บททั้งหมดของ ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก: บทที่ 3981 - บทที่ 3990

หลังจากเห็นการจัดงานที่ดูยอดเยี่ยมและเป็นระเบียบของตระกูลคอบบ์แล้ว เอลเลนก็อดที่จะหัวเราะใส่หน้าฮาร์วีย์ไม่ได้ เมื่อเธอมองกลับไปด้วยสีหน้าเย็นชา“ฉันซื้อกระเช้าดอกไม้ให้คุณก็ได้นะ แล้วจะซื้อยาขี้ผึ้งของคุณกล่องหนึ่ง เพื่อให้ธุรกิจของคุณดำเนินต่อไปได้"ผู้คนที่อยู่ข้างหลังเอลเลนต่างหัวเราะกันคิกคักหลังจากได้ยินคำพูดของเอลเลน'คนบ้านนอกจากประเทศ H ทุ่มเททั้งหัวใจและจิตวิญญาณในการเปิดร้าน แล้วเกิดอะไรขึ้นล่ะ?''ไม่มีลูกค้าเข้ามาแม้แต่คนเดียว! เขายังต้องพึ่งแม่เทพธิดาที่ทิ้งเขาไปคนนั้น ให้อวยพรเขาด้วยกระเช้าดอกไม้อีกนะ!''เมื่อมาถึงจุดนี้เขาก็แค่ดูน่าสมเพชเวทนาเท่านั้น!'ฮาร์วีย์จิบชาก่อนจะตอบด้วยท่าทีสบาย ๆ ว่า "ไม่ต้องหรอก กระเช้าดอกไม้ของคุณไม่มีสิทธิ์ได้อยู่ที่นี่“เราไม่มีว่างสำหรับคุณที่นี่ด้วย"สีหน้าของเอลเลนเปลี่ยนไป“โอ้โห! ไม่มีที่ว่างสำหรับฉันเหรอ?!“เชิญเสแสร้งต่อไปเถอะ!“คุณคิดว่าคุณดูน่าประทับใจเพียงเพราะคุณรู้จักเทรย์เหรอ?!“คุณคิดว่าคุณเป็นราชาแห่งโลกใบนี้หรือไง?!“คุณไม่ใช่คนสำคัญของที่นี่เลย!เอลเลนปล่อยหัวเราะออกมาอย่างเย็นชาพร้อมกับทำสีหน้าเริงร่า“ในสถาน

บรืน!เมื่อมีเสียงเครื่องยนต์ดังกระหึ่มขึ้น รถมายบัคก็ค่อย ๆ แล่นเข้ามาจอดบนถนนในขณะที่คุณย่าคอบบ์และคนอื่น ๆ กำลังจะไปต้อนรับแขกที่เพิ่งเข้ามาใหม่พร้อมกับรอยยิ้ม พวกเขาก็รู้ตัวว่าไม่มีที่จอดรถเหลือสำหรับงานนี้แล้วรถมายบัคคันนั้นจึงเข้าไปจอดอยู่ตรงหน้าร้านของฮาร์วีย์หลังจากนั้นไม่นานชายและหญิงห้าคนก็เดินออกมาจากรถเสื้อผ้าของพวกเขาดูประณีตงดงามมาก การเคลื่อนไหวของพวกเขาแต่ละครั้งก็ทำให้เกิดรังสีออร่าของชนชั้นสูงเปล่งประกายออกมาผู้ที่เดินนำเข้ามาไม่ใช่ใครอื่นนอกจากอีวอนน์ส่วนเรย์ก็เดินตามหลังเธอมาติด ๆคุณย่าคอบบ์และคนอื่น ๆ ตัวแข็งทื่อ ก่อนจะแสดงสีหน้าที่ดูตกตะลึงเป็นอย่างมากมีการรายงานข่าวว่าอีวอนน์และเรย์เข้ามาอยู่ในเมืองนี้สองสามวัน นั่นจึงเป็นเหตุผลว่าทำไมทุก ๆ คนถึงจำบุคคลสำคัญทั้งสองคนจากประเทศ H ได้แต่ยังไงก็ตามคุณย่าคอบบ์เชื่อว่าเธอและตระกูลของเธอไม่มีสิทธิ์ที่จะเชิญทั้งสองคนนั้นได้!พวกเขายังไม่คู่ควรที่จะทำอย่างนั้นเลย!'โนเอมิเป็นคนพาพวกเขามาที่นี่เหรอ?!'เมื่อได้ยินว่าตระกูลโมเรโน่เข้ากับบริษัทสกาย คอร์ปอเรชั่นได้เป็นอย่างดี คุณย่าคอบบ์ก็คิดว่าโนเอมิเป็น

