ฮาร์วีย์รู้ได้เลยว่าโนเอมิคิดอะไรอยู่ แต่เขาก็ไม่ได้สนใจอะไรเลยท้ายที่สุดแล้วก็เป็นธรรมดาที่แม่จะต้องปกป้องลูกสาวเขารับนามบัตรมาและเก็บไว้ในกระเป๋าของเขาทันใดนั้นจู่ ๆ โนเอมิก็ไอขึ้นมาฮาร์วีย์จึงมองที่หน้าอกของเธอโดยสัญชาตญาณโนเอมิรู้สึกเดือดดาลมากเมือเห็นฮาร์วีย์กำลังมองมาที่ไหน'เด็กน้อยอย่างเขากล้าดียังไงมาทำแบบนี้?! เขาคิดว่าฉันเป็นใครเหรอ?'ถ้าฮาร์วีย์ไม่เคยช่วยลูกสาวของเธอไว้ เธอคงตบหน้าเข้าไปแล้วที่มาแสดงความหยาบคายกับเธอ“ในเมื่อคุณใจดีกับผมมากคุณโมเรโน่ ผมจึงขอบอกอะไรกับคุณหน่อยนะครับ"ฮาร์วีย์ลังเลอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะพูดต่อ“ผมไม่รู้ว่าคุณกำลังฝึกฝนศิลปะการต่อสู้แบบไหนอยู่ แต่การฝึกฝนของคุณเต็มไปด้วยข้อบกพร่องอย่างมาก“ผมคิดว่าคุณควรหยุดการฝึกซ้อมหรือปล่อยวางทุกสิ่งทุกอย่างที่คุณเคยฝึกฝนมา เพราะถ้าคุณไม่ทำอย่างนั้นคุณจะมีชีวิตอยู่ได้ไม่นาน"“ฮาร์วีย์!”เอลเลนตัวแข็งทื่อ จากนั้นเธอก็นึกถึงความสำเร็จของเขาที่ช่วยชีวิตดีนได้อย่างน่าอัศจรรย์ใจ“คุณพูดจริงหรือเปล่า?“ฮาร์วีย์เก่งมากค่ะแม่! แม่ควรฟังเขานะคะ!”โนเอมิหรี่ตามอง แล้วในที่สุดก็เปิดเผยความกลัดกลุ้มของ
"ขอบคุณนะที่อุตส่าห์ใส่ใจในเรื่องสุขภาพของฉัน ถ้ามีเวลาเมื่อไหร่ฉันจะรีบไปตรวจสุขภาพทันที“แต่เราต้องยุติเรื่องที่นี่เอาไว้ก่อน ฉันกับเอลเลนต้องไปแล้ว!โนเอมิแสดงสีหน้าซาบซึ้ง“ขอให้โชคดี"ฮาร์วีย์บอกได้เลยว่าโนเอมิไม่เชื่อที่เขาพูดเลย หลังจากเห็นสีหน้าที่ดูไม่ไว้วางใจของเธอ“ทำไมไม่หาเวลาให้ผมหน่อยล่ะครับ? ผมจะได้ตรวจดูอาการให้...”“พอเถอะฮาร์วีย์! ฉันกำลังพยายามรักษาหน้าของคุณไว้เพื่อเห็นแก่เอลเลน!“หยุดทำอะไรล้ำเส้นซะเถอะ!”โนเอมิก้าวไปข้างหน้าแล้วพูดกับฮาร์วีย์ด้วยระดับเสียงที่มีเพียงเขาเท่านั้นที่ได้ยินฮาร์วีย์ถอนหายใจ จากนั้นเขาก็เดินจากไปโดยไม่ได้พูดอะไรอีกเลยโนเอมิยิ้มเยาะอย่างเย็นชาก่อนจะพาลูกสาวเข้าไปในรถโตโยต้า อัลพาร์ดเอลเลนมีท่าทีลังเล เธออยากจะพูดอะไรออกไป แต่เธอไม่สามารถต่อต้านแม่ของตัวเองได้“จริงอยู่ที่ผู้ชายคนนั้นช่วยชีวิตลูกไว้ แล้วยังทำร้ายอีเดนและตระกูลคอบบ์ด้วย...“แต่ลูกแน่ใจแล้วเหรอว่าเขาไม่ได้ร่วมมือกับคนพวกนั้นเพื่อหลอกลวงลูก!“อีเดนเคยเป็นแฟนเก่าของลูกและเกือบโดนเขาหลอกใช้ แล้วนับประสาอะไรกับผู้ชายที่เพิ่งพบกันล่ะ!“แม่ไม่อนุญาตให้ไปพูดคุยกั
