อีกด้านหนึ่ง ในจักรวาลโลก สาวกนิกายตำหนักอมตะและสำนักภูเขาบุปผาสวรรค์ ได้รับชัยชนะจากการต่อสู้ที่หอคอยดาวปรารถนาภายใต้แกนนำของแด๊กซ์และเชสเตอร์ พวกเขาสามารถช่วยเหลือทุกนิกายออกมาได้ ข่าวเกี่ยวกับเหตุการณ์นี้ได้แพร่กระจายไปทั่วทั้งจักรวาลโลก โดยเฉพาะในโลกยุทธภพ พวกเขาต่างก็พูดคุยกันถึงเรื่องนี้และยกย่องนิกายตำหนักอมตะและสำนักภูเขาบุปผาสวรรค์ นอกจากข่าวนี้ พวกเขายังได้รับข่าวที่น่าตื่นเต้นอีกข่าวหนึ่ง ออโรร่า แฮนเซ่น ประกาศว่าเธอกำลังจะแต่งงาน! และเธอก็ได้ส่งคำเชิญไปยังทุกสำนักในจักรวาลโลก ชายที่ออโรร่าจะแต่งงานด้วย เขามีนามว่า มิสเตอร์เรดลีฟ มิสเตอร์เรดลีฟเป็นบุคคลที่มีชื่อเสียงในโลกของผู้บ่มเพาะ มิสเตอร์เรดลิฟค่อนข้างปิดบังตัวตนและไม่ได้เข้าร่วมกับนิกายใด ๆ ในจักรวาลโลก แต่เขาแข็งแกร่งและทรงพลังมากและเขาก็ยังเป็นนักฆ่าที่มีชื่อเสียงในจักรวาลโลกอีกด้วย ผู้คนต่างก็เคยได้ยินว่า มิสเตอร์เรดลีฟมีอาวุธประจำกายคือใบเมเปิ้ลสีแดง และในทุก ๆ ครั้งที่เขาลอบฆ่าใครบางคน เขาจะใช้ใบเมเปิ้ลสีแดงเป็นอาวุธ นั่นจึงเป็นเหตุผลที่เขาถูกเรียกว่ามิสเตอร์เรดลีฟ ข่าวการแต่งงานของออโรร่าและมิสเตอ
"ขอบคุณนะ" ออโรร่าพยักหน้า จากนั้นเธอก็พูดกับเขาว่า “ได้โปรดออกไปก่อน ฉันอยากอยู่คนเดียว" มิสเตอร์เรดลีฟพยักหน้าก่อนจะหันหลังและเดินออกไป เมื่อเขาจากไปแล้ว ใบหน้าของเธอก็เปลี่ยนเป็นความโกรธเกรี้ยวทันที 'แดร์ริล ดาร์บี้' ฉันเกลียดนาย ฉันเกลียดนายที่สุด!' … ในขณะเดียวกันที่เมืองตงไห่ ชายคนหนึ่งกำลังเดินอย่างอ่อนล้าอยู่ริมชายหาด ชายผู้นั้นคือแดร์ริล! แดร์ริลถือแก่นแท้ของมังกรเอาไว้ในมือแน่น เมื่อได้เห็นเมืองตงไห่ที่คุ้นเคยเขาก็ยิ้มออกมา แดร์ริลใช้เวลาหลบหนีจากทวีปโลกใต้เมฆีมายังจักรวาลโลกเป็นเวลาหนึ่งเดือน! เขาแย่งชิงแก่นแท้ของมังกรที่ควินซีขโมยไปกลับคืนมาได้ ควินซีจึงไล่ตามเขามาตลอด ดังนั้นเขาจึงต้องหลบเลี่ยงการโจมตีของเธอตลอดทาง เขาต้องซ่อนตัวและหลบหนีจากเธอจนในที่สุดเขาก็มาถึงยังจักรวาลโลก ขอบคุณพระเจ้า เขากลับมาถึงเมืองตงไห่แล้ว! ในที่สุดเขาก็ได้แก่นแท้ของมังกรคืนมา! 'เทพธิดาตัวน้อย ภรรยาตัวน้อยของฉัน รอฉันอีกนิด ฉันจะรีบกลับไปกอดเธอเอาไว้ในอ้อมแขนของฉันอีกครั้ง' แดร์ริลแทบจะอดใจรอไม่ไหว! อีกด้านหนึ่งของชายหาด ผู้หญิงรูปร่างบอบบางและตัวเล็กคนหนึ่งกำลังเดินอยู่ไ
