All Chapters of คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์: Chapter 1151 - Chapter 1160

'พระราชวังพฤกษานิรันดร์? ควินซีจะอยู่ที่นี่หรือเปล่า?’ แดร์ริลครุ่นคิดขณะเดินไปรอบ ๆ อย่างระมัดระวัง เมื่อเข้ามาด้านใน สิ่งแรกที่แดร์ริลได้เห็นคือสวนขนาดใหญ่ ภายในสวนมีเอกลักษณ์อันงดงาม พื้นที่ด้านหลังเป็นห้องโถงอันหรูหรา แดร์ริลมองเห็นขันทีนับสิบนั่งคุกเข่าอย่างเรียบร้อยอยู่ภายในสวน ใบหน้าของพวกเขาต่างก็ดูลุกลี้ลุกลน พวกเขานั่งคุกเข่าอยู่ที่นั่นด้วยใบหน้าที่เปียกโชกไปด้วยเหงื่อจนแทบจะไม่กล้าหายใจ เห็นได้ชัดว่าพวกเขากำลังถูกต่อว่า สตรีในชุดยาวนั่งอยู่บนเก้าอี้ตรงหน้าขันทีเหล่านั้นอย่างเย่อหยิ่ง เธออยู่ในวัย 20 ต้น ๆ เธอดูงดงามขณะเปล่งประกายออร่าอันสูงส่งออกมา แดร์ริลแอบมองเธออยู่เงียบ ๆ ไม่นานเขาก็ได้เห็นหญิงสาวผู้นั้นถอดเข็มขัดหนังเส้นเล็กออกขณะจ้องมองขันทีเหล่านั้นด้วยใบหน้าที่เย่อหยิ่ง “วันนี้ฉันอารมณ์ไม่ดี ฉันสั่งให้พวกแกแต่งบทกวีเพื่อบรรยายความงามของฉัน แต่พวกแกกลับแต่งไม่ได้ ทำไมพวกแกช่างโง่เขลาเหลือเกิน แต่งบทกวีให้ฉันเดี๋ยวนี้ ถ้าไม่อย่างนั้นฉันจะลงโทษพวกแกทุกคน!” เธอตะคอกใส่พวกเขา เพี๊ยะ! ในขณะที่พูด เธอก็หมุนเข็มขัดหนังที่อยู่ในมือ จากนั้นรอยยิ้มอันชั่วร้ายก็ปรา

เจ้าหญิงเอเวอร์กรีนนั่งลงบนเก้าอี้และจ้องมองแดร์ริลอย่างเย่อหยิ่ง “ลองทำให้ฉันอารมณ์ดีดูสิ แล้วฉันจะยอมยกโทษให้!” 'ทำให้เธออารมณ์ดีงั้นเหรอ?' เมื่อได้ยินเช่นนั้น แดร์ริลก็ทำตัวไม่ถูก 'หรือเธอต้องการให้ฉันแสดงกายกรรมให้เธอดู?' แดร์ริลครุ่นคิดและมองดูเจ้าหญิงเอเวอร์กรีนก่อนจะพูดขึ้นว่า “เจ้าหญิง คุณต้องการให้ผมทำเช่นไร เพื่อให้คุณอารมณ์ดี?” เมื่อได้เห็นความตื่นตระหนกบนใบหน้าของแดร์ริล เจ้าหญิงเอเวอร์กรีนก็รู้สึกตื่นเต้น จากนั้นเธอก็พูดด้วยรอยยิ้มว่า “ ถ้างั้นมาเล่นกันเถอะ นายจะต้องเป็นม้าศึกของฉัน!” จากนั้นเธอก็ชี้ไปที่พื้น “คุกเข่าลงเดี๋ยวนี้ ฉันจะขี่ม้าของฉัน!” 'อะไรนะ? นี่เธอต้องการให้ฉันคุกเข่าลงและเป็น ม้าให้เธอขี่งั้นเหรอ?’ ใบหน้าของแดร์ริลมืดมนลง แดร์ริลแทบจะระงับความโกรธเอาไว้ไม่อยู่ เขาอยากจะวิ่งหนีไปเสียตอนนี้ แต่ถ้าหากว่าเขาทำเช่นนั้น ตัวตนของเขาจะต้องถูกเปิดเผย มันไม่ใช่เรื่องง่ายที่เขาจะสามารถกลับเข้ามาในวังได้อีกครั้ง เขาจะต้องนำแก่นแท้ของมังกรจากกลับคืนมาจากควีนซีให้ได้เสียก่อน เมื่อคิดเช่นนั้นแดร์ริลก็พยายามระงับความโกรธเอาไว้ทันที แดร์ริลสูดหายใจเข้าเต็มป

