All Chapters of คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์: Chapter 1201 - Chapter 1210

2090 Chapters

บทที่ 1201

“ว้าว…” แอมโบรส ตื่นเต้นเมื่อได้เห็นว่าค้อนทรราชย์มีขนาดใหญ่และสูงขึ้นถึง 200 เมตร เขารู้สึกประหลาดใจจนพูดไม่ออก! “ค้อนทรราชย์! ย่อส่วนให้เล็กลง!” แอมโบรส ตะโกนขึ้นอีกครั้ง เขาไม่สามารถระงับความตื่นเต้นเอาไว้ได้เลย เปรี้ยง! เมื่อได้ยินคำพูดของแอมโบรส ค้อนทรราชย์ก็ย่อขนาดลดลงครึ่งหนึ่งอย่างรวดเร็ว “มันยังใหญ่เกินไป ค้อนทรราชย์ ย่อส่วนให้เล็กลงอีก! ย่อส่วนให้เล็กลงที่สุด!” แอมโบรสเงยหน้าขึ้นมองค้อนทรราชย์ขณะกล่าวเช่นนั้น ทันใดนั้นค้อนทรราชย์ก็ย่อส่วนลงจนมีขนาดเท่ากับเข็มเย็บผ้า ก่อนจะร่วงลงบนฝ่ามือของแอมโบรสอีกครั้ง “มันเป็นสมบัติอันล้ำค่า มันเป็นสมบัติอันล้ำค่าจริง ๆ!” แอมโบรสกระโดดไปรอบ ๆ ด้วยความตื่นเต้นขณะที่เขาถือค้อนทรราชย์เอาไว้ในมือ ถึงแม้ว่าแอมโบรสจะไม่ได้พบสัตว์เทพแต่เขาก็ยังได้พบค้อนทรราชย์ที่วิเศษ! ในขณะที่แอมโบรสกำลังกระโดดโลดเต้นอยู่นั้นทันใดนั้น เสียงฝีเท้าก็ดังขึ้นจากด้านหลัง แอมโบรสรีบหันกลับไปดูทันที จากนั้นสีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไป มีผู้บ่มเพาะมากมายยืนอยู่ด้านหลังของเขาและกำลังจ้องมองไปที่ค้อนทรราชย์ในมือของแอมโบรสด้วยความตกตะลึง ก่อนหน้านี้ พวกเขา
Read more

บทที่ 1202

ห้องนอนของเจ้าสำนักง้อไบ๊ ออโรร่าอยู่ด้านในสุดของสำนักง้อไบ๊ ภายในห้องนอนที่มีกลิ่นหอมหวาน ออโรร่านั่งอยู่บนเตียงในชุดยาวสีม่วงเข้ม ออโรร่าได้ชื่อว่าเป็นเทพธิดาหิมวาในโลกของผู้บ่มเพาะ แม้เวลาจะผ่านไปเจ็ดปีแล้วแต่ออโรร่าก็ยังดูอ่อนเยาว์ ราวกับว่าเธอไม่ได้มีอายุที่มากขึ้นเลย และรูปร่างของเธอก็ยังคงมีเสน่ห์ราวกับนางฟ้าจากสรวงสวรรค์ เด็กสาวแสนสวยนอนหลับสนิทอยู่บนเตียง เธอมีอายุราว ๆ 7 ปี เธอดูน่ารักในชุดกระโปรงสีชมพู เด็กสาวคนนี้คือลูกสาวของออโรร่าและแดร์ริล ออโรร่าตั้งชื่อให้เธอว่า เอร่า แฮนเซ่น เธออยากให้ลูกสาวของเธอสง่างาม โดดเด่น และมีอำนาจเหนือกว่าผู้ใดดั่งเช่นแม่ของเธอ ออโรร่ามองดูเอร่าด้วยดวงตาที่อ่อนโยนและเต็มเปี่ยมไปด้วยความรัก ตั้งแต่ที่ออโรร่ากลายเป็นแม่คน เธอก็มีความอ่อนโยนมากยิ่งขึ้น แต่ถึงอย่างนั้น เธอจะแสดงด้านที่อ่อนโยนของเธอเมื่ออยู่ต่อหน้าลูกสาวของเธอเท่านั้น เพราะเธอเป็นถึงเจ้าสำนักง้อไบ๊ผู้สง่างามและทรงพลัง แกร่ก! ในเวลานั้น ประตูห้องของออโรร่าถูกเปิดออก จากนั้นร่างของผู้หญิงคนหนึ่งก็เดินเข้ามา เธอคือแม่ชีแห่งโชคชะตา แม่ชีแห่งโชคชะตาเองก็ไม่ได้ดูแต
Read more

