บททั้งหมดของ ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก: บทที่ 3901 - บทที่ 3910

คนในตระกูลนี้ทั้งหมดต่างพูดเสียงดังขึ้นมาทันที พวกเขารู้ว่าตระกูลของตัวเองจะได้ประโยชน์อย่างมาก ถ้าเคทีเชื่อฟังและแต่งงานกับกาเอลความรู้สึกของเคทีไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับพวกเขาเลยคนในตระกูลต่างเชื่อว่าตราบใดที่สหพันธ์ศิลปะการต่อสู้แห่งแบล็คเบิร์น ซิตี้ยืนอยู่ฝ่ายเดียวกับพวกเขา พวกเขาก็จะอยู่ในตำแหน่งที่ดีมาก ๆถึงแม้ว่าจะไม่สามารถรักษาตำแหน่งหนึ่งในตระกูลที่ยิ่งใหญ่แห่งทะเลใต้เอาไว้ได้ แต่พวกเขาก็สามารถมีชีวิตแบบไม่ต้องกังวลอะไรไปได้อีกสองสามปีความรู้สึกของเคทีในตอนนี้ไม่ได้มีความหมายอะไรต่อพวกเขาเลยพวกเขาไม่สนใจด้วยว่าชีวิตของเธอจะลงเอยยังไงพวกเขาเตรียมที่จะส่งเคทีไปถึงเตียงนอนของกาเอลเลย หลังจากนึกถึงผลประโยชน์ที่พวกเขาจะได้รับเมื่อรู้สึกได้ถึงความเกลียดชังของทุก ๆ คน อีเดนก็หัวเราะออกมาด้วยความหยิ่งผยอง“ตระกูลของเราคิดว่าเธอควรแต่งงานกับนายน้อยแพดโลว์ แล้วเธอจะพูดอะไรต่อหน้าตระกูลที่เลี้ยงดูเธอมาได้อีกล่ะ?”หลังจากมองเห็นสีหน้าอันชั่วร้ายของคนในตระกูลนี้ เคทีก็นึกถึงช่วงเวลาที่เธอถูกบังคับให้แต่งงานตั้งแต่อายุยังน้อย...ในเวลานี้เธอได้แต่หัวเราะอย่างเศร้าใจเธอตะหนัก

ฮาร์วีย์ทำเมินเฉยต่อสารวัตรหญิงคนนั้น แล้วเหลือบมองคุณย่าคอบบ์อย่างใจเย็น“รอไปก่อนเถอะครับคุณย่าคอบบ์“เรื่องนี้ไม่เกี่ยวอะไรกับผมตั้งแต่แรกแล้ว แต่...“คุณบีบบังคับให้เพื่อนของผมแต่งงาน พยายามวางยาพิษผู้อาวุโสคอบบ์ แล้วจะจับผมเข้าไปอยู่ในคุกด้วย“ผมจะจดจำเรื่องทั้งหมดนี้เอาไว้"ฮาร์วีย์มีสีหน้าเคร่งขรึม“เมื่อผมได้ออกมาจากสถานีตำรวจเมื่อไหร่ ผมจะตอบแทนคุณเป็นร้อยเท่า“ผมจะทำให้ตระกูลของคุณต้องล่มสลาย และจะบังคับให้คุณหักขาอีเดนเป็นการขอโทษด้วย!”ฮาร์วีย์ไม่สนใจที่จะจัดการกับคนโสโครกอย่างอีเดนด้วยตัวเขาเองฉะนั้นการใช้เวลาแก้แค้นตระกูลคอบบ์อย่างไม่รีบเร่งจึงเป็นวิธีที่ดีที่สุดสำหรับฮาร์วีย์“แกอยากให้คุณย่าคอบบ์หักขาฉันเหรอ?! เมื่อกี๊แกพูดอะไรของแกวะ?”อีเดนทำเสียงเยาะเย้ยด้วยท่าทีหยิ่งผยอง“แกควรคิดหาวิธีออกจากคุกจะดีกว่านะ!“ในที่สุดแกก็จะได้รู้ซะทีว่าการมาปีนเกลียวกับตระกูลคอบบ์นั้นจะส่งผลยังไงหลังจากนั้น!”คุณย่าคอบบ์นั่งอยู่บนเก้าอี้อย่างสงบ แล้วกระแทกไม้เท้าลงบนพื้น“แกจะต้องคุกเข่าอยู่ต่อหน้าฉันในไม่ช้านี้...เคทีและฮาร์วีย์" เธอพูดหลังจากทำเสียงเยาะเย้ยอย่างเย็นช

เอลเลนเกือบโดนเจซลวนลามหลังจากบังคับให้เธอดื่มเหล้าจนเมามาย แต่ฮาร์วีย์ก็ช่วยเธอเอาไว้ได้ ตั้งแต่นั้นมาทั้งสองคนก็ไม่ได้พบกันอีกเลยถึงแม้ว่าเอลเลนจะตกอยู่ในสภาพเมามายในตอนนั้น แต่เธอรู้อย่างแน่นอนว่าฮาร์วีย์คือผู้ที่ช่วยชีวิตเธอไว้สายตาที่เอลเลนจ้องมองฮาร์วีย์นั้นเป็นสายตาที่ดูต่างจากเดิมเป็นอย่างมาก เธอไม่ได้ดูถูกเขาอีกต่อไปแล้วผู้หญิงที่อยู่ข้าง ๆ เธอสวมชุดที่ดูเป็นงานเป็นการพร้อมกับสวมแว่นกรอบทอง เธอดูเหมือนผู้หญิงที่อยู่ในวัยสี่สิบกว่า ๆ แต่รูปร่างเพรียวบางและใบหน้าอันงดงามของเธอช่างดูโดดเด่นมากแต่ยังไงก็ตามเธอดูไว้ตัวและเหินห่างเป็นอย่างยิ่ง ผู้ชายธรรมดา ๆ ไม่อาจเงยหน้าขึ้นมามองเธอได้เลย“สวัสดีค่ะ"เอลเลนพยักหน้าให้สารวัตรทั้งสองคนนั้น ก่อนจะเดินไปหาฮาร์วีย์ด้วยสีหน้าสับสน“คุณมาที่นี่ทำไมเหรอฮาร์วีย์?“นี่คือฮาร์วีย์ค่ะแม่ เขาเป็นคนที่จัดการทุก ๆ คนเพื่อช่วยหนูเอาไว้"เอลเลนไม่ได้ติดต่อเคทีเลยหลังถูกปลดออกจากงาน เธอจึงไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นในตระกูลคอบบ์สีหน้าของสารวัตรสาวหน้ากลมดูเปลี่ยนไปเล็กน้อย เมื่อพิจารณาจากน้ำเสียงของเอลเลนแล้ว เธอตระหนักได้ว่าฮาร์วีย์ได้ให้ค