‘เ*ย!’ แดร์ริลตกตะลึง เจ้าหญิงเอเวอร์กรีนยิ้มและถามด้วยความสงสัย “ว่าแต่นายชื่ออะไรเหรอสุดหล่อ?” “ทำไมเธอจะต้องรู้? อ้อใช่! ฉันมีบางอย่างอยากจะถาม!” แดร์ริลกล่าว “แน่นอน! อยากถามอะไรล่ะ?” เจ้าหญิงเอเวอร์กรีนพยักหน้าโดยไม่ลังเล เธอรู้สึกมีความสุขเมื่อเธอได้ใช้เวลาร่วมกับเขา ดังนั้นเธอจึงเชื่อฟังเขาอย่างสมบูรณ์ “ฉันอยากรู้ว่าผู้หญิงที่ชื่อควินซีเป็นใคร?" แดร์ริลถามเธอช้า ๆ จากนั้นแดร์ริลก็รอดูปฏิกิริยาของเจ้าหญิงเอเวอร์กรีนอย่างใจจดใจจ่อ “ควินซีเหรอ?” เจ้าหญิงเอเวอร์กรีนพึมพำ จากนั้นเธอก็ตอบแดร์ริลว่า “เธอเป็นคุณป้าของฉันน่ะ!” 'ควินซีเป็นป้าของเจ้าหญิงเอเวอร์กรีนงั้นเหรอ?’ ดาร์ริลครุ่นคิด จากนั้นแดร์ริลก็ได้รู้ว่าเจ้าหญิงเอเวอร์กรีนเป็นลูกสาวของจักรพรรดินี และควินซีเป็นน้องสาวของจักรพรรดินี เจ้าหญิงเอเวอร์กรีนยังคงลูบไล้ที่ขาของแดร์ริลเบา ๆ และพูดขึ้นว่า “สุดหล่อ นายรู้ไหมว่าคุณป้าของฉันแข็งแกร่งจนผู้คนในทวีปโลกใต้เมฆีต่างก็เกรงกลัวต่อเธอ!” แดร์ริลแทบจะหัวเราะออกมาเมื่อได้ยินเช่นนั้น 'ควินซีกล้าตัดนิ้วทุกคนที่เธอไม่ชอบ แล้วใครบ้างที่จะไม่เกรงกลัวต่อเธอ?’ จากนั้นแด

ในเวลานั้น เจ้าหญิงเอเวอร์กรีนก็เดินขึ้นมายืนตรงหน้าแดร์ริลทันที “ท่านแม่ เขาเป็นขันทีคนสนิทของลูก ลูกเป็นคนบังคับให้เขาเล่นกับลูกเอง ได้โปรดยกโทษให้เขาด้วยท่านแม่” เจ้าหญิงเอเวอร์กรีนอ้อนวอนจักรพรรดินีด้วยดวงตาที่เต็มไปด้วยความวิตกกังวล มันไม่ใช่เรื่องง่ายสำหรับเธอที่จะหาขันทีที่ถูกใจได้ แล้วเธอจะปล่อยให้เขาถูกประหารชีวิตได้อย่างไร? ในเวลาเดียวกัน แดร์ริลก็รีบคุกเข่าลงและแสดงสีหน้าหวาดกลัวทันที ถึงแม้ว่าเขาลังเลที่จะต้องทำเช่นนั้นแต่เขาก็ไม่มีทางเลือกอื่น แดร์ริลจะต้องอดทนต่อความอัปยศอดสูเพราะเขายังต้องการอยู่ในพระราชวังเพื่อตามหาควินซีและนำแก่นแท้ของมังกรกลับคืนมาให้ได้เสียก่อน จักรพรรดินีถอนหายใจยาวขณะจ้องหน้าแดร์ริลพร้อมพูดขึ้นว่า “วันนี้ฉันจะไว้ชีวิตนาย แต่จะไม่มีครั้งหน้า!” เจ้าหญิงเอเวอร์กรีนเป็นลูกสาวคนเล็กของจักรพรรดินี เธอจึงได้รับการเอาอกเอาใจเป็นพิเศษ ดังนั้น เมื่อจักรพรรดินี้ได้เห็นสายตาที่อ้อนวอนของเจ้าหญิงเอเวอร์กรีน ความโกรธในใจของจักรพรรดินีจึงลดลงไป เจ้าหญิงเอเวอร์กรีนสวมกอดจักรพรรดินีอย่างยินดี “ลูกรู้ว่าท่านแม่จะปฏิบัติต่อลูกดีที่สุดเสมอ!” ในเวลาเดีย

ก่อนหน้านี้จักรพรรดินีเกือบจะประหารชีวิตแดร์ริลที่เขาตามใจเจ้าหญิงเอเวอร์กรีนและเล่นสนุกกับเธอจนเกินตัว แล้วตอนนี้แดร์ริลก็ยังบุกรุกเข้ามาในห้องนอนของจักรพรรดินีอีก ถ้าหากว่าเขาถูกเธอจับได้ เขาจะต้องถูกสั่งตัดสินประหารชีวิตอย่างแน่นอน! 'โชคดีที่จักรพรรดินีดื่มเข้าไปเยอะจนเธอมึนเมา ดังนั้นถ้าฉันแอบย่องออกไปเธอก็คงจะไม่สังเกตเห็นฉัน” แดร์ริลครุ่นคิด แดร์ริลกำลังจะย่องออกไป แต่ก่อนที่เขาจะได้ก้าวขาออกไป จักรพรรดินีก็ยืนขึ้นอย่างไม่มั่นคงด้วยใบหน้าที่แดงก่ำ ทันใดนั้น จักรพรรดินีก็เดินตรงมาทางภาพวาดอย่างช้า ๆ 'เชี่ย! เธอเห็นฉันหรือเปล่า?' แดร์ริลตื่นตระหนก หัวใจของแดร์ริลเต้นแรงและรู้สึกประหม่า "ที่รัก" ดวงตาของจักรพรรดินีจ้องมองไปที่รูปภาพด้วยความโหยหาขณะที่เธอพูดขึ้นเบา ๆ ว่า “วันนี้เป็นวันเกิดของคุณ คุณรู้ไหมว่าในวันพิเศษเช่นนี้มันทำให้ฉันนอนไม่หลับ จิตใจของฉันเต็มไปด้วยใบหน้าของคุณ คุณเพิ่งจะจากไปได้ไม่กี่เดือนแต่ทำไมเวลามันช่างยาวนานเหลือเกิน ฉันคิดถึงคุณจริง ๆ ที่รัก" ที่บนภาพวาดคือภาพของชายวัยกลางคนที่อยู่ในชุดคลุมมังกร เขาดูฉลาดและสง่างาม เขาคือจักรพรรดิคนสุดท้ายของท