ในเวลาเดียวกันฮาร์วีย์ไม่รู้เรื่องเลยว่าโนเอมิได้ไปตรวจสุขภาพจริง ๆหลังจากออกจากสถานีตำรวจแล้วเขาก็โทรหาเคทีจากนั้นเขาก็เรียกรถแท็กซี่แล้วมุ่งหน้าไปยังวิลล่าของตระกูลคอบบ์เคทีมั่นใจว่าเขาจะต้องออกมาได้ เธอรีบสั่งให้พ่อครัวเตรียมทำอาหารมื้อใหญ่เพื่อเฉลิมฉลองการกลับมาของเขา“คุณมีแผนจะทำอะไรต่อไปคะ?”เคทีเทไวน์แดงให้ฮาร์วีย์หนึ่งแก้วพร้อมกับยิ้มเธอให้ความสนใจเป็นอย่างยิ่งกับคำสัญญาของเขาที่จะสร้างตระกูลให้เธอนี่เป็นแนวทางปฏิบัติที่ดีที่สุดสำหรับเธออยู่แล้วในด้านดีคือเธอจะไม่ต้องถูกคุณย่าคอบบ์และคนอื่น ๆ ในตระกูลคอบบ์บังคับแต่ในทางกลับกันเธอก็จะไม่มีโอกาสได้ฟื้นฟูความสัมพันธ์กับคนในตระกูลอีกเลย“ง่ายมาก! ในเมื่อตระกูลคอบบ์ต้องการเกาะสหพันธ์ศิลปะการต่อสู้แห่งแบล็คเบิร์น ซิตี้ขนาดนั้น เราก็จะแยกพวกเขาออกจากกัน“ผมจะทำให้องค์กรแห่งนั้นต่อต้านพวกเขา แล้วหลังจากนั้นไม่นานพวกเขาก็ต้องมารับใช้เรา“ตราบใดที่องค์กรแห่งนั้นยังอยู่ข้างเรา ธุรกิจของตระกูลคอบบ์ก็จะอยู่ภายใต้การควบคุมของคุณทั้งหมด“ในอนาคตตระกูลเดียวในทะเลใต้ที่ชื่อคอบบ์ก็จะเป็นของคุณ"ความเกลียดชังที่ฮาร์วีย์มีต่อ
ฮาร์วีย์ตัวแข็งทื่อเมื่อเห็นท่าทีประหลาดใจของเคทีนี่ช่างเป็นเรื่องบังเอิญจริง ๆแต่นี่จะทำให้เคทีสามารถใช้สูตรยานี้เริ่มดำเนินธุรกิจของตระกูลได้อีกครั้งเธอจะสามารถฟื้นฟูความรุ่งโรจน์ในอดีตของตระกูลได้ในเวลาอันรวดเร็วในขณะที่ทั้งสองคนกำลังถกเถียงกันเรื่องการนำสูตรยานี้ไปพัฒนาเป็นผลิตภัณฑ์อยู่นั้น โทรศัพท์ของเคทีก็ดังขึ้นทันทีที่เธอรับสายโทรศัพท์นั้นใบหน้าของเธอก็ดูมืดมนลงทันที“ฉันเกรงว่าจะทำให้คุณต้องผิดหวังเสียแล้วล่ะค่ะคุณยอร์ก" เธอพูดพร้อมกับก้มศีรษะลง“กาเอลได้ทำการฟ้องร้องฉันแล้วอายัดทรัพย์สินทุกอย่างที่ฉันมีในทะเลใต้“ถ้าไม่มีทรัพย์สินพวกนั้น...”เคทีหัวเราะอย่างขมขื่น เธอไม่คิดว่าตระกูลคอบบ์จะไร้ยางอายได้ถึงขนาดนี้"ถ้าไม่ใช่เพราะคนในตระกูลคอบบ์คาบข่าวไปบอกกาเอลล่ะก็ เขาคงไม่ยื่นฟ้องฉันได้เร็วขนาดนี้หรอก"“กาเอลและสหพันธ์ศิลปะการต่อสู้แห่งแบล็คเบิร์น ซิตี้...”ฮาร์วีย์ยิ้มแล้วแตะมืออันอ่อนนุ่มของเคทีเบา ๆ หลังจากนั้นเขาก็กดหมายเลขโทรศัพท์“ไม่ต้องเป็นห่วงครับ ผมจะจัดการเรื่องนี้เอง“ผมบอกคุณแล้วว่าผมจะช่วยคุณ ผมเป็นคนที่รักษาคำพูดครับ!”…บรืน!ในเวลาสี่ทุ่ม
