All Chapters of คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์: Chapter 1121 - Chapter 1130

2090 Chapters

บทที่ 1121

แดร์ริลและแม่ชีแห่งโชคชะตาเดินทางต่อเป็นเวลาสี่ชั่วโมง จนในที่สุดพวกเขาก็มาถึงยังภูเขาง้อไบ๊ อากาศในวันนี้ไม่ค่อยดีนัก มีฝนตกลงมาตลอดทั้งวัน แดร์ริลอุ้มร่างของแม่ชีแห่งโชคชะตาไว้ในอ้อมแขน ก่อนจะลอยตัวลงบนยอดเขาง้อไบ๊ช้า ๆ “ปล่อยฉันลงได้แล้วแดร์ริล” แม่ชีแห่งโชคชะตากระซิบเบา ๆ มันคงจะเป็นเรื่องที่น่าอับอายถ้าหากว่าเจ้าสำนักพี่สาวของเธอและสาวกคนอื่น ๆ เห็นเธออยู่ในอ้อมแขนของเจ้าคนกะล่อนนี่! แดร์ริลยิ้มและพูดจาหยอกล้อเธอ "เธอเรียกฉันว่าสามี แล้วทำไมฉันถึงจะกอดเธอไม่ได้?" "แดร์ริล! วางฉันลงเดี๋ยวนี้!" แม่ชีแห่งโชคชะตาต่อว่าแดร์ริล พวกเขาทะเลาะกันตลอดการเดินทาง จนในที่สุดพวกเขาก็มาถึงยังทางเข้าหลักของสำนักง้อไบ๊ อย่างไรก็ตาม ทั้งคู่รู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ โดยปกติแล้วแม่ชีแห่งโชคชะตาจะเห็นสาวกของสำนักง้อไบ๊เดินตรวจตราอยู่บริเวณโดยรอบในทุก ๆ วัน แต่ดูเหมือนว่าวันนี้บรรยากาศโดยรอบจะเงียบสงัดจนผิดสังเกต ทั้งคู่สบตากันด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความสงสัยก่อนจะมองเข้าไปด้านใน ทันใดนั้นพวกเขาก็อ้าปากค้าง! ทุกพื้นภายในสำนักง้อไบ๊กลายเป็นทะเลเลือด! ห้องโถงของสำนักง้อไบ๊พังยับเยินโ
Read more

บทที่ 1122

"อะไรนะ?" เมื่อได้เห็นการแสดงออกอันโกรธเกรี้ยวของแม่ชีแห่งโชคชะตา แดร์ริลก็สูดหายใจเข้าเต็มปอดก่อนจะพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่นว่า "เธอเป็นอะไรไป? เธอก็เห็นว่าฉันอยู่ที่ทวีปมิสท์ลอเรน และสาวกสำนักประตูสุราลัยจะไม่ดำเนินการหากปราศจากคำสั่งของฉัน! เห็นได้ชัดว่ามีใครบางคนกำลังใส่ร้ายฉัน" 'เธอควรจะมีสติเพราะเธอเป็นถึงผู้อาวุโสแห่งสำนักง้อไบ๊!' แม่ชีแห่งโชคชะตากัดริมฝีปากแน่น "ใครกันที่มันกล้าทำเช่นนี้! ผู้ที่จะสามารถทำลายล้างสำนักง้อไบ๊ได้ ก็มีแต่สำนักประตูสุราลัยของนายเท่านั้น" แดร์ริลไม่ต้องการอธิบายอีกต่อไป "ฉันจะไม่พูดอีกครั้ง" เมื่อพูดจบแดร์ริลก็หันหลังเดินออกไป “หยุดนะ!” แม่ชีแห่งโชคชะตากระทืบเท้าอย่างเป็นกังวลก่อนจะเดินตามหลังแดร์ริลไป “ถ้าไม่ใช่สำนักประตูสุราลัยของนายแล้วจะเป็นฝีมือใคร! แล้วพี่สาวของฉันอยู่ที่ไหน?” มีร่างที่ไร้วิญญาณของสาวกสำนักง้อไบ๊อยู่ทั่วทุกพื้นที่ แต่พวกเขากลับไม่เห็นร่างของออโรร่าและผู้อาวุโสคนอื่น ๆ อยู่ที่นั่น "ฉันจะไปรู้ได้ยังไง? เธอคิดว่าฉันรู้ทุกอย่างงั้นเหรอ?" แดร์ริลตอบด้วยท่าทางที่หงุดหงิด เขามองไปรอบ ๆ และพูดว่า "เลือดบนพื้นยังไม
Read more