“อย่าเข้ามานะแดร์ริล!” ลิลี่รีบเดินถอยหลังไปหลายเก้า เธอพูดด้วยความตื่นตระหนกเมื่อเธอเห็นว่าเขากำลังวิ่งเข้ามาหาเธอ ‘ฉันจะไม่ยอมให้สามีเห็นหน้าของฉันเด็ดขาด!’ เมื่อได้ยินเช่นนั้น แดร์ริลก็รู้สึกกระวนกระวาย เขาไม่คิดเลยว่าเมื่อเขากลับมายังจักรวาลโลกแล้ว เขาจะได้พบลิลี่ที่นี่ “ทำไม่ล่ะลิลี่? ทำไมคุณถึงไม่อยากเจอผม?” แดร์ริลถาม ลิลี่ตัวสั่น ใบหน้าของเธออัปลักษณ์เช่นนี้แล้วเธอจะกล้าสบตากับสามีของเธอได้อย่างไร? เธออยากจะรีบวิ่งหนีไปให้ไกลแต่เธอก็ทำไม่ได้ เธอคิดถึงแดร์ริลมากแล้วเธอจะเดินไปจากเขาไปแบบนั้นได้อย่างไร? “อย่าเข้ามา ฉันขอร้อง” ในขณะที่แดร์ริลกำลังจะวิ่งเข้าไปหาลิลี่ ร่างอันเพรียวบางก็ลอยลงมาราวกับนางฟ้าจากสรวงสวรรค์ เธอคือควินซี ลอง! นักท่องเที่ยวคนอื่น ๆ บนชายหาดต่างก็อ้าปากค้างเมื่อได้เห็นควินซี 'งดงามมาก!' 'เธอเป็นนางฟ้าหรือเปล่า?' ในขณะที่แดร์ริลกลับมีสีหน้าที่เป็นกังวล! 'บ้าเอ๊ย! นี่เธอจะตามฉันไปถึงไหน?' ควินซีไล่ตามเขามาถึงจักรวาลโลกเพื่อต้องการแย่งชิงแก่นแท้ของมังกรกลับคืนไป แดร์ริลไม่คิดเลยว่าเธอจะไม่ปล่อยเขาไปจริง ๆ! ควินซีเดินเข้ามาหาแดร์ริลและพ
การโจมตีนี้พุ่งเข้าใส่ลิลี่อย่างจัง จากนั้นเลือดก็พุ่งออกมาจากปากของเธอ ลิลี่กระเด็นออกไปไกลหลายสิบเมตร! ควินซีต้องการจับเป็นแดร์ริล ดังนั้นพลังโจมตีที่เธอใช้จึงไม่ได้รุนแรงมากนัก แต่ถึงอย่างนั้นลิลี่ก็ไม่สามารถรับมือกับพลังอันแข็งแกร่งของผู้บ่มเพาะได้! เมื่อได้เห็นลิลี่ ควินซีก็ขมวดคิ้วด้วยใบหน้าที่สับสน 'ผู้หญิงคนนี้เป็นใคร? เธอไม่มีพลังภายในเลยแต่เธอก็ยังยอมเสียสละตัวเองเพื่อช่วยชีวิตแดร์ริล เธอเป็นบ้าหรือเปล่า?' “ลิลี่!” ดวงตาของแดร์ริลแดงก่ำเมื่อได้เห็นร่างของลิลี่กระเด็นออกไปไกลก่อนจะร่วงลงสู่บนพื้น แดร์ริลจ้องหน้าควินซีด้วยดวงตาที่เป็นสีแดงและพูดขึ้นอย่างเย็นชาว่า “ควินซี เธอทำร้ายลิลี่ ฉันจะไม่มีวันยกโทษให้เธอเด็ดขาด!” จากนั้นแดร์ริลก็โจมตีควินซีด้วยพลังงานทั้งหมดของเขาอย่างรุนแรง! เมื่อความสนใจของควินซีอยู่ที่ลิลี่ ดังนั้นเธอจึงไม่สามารถตอบโต้การโจมตีของแดร์ริลที่พุ่งตรงมายังหน้าอกของเธอได้ทันเวลา! ควินซีกรีดร้องออกมาก่อนจะกระเด็นออกไปเกือบร้อยเมตรและตกลงบนชายหาดอย่างรุนแรง! ควินซีทั้งประหลาดใจและโกรธแค้นในเวลาเดียวกัน เธอต้องการจะพูดอะไรบางอย่างแต่เธอรู้สึกแ