บทที่ 1203

เมื่อได้เห็นใบหน้าที่โกรธเกรี้ยวของออโรร่า แม่ชีแห่งโชคชะตาก็รีบพยักหน้าและเปลี่ยนเรื่องคุยทันที “ฉันได้ยินมาว่าไม่นานมานี้ มีสัตว์เทพปรากฏตัวขึ้นที่ในสนามรบเก่าแก่ของโลกใหม่ ในเมื่อพี่สาวต้องการฝึกฝนให้เอร่าเป็นเจ้าสำนักง้อไบ๊คนต่อไป ถ้าเช่นนั้นทำไมพี่ไม่ส่งเอร่าให้ไปเก็บเกี่ยวประสบการณ์ที่นั่นดูล่ะ?” ออโรร่าครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นเธอก็พยักหน้าและพูดขึ้นว่า “ก็ดีเหมือนกัน ถ้าหากว่าเอร่าได้ไปเก็บเกี่ยวประสบการณ์ในสนามรบเก่าแก่นั่น บางทีเธออาจจะโชคดีจับสัตว์เทพได้ด้วย” ถึงแม้ว่าเอร่าจะเป็นลูกสาวแท้ ๆ ของเธอ แต่ออโรร่าก็ไม่ได้ตามใจเอร่าจนเกินไป เพราะถ้าหากว่าเอร่าจะต้องเป็นเจ้าสำนักง้อไบ๊คนต่อไป เธอจะต้องเรียนรู้และก้าวผ่านความยากลำบากเพื่อเพิ่มประสบการณ์ให้กับตัวเองให้มากยิ่งขึ้น ในไม่ช้าเอร่าก็ตื่นขึ้นมา จากนั้นออโรร่าก็มอบหมายให้แม่ชีแห่งโชคชะตาพาเอร่าไปยังสนามรบเก่าแก่ทันที หลังจากที่เดินทางมาหลายวัน ในที่สุดเอร่าและแม่ชีแห่งโชคชะตาก็มาถึงยังสนามรบเก่าแก่ นั่นเป็นครั้งแรกที่เอร่าต้องจากบ้านมาไกล เมื่อได้เห็นสนามรบเก่าแก่ตรงหน้า ใบหน้าที่หม่นหมองของเอร่าก็เปลี่ยนเป
Read more

บทที่ 1204

เอร่าหัวเราะเบา ๆ “ไม่ต้องขอบคุณหรอก! เมื่อฉันเห็นความไม่ยุติธรรมฉันก็ต้องช่วย!” ในฐานะสาวกสำนักง้อไบ๊ เอร่าถูกปลูกฝังให้มีความยุติธรรมตั้งแต่ยังเด็ก แอมโบรสยิ้มและถามว่า "เธอมาจากสำนักไหนเหรอ? เธอมาที่นี่เพื่อจับสัตว์เทพด้วยเหมือนกันใช่หรือเปล่า?" เมื่อเอร่าใช้หมัดมังกรน้ำแข็ง แอมโบรสจึงรับรู้ได้ถึงพลังอันแข็งแกร่งของเธอ และรู้ว่าเด็กสาวที่อยู่ตรงหน้าของเขาไม่ใช่คนธรรมดา เอร่ายิ้มและตอบว่า "ฉันมาจากสำนักง้อไบ๊ ฉันมีชื่อว่า เอร่า แฮนเซ่น แล้วนายล่ะ?" "ฉันเป็นสาวกของสำนักประกายแสง ฉันมีชื่อว่า แอมโบรส ดาร์บี้ ในเมื่อเธอเองก็มาที่นี่เพื่อจับสัตว์เทพด้วย ถ้างั้นเราไปจับสัตว์เทพด้วยกันเถอะ!" แอมโบรสกล่าวขึ้นอย่างจริงใจ จากนั้นเขาก็ยื่นมือไปทางเด็กสาว "แน่นอน!" เอร่าพยักหน้าและเอื้อมมือไปจับมือของแอมโบรสทันที … ในขณะเดียวกัน ภายในคฤหาสน์คาร์เตอร์ ในทวีปจักรวาลโลก มันเป็นช่วงเริ่มต้นฤดูใบไม้ผลิ อากาศในช่วงนั้นจึงอบอุ่น ในขณะที่ในสวนก็เต็มไปด้วยดอกไม้ที่บานสะพรั่ง อากาศในวันนี้ดีมาก แดร์ริลนั่งอยู่ในศาลาภายในสวนขณะที่เขาเลื่อนดูโทรศัพท์มือถือและนับวันรออย่างใจจดใจจ่อ
Read more