บทที่ 1123

"แดร์ริล!" แม่ชีแห่งโชคชะตาขอร้องแดร์ริลด้วยใบหน้าที่ตื่นตระหนก "รีบไปช่วยพี่สาวของฉันด้วย!" แม่ชีแห่งโชคชะตามองแดร์ริลอย่างมีความหวัง เธอรู้สึกสิ้นหวังที่เธอได้สูญเสียพลังภายในทั้งหมดไป เธอจึงทำได้เพียงร้องขอความช่วยเหลือจากแดร์ริล แดร์ริลยิ้มอย่างขมขื่น “ฉันก็อยากไปช่วยอยู่หรอก แต่พวกเขามีกำลังคนมากเกินไป และที่สำคัญผู้หญิงในชุดสีม่วง เธอเป็นจักรพรรดิยุทธขั้นห้า!” อะไรนะ! 'จักรพรรดิยุทธขั้นห้า?' ใบหน้าของแม่ชีแห่งโชคชะตาเปลี่ยนไปทันที เธอได้สูญเสียพลังภายในไป ดังนั้นเธอจึงไม่อาจสัมผัสได้ถึงพลังของผู้หญิงคนนั้น เมื่อแม่ชีแห่งโชคชะตาได้ยินเช่นนั้นเธอก็ตระหนักได้ว่าผู้หญิงคนนั้นน่ากลัวเพียงใด จักรพรรดิยุทธขั้นห้า! เธอไม่เคยรู้เลยว่าในจักรวาลโลกจะมีคนที่น่ากลัวเช่นนี้อยู่! "เราตามพวกเขาไปก่อนและดูว่าคนเหล่านั้นจับสาวกสำนักง้อไบ๊ไปที่ใด" จากนั้นเขาก็สูดหายใจเข้าและเดินตามคนเหล่านั้นไปอย่างเงียบ ๆ แม่ชีแห่งโชคชะตาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากจะต้องระงับความวิตกกังวลและเดินตามแดร์ริลไป แดร์ริลระแวดระวังตลอดการเดินทาง ผู้หญิงที่อยู่ในชุดสีม่วงนั้นทรงพลังเกินไป ถ้าหากว่าพวกเ
Read more

บทที่ 1124

ควินซี ลองไม่ได้มาจากจักรวาลโลก เธอมาจากทวีปโลกใต้เมฆี ควินซีมีตัวตนที่สูงส่งในทวีปโลกใต้เมฆี เธอเป็นน้องสาวของจักรพรรดิและเป็นเจ้าหญิงคนโตแห่งโลกเมฆใต้ ที่หอคอยดาวปรารถนา เมื่อได้เห็นความไม่พึงพอใจที่แสดงออกมาบนใบหน้าของเจ้าสำนักต่าง ๆ รอยยิ้มก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของควินซีทันที "ท่านประมุขนิกายสำนักประตูสุราลัยมีเหตุผลเสมอ ดังนั้นเราจึงมีเหตุผลที่จับตัวพวกคุณทุกคนมาที่นี่” “สำนักประตูสุราลัยมีความสำคัญต่อจักรวาลโลกเป็นอย่างมาก และท่านแดร์ริล ดาร์บี้ก็ยังได้รับการยกย่องว่าเป็นหัวหน้าพันธมิตรของพวกคุณ แต่ถึงอย่างนั้นพวกคุณทุกคนกลับต่อต้านและไม่ให้ความเคารพต่อเขา” ควินซีกล่าวด้วยรอยยิ้ม ควินซีกวาดสายตามองทุกคนอย่างมีอำนาจเหนือกว่า เจ้าสำนักต่าง ๆ ตกอยู่ในความโกลาหล “คุณกล้าพูดเช่นนั้นได้ยังไง? ในฐานะหัวหน้าพันธมิตร แดร์ริลประพฤติตัวไม่เหมาะสมและเขาก็ยังทำให้ผู้หญิงที่อ่อนแอต้องตายลง แล้วทำไมเราจะต้องให้ความเคารพต่อเขาด้วย?” “ใช่ แม้ว่าเขาจะแข็งแกร่งเพียงใดก็ไร้ความหมายหากเขาเป็นคนใจร้ายเช่นนั้น!” “เขาไม่ใช่หัวหน้าพันธมิตรของเรา!” พวกเขากล่าวโทษแดร์ริลอย่างเผ็ดร้อน แ
Read more