ฮาร์วีย์ทำหน้านิ่งมองสารวัตรสาวหน้ากลมคนนั้น“ถ้าผู้หญิงสองคนนั้นไม่ได้อยู่ที่นี่ คุณช่วยรับประกันได้ไหมว่าจะไม่มีใครทำลายหลักฐานนั้น"สารวัตรสาวหน้ากลมคนนั้นยืนตัวแข็งทื่อ หลังจากนั้นก็มองไปที่สารวัตรหัวล้านโดยสัญชาตญาณสารวัตรหัวโล้นจ้องมองฮาร์วีย์อย่างเกรี้ยวกราดแล้วก้มหัวลงหลังจากฮาร์วีย์แสดงหลักฐานที่แสดงให้เห็นถึงความบริสุทธิ์ของเขาอย่างชัดเจน พร้อมด้วยการสนับสนุนจากตระกูลโมเรโน่ เจ้าหน้าที่ตำรวจพวกนั้นจึงไม่สามารถกักตัวเขาได้อีกต่อไป ครึ่งชั่วโมงต่อมาฮาร์วีย์ก็จากไปโดยไม่มีรอยขีดข่วนแม้แต่น้อยฮาร์วีย์ออกจากสถานที่แห่งนั้นได้อย่างง่ายดาย โดยไม่ต้องใช้ความช่วยเหลือจากแม่ลูกคู่นั้นเลย แต่เขาก็ยังแสดงสีหน้าจริงใจเพื่อแสดงความขอบคุณพวกเขาด้วย “คุณคอบบ์ เอลเลน ขอบคุณนะครับ"“ผมจะจดจำความช่วยเหลือของคุณเอาไว้ ถ้ามีเวลาเมื่อไหร่ผมขอเลี้ยงข้าวคุณสักมื้อนะครับ!”เอเลนส่งยิ้มให้เขาอย่างอบอุ่น“ต่อจากนี้ไปผมจะทำหน้าที่เป็นโล่ห์คอยปกป้องให้คุณในแบล็คเบิร์น ซิตี้!”“แม่ของฉันเป็นสุภาพสตรีหมายเลขสองของตระกูลโมเรโน่ ซึ่งเป็นหนึ่งในตระกูลที่ยิ่งใหญ่แห่งทะเลใต้ เมื่อมีเธออยู่ข้าง ๆ

"ขอบคุณนะที่อุตส่าห์ใส่ใจในเรื่องสุขภาพของฉัน ถ้ามีเวลาเมื่อไหร่ฉันจะรีบไปตรวจสุขภาพทันที“แต่เราต้องยุติเรื่องที่นี่เอาไว้ก่อน ฉันกับเอลเลนต้องไปแล้ว!โนเอมิแสดงสีหน้าซาบซึ้ง“ขอให้โชคดี"ฮาร์วีย์บอกได้เลยว่าโนเอมิไม่เชื่อที่เขาพูดเลย หลังจากเห็นสีหน้าที่ดูไม่ไว้วางใจของเธอ“ทำไมไม่หาเวลาให้ผมหน่อยล่ะครับ? ผมจะได้ตรวจดูอาการให้...”“พอเถอะฮาร์วีย์! ฉันกำลังพยายามรักษาหน้าของคุณไว้เพื่อเห็นแก่เอลเลน!“หยุดทำอะไรล้ำเส้นซะเถอะ!”โนเอมิก้าวไปข้างหน้าแล้วพูดกับฮาร์วีย์ด้วยระดับเสียงที่มีเพียงเขาเท่านั้นที่ได้ยินฮาร์วีย์ถอนหายใจ จากนั้นเขาก็เดินจากไปโดยไม่ได้พูดอะไรอีกเลยโนเอมิยิ้มเยาะอย่างเย็นชาก่อนจะพาลูกสาวเข้าไปในรถโตโยต้า อัลพาร์ดเอลเลนมีท่าทีลังเล เธออยากจะพูดอะไรออกไป แต่เธอไม่สามารถต่อต้านแม่ของตัวเองได้“จริงอยู่ที่ผู้ชายคนนั้นช่วยชีวิตลูกไว้ แล้วยังทำร้ายอีเดนและตระกูลคอบบ์ด้วย...“แต่ลูกแน่ใจแล้วเหรอว่าเขาไม่ได้ร่วมมือกับคนพวกนั้นเพื่อหลอกลวงลูก!“อีเดนเคยเป็นแฟนเก่าของลูกและเกือบโดนเขาหลอกใช้ แล้วนับประสาอะไรกับผู้ชายที่เพิ่งพบกันล่ะ!“แม่ไม่อนุญาตให้ไปพูดคุยกั