ลิลี่อ่อนแอจากการถูกควินซีโจมตี และในตอนนี้เธอก็รู้สึกเศร้าใจเป็นอย่างมากจนแทบจะยืนไม่ไหวเมื่อได้ยินเสียงของแดร์ริลร้องเรียกหาเธอ แดร์ริลอยากสวมกอดลิลี่เหลือเกิน แต่เธอไม่ต้องการให้เขาเห็นหน้าของเธออีกเพราะเธอรู้สึกว่าเธอไม่คู่ควรกับเขา! “ลิลี่ มาให้ผมกอดคุณหน่อยได้ไหม?” แดร์ริล กล่าวอย่างขมขื่น ลิลี่กัดริมฝีปากแน่น เธอรู้ดีว่าถ้าหากเธอยอมให้แดร์ริลกอดเธอจะต้องตกหลุมรักเขาอีกครั้ง เธอตั้งใจแน่วแน่ที่จะลืมเขา ดังนั้นเธอจะยอมให้ตัวเองตกหลุมรักเขาไม่ได้! ลิลี่สายหน้าขณะที่เธออดทนต่อความเจ็บปวดและพูดขึ้นว่า “ฉันถูกโจมตีจนได้รับบาดเจ็บสาหัส และฉันก็ไม่รู้ว่าฉันจะมีชีวิตรอดหรือเปล่า แดร์ริล ฉันเคยได้ยินเกี่ยวกับอาถรรพ์เจ็ดปีแห่งการแต่งงาน ดังนั้นเรามาทำข้อตกลงกันเถอะ ในอีกเจ็ดปีข้างหน้า ถ้าหากว่าฉันยังไม่ตายและคุณยังรักฉันอยู่ เราจะกลับมาอยู่ด้วยกันอีกครั้ง ตกลงไหม?” ถ้าหากว่าในอีกเจ็ดปีข้างหน้าแดร์ริลยังคงไม่ลืมลิลี่ มันก็สามารถพิสูจน์ได้ว่าเขารักเธออย่างสุดซึ้งโดยไม่สนใจรูปลักษณ์ที่น่าเกลียดของเธอจริง ๆ "ไม่!" แดร์ริลตะโกนขึ้นด้วยเสียงที่แหบแห้งว่า “ผมไม่ต้องการข้อตกลงเจ็ดปีอะไ
พวกเขาเหล่านั้นคือโซรัน ซูซานภรรยาของเขา เดบร้า จีเวล อีวอนน์ ซาร่าและคนอื่น ๆ ต่างก็อยู่ที่นั่นกับพวกเขา เมื่อได้ยินว่าแดร์ริลกลับมา พวกเขาก็รีบเข้ามาที่นี่ทันที! เมื่อได้เห็นเทพธิดาตัวน้อยในอ้อมแขนของแดร์ริล พวกเขาก็รู้ว่าในที่สุด แดร์ริลก็นำแก่นแท้ของมังกรมาจากทวีปมิสท์ลอเรนได้ ในเวลานั้นทั้งห้องตกอยู่ในความเงียบสงัดโดยไม่มีใครพูดอะไร สายตาของพวกเขาจับจ้องไปที่เทพธิดาตัวน้อยและรอให้ปาฏิหาริย์เกิดขึ้น! “อืม…” ทันใดนั้น เทพธิดาตัวน้อยก็ลืมตาขึ้นช้า ๆ ขณะที่ร่างกายของเธอก็ค่อย ๆ อบอุ่นขึ้น “ไอรีน!” แดร์ริลตะโกนขึ้นด้วยความดีอกดีใจและกอดเธอเอาไว้ในอ้อมแขนแน่น! “แดร์ริล?” ในเวลานั้นเทพธิดาตัวน้อยยังคงอ่อนแอ เธอค่อย ๆ ฟื้นคืนสติเมื่อได้ยินเสียงของแดร์ริล เมื่อเทพธิดาตัวน้อยสังเกตเห็นว่าคนที่อยู่ตรงหน้าของเธอคือแดร์ริลจริง ๆ เธอก็ทั้งรู้สึกประหลาดใจและดีใจในเวลาเดียวกัน เธอพูดขึ้นด้วยความงุนงงว่า “ฉันตายไปแล้วไม่ใช่เหรอ? ทำไมฉันยังเห็นนายอยู่ล่ะ? อย่าบอกนะว่า…แดร์ริล นายก็ตายแล้วงั้นเหรอ? นี่พวกเราอยู่ในยมโลกกันเหรอ?” “ฮ่าฮ่า…” ในตอนแรกแดร์ริลต้องการพูดบางอย่าง ที่ฟังดูซึ้
ในตอนเย็น แดร์ริลนั่งอยู่บนเตียงขณะจุดบุหรี่สูบ เทพธิดาตัวน้อยเอนตัวพิงเขาอย่างเขินอายก่อนจะพูดว่า “แดร์ริล นายจะแต่งงานกับฉันไหม?” ใบหน้าของเทพธิดาตัวน้อยเปลี่ยนเป็นสีแดงเมื่อเธอพูดเช่นนั้น เมื่อเธอได้มอบสิ่งที่มีค่าที่สุดให้กับแดร์ริลไปแล้ว เธอก็หวังเพียงว่าเขาจะแต่งงานกับเธอ แม้ว่านั่นจะหมายความว่า เธอจะต้องเป็นของเขาร่วมกับเดบร้าและคนอื่น ๆ แต่เธอก็ยินดีทำเช่นนั้น “แน่นอน ฉันจะแต่ง” แดร์ริลพยักหน้าและก้มลงจูบหน้าผากของเทพธิดาตัวน้อยพร้อมพูดขึ้นว่า “ไอรีน ฉันจะแต่งงานกับเธอ แต่ขอเวลาฉันหน่อยได้ไหม?” “ได้สิ!” เทพธิดาตัวน้อยพยักหน้าอย่างมีความสุขจากนั้นเธอก็ถามโดยไม่รู้ตัวว่า “นานเท่าไหร่? ฉันอยากเตรียมตัวเป็นเจ้าสาวที่สวยที่สุด!” แดร์ริลลูบศีรษะของเธอขณะมองออกไปนอกหน้าต่างและพึมพำเบา ๆ ว่า “ได้โปรดรอฉัน…เจ็ดปี” เจ็ดปี! แดร์ริลตัดสินใจแล้วว่าในอีกเจ็ดปีข้างหน้า เขาจะไปตามหาลิลี่ และเมื่อถึงตอนนั้น เขาจะจัดงานแต่งงานที่ยิ่งใหญ่กับผู้หญิงทั้งหมดของเขา! แดร์ริลต้องการแต่งงานกับพวกเธออย่างภาคภูมิใจ “ตกลง ฉันจะรอ!” เทพธิดาตัวน้อยพยักหน้าขณะจูบลงบนแก้มของแดร์ริลเบา ๆ จากนั
แอมโบรสไม่ได้รู้สึกเป็นกังวลเกี่ยวกับผู้บ่มเพาะคนอื่น ๆ เนื่องจากทุกคนต่างก็จดจ่อกับการจับสัตว์เทพของตัวเอง และแอมโบรสเองก็เช่นกัน แอมโบรสแทบจะรอไม่ไหวและรีบเดินเข้าไปสำรวจสนามรบเก่าแก่ทันที อย่างไรก็ตาม แอมโบรสอยู่ในสนามรบมาหลายชั่วโมงแล้ว แต่เขาก็ยังไม่พบสัตว์เทพเลยแม้แต่ตัวเดียว ภายในสนามรบเก่าแก่มีผู้บ่มเพาะมากมาย บางทีพวกมันอาจจะกลัวและซ่อนตัวอยู่ในป่าลึก ภายในสนามรบเก่าแก่มีทั้งซากปรักหักพัง กำแพงและกระเบื้องแตกอยู่ทุกแห่งหน ขณะที่ด้านบนมีอาวุธที่แตกหักและผุพังกระจัดกระจายไปทั่ว นอกเหนือจากนั้น แอมโบรสก็ยังไม่เห็นสัตว์เทพเลยสักตัว เมื่อสังเกตุเห็นว่าท้องฟ้าเริ่มมืดลงแล้ว แอมโบรสจึงเตรียมตัวหาที่พักเพื่อเริ่มออกสำรวจต่อในวันพรุ่งนี้ 'นั่นอะไร?' ในขณะที่แอมโบรสกำลังจัดแจงที่พักของเขาอยู่ จู่ ๆ เขาก็หันไปเห็นรอยแยกอยู่ที่มุม ๆ หนึ่งซึ่งอยู่ไม่ไกล ภายในรอยแยกมีแสงระยิบระยับสาดส่องออกมา! 'หรือว่าจะมีสมบัติอันล้ำค่าอยู่ในนั้น?' แอมโบรสครุ่นคิดและเดินเข้าไปที่รอยแยกด้วยความอยากรู้อยากเห็น จากนั้นแอมโบรสก็ได้เห็นว่ารอยแยกตรงหน้าคือทางเข้าถ้ำ! ถึงแม้ว่าแอมโบรสจะยังเป็น
”รอก่อน”จู่ ๆ ลูคัสก็คิดบางอย่างได้ขณะที่พวกเขากำลังจะเดินทางต่อและสั่งลูกน้องทั้งสองของตน “วางแดร์ริลลงและค้นตัวเขา เผื่อว่ามีของอะไร”ฮ่าฮ่าแดร์ริลไม่ใช่เพียงแค่ประมุขสำนักประตูสุราลัยเท่านั้นแต่ว่ายังเป็นจักรพรรดิของเวสต์ริงตัน เขาต้องมีของมีค่าอยู่กับตัวแน่‘ฉันอาจจะเจอคัมภีร์ล้ำค่าบนตัวเขาก็ได้หากว่าฉันหาของมีค่าก่อนที่จะเอาเขาไปส่งที่สำนักเสียงลวงตา’ลูคัสยิ้มพร้อมคิด“ครับ นายน้อย”ลูกน้องทั้งสองรับคำและวางแดร์ริลลงก่อนที่จะเริ่มค้นตัวเขาไม่นานก็เจอของสองอย่างบนตัวแดร์ริล อันหนึ่งคือเจดีย์ส่วนอีกอันคือย่ามใส่สัตว์เทพเจดีย์เจ็ดมหาสมบัตินั้นสามารถเปลี่ยนขนาดได้ ดังนั้นแดร์ริลจึงเปลี่ยนให้เล็กที่สุด สูงแค่ประมาณนิ้วโป้ง ตอนที่เขาไม่ได้ใช้งาน คนทั่วไปก็จะไม่คิดว่ามันเป็นของสำคัญและเป็นเรื่องยากที่จะรู้ถึงความลับของเจดีย์“เอ่อ…”ตอนนั้นลูคัสก็หยิบเจดีย์ขึ้นมา หมุนไปมาเพื่อดู เขานิ่วหน้าและบอกว่า “มันมีพลังวิญญาณและดูเหมือนเป็นของล้ำค่า แต่ว่าเอาไว้ใช้ทำอะไรกัน?”