แดร์ริลและแม่ชีแห่งโชคชะตาเดินทางต่อเป็นเวลาสี่ชั่วโมง จนในที่สุดพวกเขาก็มาถึงยังภูเขาง้อไบ๊ อากาศในวันนี้ไม่ค่อยดีนัก มีฝนตกลงมาตลอดทั้งวัน แดร์ริลอุ้มร่างของแม่ชีแห่งโชคชะตาไว้ในอ้อมแขน ก่อนจะลอยตัวลงบนยอดเขาง้อไบ๊ช้า ๆ “ปล่อยฉันลงได้แล้วแดร์ริล” แม่ชีแห่งโชคชะตากระซิบเบา ๆ มันคงจะเป็นเรื่องที่น่าอับอายถ้าหากว่าเจ้าสำนักพี่สาวของเธอและสาวกคนอื่น ๆ เห็นเธออยู่ในอ้อมแขนของเจ้าคนกะล่อนนี่! แดร์ริลยิ้มและพูดจาหยอกล้อเธอ "เธอเรียกฉันว่าสามี แล้วทำไมฉันถึงจะกอดเธอไม่ได้?" "แดร์ริล! วางฉันลงเดี๋ยวนี้!" แม่ชีแห่งโชคชะตาต่อว่าแดร์ริล พวกเขาทะเลาะกันตลอดการเดินทาง จนในที่สุดพวกเขาก็มาถึงยังทางเข้าหลักของสำนักง้อไบ๊ อย่างไรก็ตาม ทั้งคู่รู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ โดยปกติแล้วแม่ชีแห่งโชคชะตาจะเห็นสาวกของสำนักง้อไบ๊เดินตรวจตราอยู่บริเวณโดยรอบในทุก ๆ วัน แต่ดูเหมือนว่าวันนี้บรรยากาศโดยรอบจะเงียบสงัดจนผิดสังเกต ทั้งคู่สบตากันด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความสงสัยก่อนจะมองเข้าไปด้านใน ทันใดนั้นพวกเขาก็อ้าปากค้าง! ทุกพื้นภายในสำนักง้อไบ๊กลายเป็นทะเลเลือด! ห้องโถงของสำนักง้อไบ๊พังยับเยินโ
Read more