บททั้งหมดของ ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก: บทที่ 461 - บทที่ 470

แมนดี้ ซิมเมอร์ยังคงอ่านเนื้อหาอย่างหนักตลอดทั้งคืนได้ไม่พูดสักคำจนกระทั่งเช้าถัดไปแม้กระทั่งคืนถัดไป แมนดี้ก็ไม่บ่นหรือสัปหงกตลอดเวลาเวลาของงานเลี้ยงใกล้เข้ามาแล้วแมนดี้นั่งอยู่แบบเดิมไม่ได้แล้วและจึงลุกขึ้น“ฮาร์วีย์ ยอร์ก ฉันเชื่อคุณในจุดที่ฉันพึ่งพาการเดิมพันทั้งหมดของฉันไปกับคุณ”“แต่คุณจะทำอย่างไรให้ฉันเชื่อคุณได้ล่ะ?”“คุณมีบัตรเชิญงั้นเหรอ?”“ฉันคิดว่าคุณมีไอเดียที่จะหามันมาอย่างน้อยสักใบ”“คุณเอาแต่นอนตั้งแต่เมื่อคืน!”“คุณไม่เดินออกแม้แต่ประตูหน้าหรือโทรหาใครสักสายหนึ่ง!”“ฉันขอถามคุณหน่อยสิว่า คุณวางแผนที่จะเอาบัตรเชิญมาจากที่ไหน? หรือว่ามันแค่ร่วงมาจากบนฟ้าเหรอ?”ในตอนนั้น ไซม่อน ซิมเมอร์และลิเลียน เยทส์เคาะประตูอย่างหมดความอดทนแล้ว“ฮาร์วีย์ เกิดอะไรขึ้น?”“แกเตรียมอะไรไว้บ้าง?”“แมนดี้คุยใหญ่ไว้แล้วเมื่อวานนี้ ถ้าแกเติมเต็มคำสัญญาของแกไม่ได้ แกจะไม่มีที่ที่จะรอดชีวิตในตระกูลซิมเมอร์เร็ว ๆ นี้!”ฮาร์วีย์ชายตามองนาฬกาโรลเล็กซ์ที่ข้อมือของเขา“มันใกล้ถึงเวลาแล้ว แค่ตามผมมา”ฮาร์วีย์พาแมนดี้และครอบครัวของหล่อนออกมาจากบ้านและเรียกแท็กซี่เพื่อจะไปที่ซึ่งงานเ

แต่เมื่อแซ็ค ซิมเมอร์คิดว่าฮาร์วี่ยอร์กยืนอยู่ไม่ไกลจากเขา เขาจะอ้ำ ๆ อึ้ง ๆ ไม่ได้ เขากัดฟันและพูดอย่างเบา ๆ ว่า “ทำไมแกไม่ลองแตะตัวฉันสิ? พวกแกรู้ไหมว่าฉันเป็นใคร?”“ตระกูลซิมเมอร์เป็นผู้ที่เชิญโดยเจ้าชายยอร์กเพื่อมางานเลี้ยงนี้ เขาสัญญาว่าจะมา!”“แกกล้าจะข้ามหน้าตระกูลซิมเมอร์แบบนี้เหรอ? แกมันก็แค่บอดี้การ์ด...”ป้าบ!ชายที่ดูเหมือนเป็นหัวหน้าตบไปที่หน้าของแซ็คด้วยหลังมือและทำให้เขาหมดสติไปในทันที“ถ้าพวกแกไปออกไปตอนนี้ อย่ามาโทษฉันนะถ้าจะมีอะไรเกิดขึ้นต่อไป” หัวหน้ากล่าวอย่างเยือกเย็นตระกูลซิมเมอร์ยืนสตัวสั่นอยู่กับที่ พวกเขาดึงแซ็คออกไปและเตรียมตัวที่จะวิ่งหนีไม่ไกลจากนั้น ไซม่อน ซิมเมอร์เห็นเหตุการณ์นั้นและรู้สึกชื่นใจแบบแปลก ๆ “ฮาร์วีย์ แกพูดถูก พวกเขาเข้าไปไม่ได้”ฮาร์วีย์ยิ้มและขับมือของแมนดี้“พ่อครับ แม่ครับ เราควรเข้าไปได้แล้ว”“อย่านะ! แกไม่กลัวตายหรือไง? แม้แต่บัตรเชิญจากตระกูลซิลวายังไม่พอที่จะปล่อยพวกเขาเข้าไปได้ อะไรทำให้แกคิดว่าเราทำได้?”โดยปกติแล้วไซม่อนและภรรยาของเขาเป็นคนเย่อหยิ่งและชอบกดขี่ พวกเขาอ้างว่าไม่เกรงกลัวต่อสิ่งไหนที่มาขวางทางของพวกเขา แต

