All Chapters of คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์: Chapter 1091 - Chapter 1100

เจ้าศักดินาเคนนี่ เบรดเดินไปที่ด้านหน้าของขบวนรถคุมขัง เขายกมือขึ้นและชักกระบี่ออกมาจากนั้นเขาก็เหวี่ยงมันออกไปอย่างรุนแรง! ปัง! รถคุมขังพังทลายลง! โมนิก้าเดินเข้ามาหาเขาด้วยความอ่อนล้า เจ้าศักดินาเคนนี่ เบรดรีบคว้าตัวเธอเข้ามาในอ้อมแขนของเขาทันที “เจ้าศักดินาเคนนี่…” โมนิก้าทั้งรู้สึกประหลาดใจและดีใจเป็นอย่างยิ่ง ริมฝีปากของเธอแยกออกจากกันเล็กน้อยและเรียกชื่อเขาอย่างแผ่วเบา โมนิก้าแทบจะหมดสติไปเมื่อถูกฝูงชนขว้างปาข้าวของใส่เธอ “ยอดรัก ผมอยู่ที่นี่แล้ว จะไม่มีใครทำร้ายคุณได้อีก…” เจ้าศักดินาเคนนี่ปลอบโยนโมนิก้าอย่างอ่อนโยน เมื่อได้เห็นใบหน้าที่งดงามของโมนิก้าเต็มไปด้วยบาดแผล หัวใจของเขาก็เจ็บปวดราวกับถูกลูกศรนับพันยิงเข้าที่หัวใจ! "นี่มันเรื่องอะไร? ใครเป็นผู้สั่งประหารเธอ?!” เจ้าศักดินาเคนนี่ เบรดกวาดสายตามองไปรอบ ๆ และถามขึ้นด้วยน้ำเสียงที่เย็นยะเยือก หลายวันมานี้ เขายุ่งมากจนไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นในพระราชวังกวนเป๋งบ้าง และเมื่อเขาได้มาเห็นโมนิก้าอยู่ในสภาพเช่นนี้ ความโกรธภายในใจของเขาก็เพิ่มขึ้นอย่างทวีคูณ! วินาทีต่อมา เจ้าศักดินาเคนนี่ก็จ้องมองหัวหน้าผู้คุมด้วยดวงต

“เจ้าศักดินาเคนนี่!” เดนิสสูดหายใจเข้าอยู่หลายครั้งและเดินเข้าไปหาเจ้าศักดินาเคนนี่ด้วยใบหน้าที่มีน้ำตาไหลอาบแก้ม “เจ้าศักดินาเคนนี่ คุณบีบคอฉันจนแทบจะขาดครึ่งเพียงเพราะผู้หญิงอย่างโมนิกา วอห์นอย่างนั้นเหรอ? ฉันเป็นภรรยาของคุณนะ! โมนิก้าทำเรื่องเสื่อมเสียจนทำให้ผู้คนในพระราชวังกวนเป๋งต้องอับอาย! และผู้คนต่างก็เรียกร้องให้แขวนคอเธอ! แต่ทำไมคุณถึงยังปกป้องเธอเช่นนี้! ฉันจะไม่เชื่อฟังคำพูดของคุณอีกต่อไปถึงแม้ว่าวันนี้คุณจะฆ่าฉันให้ตายก็ตาม!” “เธออยากตายมากนักเหรอ? ถ้าเช่นนั้นฉันจะทำให้ความปรารถนาของเธอเป็นจริง” เจ้าศักดินาเคนนี่พูดด้วยน้ำเสียงที่เยือกเย็นก่อนจะเดินเข้าไปหาเดนิสด้วยดวงตาที่แดงก่ำ เขาถือกระบี่ยาวเอาไว้ในมือในขณะที่รังสีสังหารแผ่ซ่านออกมาจากร่างกายของเขา! “เจ้าศักดินาเคนนี่...” เดนิสสั่นเทาเมื่อได้เห็นสายตาที่น่าสะพรึงกลัวของเขา เธอไม่คิดว่าเจ้าศักดินาเคนนี่จะมีเจตนาฆ่าเธอจริง ๆ! “เลดี้เดนิส!” เจ้าศักดินาเคนนี่ยกกระบี่ขึ้นมาและจ่อไปที่คอของเดนิสก่อนจะพูดขึ้นอย่างเย็นชาว่า “มีเพียงฉันเท่านั้นที่รู้ว่าโมนิก้าเป็นคนแบบไหนและเธอเป็นคนแบบไหน! เธอบอกว่าโมนิก้าล่อลวงคนเลี

