช้าเธอได้ขายคฤหาสน์ของเธอและได้รับเงินสดก้อนหนึ่งเพื่อนำมาจ่ายค่ายารักษาโรคผิวหนังที่แจ็คนำมาเสนอขายให้กับเธอ ลิลี่นั่งรอแจ็คอย่างใจจดใจจ่อ "คุณแม่" ลิลี่ยิ้มให้ซาแมนธาและถามขึ้นว่า “คุณแม่โกรธหรือเปล่าที่ฉันขายคฤหาสน์?” “ยัยโง่! ฉันจะโกรธทำไมล่ะ?” ซาแมนธาตอบด้วยรอยยิ้ม “ตราบใดที่เธอสามารถกลับมามีใบหน้าที่งดงามเหมือนเมื่อก่อนได้ ฉันก็ยินดี!” ซาแมนธารู้ว่าลูกสาวของเธอเป็นคนฉลาดและมีความสามารถ ก่อนหน้านี้ลิลี่ก็เคยหาเงินได้มากมายจากการไลฟ์สด! ซาแมนธาคิดว่าถ้าหากลูกสาวของเธอกลับมามีใบหน้าที่งดงามอีกครั้ง เธอเชื่อว่าลิลี่จะใช้เวลาไม่นานในการหาเงินมาซื้อคฤหาสน์หลังใหม่ได้ ลิลี่จับมือซาแมนธาและพูดขึ้นด้วยความรู้สึกที่ซาบซึ้งใจ "ไม่ต้องเป็นห่วงนะคุณแม่ ถ้าหากว่าใบหน้าของฉันดีขึ้นแล้วฉันจะซื้อคฤหาสน์หลังที่ใหญ่กว่าเดิมให้คุณ!" “ได้เลย! ฉันรู้ว่าเธอทำได้!” ซาแมนธาพยักหน้าและกล่าวด้วยรอยยิ้ม ในขณะที่พวกเธอกำลังพูดคุยกันอยู่นั้น ในเวลา

  • คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์   บทที่ 1265

    วิลเลียมไม่ได้รู้สึกสะทกสะท้านเมื่อเขาได้ยินคำพูดของซาแมนธา เขาหัวเราะออกมาด้วยเสียงอันดังและพูดขึ้นว่า "ผมไม่มีเวลามาสนทนาเรื่องไร้สาระกับคุณ! แต่ผมต้องขอขอบคุณลิลี่จริง ๆ ที่เป็นต้นเหตุที่ทำให้ตระกูลลินดันถูกทำลายลง! เพราะในที่สุดผมก็สามารถทำให้พวกคุณหมดเนื้อหมดตัวได้ มันคือกรรมตามสนองที่พวกคุณสมควรจะได้รับ!" “วิลเลียม!” ลิลี่โกรธจนตัวสั่น เธอหันไปหาวิลเลียมและพูดขึ้นอย่างเย็นชาว่า "นายหลอกเอาเงินฉันไป นายไม่กลัวติดคุกบ้างเหรอ?" วิลเลียมพูดด้วยท่าทางสบายสบาย ๆ ว่า "เธอบอกว่าฉันหลอกเงินเธองั้นเหรอ?เธอเข้าใจผิดแล้วลิลี่ เธอต่างหากที่เป็นคนยกเงินให้ฉันด้วยความเต็มใจ! ถ้าไม่เชื่อก็ลองอ่านสามย่อหน้าสุดท้ายในเอกสารสัญญาดูสิ เธอเพิ่งจะเซ็นมันด้วยมือของเธอเอง!" ในขณะที่พูดเช่นนั้นวิลเลียมก็โยนเอกสารสัญญาให้ลิลี่อย่างเย้ยหยัน อะไรนะ! ร่างกายของลิลี่สั่นสะท้าน ทันใดนั้นเธอก็ทรุดตัวลงบนเก้าอี้อย่างไร้เรี่ยวแรง ลิลี่ทั้งรู้สึกเสียใจและโกรธที่เธอไม่ได้อ่านสัญญาให้ถี่ถ้วน ซาแมนธาเองก็ตกตะลึงมากเช่นกัน ภายในสัญญาได้ระบุเอาไว้อย่างชัดเจนว่า หลังจากที่เธอเซ็นเอกสารฉบับนี้แล้ว เงิน 50

  • คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์   บทที่ 1266

    เมแกนอยู่ในชุดสีครีมที่เผยให้เห็นทรวดทรงอันเย้ายวนใจ เธอดูมีออร่าและสง่างามมากยิ่งขึ้นตั้งแต่ที่เธอกลายเป็นเจ้าสำนักง้อไบ๊คนใหม่! ในขณะที่ด้านหลังของเมแกนมีเด็กชายคนหนึ่งอยู่ในชุดเสื้อคลุมยาวสีขาว ใบหน้าของเขาดูอ่อนโยนหล่อเหลา ในขณะที่รังสีของเขาเองก็สง่างามไม่แพ้กัน เขาคือแอมโบรส ดาร์บี้! ก่อนหน้านี้เมแกนต้องการขังแอมโบรสเอาไว้ในห้องแห่งความลับของสำนักง้อไบ๊ไปตลอดชีวิต แต่หลังจากที่เขาให้สัญญาว่าเขาจะปฏิบัติตามเงื่อนไขสามข้อของเธอ เมแกนจึงปล่อยเขาออกมาและพวกเขาก็มาร่วมงานการแข่งขันการกลั่นโอสถด้วยกัน ฝูงชนตกตะลึง! เมื่อได้เห็นการปรากฏตัวของสาวกสำนักง้อไบ๊ สายตาของผู้ชายหลายคนก็จับจ้องไปที่ เจ้าสำนักง้อไบ๊เมแกนทันที! “เธอคือเจ้าสำนักง้อไบ๊คนใหม่ใช่ไหม? เธอช่างงดงามมากจริง ๆ!” "ใช่ เธอช่างงดงาม! งดงามจริง ๆ!” เสียงสรรเสริญเยินยอดังขึ้นจากฝูงชน เมแกนยิ้มอย่างภาคภูมิใจที่ได้ยินคำพูดของพวกเขา 'ความรู้สึกของการเป็นเจ้าสำนักมันวิเศษเช่นนี้นี่เอง!' เมื่อพวกเธอเดินเข้ามาถึงด้านหน้าของเวทีการแข่งขัน เจ้าสำนักจากสำนักอื่น ๆ หลายคนต่างก็ลุกขึ้นยืนและกล่าวทักทายเธอ “สวัสดีเจ้

  • คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์   บทที่ 1267

    ถึงแม้ว่าแอมโบรสจะยังเป็นเด็ก แต่เขาก็มีความเป็นผู้ใหญ่มากกว่าอายุของเขา เมื่อเขาสัมผัสได้ถึงความโกรธของเมแกน เขาก็หุบปากทันที ฝูงชนตกตะลึง! ในเวลานั้น ร่างของหญิงสาวผู้สง่างามก็ปรากฏตัวขึ้นที่บนเวทีการแข่งขัน เธอเดินขึ้นไปบนเวทีทีละก้าวในชุดยาวสีม่วง เธอดูเย้ายวนใจและงดงามอย่างน่าเหลือเชื่อ! เธอคือโอฟีเลีย เลน ประธานหญิงแห่งสมาคมเจียงหนานโอสถ! เมื่อได้เห็นการปรากฏตัวของโอฟีเลีย เลน ฝูงชนก็ตกอยู่ในความโกลาหลทันที! “ดูสิ ประธานหญิงโอฟีเลีย เลน ช่างงดงามจริง ๆ!” “เธอเป็นเจ้าภาพการแข่งขันการกลั่นโอสถในปีนี้ด้วยเหรอ?” “แน่นอน! ถึงแม้ว่าเธอจะเป็นเพียงประธานหญิงแห่งสมาคมเจียงหนานโอสถ แต่เธอก็เป็นบุคคลที่มีชื่อเสียงในโลกยุทธภพของจักรวาลโลก! แน่นอนว่าเธอจะต้องเป็นเจ้าภาพในการแข่งขันในครั้งนี้ด้วย!” ทุกสายตาจับจ้องไปที่โอฟีเลีย ทั้งผู้คนธรรมดาและผู้บ่มเพาะไม่สามารถละสายตาของพวกเขาจากโอฟีเลียได้ รูปร่างของเธอช่างงดงามและน่าดึงดูดใจยิ่งนัก แม้กระทั่งแอมโบรสเองก็คิดเช่นนั้น เมื่อโอฟีเลียเดินขึ้นมาบนเวทีการแข่งขันแล้ว เธอก็หันมองไปรอบ ๆ จากนั้นเธอก็พูดขึ้นด้วยรอยยิ้มว่า “ขอบคุณทุก

  • คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์   บทที่ 1268

    เมแกนหัวเราะเบา ๆ ก่อนจะตอบแอมโบรสว่า "ไม่ต้องเป็นห่วง เมื่อการแข่งขันการกลั่นโอสถสิ้นสุดลงแล้วฉันจะล่อลวงโอฟีเลียไปที่เล้าจน์ของสำนักง้อไบ๊ จากนั้นนายก็หาโอกาสสกัดจุดของเธอและนำโอสถเจ็ดวิจิตรบรรจงมา แต่อย่าลืมว่านายยังติดหนี้เงื่อนไขสามข้อของฉันอยู่!” "ตกลง!" แอมโบรสพยักหน้า สายตาของเขาจับจ้องไปที่โอสถเจ็ดวิจิตรบรรจงด้วยความตื่นเต้น ถ้าหากว่าเขาแย่งชิงมันมาได้ เขาก็จะสามารถนำมันไปรักษาอาการบาดเจ็บของมัตเตโอ แฮนสัน อาจารย์ของเขาได้ ครึ่งชั่วโมงต่อมา ในที่สุดการแข่งขันการกลั่นโอสถก็สิ้นสุดลง เมแกนยืนขึ้นและเดินเข้าไปหาโอฟีเลีย เลน จากนั้นเธอก็พูดขึ้นด้วยรอยยิ้มว่า “ท่านประธานเลน พอดีว่าฉันมีเรื่องอยากจะปรึกษาคุณเป็นการส่วนตัวสักหน่อย” โอฟีเลีย เลนเป็นประธานหญิงแห่งสมาคมเจียงหนานโอสถและเธอก็อยู่ในเมืองตงไห่มานาน ดังนั้นเธอจึงรู้ว่าเมแกนคือเจ้าสำนักง้อไบ๊คนใหม่ โอฟีเลียตอบโดยไม่ได้คิดอะไรมาก “ได้เลยเจ้าสำนักเมแกน ว่าแต่เราจะไปคุยกันที่ไหนดีล่ะ?” “เราไปคุยกันที่เลานจ์ของสำนักง้อไบ๊กันเถอะ” เมแกนตอบด้วยรอยยิ้มก่อนจะพาโอฟีเลียไปที่เลาจน์ของเธอทันที การแข่งขันการกลั่นโอสถในวันนี

  • คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์   บทที่ 1269

    มันเป็นเรื่องที่น่าอับอาย! และที่สำคัญไปกว่านั้น โอฟีเลียเป็นหญิงสาวผู้บริสุทธิ์ผุดผ่อง เธอไม่เคยสัมผัสใกล้ชิดกับชายใดมาก่อน และถึงแม้ว่าแอมโบรสจะยังเป็นเด็ก แต่เขาก็เป็นเด็กผู้ชาย! ร่างของโอฟีเลียสั่นสะท้านเพราะความโกรธ เธอตะโกนใส่แอมโบรสอย่างต่อเนื่อง “หยุด! หยุดเดี๋ยวนี้นะ!” แอมโบรสรู้สึกรำคาญเสียงตะโกนของโอฟีเลีย เขาจึงพูดขึ้นอย่างเย็นชาว่า “คุณจะตะโกนอะไรนักหนา? ผมแค่ต้องการโอสถเจ็ดวิจิตรบรรจง ผมไม่ได้สนใจคุณเลยสักนิด!” “นาย…” ใบหน้าที่งดงามของโอฟีเลียแดงก่ำ คำพูดของแอมโบรสทำให้เธอรู้สึกโกรธมากยิ่งขึ้น! โอฟีเลียไม่คิดเลยว่าเด็กหนุ่มอย่างเขาจะพูดจาราวกับผู้ใหญ่เช่นนี้! เธอเป็นถึงเทพธิดาในโลกยุทธภพที่มีผู้ชายมากมายหมายปอง แต่เธอกลับต้องมาถูกเด็กหนุ่มพูดจาด้วยน้ำเสียงที่เรียบเฉยโดยบอกว่าเขาไม่ได้สนใจเธอเช่นนี้! ดังนั้นเธอจึงรู้สึกโกรธมาก มันเป็นความอัปยศอดสู! “ถ้าหากว่านายกล้าแตะต้องฉันอีก ฉันจะหักแขนหักขานาย!” โอฟีเลียตะโกนด้วยความโกรธเกรี้ยว แอมโบรสสูดหายใจเข้าขณะที่เขาจ้องมองทรวดทรงอันโค้งเว้าของโอฟีเลีย ถึงแม้ว่าเธอจะอยู่ในชุดเดรสยาว แต่มันก็ไม่ได้ปกปิดรูปร่างที

  • คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์   บทที่ 1270

    แอมโบรสชำเลืองมองจี้หยกในมือของเขาก่อนจะหันไปถามโอฟีเลียว่า "คุณมีความเกี่ยวข้องอะไรกับราชวงศ์ของโลกใหม่?" “ราชวงศ์ของโลกใหม่เหรอ?” โอฟีเลียขมวดคิ้วและพูดขึ้นด้วยสีหน้าที่สับสน "นายหมายความว่ายังไง?" โอฟีเลียไม่เคยไปยังทวีปโลกใหม่แล้วเธอจะมีความเกี่ยวข้องกับราชวงศ์ของโลกใหม่ได้ยังไง? โอฟีเลียกระทืบเท้าด้วยความกระวนกระวายพร้อมพูดขึ้นว่า “ส่งจี้หยกคืนมาให้ฉันเดี๋ยวนี้!” “คุณรู้จักอีเวตต์หรือเปล่า?” แอมโบรสถามต่อ ราวกับว่าโอฟีเลียไม่ได้ยินเสียงของแอมโบรส เธอไม่รู้จักอีเวตต์ด้วยซ้ำ ดังนั้นเธอจึงตะโกนขึ้นด้วยใบหน้าที่แดงก่ำว่า “ฉันบอกว่าส่งจี้หยกคืนมาให้ฉันและปล่อยฉันไปเดี๋ยวนี้!” เมื่อไม่ได้คำตอบจากโอฟีเลีย แอมโบรสจึงไม่สนใจเกี่ยวกับจี้หยกของเธออีก จากนั้นเขาก็เอื้อมมือออกไปและตรวจค้นร่างกายของเธอต่อไป ในที่สุดแอมโบรสก็พบโอสถเจ็ดวิจิตรบรรจง! “ฉันจะฆ่านาย!” ร่างของโอฟีเลียสั่นสะท้านเธอแทบจะร้องไห้ออกมา เด็กป่าเถื่อนผู้นั้นตรวจค้นร่างกายของเธอจนเสื้อผ้าของเธออยู่ในสภาพที่ยับยู่ยี่! "เอาล่ะ! ผมจะคืนจี้หยกให้คุณ!" ในขณะที่พูดเช่นนั้นแอมโบรสก็นำจี้หยกใส่คืนให้กับเธอ จากนั้นแ

บทล่าสุด

  • คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์   บทที่ 2090

    ”รอก่อน”จู่ ๆ ลูคัสก็คิดบางอย่างได้ขณะที่พวกเขากำลังจะเดินทางต่อและสั่งลูกน้องทั้งสองของตน “วางแดร์ริลลงและค้นตัวเขา เผื่อว่ามีของอะไร”ฮ่าฮ่าแดร์ริลไม่ใช่เพียงแค่ประมุขสำนักประตูสุราลัยเท่านั้นแต่ว่ายังเป็นจักรพรรดิของเวสต์ริงตัน เขาต้องมีของมีค่าอยู่กับตัวแน่‘ฉันอาจจะเจอคัมภีร์ล้ำค่าบนตัวเขาก็ได้หากว่าฉันหาของมีค่าก่อนที่จะเอาเขาไปส่งที่สำนักเสียงลวงตา’ลูคัสยิ้มพร้อมคิด“ครับ นายน้อย”ลูกน้องทั้งสองรับคำและวางแดร์ริลลงก่อนที่จะเริ่มค้นตัวเขาไม่นานก็เจอของสองอย่างบนตัวแดร์ริล อันหนึ่งคือเจดีย์ส่วนอีกอันคือย่ามใส่สัตว์เทพเจดีย์เจ็ดมหาสมบัตินั้นสามารถเปลี่ยนขนาดได้ ดังนั้นแดร์ริลจึงเปลี่ยนให้เล็กที่สุด สูงแค่ประมาณนิ้วโป้ง ตอนที่เขาไม่ได้ใช้งาน คนทั่วไปก็จะไม่คิดว่ามันเป็นของสำคัญและเป็นเรื่องยากที่จะรู้ถึงความลับของเจดีย์“เอ่อ…”ตอนนั้นลูคัสก็หยิบเจดีย์ขึ้นมา หมุนไปมาเพื่อดู เขานิ่วหน้าและบอกว่า “มันมีพลังวิญญาณและดูเหมือนเป็นของล้ำค่า แต่ว่าเอาไว้ใช้ทำอะไรกัน?”จากนั้นลูคัสก็ห้อยเจดีย์กลับไว้ที่คอของแดร์ริลเหมือนเดิมแล้วลูคัสก็หยิบย่ามใส่สัตว์เทพขึ้นมาอย่างยินดีแล

  • คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์   บทที่ 2089

    สีหน้าของจาค็อบมืดครึ้มเมื่อเขาพูดเช่นนั้น เขาเองก็รู้สึกสับสนที่จริงจาค็อบไม่เชื่อเหมือนกันว่าแดร์ริลจะเป็นคนเช่นนั้น แต่สถานการณ์ตรงหน้าก็ต่างไป อีกอย่างแดร์ริลก็เหม็นกลิ่นเหล้าจริง ๆแต่จาค็อบนั้นก็ทำอะไรรอบคอบสมกับที่เป็นประมุขของคฤหาสน์เกียรติกระบี่และตัดสินใจว่าจะรอให้แดร์ริลตื่นขึ้นมาก่อนที่จะถามเขา“ท่านลุง”แต่ลูคัสร้อนใจขึ้นมาทันทีและบอกอย่างจริงจังว่า “ไม่ว่าเรื่องจริงจะเป็นยังไง แดร์ริลก็เมาและมานอนที่เตียงปาร์คเกอร์จริง นี่อาจจะทำลายชื่อเสียงทั้งของปาร์คเกอร์และคฤหาสน์เกียรติกระบี่ หากว่าเรื่องหลุดออกไปว่าเราทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แล้วคนอื่นเขาจะมองพวกเรายังไง? แล้วอนาคตปาร์คเกอร์จะแต่งงานได้ยังไง?”ลูคัสพูดอย่างเป็นการเป็นงานก่อนที่จะมองไปรอบ ๆ “ผมคิดว่าเราน่าจะมัดเขาไว้ก่อนแล้วค่อยสอบสวนเขาตอนที่ตื่นขึ้น ทำแบบนั้นก็ไม่เป็นการทำลายชื่อเสียงของคฤหาสน์เกียรติกระบี่”หลายคนต่างก็พยักหน้าอย่างเห็นด้วยกับคำพูดของเขา“ใช่ อย่างน้อยเราก็น่าจะทำเพื่อชื่อเสียงของคฤหาสน์เกียรติกระบี่”“แดร์ริลแข็งแกร่งมากไป หากว่าคำพูดของนายน้อยลูคัสที่ว่าเขาอยากทำเรื่องไม่เหมาะไม่ควรกั

  • คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์   บทที่ 2088

    ”ญาติผู้น้อง”ตอนนั้นเองลูคัสที่แอบอยู่ด้านนอกก็รีบพาคนอีกสองคนเข้ามาทันที“เกิดอะไรขึ้น?” ลูคัสตะโกนเสียงดังอย่างเป็นห่วงก่อนที่จะมองแดร์ริลที่อยู่บนเตียงและทำหน้าตาประหลาดใจ “ทำ… ทำไมประมุขดาร์บี้ถึงได้มาอยู่ที่นี่?”ต้องบอกว่าลูคัสแสดงได้ดีมาก ปาร์คเกอร์ไม่ได้รู้เลยว่ามีเรื่องหมกเม็ดอะไรและคิดว่าลูคัสมาเพราะได้ยินเสียงร้องของเธอ“ฉัน…” ปาร์คเกอร์กัดปากแน่นหน้าแดงก่ำ และพูดอย่างอับอายว่า “ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน…”ตอนนี้ใจปาร์คเกอร์ว้าวุ่นมาก ผู้หญิงคนไหนที่อยู่ในสถานการณ์แบบนี้ก็ทำใจให้นิ่งได้ยากกันทั้งนั้น“โอ้ตาย”ตอนนั้นเอง จาค็อบและศิษย์คนอื่น ๆ ที่สังเกตเห็นความวุ่นวายก็เข้ามาเอ่อ…ทุกคนต่างก็อึ้งไปทันทีเมื่อได้เห็นสถานการณ์ในห้องและมีสีหน้าบรรยายไม่ถูก“ทะ… ทำไมแดร์ริลถึงได้อยู่ในห้องของคุณหนูปาร์คเกอร์?”“กลิ่นเหล้าเหม็นคลุ้งเลย…”“เป็นไปได้ไหมว่าแดร์ริลดื่มเหล้าย้อมใจแล้วอยากจะมาทำอะไรกับคุณหนูปาร์คเกอร์…”ฝูงชนต่างก็แสดงความคิดเห็นดัน ลูคัสทำสีหน้าตื่นตะลึงเหมือนกันแต่ว่าในใจนั้นแอบหัวเราะลั่น‘ฮ่าฮ่า ตอนนี้แดร์ริลอธิบายตัวเองยากแล้ว ทุกคนเห็นเขาแบบนี้แล้ว’“ปา

  • คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์   บทที่ 2087

    จากนั้นลูคัสก็เรียกลูกน้องออกมาสองคนและบอกว่า “เร็วเขาถอดเสื้อผ้าหมอนี่ออก”ลูกน้องทั้งสองรีบถอดเสื้อผ้าของแดร์ริลออกตามคำสั่ง“อุ้มเขาขึ้นแล้วไปกัน” ลูคัสโบกมือและเดินออกไปลูกน้องทั้งสองคนรีบยกแดร์ริลขึ้นแล้วเดินตามไป พวกเขาไม่ลืมเอาเสื้อผ้าของแดร์ริลไปด้วยพวกเขาอาศัยความมืดของยามค่ำคืน อุ้มแดร์ริลเข้าไปในห้องของปาร์คเกอร์ เธอยังไม่กลับมาที่ห้องตอนนี้เพราะว่าเธอมีธุระต้องจัดการพวกเขาโยนแดร์ริลไปนอนบนเตียงปาร์คเกอร์ก่อนที่ลูคัสจะนำคนของเขาอีกสองคนไปซ่อนอยู่ในมุมมืด“แดร์ริล”ลูคัสยิ้มชั่วร้ายออกมาเมื่อพวกเขาซ่อนมิดชิดแล้ว และพูดกับตัวเองว่า “อย่ามาว่าฉันที่ทำเรื่องชั่ว ๆ เลย ใครใช้ให้นายล่วงเกินประมุขสำนักเสียงลวงตาล่ะ? อีกอย่างญาติฉันก็ชอบนายมากนี่”ตอนแรกลูคัสวางแผนว่าจะเอาตัวแดร์ริลออกจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ทันทีหลังจากที่เขาเมา และส่งไปที่แท่นของสำนักเสียงลวงตา แต่คฤหาสน์เกียรติกระบี่เพิ่มการรักษาความปลอดภัยหลังจากเหตุต่อสู้เมื่อกลางวัน การแอบพาแดร์ริลออกไปจึงไม่ใช่เรื่องง่ายลูคัสตัดสินใจว่าจะถอดเสื้อผ้าแดร์ริลออกและเอาเขามาไว้บนเตียงปาร์คเกอร์ จากนันเขาก็จะรีบเข้ามาแล

  • คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์   บทที่ 2086

    ”โอ้”แม้เบื้องหน้าลูคัสอาจจะดูนิ่ง แต่ว่าในใจเขายินดีและตื่นเต้นมากเมื่อเห็นแดร์ริลดื่มไวน์ลูคัสนั้นเชิญแดร์ริลมาดื่มไม่ใช่เพราะความชื่นชมแต่อย่างใด แต่เพื่อที่จะได้ทำตามคำสั่งของแจ็คกี้และจับตัวแดร์ริลไปลูคัสนั้นเจ้าเล่ห์ เขารู้ว่าคนแข็งแกร่งอย่างแดร์ริลไม่มีทางได้รับผลจากยาพิษธรรมดา ๆ แน่ ดังนั้นเขาเลยไม่โง่ขนาดที่จะวางยาในไวน์ไวน์นั้นไม่มียาพิษ แต่ว่าตัวไวน์เองต่างหากที่มีปัญหากรุ่นกรึ่มเป็นเหล้าแรงเป็นพิเศษของทวีปมหาสมุทรอำพัน เพียงแค่ดื่มไวน์นี้เข้าไปอึกใหญ่ก็อาจจะทำให้คนดื่มเมาไปได้ครึ่งเดือน แม้แต่ผู้บ่มเพาะหากว่าได้ดื่มเช้าไปก็ไม่อาจต้านทานความแรงของเหล้าได้ ทุกคนที่รู้จักไวน์นี้รู้ดีว่าต้องกินยาแก้ก่อนที่จะดื่มกรุ่นกรึ่มอย่างเพลิดเพลินแผนของลูคัสก็ง่าย ๆ เขาเจตนาจะไม่บอกแดร์ริลว่ากรุ่นกรึ่มนั้นแรงแค่ไหน แล้วก็รอให้แดร์ริลเมาค่อยจับเขามัดส่วนตัวลูคัสนั้นกินยาแก้ไปแล้ว เขาก็เลยไม่ต้องกังวล“ประมุขดาร์บี้” ลูคัสยิ้มและมองแดร์ริล “ไวน์เป็นไงบ้างครับ?”“ยอดเยี่ยม”แดร์ริลพยักหน้าและอดเอ่ยไม่ได้ “กลิ่นของไวน์นี้แรงมาก มันมีรสหวานติดปลายลิ้น เป็นไวน์ชั้นยอด”แดร์ริล

  • คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์   บทที่ 2085

    แจ็คกี้ไม่พูดอะไรอีก เขาหันหลังจากไปแล้วหายไปในความมืดยามค่ำคืนในพริบตา“เฮ้อ”ตอนนั้นเอง ลูคัสก็สูดหายใจเข้าลึกพร้อมสีหน้ายุ่งยากใจประมุขสั่งให้เขาหาทางเอาเอง แล้วเขาจะมีทางอะไรล่ะ?…ตอนนั้นเองที่คฤหาสน์เกียรติกระบี่จาค็อบตั้งใจจัดเลี้ยงให้แดร์ริลเพื่อขอบคุณเขาสำหรับการยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือจากนั้นแดร์ริลก็ถูกจัดให้นอนพักในห้องพักแขกหลังจากกินอาหารเสร็จตอนนั้นที่แดร์ริลนอนอยู่บนเตียงแต่ยังไม่ได้หลับ สองชั่วโมงผ่านไปแต่ก็ยังไม่มีข่าวอะไรเรื่องเดบร้าจากคนของปาร์คเกอร์เขายังไม่รู้ที่อยู่ของเดบร้า แล้วเขาจะมีอารมณ์มาพักผ่อนได้อย่างไร?ก๊อก ก๊อกมีเสียงประจบเอาใจดังมาจากนอกห้อง “ประมุขดาร์บี้ คุณนอนหรือยังครับ?”‘หืม?’แดร์ริลนิ่วหน้า เขาลุกขึ้นและเดินไปดูแล้วก็ต้องอึ้งไปเขาเห็นว่าลูคัสยืนยิ้มกว้างอยู่ด้วยท่าทางสุภาพนอบน้อม“มีอะไรให้ช่วยเหรอ?” แดร์ริลถามเบื้องหน้าเขาดูนิ่ง ๆ แต่ในใจแดร์ริลรังเกียจหมอนี่มาก‘เจ้าโง่นี่มาหาฉันทำไมกัน?’“แหะแหะ…”ลูคัสยิ้มด้วยสีหน้านอบน้อมแล้วบอกว่า “ประมุขดาร์บี้ อย่าเพิ่งปฏิเสธผมนะครับ เมื่อตอนกลางวันผมล่วงเกินคุณไปเยอะ แต่คุณก็ใ

  • คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์   บทที่ 2084

    ”ประมุขดาร์บี้ คุณน่าทึ่งจริง ๆ คุณไล่แจ็คกี้ไปได้”“ใช่แล้ว ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมคุณถึงได้เป็นผู้ทรงอิทธิพลแบบนี้”เหล่าแขกพากันมาทำความเคารพแดร์ริล พยายามที่จะเยินยอเขา แดร์ริลนั้นขี้เกียจที่จะรับมือกับพวกสอพลอพวกนี้ เขายิ้มและพูดปัด ๆ ไปไม่กี่ประโยคจาค็อบ โยฮันที่อยู่ข้างกายเขาเองก็มีทีท่าไม่แยแสพวกแขกก่อนหน้านี้แขกเหล่านี้พากันมาเยินยอจาค็อบตอนที่เห็นว่าคฤหาสน์เกียรติกระบี่นั้นมีอาวุธระดับม่วง แต่กลับหนีเขาเหมือนเห็นโรคร้ายตอนที่สำนักเสียงลวงตาโผล่มาจาค็อบรู้สึกว่าคงจะดีกว่านี้หากไม่คบหาสหายเหล่านี้ที่ต้องการเพียงแค่ผลประโยชน์จากเขาเหล่าแขกพากันอับอายที่จะหน้าด้านอยู่ต่อเมื่อรู้สึกได้ถึงท่าทีไม่แยแสของจาค็อบและท่าทีไม่สนใจของแดร์ริล ไม่นานพวกเขาก็จากไปคฤหาสน์เกียรติกระบี่กำลังทำความสะอาดบริเวณที่มีการต่อสู้จนเสร็จสิ้น ปาร์คเกอร์เองก้ไม่ลืมคำขอร้องของแดร์ริล และรีบส่งคนให้ออกไปหาข่าวของเดบร้าทันทีเวลาเดียวกันปาร์คเกอร์ก็เชื้อเชิญให้แดร์ริลอยู่ที่คฤหาสน์เกียรติกระบี่เพราะว่ามันคงใช้เวลากว่าจะหาที่อยู่ของเดบร้าได้ แดร์ริลพยักหน้าตกลงไม่นานก็ถึงเวลาค่ำคืนตอนนั้นเองที่เท

  • คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์   บทที่ 2083

    ทุกคนต่างก็มองแดร์ริลเมื่อได้ยินคำพูดของเขาโดยเฉพาะพวกที่หวาดกลัวสำนักเสียงลวงตา พวกเขาต่างก็มีความคิดมากมายแจ็คกี้นั้นเป็นปีศาจร้ายที่ฆ่าคนไม่กะพริบตา เขานั้นเป็นคนชี้นิ้วสั่งเป็นสั่งตายคนอื่นได้ แต่ตอนนี้เขาแพ้ให้แดร์ริลแบบหมดท่า แล้วเขาจะโมโหจัดจนล้มพนันหรือไม่?“ฟู่”แจ็คกี้หน้าแดงก่ำ เขาสูดหายใจเข้าลึก “แม้ว่าฉันจะไม่ใช่คนดี แต่ฉันก็รักษาคำพูดและยอมรับว่าแพ้แล้ว”จากนั้นแจ็คกี้ก็โบกมือ “ทุกคนจงฟัง เราจะไปจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ทันที แล้วไปรวมตัวกันที่แท่นพิธีหลัก”สีหน้าแจ็คกี้เต็มไปด้วยความรู้สึกไม่เต็มใจตอนที่ตะโกนประโยคสุดท้ายออกมาที่จริงนั้นเขาไม่เต็มใจจะจากไปแบบนี้สักนิด เขาต้องการจะควบคุมคฤหาสน์เกียรติกระบี่และอาวุธระดับม่วงทั้งสามชิ้นนั้นก็อยู่ใกล้เพียงแค่เอื้อมแล้วแต่เขาไม่มีทางเลือกอื่นเพราะแดร์ริลทำให้เส้นเลือดหัวใจของเขาบาดเจ็บตอนที่ใช้ง้าวสวรรค์ ทำให้แจ็คกี้ไม่สามารถสู้ต่อไปได้“โอ้”เหล่าศิษย์สำนักเสียงลวงตานับพันต่างก็ไปจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ด้วยสีหน้ามืดครึ้มเมื่อได้ยินคำสั่งของแจ็คกี้“แดร์ริล ดาร์บี้”แจ็คกี้เดินไปสองสามก้าวก่อนที่จะหยุด เขาหันกลั

  • คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์   บทที่ 2082

    ”ประมุขแจ็คกี้ การต่อสู้นี้จบแล้ว” สีหน้าแดร์ริลเย็นเยียบไม่แสดงอารมณ์ใดซูมแดร์ริลโบกง้าวด้วยกำลังที่มีเมื่อพูดจบ และกลิ่นอายที่สั่นสะเทือนฟ้าดินก็ปล่อยออกมาจากง้าวสวรรค์ก่อนที่จะมีลำแสงสีแดงเลือดพุ่งเข้าใส่แจ็คกี้แจ็คกี้แทบไม่ทันคิดขณะที่เขาสีหน้าเปลี่ยน เขารีบปล่อยพลังภายในออกมาและเปลี่ยนเครื่องจักรสังหารให้ป้องกันการโจมตีปังลำแสงสีเลือดทำลายเครื่องจักรเปลี่ยนร่างสังหารออกเป็นเสี่ยง ทำให้แจ็คกี้ร้องครางออกมาและปลิวถอยหลังไปมากกว่า 100 เมตร ก่อนที่จะร่วงกระแทกพื้นอย่างแรงการโจมตีของแจ็คกี้อาจจะดูรุนแรงตอนที่เขาโจมตีแดร์ริล แต่เขาก็ใช้พลังภายในไปเยอะแล้ว ตอนนี้แจ็คกี้ไม่สามารถรับการโจมตีได้เมื่อเจอกับง้าวสวรรค์ของแดร์ริลอะไรกัน?ทุกคนที่อยู่ด้านล่างต่างก็อ้าปากค้างเมื่อได้เห็นเรื่องตรงหน้าและมองแดร์ริลอย่างพูดไม่ออกพลังของชายหนุ่มคนนี้น่ากลัวมากแล้วอาวุธในมือเขาก็ดูพิเศษ มันดูคุ้นตาชอบกล…เฮือกตอนนั้นเองจาค็อบก็มองแดร์ริลด้วยความตกตะลึง แววตาเขาก็ตื่นเต้นมากเพื่อนของลูกสาวเขามีความสามารถขนาดนี้ คนเราจะดูกันแต่ภาพลักษณ์ภายนอกไม่ได้จริง ๆปาร์คเกอร์ตัวสั่นและมองแ

สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status