สีหน้าของไซม่อน ซิมเมอร์และคนอื่นของครอบครัวเปลี่ยนเป็นมืดมัวเหมือนกับตอนกลางคืนพวกเขาเชื่อว่าเบรนท์ ซิลวาสามารถทำในสิ่งที่เขาพูดได้มันคงเป็นเรื่องง่ายสำหรับเขา ด้วยที่ตระกูลซิลวาสนับสนุนเขาอยู่คำพูดจากเขาแค่คำเดียว และครอบครัวซิมเมอร์คงถูกโยนออกไปในทันทีแมนดี้ ซิมเมอร์ขมวดคิ้วไปที่เบรนท์ ซิลวา“มิสเตอร์ซิลวา เราไม่ได้มีปัญหาอะไรกันในตอนนี้นะ คุณต้องการอะไร?”เบรนท์ ซิลวาหัวเราะและเข้าไปใกล้แมนดี้ แล้วจึงกระซิบข้างหูของหล่อนด้วยเสียงต่ำซึ่งมีแค่เขาทั้งสองที่ได้ยิน“มันควรจะเป็นเกียรติของเธอสิที่มีคนอย่างผมเข้าหาคุณ คุณยังไม่เลือกที่จะหย่ากับไอ้ขยะนี่อีกเหรอ?”“มิสเตอร์ซิลวา คุณกำลังทำฉันขายหน้า!”“ตราบใดที่คุณและน้องสาวของคุณสัญญาที่จะนอนกับผมคืนนี้ ฉัผมนจะไม่ทำให้คุณมีปัญหามากเกินไป ฟังดูเป็นไง?”“ผมให้คุณทั้งสองได้แม้กระทั่งหนึ่งโครงการ ตกลงไหม?”“นาย...นายมันหน้าไม่อาย!”แมนดี้ซิมเมอร์จะรับขอเสนอแบบนั้นได้อย่างไร?ด้วยความยโสของหล่อน หล่อนจะไม่ยอมแพ้ แม้ว่ามันจะฆ่าเธอก็ตาม“ก็ได้! รอก่อนเถอะ!”เบรนท์ ซิลว่าเหลือบมองเธอด้วยรอยยิ้มที่เศร้าหมองก่อนจะหันหลังและออกไป

หัวหน้าบอดี้การ์ดกำลังมองไปที่ฮาร์วีย์ด้วยเช่นกันด้วยสีหน้าดูถูก อย่างไรก็ตาม เขาเข้าใจว่าถ้าเข้าต้องการไต่อันดับในตระกูลยอร์ก เขาไม่ควรด่วนสรุปเกินไปเขาข่มฮาร์วีย์ยอร์กและตอบกลับอย่างสงบว่า “ก็ได้! มาดุกันถ้าผู้จัดการยอร์กจะรู้จักแกจริง ๆ เจ้าเขยกาฝาก!”เบรนท์ซิลวารู้สึกยินดี‘ดูเหมือนว่าส่วนต่อไปของเรื่องนี้จะน่าตื่นเต้นมาขึ้นไปอีก!’ฝูงคนรวมตัวกันล้อมรอบพวกเขาไซม่อน ซิมเมอร์และครอบครัวของเขาต่างงพากันคอตกด้วยความอับอายน่าขายหน้า!น่าขาหน้าจริง ๆ!หัวหน้าส่งข้อความหาผู้จัดการในทันทีในเวลาถัดไป โทรศัพท์ของเขาก็ดังขึ้นทันทีหลังจากได้ยินสิ่งที่ชายที่อยู่ปลายสายกล่าว สีหน้าของหัวหน้าเปลี่ยนไปทันทีสายตาของเมามองไปที่ฮาร์วีย์ ยอร์ก ครั้งนี้เต็มไปด้วยความกลัวแม้แต่เข่าของเขาเริ่มอ่อนลงเขาแทบไม่เชื่อว่าเขากำลังพยายามสร้างปัญหากับตำนาน...“ผมเข้าใจครับ...ผู้จัดการยอร์ก...เข้าใจแล้วครับ...”หัวหน้ากำลังขาสั่นขณะที่พูดเบรนท์ ซิลวาจ้องไปที่หัวหน้าด้วยความคาดหวัง ยิ้มจากหูถึงหู“หัวหน้า ผู้จัดการยอร์กพูดว่าอะไร? เขาได้ขอให้คุณหักขาของเจ้าลูกเขยกาฝากไหม?”ป้าบ!ตบอันหนั

ท่าทีของไซม่อน ซิมเมอร์เปลี่ยนไป เขาพูดเสริมอย่างเงียบ ๆ “บางทีฉันควรจะหาใครนำของขวัญมาที่นี่ ยังพอมีเวลา”ลิเลียน เยทส์ขมวดคิ้วทันที“ถ้าเราเพิ่งจะเริ่มตอนนี้ เจ้าชายยอร์กจะไม่คิดว่าเราสนใจเขามากพอไหม?”สีหน้าของไซม่อน ซิมเมอร์มืดมนมากกว่าเดิม นั่นดูป็นความเป็นไปได้สูงแล้วพวกเขาได้แค่อดทน มันเป็นเรื่องยากสำหรับพวกเขาที่จะคิดแผนแมนดี้ ซิมเมอร์ยืนขึ้น“พ่อคะ แม่คะ อยู่นี่ก่อนนะ หนูจะไปเตรียมของขวัญให้ ถ้าไม่ใช่ของถูกเกินไป เราคงไม่เป็นไร”ไซม่อน ซิมเมอร์และลิเลียน เยตส์พยักหน้าตอบ ในตอนนี้ สิ่งเดียวที่พวกเขาทำคือควักเงินก้อนใหญ่เพื่อหาของขวัญฮาร์วีย์ ยอร์กดึงแขนของแมนดี้และพูดว่า “ที่รัก ผมไม่คิดว่าเราจำเป็นต้องทำนะ เจ้าชายยอร์กได้เห็นและมีประสบการณ์กับทุก ๆ อย่างที่หรูหราในโลกนี้ เขาไม่สนใจของขวัญหรอก”“แม้ว่าเขาจะไม่ มันก็ไม่สำคัญ” แมนดี้ ซิมเมอร์กล่าว “เราควรทำในส่วนของเราและแสดงมารยาท”ฮาร์วีย์ ยอร์กยิ้ม“บางที เขาอาจรู้สึกระมัดระวังมากกว่า ถ้าเราทำเรื่องน่าละอาย เขาอาจะสนใจเราก็ได้”“และอย่าลืมว่า เราไม่มีคำเชิญ ถ้าคุณไปข้างนอกตอนนี้ คุณจะกลับเข้ามาทีหลังได้อย่างไร?”