จากนั้นลูคัสก็ห้อยเจดีย์กลับไว้ที่คอของแดร์ริลเหมือนเดิมแล้วลูคัสก็หยิบย่ามใส่สัตว์เทพขึ้นมาอย่างยินดีแล
สีหน้าของจาค็อบมืดครึ้มเมื่อเขาพูดเช่นนั้น เขาเองก็รู้สึกสับสนที่จริงจาค็อบไม่เชื่อเหมือนกันว่าแดร์ริลจะเป็นคนเช่นนั้น แต่สถานการณ์ตรงหน้าก็ต่างไป อีกอย่างแดร์ริลก็เหม็นกลิ่นเหล้าจริง ๆแต่จาค็อบนั้นก็ทำอะไรรอบคอบสมกับที่เป็นประมุขของคฤหาสน์เกียรติกระบี่และตัดสินใจว่าจะรอให้แดร์ริลตื่นขึ้นมาก่อนที่จะถามเขา“ท่านลุง”แต่ลูคัสร้อนใจขึ้นมาทันทีและบอกอย่างจริงจังว่า “ไม่ว่าเรื่องจริงจะเป็นยังไง แดร์ริลก็เมาและมานอนที่เตียงปาร์คเกอร์จริง นี่อาจจะทำลายชื่อเสียงทั้งของปาร์คเกอร์และคฤหาสน์เกียรติกระบี่ หากว่าเรื่องหลุดออกไปว่าเราทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แล้วคนอื่นเขาจะมองพวกเรายังไง? แล้วอนาคตปาร์คเกอร์จะแต่งงานได้ยังไง?”ลูคัสพูดอย่างเป็นการเป็นงานก่อนที่จะมองไปรอบ ๆ “ผมคิดว่าเราน่าจะมัดเขาไว้ก่อนแล้วค่อยสอบสวนเขาตอนที่ตื่นขึ้น ทำแบบนั้นก็ไม่เป็นการทำลายชื่อเสียงของคฤหาสน์เกียรติกระบี่”หลายคนต่างก็พยักหน้าอย่างเห็นด้วยกับคำพูดของเขา“ใช่ อย่างน้อยเราก็น่าจะทำเพื่อชื่อเสียงของคฤหาสน์เกียรติกระบี่”“แดร์ริลแข็งแกร่งมากไป หากว่าคำพูดของนายน้อยลูคัสที่ว่าเขาอยากทำเรื่องไม่เหมาะไม่ควรกั
”ญาติผู้น้อง”ตอนนั้นเองลูคัสที่แอบอยู่ด้านนอกก็รีบพาคนอีกสองคนเข้ามาทันที“เกิดอะไรขึ้น?” ลูคัสตะโกนเสียงดังอย่างเป็นห่วงก่อนที่จะมองแดร์ริลที่อยู่บนเตียงและทำหน้าตาประหลาดใจ “ทำ… ทำไมประมุขดาร์บี้ถึงได้มาอยู่ที่นี่?”ต้องบอกว่าลูคัสแสดงได้ดีมาก ปาร์คเกอร์ไม่ได้รู้เลยว่ามีเรื่องหมกเม็ดอะไรและคิดว่าลูคัสมาเพราะได้ยินเสียงร้องของเธอ“ฉัน…” ปาร์คเกอร์กัดปากแน่นหน้าแดงก่ำ และพูดอย่างอับอายว่า “ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน…”ตอนนี้ใจปาร์คเกอร์ว้าวุ่นมาก ผู้หญิงคนไหนที่อยู่ในสถานการณ์แบบนี้ก็ทำใจให้นิ่งได้ยากกันทั้งนั้น“โอ้ตาย”ตอนนั้นเอง จาค็อบและศิษย์คนอื่น ๆ ที่สังเกตเห็นความวุ่นวายก็เข้ามาเอ่อ…ทุกคนต่างก็อึ้งไปทันทีเมื่อได้เห็นสถานการณ์ในห้องและมีสีหน้าบรรยายไม่ถูก“ทะ… ทำไมแดร์ริลถึงได้อยู่ในห้องของคุณหนูปาร์คเกอร์?”“กลิ่นเหล้าเหม็นคลุ้งเลย…”“เป็นไปได้ไหมว่าแดร์ริลดื่มเหล้าย้อมใจแล้วอยากจะมาทำอะไรกับคุณหนูปาร์คเกอร์…”ฝูงชนต่างก็แสดงความคิดเห็นดัน ลูคัสทำสีหน้าตื่นตะลึงเหมือนกันแต่ว่าในใจนั้นแอบหัวเราะลั่น‘ฮ่าฮ่า ตอนนี้แดร์ริลอธิบายตัวเองยากแล้ว ทุกคนเห็นเขาแบบนี้แล้ว’“ปา