บทที่ 1125

“ต่อให้เธอจะทรมานฉันจนตาย ฉันก็จะไม่มีวันมอบตำราลับของสำนักเส้าหลินให้กับเธอ!” ประมุขนิรันดร์กัดฟันแน่นเพื่ออดทนต่อความเจ็บปวด ก่อนจะยกมือขึ้นเพื่อสวดมนต์ภาวนาต่อไป ผู้นำจากสำนักอื่น ๆ โกรธจนตัวสั่น ในขณะเดียวกันพวกเขาก็ชื่นชมในความกล้าหาญของประมุขนิรันดร์! แม้ว่านิ้วมือของประมุขนิรันดร์จะถูกตัดแต่เขาก็ยัง เป็นผู้กล้าหาญและน่ายกย่อง! แดร์ริลที่ซุ่มดูอยู่ไม่ไกลตกตะลึง! เ*ย! 'เธอโหดเหี้ยมชิบ!' แดร์ริลตกใจมากเมื่อได้เห็นประมุขนิรันดร์ยอมถูกตัดนิ้วเพื่อปกป้องตำราลับของสำนักเส้าหลินเอาไว้ และสำนักเส้าหลินก็ยังเป็นหนึ่งในสำนักที่น่านับถือในโลกของยุทธภพ แดร์ริลสะดุ้งราวกับว่าเขาสัมผัสได้ถึงความเจ็บปวด ใบหน้าของแม่ชีแห่งโชคชะตาที่ยืนอยู่ข้าง ๆ แดร์ริลซีดลงทันทีที่ได้เห็นเช่นนั้น จากนั้นควินซีก็เหลือบมองไปที่เจ้าสำนักลีโอนาร์ด “เจ้าสำนักลีโอนาร์ด ประมุขนิรันดร์ยอมเสียนิ้วมือของเขามากกว่าเสียตำราลับของสำนักเส้าหลินไป แล้วคุณล่ะว่ายังไง?” เจ้าสำนักลีโอนาร์ดตื่นตระหนก! เจ้าสำนักลีโอนาร์ดสูดหายใจเข้าก่อนจะจ้องหน้าควินซีอย่างเด็ดเดี่ยว "นางมารร้าย ถ้าหากว่าเธออยากได้ตำราลับของ
Read more

บทที่ 1126

ซอว์เยอร์หัวเราะอย่างมีเลศนัย 'แม้แต่จักรพรรดิแห่งโลกใหม่ก็ยังช่วยให้ฉันได้ใกล้ชิดกับเจ้าหญิงอีเวตต์ ฉันจะต้องทำให้ดีที่สุดเพื่อให้เธอประทับใจ! … ในขณะเดียวกัน ที่กระท่อมของนิกายจ้าวสวรรค์ในทวีปโลกใหม่ ประมุขนิกายจ้าวสวรรค์นั่งอยู่ในห้องโถงภายในกระท่อม รอยยิ้มแห่งความสุขปรากฎขึ้นบนใบหน้าของเขา ในเวลาเพียงไม่กี่วัน นิกายจ้าวสวรรค์ได้คัดเลือกสาวกจนมีจำนวนเพิ่มขึ้นถึงหนึ่งหมื่นคนอย่างรวดเร็ว! และเมื่อเป็นเช่นนั้น นิกายจ้าวสวรรค์จะกลับมาผงาดขึ้นอีกครั้งในอีกไม่นาน! โมนิก้านั่งเล่นกับแอมโบรสอยู่ข้าง ๆ ประมุขนิกาย “ท่านประมุขนิกาย!” สาวกผู้หนึ่งซึ่งทำหน้าที่ลาดตระเวนอยู่รีบเดินเข้ามาอย่างตื่นตระหนก "ท่านประมุขนิกาย เกิดเรื่องใหญ่แล้วครับ! กองทัพทหารของโลกใหม่บุกมาที่นี่..." ประมุขนิกายโกรธเกรี้ยว “กองทัพของราชวงศ์งั้นเหรอ? พาฉันไปที่นั่น!” โมนิก้าตกตะลึง เธอรีบตามประมุขนิกายจ้าวสวรรค์ออกไปอย่างรวดเร็ว เมื่อเดินออกมา โมนิก้าก็รู้สึกสั่นสะท้านกับสิ่งที่เธอได้เห็น เธอสูดหายใจเข้าอย่างแรง! มีกองทัพราชวงศ์เกือบหมื่นคนกำลังยืนเรียงแถวอย่างเป็นระเบียบอยู่ที่ด้านนอกของกระท่อม
Read more