บทที่ 1205

ในเวลาเดียวกัน ที่ในทวีปตะวันออกอันยิ่งใหญ่ เมืองริเวอร์นอร์ธตั้งอยู่ใกล้กับชายแดนทางด้านตะวันออกเฉียงเหนือของทวีปตะวันออกอันยิ่งใหญ่และเป็นศูนย์กลางการคมนาคมที่สำคัญ ในเวลานั้น หญิงสาวผู้หนึ่งเดินอยู่บนถนนภายนอกเมืองและกำลังมุ่งหน้าไปยังประตูเมือง หญิงสาวผู้นั้นมีรูปร่างที่น่าดึงดูดและมีใบหน้าที่งดงาม เธอดูเหมือนนางฟ้าที่จุติลงมาจากสรวงสวรรค์ อย่างไรก็ตามบนใบหน้าของเธอกลับมีร่องรอยของความเหนื่อยล้า เธอคือ โมนิก้า วอห์น ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา โมนิก้าออกจากนิกายจ้าวสวรรค์มาและเดินทางไปเกือบจะครบทั้งเก้าแผ่นดินใหญ่เพื่อออกตามหาแอมโบรสด้วยตัวเธอเอง แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็ยังไม่ได้รับข่าวคราวเกี่ยวกับลูกชายของเธอเลย แต่โมนิก้าก็ไม่ยอมแพ้ เธอยังคงออกเดินทางจนมาถึงทวีปตะวันออกอันยิ่งใหญ่เพื่อตามหาลูกชายของเธอ เมื่อโมนิก้าเดินมาถึงเมืองริเวอร์นอร์ธ เธอก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก โมนิก้าต้องการหยุดพักและทานอาหารที่นี่ ก่อนที่เธอจะออกเดินทางตามหาลูกชายของเธอต่อ เธอเร่งรีบฝีเท้าเพื่อเดินเข้าไปในตัวเมือง แต่แล้วโมนิก้าก็ต้องตกตะลึง! เมื่อเข้ามาถึงภายในเมือง โมนิก้าก็ต้องเบิกตากว้าง
Read more

บทที่ 1206

ในเวลานั้น ทหารหลายแสนนายที่อยู่เบื้องหลังลินด์ซีย์ โจนส์ ต่างก็เป็นทหารชั้นยอดของทวีปเวสท์ริงตัน! เมื่อเจ็ดปีที่แล้วทวีปเวสท์ริงตันต้องการโจมตีทวีปโลกใต้เมฆี พวกเขาได้ส่งนักการทูตไปสำรวจทวีปเวสท์ริงตันก่อนที่พวกเขาต้องการนำทหารบุกโจมตีทวีปโลกใต้เมฆี ในเวลานั้น นักการทูตได้ทดสอบเจ้าหน้าที่พลเรือนและข้าราชการของทวีปโลกใต้เมฆีด้วยการร้อยด้ายผ่านหยกชิ้นหนึ่ง และสิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้นเมื่อขันทีผู้น้อยสามารถแก้ปัญหานั้นได้อย่างง่ายดาย ดังนั้นพวกเขาจึงตระหนักได้ว่า ผู้คนในทวีปเวสท์ริงตันมีไหวพริบและแข็งแกร่งมากเพียงใด หลังจากนั้นพวกเขาจึงล้มเลิกแผนการการรุกรานทวีปโลกใต้เมฆีก่อนจะหันไปพิชิตทวีปอื่นแทน จากนั้นพวกเขาจึงมุ่งเป้าไปที่ทวีปตะวันออกอันยิ่งใหญ่ จักรพรรดิทวีปเวสท์ริงตันจึงสั่งให้ลินด์เซย์ นำกองทัพที่แข็งแกร่งกว่าหนึ่งแสนห้าหมื่นนายบุกไปพิชิตทวีปตะวันออกอันยิ่งใหญ่! โมนิก้าขมวดคิ้วเมื่อเธอรับรู้ได้ถึงรังสีสังหารของกองทัพเวสท์ริงตัน เธอแทบจะหายใจไม่ออก ในที่สุดเธอก็รู้ว่านี่เป็นสาเหตุที่ผู้คนในเมืองหนีออกจากเมืองไป! วินาทีต่อมา เมื่อโมนิก้าหันไปทางขวาร่างของเธอก็สั่นสะท้
Read more