“ยอดรัก ผมจะมีความสุขมากถ้าคุณไม่กลับไปหาเขา…” เจ้าศักดินาเคนนี่แสดงสีหน้าที่คาดหวังเมื่อเขาถามโมนิก้าเช่นนั้น จิตใจของเขากำลังสั่นสะท้าน เขาผ่านการเผชิญหน้ากับสถานการณ์ต่าง ๆ มากมายในชีวิตของเขา แต่เขากลับไม่เคยรู้สึกกังวลมากเช่นนี้มาก่อน เขารักโมนิก้ามากและกลัวว่าวันหนึ่งเธอจะทิ้งเขาไป! การเป็นเจ้าศักดินาจะไม่มีความหมายสำหรับเขาอีกต่อไปหากไม่มีเธออยู่เคียงข้างเขา "ฉัน…" โมนิก้ากัดริมฝีปากแน่นด้วยหัวใจว้าวุ่น เธอพูดออกมาเพียงคำเดียวก่อนที่เธอจะเงียบไป เจ้าศักดินาเคนนี่ได้ทำเพื่อเธอมานักต่อนัก แล้วเธอจะทิ้งเขาไปเช่นนั้นเหรอ? บรรยากาศภายในห้องเงียบลงทันใด เจ้าศักดินาเคนนี่และโมนิก้าสบตากันภายใต้บรรยากาศที่เงียบสงบ... … อีกด้านหนึ่ง ที่บนท้องถนนในเมืองหลวงของทวีปโลกใหม่ เดนิสฟื้นขึ้นจากการถูกตบโดยเจ้าศักดินาเคนนี่ เบรด โดยมีสาวรับใช้หลายคนดูแลเธอ ผู้คุมของพระราชวังกวนเป๋งได้จับกุมผู้คนจำนวนมากที่ขว้างปาข้าวของใส่โมนิก้าจนทำให้บรรยากาศบนท้องถนนเต็มไปด้วยความวุ่นวาย “เจ้าศักดินาเคนนี่กับนังนั่นอยู่ที่ไหน?” เดนิสถามขึ้นอย่างโกรธแค้น เอพริลตอบอย่างระมัดระวัง “นายห

“รับทราบครับ! ผมจะปกป้องนายหญิงโมนิก้าด้วยชีวิต!” องครักษ์ตอบเจ้าศักดินาเคนนี่ เบรด ด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่น เจ้าศักดินาเคนนี่พยักหน้าก่อนจะเดินจากไป ไม่นานเจ้าศักดินาเคนนี่ก็มาถึงที่ห้องโถงใหญ่ของพระราชวัง เจ้าศักดินาสังเกตเห็นใบหน้าที่มืดมนของจักรพรรดิแห่งโลกใหม่ที่กำลังนั่งอยู่บนบัลลังก์มังกร โดยมีขันทีอยู่ข้างกาย พวกเขาเหล่านั้นแทบไม่กล้าแม้แต่จะหายใจ บรรยากาศภายในห้องโถงใหญ่เย็นยะเยือก เห็นได้ชัดว่าจักรพรรดิกำลังโกรธ เจ้าศักดินาเคนนี่ตกใจเมื่อเห็นว่าสถานการณ์ค่อนข้างตรึงเครียด เขารู้สึกประหม่าอย่างบอกไม่ถูก เจ้าศักดินารีบเดินไปข้างหน้าและคุกเข่าลงด้วยความเคารพ “ฝ่าบาท” “ฮึ่ม!” ใบหน้าของจักรพรรดิแห่งโลกใหม่มืดลง เขาไม่ได้สั่งให้เจ้าศักดินาเคนนี่ลุกขึ้นยืน เขาเพียงชำเลืองมองมายังเจ้าศักดินาเคนนี่ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงที่เรียบเฉยว่า “เจ้าศักดินาเคนนี่ ข้าได้ยินมาว่ามีเรื่องราวเกิดขึ้นที่ในเมืองหลวง เจ้ารู้หรือไม่ว่ามีเรื่องอะไรเกิดขึ้น?” ‘อะไร…ที่จักรพรรดิรับสั่งให้ฉันเข้าเฝ้าก็เพราะเรื่องนี้เองเหรอ? นี่ไม่ใช่เรื่องใหญ่โตแต่เขารู้เรื่องนี้ได้ยังไง?' เจ้าศักดินาเคนนี

เจ้าศักดินาเคนนี่ส่ายศรีษะและยิ้มอย่างขมขื่น “ยอดรัก ผมไม่เป็นไร ผมจะไม่ไปจักรวาลโลกกับคุณ เพราะว่าเขา…เขาอยู่ที่นั่น ผมเชื่อว่าแดร์ริลจะดูแลคุณเป็นอย่างดี ยอดรักของผม คุณไม่ต้องกังวลนะ เพราะว่าฝ่าบาทยังต้องพึ่งพาอาศัยผมในหลาย ๆ เรื่อง ดังนั้นฝ่าบาทจะไม่ลงโทษผมหนัก” เจ้าศักดินาเคนนี่ถอนหายใจเฮือกใหญ่ เขาพยายามอดกลั้นต่อความเจ็บปวดที่อยู่ภายในใจก่อนจะหันไปพูดกับแอมโบรสว่า “แอมโบรส พ่อจะไม่ได้อยู่เคียงข้างลูกอีกแล้ว ลูกต้องเป็นเด็กดีและปกป้องแม่ของลูกเมื่อโตขึ้นเข้าใจไหม?" "อื้ม!" แอมโบรสจ้องหน้าเจ้าศักดินาเคนนี่และ พยักหน้าอย่างไร้เดียงสา ในเวลานั้น ราวกับว่าแอมโบรสนึกอะไรบางอย่างขึ้นมาได้ เด็กชายกอดขาของเจ้าศักดินาเคนนี่และพูดขึ้นว่า “พ่อครับ ไปกับพวกเราเถอะครับ ผมยังต้องการให้คุณพ่อซื้อลูกอมให้ผมกินอยู่” เจ้าศักดินาเคนนี่ตกตะลึง! เมื่อได้ยินคำพูดที่ไร้เดียงสาเหล่านั้น น้ำตาของเจ้าศักดินาเคนนี่ก็ไหลออกมาจากดวงตาทันที เจ้าศักดินาเคนนี่ก้มหน้าลงด้วยใบหน้าที่เปื้อนน้ำตาและรอยยิ้มก่อนจะพูดว่า “แอมโบรส เมื่อลูกกลับไปถึงจักรวาลโลก ลูกจะได้พบกับพ่อที่แท้จริง…เขาจะซื้อลูกอมให้ลูกกิ