บทที่ 1127

ซอว์เยอร์กระโจนไปข้างหน้าและคว้าแขนเล็ก ๆ ของแอมโบรสทันที! จากนั้นซอว์เยอร์ก็อุ้มแอมโบรสขึ้นมาก่อนจะตะโกนขึ้นว่า “อย่าขยับ!” ทุกคนตกตะลึง! “ปล่อยลูกฉันนะ!” โมนิก้าตะโกนร้องด้วยความกระวนกระวาย เธอรีบวิ่งเข้าไปคว้าตัวแอมโบรสด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยน้ำตา ซอว์เยอร์พยายามหลบหนีออกจากกระท่อมไป ประมุขนิกายจ้าวสวรรค์หยุดการกระทำ เขาขมวดคิ้วและจ้องเขม็งไปที่ซอว์เยอร์ “ซอว์เยอร์ คุณจะทำอะไร!” อีเวตต์ที่เพิ่งฟื้นจากอาการตกใจตะคอกใส่เขาทันที “อย่าทำร้ายเด็กนะ!” “เจ้าหญิง ประมุขนิกายผู้นี้แข็งแกร่งเกินไป ผมจะจับเด็กคนนี้เป็นตัวประกันเพื่อความปลอดภัยของพวกเรา” ซอว์เยอร์ตอบราวกับว่าเขาไม่ได้ทำอะไรผิด จากนั้นเขาก็รีบเดินเข้าไปจับมืออีเวตต์ทันที "ไปกันเถอะเจ้าหญิง!" เมื่อพูดจบซอว์เยอร์ก็พาอีเวตต์และแอมโบรสลอยขึ้นไปในอากาศ! "ปล่อยฉันนะ! ฉันไม่อยากไป!" อีเว็ตต์ดิ้นรนด้วยความโกรธเกรี้ยวเธอพยายามสะบัดมือของเธอออกแต่ก็ไม่เป็นผล เพราะเธอไม่ได้แข็งแกร่งเท่าซอว์เยอร์ ดังนั้นเธอจึงไม่สามารถหลุดพ้นจากมือของซอว์เยอร์ได้ ในชั่วพริบตา ซอว์เยอร์ก็พาอีเวตต์และแอมโบรสลอยมาไกลหลายร้อยเมตรแล้ว “
Read more

บทที่ 1128

เมื่อได้เห็นความสูงของหน้าผา แอมโบรสก็น้ำตาไหลพราก เด็กชายกลัวมากจนร้องไห้ดังลั่น แม้แต่ผู้ใหญ่ก็ยังเข่าแทบทรุดเมื่อได้เห็นความสูงอันน่าสะพรึงกลัวที่อยู่ด้านล่าง ซอว์เยอร์รำคาญเสียงร้องไห้ของแอมโบรส เขาจึงเอื้อมมือไปตีเด็กชายเพื่อต้องการให้เขาหยุดร้องไห้ ทว่าการเคลื่อนไหวของเขากลับทำให้ก้อนหินที่อยู่ใต้เท้าของเขาเคลื่อนตัวและแตกออกจนเกิดเสียงดังสนั่น วินาทีต่อมา ซอว์เยอร์ อีเวตต์และแอมโบรสก็ตกลงมาจากหน้าผาทันที! "กรี๊ด!" อีเวตต์กรีดร้องด้วยความหวาดกลัว หวืด! หวืด! ใบหน้าของอีเวตต์ซีดเซียวลงเมื่อได้ยินเสียงลมที่พัดผ่านเข้าหู ไม่เพียงแต่เธอจะรังเกียจซอว์เยอร์เท่านั้น แต่เธอยังรู้สึกรำคาญพฤติกรรมของเขาอีกด้วย เขาไม่สามารถทำภารกิจกวาดล้างนิกายจ้าวสวรรค์ให้สำเร็จได้ เขาอยากทำตัวเป็นฮีโร่แต่กลับล้มเหลว! อีเวตต์เคียดแค้นที่เธอและแอมโบรสจะต้องมาจบชีวิตลงร่วมกับซอว์เยอร์ อีเวตต์สิ้นหวัง! เธอคิดว่าเธอจะไม่มีชีวิตรอดแล้วเพราะว่าร่างของเธอกำลังจะกระแทกลงบนพื้น ทว่าพวกเขาทั้งสามคนกลับตกลงบนต้นไม้ก่อนที่จะถึงพื้นดิน ต้นไม้ใหญ่ที่มีกิ่งก้านมากมายหักโค่นลงไปพร้อมกับพวกเขา ฟึบ ฟึบ ฟ
Read more

