บททั้งหมดของ คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์: บทที่ 1071 - บทที่ 1080

เอียนมองดูความงดงามของโมนิก้า เมื่อเขารู้ตัวอีกที เสื้อคลุมของเขาก็หล่นไปอยู่บนพื้นแล้ว เอียนไม่รู้ว่าเขาถอดมันออกตอนไหน ใบหน้าของเอียนเต็มไปด้วยความสับสนและความหวาดกลัว จากนั้นเขาก็พึมพำเบา ๆ ว่า “นายหญิง คุณเป็นดี คุณมีเมตตากับคนรับใช้มาโดยตลอด คุณเป็นเหมือนนางฟ้าจากสรวงสวรรค์ แล้วผมจะกล้ารุกรานคุณได้ยังไง? แต่ถึงอย่างนั้น ผมก็ไม่มีทางเลือกอื่น ดังนั้นผมจะถอดเสื้อของผมออกและนั่งอยู่ตรงนี้ทั้งคืน ผมสัญญาว่าจะไม่แตะต้องคุณเป็นอันขาด” เมื่อคิดเช่นนั้น เอียนก็นั่งลงบนเก้าอี้ข้างเตียงโดยไม่ขยับเขยื้อน เขาหวังแค่เพียงให้ค่ำคืนนี้ผ่านไปโดยเร็ว เอียนรู้ว่านายหญิงเดนิสต้องการสร้างเรื่องเพื่อใส่ร้ายโมนิก้า แต่เขาเป็นเพียงแค่ทาสรับใช้เท่านั้น ดังนั้นเขาจึงไม่มีทางเลือกอื่น นอกจากจะต้องทำตามคำสั่งของเดนิสอย่างช่วยไม่ได้ แต่สิ่งเดียวที่เขาสามารถทำได้ คือการไม่แตะต้องตัวโมนิก้า! และเมื่อนายหญิงเดนิสพาคนมาที่นี่ในเช้าวันรุ่งขึ้น นั่นก็ถือว่าภารกิจของเขาสิ้นสุดลงแล้ว! … อีกด้านหนึ่ง ที่มหาวิทยาลัยว่านไห่ ทวีปมิสท์ลอเรน! “แดร์ริล ออกมาและนำกระดาษคำตอบของนายออกมาด้วย” อลิชา วอลส์ ครูสอนวิช

ทันใดนั้น ผู้คุมหลายคนก็เดินเข้าไปจับตัวเอียนมาก่อนจะผลักเขาลงบนพื้นและมัดเขาเอาไว้ 'อะไรนะ? เธอหาว่าฉันเล่นชู้กับเอียนอย่างนั้นเหรอ?’ โมนิก้าทั้งอับอายและโกรธ เธอมองไปที่เดนิสและพูดว่า "นายหญิงเดนิส ได้โปรดอย่าใส่ร้ายฉันด้วยคำพูดที่เลวร้ายของคุณ! มันไม่ใช่อย่างที่คุณคิด” “นี่เธอหาว่าฉันใส่ร้ายเธอเหรอ?” เดนิสหัวเราะเยาะและเหลือบมองไปที่เอียนที่กำลังเปลือยกายท่อนบนก่อนจะพูดต่อว่า “ฉันจับได้คาหนังคาเขาเช่นนี้ เธอยังกล้าปฏิเสธว่าไม่ใช่อย่างที่เห็นอีกเหรอ?” จากนั้นเดนิสก็ตะโกนถามเอียน “เอียน บอกความจริงมาว่าเมื่อคืนนี้เกิดอะไรขึ้นระหว่างนายกับผู้หญิงเลวคนนี้?” ทุกคนอ้าปากค้าง! ทุกสายตาจับจ้องไปที่เอียนเพื่อรอฟังคำตอบจากปากของเขา ในเวลานี้ ผู้คุมทั้งหมดต้องการลงโทษเอียนอย่างหนักที่เขาบังอาจทำให้ผู้หญิงของเจ้าศักดินาเคนนี่ เบรดต้องเป็นมลทิน! พวกเขาจะไม่ยอมยกโทษให้ชายชั่วผู้นั้นเด็ดขาด! ทุกคนเห็นตรงกันว่าเอียนคือผู้ที่มีเจตนาร้ายต่อโมนิก้า วอห์น โมนิก้ากัดริมฝีปากแน่นขณะที่เธอมองหน้าเอียน มันไม่สำคัญว่าเขาจะเข้ามาในห้องของเธอได้อย่างไร แต่ถ้าหากว่าเขาพูดความจริง ชื่อของเธอก็จะถูกล

