All Chapters of คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์: Chapter 1191 - Chapter 1200

ในที่สุดพวกเขาก็หนีออกมาจากค่ายทหารได้สำเร็จ แอมโบรสและสองพี่น้องดันน์ต่างก็รู้สึกตื่นเต้นจนน้ำตาแทบไหล “พี่สเวน!” จากนั้นแอมโบรสก็ถามออกมาด้วยความตื่นเต้นว่า “ในเมื่อตอนนี้พวกเราออกมาจากที่นั่นได้แล้ว พี่กับพี่ไทร่าวางแผนจะไปที่ไหนกันต่อเหรอ?” “ฉันวางแผนที่จะเดินทางไปหาท่านอาจารย์ของฉัน!” สเวนมองหน้าแอมโบรสและพูดต่อด้วยรอยยิ้มว่า “นายเคยได้ยินชื่อสำนักประกายแสงหรือไม่? ก่อนหน้านี้พวกเขาเคยถูกทำลายล้าง แต่มีข่าวลือว่า พวกเขาต้องการก่อตั้งสำนักประกายแสงขึ้นมาใหม่ที่บนภูเขาพิสุทธิ์ ซึ่งอยู่ห่างจากที่นี่ไปไม่กี่สิบกิโลเมตร” ในขณะที่พูดเช่นนั้น สเวนก็ไม่สามารถเก็บซ่อนความตื่นเต้นภายในใจเอาไว้ได้ “ฉันได้ยินมาว่ารองเจ้าสำนักมัตเตโอ แฮนสันกำลังเปิดรับสาวกกลุ่มสุดท้ายของเขา ดังนั้นฉันจึงอยากลองดู!” สเวนกล่าวด้วยความมุ่งมั่น รองเจ้าสำนัก มัตเตโอ แฮนสัน เป็นบุคคลที่มีชื่อเสียงและแข็งแกร่งในโลกยุทธภพ! ถ้าหากพวกเขาได้เป็นสาวกของสำนักประกายแสง พวกเขาจะต้องมีอนาคตที่รุ่งโรจน์อย่างแน่นอน! จากนั้นไทร่าก็จับมือแอมโบรสและพูดกับเขาอย่างมีความหวังว่า “แอมโบรส ทำไมนายไม่ไปกับเราล่ะ? ถ้าหากว่าพว

"ขอบคุณนะ" ออโรร่าพยักหน้า จากนั้นเธอก็พูดกับเขาว่า “ได้โปรดออกไปก่อน ฉันอยากอยู่คนเดียว" มิสเตอร์เรดลีฟพยักหน้าก่อนจะหันหลังและเดินออกไป เมื่อเขาจากไปแล้ว ใบหน้าของเธอก็เปลี่ยนเป็นความโกรธเกรี้ยวทันที 'แดร์ริล ดาร์บี้' ฉันเกลียดนาย ฉันเกลียดนายที่สุด!' … ในขณะเดียวกันที่เมืองตงไห่ ชายคนหนึ่งกำลังเดินอย่างอ่อนล้าอยู่ริมชายหาด ชายผู้นั้นคือแดร์ริล! แดร์ริลถือแก่นแท้ของมังกรเอาไว้ในมือแน่น เมื่อได้เห็นเมืองตงไห่ที่คุ้นเคยเขาก็ยิ้มออกมา แดร์ริลใช้เวลาหลบหนีจากทวีปโลกใต้เมฆีมายังจักรวาลโลกเป็นเวลาหนึ่งเดือน! เขาแย่งชิงแก่นแท้ของมังกรที่ควินซีขโมยไปกลับคืนมาได้ ควินซีจึงไล่ตามเขามาตลอด ดังนั้นเขาจึงต้องหลบเลี่ยงการโจมตีของเธอตลอดทาง เขาต้องซ่อนตัวและหลบหนีจากเธอจนในที่สุดเขาก็มาถึงยังจักรวาลโลก ขอบคุณพระเจ้า เขากลับมาถึงเมืองตงไห่แล้ว! ในที่สุดเขาก็ได้แก่นแท้ของมังกรคืนมา! 'เทพธิดาตัวน้อย ภรรยาตัวน้อยของฉัน รอฉันอีกนิด ฉันจะรีบกลับไปกอดเธอเอาไว้ในอ้อมแขนของฉันอีกครั้ง' แดร์ริลแทบจะอดใจรอไม่ไหว! อีกด้านหนึ่งของชายหาด ผู้หญิงรูปร่างบอบบางและตัวเล็กคนหนึ่งกำลังเดินอยู่ไ

การโจมตีนี้พุ่งเข้าใส่ลิลี่อย่างจัง จากนั้นเลือดก็พุ่งออกมาจากปากของเธอ ลิลี่กระเด็นออกไปไกลหลายสิบเมตร! ควินซีต้องการจับเป็นแดร์ริล ดังนั้นพลังโจมตีที่เธอใช้จึงไม่ได้รุนแรงมากนัก แต่ถึงอย่างนั้นลิลี่ก็ไม่สามารถรับมือกับพลังอันแข็งแกร่งของผู้บ่มเพาะได้! เมื่อได้เห็นลิลี่ ควินซีก็ขมวดคิ้วด้วยใบหน้าที่สับสน 'ผู้หญิงคนนี้เป็นใคร? เธอไม่มีพลังภายในเลยแต่เธอก็ยังยอมเสียสละตัวเองเพื่อช่วยชีวิตแดร์ริล เธอเป็นบ้าหรือเปล่า?' “ลิลี่!” ดวงตาของแดร์ริลแดงก่ำเมื่อได้เห็นร่างของลิลี่กระเด็นออกไปไกลก่อนจะร่วงลงสู่บนพื้น แดร์ริลจ้องหน้าควินซีด้วยดวงตาที่เป็นสีแดงและพูดขึ้นอย่างเย็นชาว่า “ควินซี เธอทำร้ายลิลี่ ฉันจะไม่มีวันยกโทษให้เธอเด็ดขาด!” จากนั้นแดร์ริลก็โจมตีควินซีด้วยพลังงานทั้งหมดของเขาอย่างรุนแรง! เมื่อความสนใจของควินซีอยู่ที่ลิลี่ ดังนั้นเธอจึงไม่สามารถตอบโต้การโจมตีของแดร์ริลที่พุ่งตรงมายังหน้าอกของเธอได้ทันเวลา! ควินซีกรีดร้องออกมาก่อนจะกระเด็นออกไปเกือบร้อยเมตรและตกลงบนชายหาดอย่างรุนแรง! ควินซีทั้งประหลาดใจและโกรธแค้นในเวลาเดียวกัน เธอต้องการจะพูดอะไรบางอย่างแต่เธอรู้สึกแ