บทที่ 1129

อีเวตต์สัมผัสได้ว่าชายพิการตรงหน้ามีพลังมหาศาล เขาทรงพลังมากจนเธอไม่สามารถสัมผัสได้ถึงพลังที่แน่ชัดของเขา "เฮ้ย!" ซอว์เยอร์ตะโกนใส่ฟอร์ดด้วยท่าทางที่เย่อหยิ่งในขณะที่สายตาของเขามองดูฟอร์ดอย่างดูถูกเหยียดหยาม "เฮ้ย คนพิการ! ที่นี่ที่ไหน? แล้วเราจะออกไปจากที่นี่ได้ยังไง?" สาวกนิกายจ้าวสวรรค์ไล่ล่าพวกเขามา จนพวกเขาตกลงจากหน้าผาสูงและติดอยู่ที่นี่ อีเวตต์ไม่ได้ซ่อนความโกรธที่เธอมีต่อซอว์เยอร์เลย ดังนั้น ซอว์เยอร์จึงรู้สึกหงุดหงิดมากยิ่งขึ้น เมื่อเขาได้เห็นชายที่อยู่ตรงหน้าสวมเสื้อผ้าเก่า ๆ และขาดรุงรัง ซอว์เยอร์จึงดูถูกเขาเพราะความหงุดหงิดทันที ดวงตาของฟอร์ดเบิกกว้างเมื่อได้ยินซอว์เยอร์เรียกเขาว่าคนพิการ เขาจึงพูดขึ้นอย่างเย็นชาว่า "ไม่มีทางออกจากที่นี่ เมื่อนายตกลงมาที่นี่แล้ว นายจะต้องอยู่ที่นี่ไปจนวันตาย! อย่ามารบกวนฉัน!" ฟอร์ดไม่แม้แต่จะเหลียวมองซอว์เยอร์ เมื่อเขาพูดจบเขาก็หันหลังและเดินจากไป ซอว์เยอร์โกรธมากที่ฟอร์ดปฏิบัติต่อเขาเช่นนั้น เขารู้สึกอับอายขายหน้า เขาจึงตะโกนใส่ฟอร์ดทันที "เฮ้ย คนพิการ! กล้าดียังไงทำตัวหยิ่งยโสเช่นนี้? อยากตายเหรอ?" หึ! ลมหายใจอันทรงพลังแ
Read more

บทที่ 1130

อีเวตต์จับมือแอมโบรสและเดินไปหาฟอร์ด ถึงแม้ว่าชายผู้นี้จะพิการและมีนิสัยแปลก ๆ แต่อีเวตต์ก็สามารถบอกได้ว่าเขาเป็นคนมีจิตใจที่ดี "เจ้าหญิง!" ซอว์เยอร์ตื่นตระหนก เขาตะโกนเรียกอีเวตต์เพื่อพยายามหยุดเธอ แต่หลังจากที่ซอว์เยอร์ได้สัมผัสกับความแข็งแกร่งของฟอร์ดแล้ว เขาก็ไม่กล้าขัดขวางอีเวตต์และยอมปล่อยเธอไป 'เ*ย! ชายผู้นั้นแข็งแกร่งเกินไป' ซอว์เยอร์ยังคงสั่นสะท้านเมื่อนึกถึงเหตุการณ์ก่อนหน้านี้ที่เขาโดนโจมตีด้วยฝ่ามือของชายผู้นั้น ซอว์เยอร์รู้สึกหมดหนทาง เขาทำได้เพียงมองดูอีเวตต์และแอมโบรสเดินจากไปพร้อมฟอร์ด … อีกด้านหนึ่ง ที่พระราชวังของโลกใหม่ จักรพรรดิแห่งโลกใหม่นั่งอยู่ภายในห้องโถงด้วยใบหน้าที่สงบนิ่ง โดยมีเจ้าหน้าที่พลเรือนและทหารหลายร้อยนายอยู่ที่ด้านล่างของเขา ในเวลานั้น พลทหารผู้หนึ่งก็รีบเดินเข้าไปในห้องโถงด้วยท่าทางที่ตื่นตระหนกและรายงานจักรพรรดิด้วยความเคารพว่า “ฝ่าบาท เกิดเรื่องใหญ่แล้วครับ!” "เกิดอะไรขึ้น?" จักรพรรดิแห่งโลกใหม่ขมวดคิ้วเมื่อเขาถาม พลทหารปาดเหงื่อที่ไหลลงบนหน้าผากก่อนจะพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงที่สั่นเทาว่า "นายพลซอว์เยอร์และทหารที่เขานำไปกวาด
Read more
PREV
1
...
111112113114115
...
209
Scan code to read on App
DMCA.com Protection Status