จากนั้นลูคัสก็เรียกลูกน้องออกมาสองคนและบอกว่า “เร็วเขาถอดเสื้อผ้าหมอนี่ออก”ลูกน้องทั้งสองรีบถอดเสื้อผ้าของแดร์ริลออกตามคำสั่ง“อุ้มเขาขึ้นแล้วไปกัน” ลูคัสโบกมือและเดินออกไปลูกน้องทั้งสองคนรีบยกแดร์ริลขึ้นแล้วเดินตามไป พวกเขาไม่ลืมเอาเสื้อผ้าของแดร์ริลไปด้วยพวกเขาอาศัยความมืดของยามค่ำคืน อุ้มแดร์ริลเข้าไปในห้องของปาร์คเกอร์ เธอยังไม่กลับมาที่ห้องตอนนี้เพราะว่าเธอมีธุระต้องจัดการพวกเขาโยนแดร์ริลไปนอนบนเตียงปาร์คเกอร์ก่อนที่ลูคัสจะนำคนของเขาอีกสองคนไปซ่อนอยู่ในมุมมืด“แดร์ริล”ลูคัสยิ้มชั่วร้ายออกมาเมื่อพวกเขาซ่อนมิดชิดแล้ว และพูดกับตัวเองว่า “อย่ามาว่าฉันที่ทำเรื่องชั่ว ๆ เลย ใครใช้ให้นายล่วงเกินประมุขสำนักเสียงลวงตาล่ะ? อีกอย่างญาติฉันก็ชอบนายมากนี่”ตอนแรกลูคัสวางแผนว่าจะเอาตัวแดร์ริลออกจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ทันทีหลังจากที่เขาเมา และส่งไปที่แท่นของสำนักเสียงลวงตา แต่คฤหาสน์เกียรติกระบี่เพิ่มการรักษาความปลอดภัยหลังจากเหตุต่อสู้เมื่อกลางวัน การแอบพาแดร์ริลออกไปจึงไม่ใช่เรื่องง่ายลูคัสตัดสินใจว่าจะถอดเสื้อผ้าแดร์ริลออกและเอาเขามาไว้บนเตียงปาร์คเกอร์ จากนันเขาก็จะรีบเข้ามาแล
”โอ้”แม้เบื้องหน้าลูคัสอาจจะดูนิ่ง แต่ว่าในใจเขายินดีและตื่นเต้นมากเมื่อเห็นแดร์ริลดื่มไวน์ลูคัสนั้นเชิญแดร์ริลมาดื่มไม่ใช่เพราะความชื่นชมแต่อย่างใด แต่เพื่อที่จะได้ทำตามคำสั่งของแจ็คกี้และจับตัวแดร์ริลไปลูคัสนั้นเจ้าเล่ห์ เขารู้ว่าคนแข็งแกร่งอย่างแดร์ริลไม่มีทางได้รับผลจากยาพิษธรรมดา ๆ แน่ ดังนั้นเขาเลยไม่โง่ขนาดที่จะวางยาในไวน์ไวน์นั้นไม่มียาพิษ แต่ว่าตัวไวน์เองต่างหากที่มีปัญหากรุ่นกรึ่มเป็นเหล้าแรงเป็นพิเศษของทวีปมหาสมุทรอำพัน เพียงแค่ดื่มไวน์นี้เข้าไปอึกใหญ่ก็อาจจะทำให้คนดื่มเมาไปได้ครึ่งเดือน แม้แต่ผู้บ่มเพาะหากว่าได้ดื่มเช้าไปก็ไม่อาจต้านทานความแรงของเหล้าได้ ทุกคนที่รู้จักไวน์นี้รู้ดีว่าต้องกินยาแก้ก่อนที่จะดื่มกรุ่นกรึ่มอย่างเพลิดเพลินแผนของลูคัสก็ง่าย ๆ เขาเจตนาจะไม่บอกแดร์ริลว่ากรุ่นกรึ่มนั้นแรงแค่ไหน แล้วก็รอให้แดร์ริลเมาค่อยจับเขามัดส่วนตัวลูคัสนั้นกินยาแก้ไปแล้ว เขาก็เลยไม่ต้องกังวล“ประมุขดาร์บี้” ลูคัสยิ้มและมองแดร์ริล “ไวน์เป็นไงบ้างครับ?”“ยอดเยี่ยม”แดร์ริลพยักหน้าและอดเอ่ยไม่ได้ “กลิ่นของไวน์นี้แรงมาก มันมีรสหวานติดปลายลิ้น เป็นไวน์ชั้นยอด”แดร์ริล