พวกเขาเหล่านั้นคือโซรัน ซูซานภรรยาของเขา เดบร้า จีเวล อีวอนน์ ซาร่าและคนอื่น ๆ ต่างก็อยู่ที่นั่นกับพวกเขา เมื่อได้ยินว่าแดร์ริลกลับมา พวกเขาก็รีบเข้ามาที่นี่ทันที! เมื่อได้เห็นเทพธิดาตัวน้อยในอ้อมแขนของแดร์ริล พวกเขาก็รู้ว่าในที่สุด แดร์ริลก็นำแก่นแท้ของมังกรมาจากทวีปมิสท์ลอเรนได้ ในเวลานั้นทั้งห้องตกอยู่ในความเงียบสงัดโดยไม่มีใครพูดอะไร สายตาของพวกเขาจับจ้องไปที่เทพธิดาตัวน้อยและรอให้ปาฏิหาริย์เกิดขึ้น! “อืม…” ทันใดนั้น เทพธิดาตัวน้อยก็ลืมตาขึ้นช้า ๆ ขณะที่ร่างกายของเธอก็ค่อย ๆ อบอุ่นขึ้น “ไอรีน!” แดร์ริลตะโกนขึ้นด้วยความดีอกดีใจและกอดเธอเอาไว้ในอ้อมแขนแน่น! “แดร์ริล?” ในเวลานั้นเทพธิดาตัวน้อยยังคงอ่อนแอ เธอค่อย ๆ ฟื้นคืนสติเมื่อได้ยินเสียงของแดร์ริล เมื่อเทพธิดาตัวน้อยสังเกตเห็นว่าคนที่อยู่ตรงหน้าของเธอคือแดร์ริลจริง ๆ เธอก็ทั้งรู้สึกประหลาดใจและดีใจในเวลาเดียวกัน เธอพูดขึ้นด้วยความงุนงงว่า “ฉันตายไปแล้วไม่ใช่เหรอ? ทำไมฉันยังเห็นนายอยู่ล่ะ? อย่าบอกนะว่า…แดร์ริล นายก็ตายแล้วงั้นเหรอ? นี่พวกเราอยู่ในยมโลกกันเหรอ?” “ฮ่าฮ่า…” ในตอนแรกแดร์ริลต้องการพูดบางอย่าง ที่ฟังดูซึ้

แอมโบรสไม่ได้รู้สึกเป็นกังวลเกี่ยวกับผู้บ่มเพาะคนอื่น ๆ เนื่องจากทุกคนต่างก็จดจ่อกับการจับสัตว์เทพของตัวเอง และแอมโบรสเองก็เช่นกัน แอมโบรสแทบจะรอไม่ไหวและรีบเดินเข้าไปสำรวจสนามรบเก่าแก่ทันที อย่างไรก็ตาม แอมโบรสอยู่ในสนามรบมาหลายชั่วโมงแล้ว แต่เขาก็ยังไม่พบสัตว์เทพเลยแม้แต่ตัวเดียว ภายในสนามรบเก่าแก่มีผู้บ่มเพาะมากมาย บางทีพวกมันอาจจะกลัวและซ่อนตัวอยู่ในป่าลึก ภายในสนามรบเก่าแก่มีทั้งซากปรักหักพัง กำแพงและกระเบื้องแตกอยู่ทุกแห่งหน ขณะที่ด้านบนมีอาวุธที่แตกหักและผุพังกระจัดกระจายไปทั่ว นอกเหนือจากนั้น แอมโบรสก็ยังไม่เห็นสัตว์เทพเลยสักตัว เมื่อสังเกตุเห็นว่าท้องฟ้าเริ่มมืดลงแล้ว แอมโบรสจึงเตรียมตัวหาที่พักเพื่อเริ่มออกสำรวจต่อในวันพรุ่งนี้ 'นั่นอะไร?' ในขณะที่แอมโบรสกำลังจัดแจงที่พักของเขาอยู่ จู่ ๆ เขาก็หันไปเห็นรอยแยกอยู่ที่มุม ๆ หนึ่งซึ่งอยู่ไม่ไกล ภายในรอยแยกมีแสงระยิบระยับสาดส่องออกมา! 'หรือว่าจะมีสมบัติอันล้ำค่าอยู่ในนั้น?' แอมโบรสครุ่นคิดและเดินเข้าไปที่รอยแยกด้วยความอยากรู้อยากเห็น จากนั้นแอมโบรสก็ได้เห็นว่ารอยแยกตรงหน้าคือทางเข้าถ้ำ! ถึงแม้ว่าแอมโบรสจะยังเป็น