บทที่ 1207

“อ๊าก!” ร่างของกองทัพทหารจากทั้งสองทวีปค่อย ๆ ล้มลงทีละคนขณะที่พวกเขากรีดร้องออกมาอย่างน่าเวทนา ภายในทุ่งหญ้าอันกว้างใหญ่ถูกย้อมไปด้วยเลือดสีแดงฉาน! ทั้งสองฝ่ายต่างก็มีทหารมากกว่าหนึ่งแสนนาย ดังนั้นการต่อสู้ในครั้งนี้จึงรุนแรงจนน่าสลดใจ! ใบหน้าของโมนิก้าซีดเซียวลง เธอพยายามหาทางหลบหนีออกจากสนามรบเพราะว่าเธอไม่อยากตายอยู่ที่นี่! เธอจะตายไม่ได้ เพราะเธอยังไม่ได้พบกับแดร์ริลและเธอก็ยังตามหาแอมโบรสไม่เจอเลย! “ผู้หญิงคนนี้ขวางทางจริง ๆ เธอมาจากไหน? ตายซะ!" ทหารผู้หนึ่งของทวีปเวสท์ริงตันที่อยู่บนหลังม้ารีบพุ่งเข้าไปหาโมนิก้าด้วยดาบยาวที่เปื้อนเลือดในมือของเขา จากนั้นเขาก็เล็งดาบไปที่โมนิก้า! ทหารผู้นั้นเหลือบไปเห็นโมนิก้าวิ่งไปมาในสนามรบและรู้สึกว่าเธอขวางทางการต่อสู้ ดังนั้นเขาจะต้องฆ่าเธอทิ้งซะ! “ไม่…” เมื่อโมนิก้าได้เห็นดาบยาวที่พุ่งมาทางเธอจิตใจของเธอก็ว่างเปล่า! เธอคงจะไม่สามารถหลีกเลี่ยงการโจมตีได้อีกแล้ว! โมนิก้ายืนอยู่ที่นั่นด้วยดวงตาที่แดงก่ำขณะที่เธอรอคอยความตายที่กำลังเข้ามาใกล้ 'มันจบแล้ว ฉันคงต้องตายอยู่ที่นี่จริง ๆ!' โมนิก้าครุ่นคิดด้วยความรู้สึกสิ้นหวัง
Read more

บทที่ 1208

"โมนิก้าที่รัก!"ในที่สุดทั้งสองคนก็สวมกอดกันเอาไว้แน่น!โมนิก้ากลั้นน้ำตาเอาไว้ไม่อยู่อีกต่อไป เธอสะอื้นไห้อย่างหนัก “แดร์ริล นั่นคุณจริง ๆ เหรอ? นั่นคุณจริง ๆ ใช่ไหม? ฉันคิดว่า…ฉันคงจะไม่ได้พบคุณอีกแล้ว คุณรู้ไหมว่าฉันคิดถึงคุณมาก!"เป็นเวลาสิบปีแล้ว!ตลอดสิบปีที่ผ่านมาโมนิก้าเฝ้าฝันถึงวันที่เธอจะ ได้กลับมาพบกับแดร์ริลอีกครั้งและในที่สุดโมนิก้าก็ได้พบกับแดร์ริล ดังนั้นความรู้สึกทั้งหมดที่ออกมาจึงกลายเป็นน้ำตาที่ไหลลงมาราวกับสายฝน!“ผมเอง โมนิก้าที่รักของผม…” แดร์ริลกอดเธอเอาไว้แน่น หัวใจของเขาแตกสลายเมื่อได้เห็นใบหน้าที่แปดเปื้อนไปด้วยน้ำตา เขารู้สึกผิดต่อเธอยิ่งนักโมนิก้าถามเขาด้วยน้ำเสียงสะอึกสะอื้น “คุณไปอยู่ที่ไหนมา ทำไมฉันถึงไม่เคยได้พบคุณเลย เมื่อตอนที่ฉันได้ยินว่าคุณตกลงไปในปล่องภูเขาไฟ ฉันแทบอยากจะตายไปพร้อมกับคุณ! แต่ฉันจะต้องอดทนเพื่อลูกของเรา…”จากนั้นโมนิก้าก็กำมือแน่นและทุบลงบนหน้าอกของแดร์ริล “ลูกของเราชื่อแอมโบรส ดาร์บี้ ฉันต้องอาศัยอยู่กับเจ้าศักดินาเคนนี่ เบรดที่พระราชวังกวนเป๋งเพื่อให้แอมโบรสเติบโตขึ้นอย่างแข็งแรง เจ้าศักดินาเคนนี่ปฏิบัติต่อฉันเป็นอย่างดีแ
Read more