ไอรีนไม่ได้พูดอะไรอีกเมื่อเห็นจูเลียนแสดงท่าทีเด็ดเดี่ยวเช่นนี้ฮาร์วีย์สั่งให้พวกเขาพากาเอลกลับมาเพื่อพูดคุยกันถ้าพวกเขาร้องขอความช่วยเหลือเพิ่มเติม ฮาร์วีย์ก็อาจจะเริ่มสงสัยในความสามารถของพวกเขาได้ในไม่ช้าคนทั้งห้าคนก็นั่งอยู่ในห้องพิเศษนั้นห้องพิเศษนี้มีขนาดไม่ใหญ่นักแต่ดูสวยงามทีเดียว จากตรงนั้นก็สามารถมองเห็นฟลอร์เต้นรำได้อย่างชัดเจน ผู้คนที่อยู่ด้านนอกหน้าต่างมีขนาดเท่ามดเท่านั้นการจิบไวน์ชั้นดีในขณะที่นั่งดูสาวสวยสนุกสุดเหวี่ยงนั้นจะทำให้ใครก็ตามรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นพระราชา นับเป็นความสนุกสนานสุดยิ่งใหญ่ในชีวิตเลยจริง ๆ“แขกที่รักของฉันคุณอยากได้อะไรดีคะ?”จูเลียนและคนอื่น ๆ นั่งได้ไม่นานก็มีพนักงานเสิร์ฟในชุดพยาบาลปรากฏตัวขึ้น ถุงน่องตาข่ายที่ห่อหุ้มเรียวขาเพรียวบางของเธอไว้นั้นช่างดูเย้ายวนเหลือเกิน“ถ้าผมสั่งเซ็ตมังกร คุณจะอยู่กับผมที่นี่ทั้งคืนเลยใช่ไหม?”จูเลียนทำสีหน้าหื่นกระหายให้กับพยาบาลคนนั้นเห็นในขณะที่เขาเริ่มจ้องมองขาของเธออย่างหน้ามืดตามัวเขาเอื้อมมือออกไปแล้วควบคุมความรู้สึกของตัวเองเอาไว้ โดยแกล้งทำเป็นเพลย์บอยตัวฉกาจ“แน่นอนค่ะ!”พนักงานเสิร์ฟย
มีผู้ชายในชุดสูทหลายสิบคนรีบวิ่งเข้ามาห้อมล้อมอยู่ในห้องพิเศษนั้นผู้ชายที่กวัดแกว่งไม้กอล์ฟคือหัวหน้ากลุ่ม เขาช่างดูชั่วร้ายเหลือเกิน และความอาฆาตแค้นก็ได้แผ่กระจายออกมาจากตัวเขาใบหน้าของจูเลียนแปรเปลี่ยนเป็นเย็นชา“นี่เรายังดื่มกันอยู่นะไอ้บ้าเอ๊ย!“แกกำลังพยายามจะทำอะไรอยู่วะเนี่ย?“แกคิดอะไรอยู่?!”ชายที่อยู่ด้านหน้าโบกมือ สีหน้าของเขาเต็มไปด้วยความดูถูกเหยียดหยาม“เรามาเพื่อฆ่าแกไง!”พวกผู้ชายกระโจนไปข้างหน้าโดยเหวี่ยงไม้กอล์ฟขึ้นไปในอากาศ สถานที่แห่งนั้นตกอยู่ในความสับสนวุ่นวายเป็นอย่างยิ่งร่างกายของจูเลียนเริ่มอ่อนแอลงเล็กน้อยหลังจากดื่มมากไปหน่อย ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถโต้ตอบกับเรื่องนี้ได้ทันเวลาในทางกลับกันไอรีนใช้เรียวขาอันเพรียวบางของเธอเตะโต๊ะกาแฟที่อยู่ตรงหน้าเธอ ทำให้ผู้ชายสองสามคนล้มไปกองกับพื้นเธอรู้ได้ทันทีว่าแผนของพวกเขาล้มเหลวแล้ว“เราออกไปกันเถอะ!”โครม!ผู้ชายที่อยู่ด้านหน้าพุ่งตัวไปข้างหน้า แล้วเตะเธอลงไปกองกับพื้นแน่นอนว่าเขาเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านศิลปะการต่อสู้ไอรีนเป็นนักสู้ที่เก่งกาจแต่เห็นได้ชัดว่าเธอไม่ใช่คู่ต่อสู้ของผู้ชายคนนั้น เธอถูกเตะ