เดนิสโบกมือให้สาวใช้เพื่อเป็นสัญญาณให้พาเด็กมาหาเธอ จากนั้นเดนิสก็ยิ้มให้แอมโบรสและพูดว่า “มานี่สิแอมโบรส ฉันกำลังทำโทษแม่ของหนูเพราะแอบไปอยู่กับชายอื่นสองต่อสอง ดังนั้นหนูจะต้องอยู่เฉย ๆ และเป็นเด็กดีเข้าใจไหม?” เดนิสยิ้มอย่างมีเลศนัยในขณะที่เธอพูดเช่นนั้น แต่ภายในใจ เดนิสกลับมองว่าแอมโบรสเป็นเด็กเหลือขอ! เธอเพียงต้องแสร้งพูดจาอ่อนโยนต่อหน้าคนอื่นเท่านั้น “แม่ของหนูจะไม่ทำผิด!” แอมโบรสตัวน้อยกรีดร้องก่อนจะชี้หน้าเดนิสและพูดด้วยความโกรธว่า “เธอจะไม่ไปอยู่กับผู้ชายคนอื่น! คุณเป็นคนไม่ดี! คุณเป็นคนเลว…” ทุกคนตกตะลึง! ในเวลานั้น ดวงตาของเดนิสฉายแววความชั่วร้าย “แก! กล้าดียังไงมาตะโกนใส่ฉัน?” เพี้ยะ! เดนิสไม่สนใจสายตาของคนอื่นอีกต่อไป เธอตบเด็กชายอย่างแรง จนในไม่ช้าแอมโบรสก็คร่ำครวญออกมาด้วยเสียงอันดัง “ฮือ ฮือ คนเลว! คุณเป็นคนไม่ดี…” สีหน้าของฝูงชนเปลี่ยนไปทันทีที่ได้เห็นฉากนั้น พวกเขาคิดว่ามันไม่เหมาะสมที่นายหญิงเดนิสจะทุบตีเด็กตัวเล็ก ๆ เช่นนั้น แต่ถึงอย่างนั้นก็ไม่มีใครกล้าพูดอะไร ท้ายที่สุดแล้ว แม่ของเขาได้ทำลายชื่อเสียงของวงศ์ตระกูล ถึงแม้ว่าโมนิก้าจะปฏิบัติต่อคนร

ในเวลานั้น ประตูห้องทำงานถูกเปิดออกและอลิชา วอลส์ก็เดินเข้ามา “นายคัดลอกเสร็จไปแค่ครึ่งเดียวเองเหรอ?” อลิชาหยิบสมุดของแดร์ริลขึ้นมาดู จากนั้นเธอก็โบกมือและพูดกับเขาว่า “เอาล่ะ กลับบ้านได้แล้ว วันพรุ่งนี้นายค่อยมาทำต่อให้เสร็จ” หนังสือเรียนวิชาประวัติศาสตร์ค่อนข้างหนา ดังนั้นเธอจึงรู้ว่าแดร์ริลจะไม่สามารถคัดลอกเสร็จภายในวันเดียวได้ แต่ที่เธอทำเช่นนั้นก็เพื่อต้องการให้เขาตั้งใจเรียนให้มากกว่านี้ “เฮ้อ…” แดร์ริลถอนหายใจด้วยความโล่งอกก่อนจะยิ้มและพยักหน้า “ขอบคุณครับครูอลิชา” จากนั้นเขาก็หันหลังเดินออกจากห้องทำงานไปอย่างรวดเร็ว แดร์ริลคิดว่าสองสาวพี่น้องตระกูลบ๊อกซ์น่าจะกลับถึงคฤหาสน์เรียบร้อยแล้ว ดังนั้นเขาจึงรีบเดินไปที่หน้าโรงเรียนเพื่อมุ่งหน้าไปยังหอบรรพบุรุษของตระกูลบ๊อกซ์และตามหาแก่นแท้ของมังกร "เดี๋ยวก่อน!" ในขณะที่แดร์ริลกำลังมุ่งหน้าไปยังประตูโรงเรียน เสียงของอลิชาก็ดังขึ้นจากด้านหลัง เธอเดินด้วยรองเท้าส้นสูงและไล่ตามเขามา แดร์ริลหยุดเดินและหันกลับมายิ้มให้เธอ “มีอะไรหรือเปล่าครับ?” 'เชี่ย! อย่าบอกนะว่าเธอจะตามให้ฉันกลับไปคัดลอกหนังสือทั้งเล่มให้เสร็จ!’ อลิชามองแดร

แดร์ริลอมยิ้มเมื่อเขาพูดเช่นนั้น เมื่อแม่ชีแห่งโชคชะตาหายตัวไป ออโรร่า แฮนเซ่น เจ้าสำนักง้อไบ๊ ก็กล่าวหาว่าแดร์ริลเป็นคนฆ่าพี่สาวของเธอ เธอตามจองล้างจองผลาญเขาไม่หยุดหย่อนและเธอก็ยังผลักเขาเข้าไปในปล่องภูเขาไฟอีกด้วย! แดร์ริลโกรธแค้นกับสิ่งที่ออโรร่าทำมาก! ดังนั้นเขาอาจจะต้องกลั่นแกล้งน้องสาวของเธอสักหน่อยแล้ว! 'อะไรนะ? พวกเขาเคยเป็นคู่หมั้นกันอย่างนั้นเหรอ?!' อลิชาอ้าปากค้างด้วยความตกตะลึง แม่ชีแห่งโชคชะตาหน้าแดงระเรื่อ เธอจ้องหน้าแดร์ริลด้วยความโกรธและอับอาย “อย่าพูดจาไร้สาระ! นายไม่คู่ควรกับฉัน!” ถึงแม้ว่าเธอจะไม่ได้เจอแดร์ริลนานแล้ว แต่นิสัยของเขาก็ไม่เปลี่ยนไปเลยแม้แต่น้อย! “ดูเธอสิ งอนฉันอีกแล้ว!” แดร์ริลยิ้มแย้มในขณะที่เขามองไปที่แม่ชีแห่งโชคชะตา “เมื่อก่อนเธอชอบทำสีหน้าเย็นชาใส่ฉันทุกครั้งที่เราอยู่ด้วยกัน ถึงแม้ว่าเธอจะหนีออกจากงานหมั้นของเราไป และเราก็ยังไม่ได้เป็นสามีภรรยากัน แต่เธอก็ยังเคยเรียกฉันว่าสามีไม่ใช่เหรอ? ดังนั้นเราไม่ควรทำลายความทรงจำดีดีของพวกเรา ถึงแม้ว่าเราจะไม่ได้อยู่ด้วยกันแล้วก็ตาม ช่วยอ่อนโยนกับฉันหน่อยไม่ได้เหรอ?” แดร์ริลเริ่มพูดจาเพ้อเจ้อแล