บทที่ 1209

ความตกใจและความประหลาดใจปรากฏขึ้นบนใบหน้าของแอนดี้อย่างชัดเจน แดร์ริลช่างเป็นคนมหัศจรรย์จริง ๆ ในทุก ๆ ครั้งที่แอนดี้พบแดร์ริล เขาก็มักจะได้ค้นพบสิ่งใหม่ ๆ เกี่ยวกับชายคนนี้เสมอ ในขณะที่เขาคิดเช่นนั้น เขาก็มองแดร์ริลด้วยสายตาที่แสดงออกถึงความ ชื่นชม แดร์ริลหันมายิ้มให้แอนดี้และพูดว่า “บราเธอร์แอนดี้ ผมมายังทวีปตะวันออกอันยิ่งใหญ่เพื่อรับตัวโมนิก้ากลับไป ผมไม่ได้มีเรื่องอื่นนอกเหนือจากนี้ ถ้าหากคุณมาที่ทวีปจักรวาลโลกผมจะเลี้ยงไวน์รสเลิศและอาหารช้้นดีแก่คุณ” "ได้เลย!" แอนดี้หัวเราะขณะยกมือขึ้นตบไหล่แดร์ริล แดร์ริลพยักหน้า จากนั้นเขาก็จับมือของโมนิก้าและพาสาวกสำนักประตูสุราลัยนับแสนออกจากทุ่งหญ้าไป ในขณะที่ชายคนนั้นจากไป แอนดี้และลินด์เซย์ก็มองหน้ากันด้วยความรู้สึกอึดอัดใจ ในเมื่อพวกเขาทั้งคู่รู้จักแดร์ริล พวกเขาควรจะต่อสู้กันต่อไปหรือไม่? … ในขณะเดียวกัน ที่สนามรบเก่าแก่ที่เต็มไปด้วยซากปรักหักพังมากมายในทวีปโลกใหม่ เด็กสองคนจับมือกันและวิ่งอยู่ในป่าอันมืดมิด พวกเขาคือแอมโบรสและเอร่า หลายวันมานี้ พวกเขาทั้งคู่ได้ท่องไปในสนามรบเก่าแก่ด้วยกันจนพวกเขาสนิทสนมกันมากขึ้น ใ
Read more

บทที่ 1210

"น่าทึ่งมาก!” มัตเตโอมองไปที่แอมโบรสด้วยรอยยิ้ม ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความรู้สึกชื่นชมและปิติยินดี "ดูเหมือนว่าความรักที่ฉันมีต่อนายตลอดเจ็ดปีที่ผ่านมาจะไม่สูญเปล่าเลย แอมโบรส นายไม่เคยทำให้ฉันผิดหวังเลยจริง ๆ" มัตเตโอมีความสุขมาก สาวกคนโปรดของเขามีทั้งพรสวรรค์และความเฉลียวฉลาด ไม่เพียงเท่านั้น เขายังมีอาวุธที่ยิ่งใหญ่อยู่ในมืออีกด้วย เมื่อเขามีสาวกที่แข็งแกร่งเช่นนี้ สำนักประกายแสงจะต้องเติบโตได้อย่างแข็งแกร่ง มัตเตโอไม่สามารถเก็บซ่อนความหวังที่เขามีต่อแอมโบรสได้ เขามองไปที่เด็กชายและพูดขึ้นว่า "แอมโบรส สำนักประกายแสงของเราจะกลับมายิ่งใหญ่ได้ด้วยมือของนาย!” มัตเตโอสูดหายใจเข้าเต็มปอดก่อนจะพูดต่อว่า “แอมโบรส มีบางอย่างที่ฉันจะต้องบอกนาย" แอมโบรสรีบเก็บค้อนทรราชย์ลงและรอฟังคำพูดของมัตเตโออย่างตั้งใจ "มีเรื่องอะไรหรอครับท่านอาจารย์?" ในเวลานั้นดวงตาของมัตเตโอฉายแววความมุ่งมั่น จากนั้นเขาก็พูดขึ้นว่า "สำนักประกายแสงของเรามีศัตรูตัวฉกาจ เขามีชื่อว่าแดร์ริล ดาร์บี้! เขาเป็นประมุขสำนักประตูสุราลัยจากทวีปจักรวาล เมื่อเจ็ดปีที่แล้ว แดร์ริลได้เป็นแกนนำนำพี่น้องร่วมสาบานของเขาและสา
Read more
PREV
1
...
119120121122123
...
209
Scan code to read on App
DMCA.com Protection Status