"ฉันไม่คิดว่าคุณจะให้ความใส่ใจฉันมากถึงขนาดนี้ ถึงได้นำคนสำคัญเหล่านี้มาที่นี่ได้!“น่าเสียดายที่ตัวตนและสถานะของพวกเขาสูงเกินไป“คุณไม่มีสิทธิ์ที่จะมีบริษัทของพวกเขาที่นี่ด้วยซ้ำไป! เพราะการกระทำอย่างนี้เป็นเรื่องไม่เหมาะสม!“เราสามารถบอกได้เลยว่าคนสองคนนี้มาที่นี่เพื่อการแสดงเท่านั้น!“อย่างน้อยก็ควรพูดออกมาตรง ๆ นะ! แค่พูดคำนั้นออกมาถ้าคุณไม่สามารถพาใครมาที่นี่ได้!“ไม่จำเป็นต้องเสแสร้ง! ไม่มีใครรู้ว่าคุณต้องคุกเข่าให้พวกเขากี่ครั้งกว่าจะพาพวกเขามาถึงที่นี่ได้!“คุณเรียกแค่สิบห้าล้านดอลลาร์เองเหรอ? ทำไมไม่ขอขั้นต่ำสัก 1.5 พันล้านดอลลาร์ล่ะ?”เอเลนเงยหน้าขึ้นมองด้วยสายตาดูถูกเหยียดหยาม“นอกจากสองคนนี้แล้ว ฉันรับประกันได้เลยว่าจะไม่มีใครมางานเปิดร้านของคุณเอีก!“ถ้ามีฉันจะกินป้ายพวกนี้ให้หมดเลย!”จากนั้นเอลเลนก็ชี้ไปที่ป้ายของฮาร์วีย์ด้วยสีหน้าเย้าแหย่โนเอมิเริ่มรู้สึกหงุดหงิดเล็กน้อย“เอลเลน! ลูกไม่ควรกล่าวหาเลขาซาเวียร์และซีอีโอเรย์อย่างนั้นน่ะ!“พวกเขาเป็นคนที่มีจิตใจอ่อนโยน!“ไม่อย่างนั้นพวกเขาคงไม่ได้มาพบฮาร์วีย์แบบตัวเป็น ๆ หรอก ถึงแม้เขาจะลงทุนคุกเข่าจนหัวเข่าด้า

แม้แต่คนอย่างโนเอมิที่สามารถสงบสติอารมณ์ได้ทุกเมื่อก็ยังสั่นสะท้านโดยสัญชาตญาณ เธอรู้สึกได้ถึงแรงกดดันมหาศาลที่กำลังจะบดขยี้เธอในเวลานี้ถ้าน้ำอมฤตสีเงินนั้นมีโอกาสไปขายในต่างประเทศได้จริง ก็จะสร้างความเสียหายร้ายแรงให้กับตระกูลคอบบ์คุณย่าคอบบ์ตัวสั่นเทา เธอเข้าใจในข้อเท็จจริงนั่นเป็นอย่างดี“เราได้ให้ความเคารพต่อคุณเป็นอย่างมาก! แต่ทำไมคุณถึงมาต่อสู้กับเราแบบนี้!” คุณยายคอยย์กรีดร้องขึ้นมาโดยสัญชาตญาณ“ต่อสู้กับคุณเหรอ?”คุณฟินลีย์ตัวแข็งทื่อก่อนจะเผยให้เห็นรอยยิ้มจาง ๆ“ผมไม่ได้สนใจที่จะทำแบบนั้นหรอกนะครับคุณย่าคอบบ์“ความโกรธแค้นของคุณไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับผมด้วย"ท้ายที่สุดแล้วทำไมคนจากราชวงศ์ต้องมายุ่งรบกวนพวกเขาด้วยล่ะ?ในสายตาของเขาแล้วตระกูลคอบบ์ก็แค่ไม่มีสิทธิ์“คุณไม่เคยคิดถึงเรื่องนั้นเลยเหรอ?”น้ำเสียงของคุณย่าคอบบ์เริ่มเกรี้ยวกราดมากขึ้น“คุณใช้ชื่อเสียงและสถานะของคุณเพื่อช่วยไอ้คนสารเลวพวกนั้นได้ขายของในต่างประเทศ! แล้วจะมาบอกว่าไม่ได้ต่อสู้กับเราได้ยังไง?!“เราควรเป็นคนที่ได้สิทธิ์นั้นมากกว่านะ!“ฮาร์วีย์ทำยังไงถึงทำให้คุณทำแบบนั้นได้?!“เขาจ่ายเงินให้คุณ

"อ้อ! เรื่องราวเป็นอย่างนั้นเอง! เรานึกว่ายาขี้ผึ้งนั้นจะมีประสิทธิภาพที่น่าประทับใจซะอีก!”“คุณฟินลีย์เป็นสุภาพบุรุษเหรอ...ไม่ใช่แล้ว! เขาใส่ใจกับชื่อเสียงของเขามากกว่าเรื่องอื่นใด! ทำไมเขาถึงทำเรื่องแบบนี้ด้วยล่ะ?!”“การทำแบบนั้นช่างขัดกับหลักการของเขามาก! นั่นคือสิ่งที่คุณเรียกว่าจิตวิญญาณของสุภาพบุรุษเหรอ?!“เรื่องนี้ช่างเป็นอะไรที่เลวทรามมาก! คุณฟินลีย์ลุกขึ้นมายืนหยัดเพื่อผู้ชายหน้าด้านคนนี้ ก็เพื่อตอบแทนหนี้บุญคุณของเขา! แล้วใครจะเชื่อใจเขาได้อีกหลังจากนี้ล่ะ?!”ฝูงชนเริ่มซุบซิบนินทาหลังจากได้ยินคำพูดของสองแม่ลูก หลังจากนั้นสายตาที่จ้องมองฮาร์วีย์อย่างดูถูกเหยียดหยามก็แปรเปลี่ยนไปที่คุณฟินลีย์ทันทีคุณย่าคอบบ์และคนอื่น ๆ เริ่มรู้สึกโล่งใจเมื่อได้ยินคำพูดเหล่านั้นเอลเลนถึงกับเชิดหน้าสวย ๆ ให้ฮาร์วีย์พร้อมกับทำสีหน้าหยิ่งผยอง ราวกับเธอเป็นเจ้าหญิงที่โดนตามใจ“หยุดเสแสร้งได้แล้วฮาร์วีย์!“เว้นแต่คุณจะแสดงความสามารถที่แท้จริงออกมา เพื่อพิสูจน์ว่าคุณเก่งกาจกว่าอีเดนได้...“ฉันจะไม่ปล่อยให้คุณปล้นชัยชนะด้วยการใช้เล่ห์เหลี่ยมแบบนี้หรอก!”ในความคิดของเอลเลนนั้น ร้านของฮาร์วีย