แจ็คกี้ไม่พูดอะไรอีก เขาหันหลังจากไปแล้วหายไปในความมืดยามค่ำคืนในพริบตา“เฮ้อ”ตอนนั้นเอง ลูคัสก็สูดหายใจเข้าลึกพร้อมสีหน้ายุ่งยากใจประมุขสั่งให้เขาหาทางเอาเอง แล้วเขาจะมีทางอะไรล่ะ?…ตอนนั้นเองที่คฤหาสน์เกียรติกระบี่จาค็อบตั้งใจจัดเลี้ยงให้แดร์ริลเพื่อขอบคุณเขาสำหรับการยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือจากนั้นแดร์ริลก็ถูกจัดให้นอนพักในห้องพักแขกหลังจากกินอาหารเสร็จตอนนั้นที่แดร์ริลนอนอยู่บนเตียงแต่ยังไม่ได้หลับ สองชั่วโมงผ่านไปแต่ก็ยังไม่มีข่าวอะไรเรื่องเดบร้าจากคนของปาร์คเกอร์เขายังไม่รู้ที่อยู่ของเดบร้า แล้วเขาจะมีอารมณ์มาพักผ่อนได้อย่างไร?ก๊อก ก๊อกมีเสียงประจบเอาใจดังมาจากนอกห้อง “ประมุขดาร์บี้ คุณนอนหรือยังครับ?”‘หืม?’แดร์ริลนิ่วหน้า เขาลุกขึ้นและเดินไปดูแล้วก็ต้องอึ้งไปเขาเห็นว่าลูคัสยืนยิ้มกว้างอยู่ด้วยท่าทางสุภาพนอบน้อม“มีอะไรให้ช่วยเหรอ?” แดร์ริลถามเบื้องหน้าเขาดูนิ่ง ๆ แต่ในใจแดร์ริลรังเกียจหมอนี่มาก‘เจ้าโง่นี่มาหาฉันทำไมกัน?’“แหะแหะ…”ลูคัสยิ้มด้วยสีหน้านอบน้อมแล้วบอกว่า “ประมุขดาร์บี้ อย่าเพิ่งปฏิเสธผมนะครับ เมื่อตอนกลางวันผมล่วงเกินคุณไปเยอะ แต่คุณก็ใ
”ประมุขดาร์บี้ คุณน่าทึ่งจริง ๆ คุณไล่แจ็คกี้ไปได้”“ใช่แล้ว ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมคุณถึงได้เป็นผู้ทรงอิทธิพลแบบนี้”เหล่าแขกพากันมาทำความเคารพแดร์ริล พยายามที่จะเยินยอเขา แดร์ริลนั้นขี้เกียจที่จะรับมือกับพวกสอพลอพวกนี้ เขายิ้มและพูดปัด ๆ ไปไม่กี่ประโยคจาค็อบ โยฮันที่อยู่ข้างกายเขาเองก็มีทีท่าไม่แยแสพวกแขกก่อนหน้านี้แขกเหล่านี้พากันมาเยินยอจาค็อบตอนที่เห็นว่าคฤหาสน์เกียรติกระบี่นั้นมีอาวุธระดับม่วง แต่กลับหนีเขาเหมือนเห็นโรคร้ายตอนที่สำนักเสียงลวงตาโผล่มาจาค็อบรู้สึกว่าคงจะดีกว่านี้หากไม่คบหาสหายเหล่านี้ที่ต้องการเพียงแค่ผลประโยชน์จากเขาเหล่าแขกพากันอับอายที่จะหน้าด้านอยู่ต่อเมื่อรู้สึกได้ถึงท่าทีไม่แยแสของจาค็อบและท่าทีไม่สนใจของแดร์ริล ไม่นานพวกเขาก็จากไปคฤหาสน์เกียรติกระบี่กำลังทำความสะอาดบริเวณที่มีการต่อสู้จนเสร็จสิ้น ปาร์คเกอร์เองก้ไม่ลืมคำขอร้องของแดร์ริล และรีบส่งคนให้ออกไปหาข่าวของเดบร้าทันทีเวลาเดียวกันปาร์คเกอร์ก็เชื้อเชิญให้แดร์ริลอยู่ที่คฤหาสน์เกียรติกระบี่เพราะว่ามันคงใช้เวลากว่าจะหาที่อยู่ของเดบร้าได้ แดร์ริลพยักหน้าตกลงไม่นานก็ถึงเวลาค่ำคืนตอนนั้นเองที่เท
ทุกคนต่างก็มองแดร์ริลเมื่อได้ยินคำพูดของเขาโดยเฉพาะพวกที่หวาดกลัวสำนักเสียงลวงตา พวกเขาต่างก็มีความคิดมากมายแจ็คกี้นั้นเป็นปีศาจร้ายที่ฆ่าคนไม่กะพริบตา เขานั้นเป็นคนชี้นิ้วสั่งเป็นสั่งตายคนอื่นได้ แต่ตอนนี้เขาแพ้ให้แดร์ริลแบบหมดท่า แล้วเขาจะโมโหจัดจนล้มพนันหรือไม่?“ฟู่”แจ็คกี้หน้าแดงก่ำ เขาสูดหายใจเข้าลึก “แม้ว่าฉันจะไม่ใช่คนดี แต่ฉันก็รักษาคำพูดและยอมรับว่าแพ้แล้ว”จากนั้นแจ็คกี้ก็โบกมือ “ทุกคนจงฟัง เราจะไปจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ทันที แล้วไปรวมตัวกันที่แท่นพิธีหลัก”สีหน้าแจ็คกี้เต็มไปด้วยความรู้สึกไม่เต็มใจตอนที่ตะโกนประโยคสุดท้ายออกมาที่จริงนั้นเขาไม่เต็มใจจะจากไปแบบนี้สักนิด เขาต้องการจะควบคุมคฤหาสน์เกียรติกระบี่และอาวุธระดับม่วงทั้งสามชิ้นนั้นก็อยู่ใกล้เพียงแค่เอื้อมแล้วแต่เขาไม่มีทางเลือกอื่นเพราะแดร์ริลทำให้เส้นเลือดหัวใจของเขาบาดเจ็บตอนที่ใช้ง้าวสวรรค์ ทำให้แจ็คกี้ไม่สามารถสู้ต่อไปได้“โอ้”เหล่าศิษย์สำนักเสียงลวงตานับพันต่างก็ไปจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ด้วยสีหน้ามืดครึ้มเมื่อได้ยินคำสั่งของแจ็คกี้“แดร์ริล ดาร์บี้”แจ็คกี้เดินไปสองสามก้าวก่อนที่จะหยุด เขาหันกลั
”ประมุขแจ็คกี้ การต่อสู้นี้จบแล้ว” สีหน้าแดร์ริลเย็นเยียบไม่แสดงอารมณ์ใดซูมแดร์ริลโบกง้าวด้วยกำลังที่มีเมื่อพูดจบ และกลิ่นอายที่สั่นสะเทือนฟ้าดินก็ปล่อยออกมาจากง้าวสวรรค์ก่อนที่จะมีลำแสงสีแดงเลือดพุ่งเข้าใส่แจ็คกี้แจ็คกี้แทบไม่ทันคิดขณะที่เขาสีหน้าเปลี่ยน เขารีบปล่อยพลังภายในออกมาและเปลี่ยนเครื่องจักรสังหารให้ป้องกันการโจมตีปังลำแสงสีเลือดทำลายเครื่องจักรเปลี่ยนร่างสังหารออกเป็นเสี่ยง ทำให้แจ็คกี้ร้องครางออกมาและปลิวถอยหลังไปมากกว่า 100 เมตร ก่อนที่จะร่วงกระแทกพื้นอย่างแรงการโจมตีของแจ็คกี้อาจจะดูรุนแรงตอนที่เขาโจมตีแดร์ริล แต่เขาก็ใช้พลังภายในไปเยอะแล้ว ตอนนี้แจ็คกี้ไม่สามารถรับการโจมตีได้เมื่อเจอกับง้าวสวรรค์ของแดร์ริลอะไรกัน?ทุกคนที่อยู่ด้านล่างต่างก็อ้าปากค้างเมื่อได้เห็นเรื่องตรงหน้าและมองแดร์ริลอย่างพูดไม่ออกพลังของชายหนุ่มคนนี้น่ากลัวมากแล้วอาวุธในมือเขาก็ดูพิเศษ มันดูคุ้นตาชอบกล…เฮือกตอนนั้นเองจาค็อบก็มองแดร์ริลด้วยความตกตะลึง แววตาเขาก็ตื่นเต้นมากเพื่อนของลูกสาวเขามีความสามารถขนาดนี้ คนเราจะดูกันแต่ภาพลักษณ์ภายนอกไม่ได้จริง ๆปาร์คเกอร์ตัวสั่นและมองแ