ผัวะ ผัวะ ผัวะ!หลังจากได้ยินคำสั่งของพวกเขา ผู้ชายทั้งหมดนั้นก็เริ่มฟาดขวดเบียร์ไปที่จูเลียนจูเลียนสามารถสกัดกั้นการโจมตีได้สองสามครั้ง แต่ก็ยังโดนฟาดจนล้มลงหลังจากนั้นผัวะจากนั้นชายที่เป็นหัวหน้าก็ฟาดไม้กอล์ฟเข้าที่หลังของจูเลียนมีเลือดพุ่งออกมาจากปากของเขา ก่อนที่เขาจะลงไปนอนชักกระตุกอยู่บนพื้น“หยุด! หยุดเดี๋ยวนี้!”ไอรีนดูสบสนวุ่นวายไปหมด“แกจะต้องเสียใจกับเรื่องนี้แน่"เพียะ!ชายที่เป็นหัวหน้าตบหน้าไอรีน“เสียใจเหรอ?!“ฉันต้องเสียใจแน่เหรอ! “ฉันจะบอกอะไรให้นะ! คนจากประเทศ H ไม่มีสิทธิ์มาอวดเบ่งต่อหน้าเรา!“แกคิดว่าแกสามารถมาอวดเบ่งที่นี่เพียงเพราะแกมีเงินอยู่เพียงเล็กน้อยอย่างนั้นเหรอ?!“แกอยากให้นายน้อยแพดโลว์มาดื่มอวยพรให้แกเหรอ?!“แกอยากจะจับตัวเขาไว้ตอนที่เขามาที่นี่ใช่ไหม? เขาบอกเราก่อนหน้านี้ให้กำจัดคนจากประเทศ H ทุกคน!“ไป! ไปโจมตีพวกมันทุกคน!”ผู้ชายหลายสิบคนที่อยู่ข้างหลังเขาหัวเราะอย่างชั่วร้าย ก่อนจะเข้าไปโจมตีอย่างรีบเร่งและไร้ความปรานีมากขึ้นแม้แต่ผู้หญิงสวยอย่างไอรีนก็ยังไม่ละเว้นเลย เสื้อผ้าของเธอถูกฉีกเป็นชิ้น ๆ ในขณะที่เธอถูกตบซ้ำแล้วซ้ำอ
"ทำไมฉันต้องทำอย่างนั้นด้วยล่ะ?!“ฉันไม่ได้สนใจแกสักหน่อย!”รูสเตอร์ย่อตัวลงอย่างดูถูกเหยียดหยาม แล้วเอามือแตะหน้าจูเลียเบา ๆ ก่อนจะถอดเข็มขัดของเขาออก“ผู้หญิงของแกเป็นคนหน้าตาดีนะ เธอมีเรือนร่างและใบหน้าที่ดูไร้เดียงสา ฉันชอบเธอจัง!“ในเมื่อเธอมีความสำคัญกับแกมากนัก ฉันก็จะเล่นสนุกกับเธอต่อหน้าแกเลย แกจะได้มองดูได้อย่างเต็มตา”รูสเตอร์เดินไปข้างหน้าพร้อมกับยิ้มอย่างชั่วร้าย ก่อนทำมือทำไม้ส่งสัญญาณให้พวกผู้ชายยกก้นของไอรีนขึ้นมา“ออกไปนะ!“พวกแกทุกคนเลย!”ไอรีนยังพยายามดิ้นรนต่อไป“พวกแกไม่ยอมเคารพกฎหมายเลย! แกหนีไม่รอดในเรื่องนี้แน่!”รูสเตอร์ฉีกถุงน่องบาเลนเซียก้าสีดำของไอรีนพร้อมกับยิ้มอย่างชั่วร้าย“ฉันคงตายอย่างมีความสุขถ้าได้นอนกอดแม่สาวงามคนนี้!”ผัวะ!ในขณะที่พวกผู้ชายเหล่านั้นกำลังถอดเข็มขัดอยู่นั้น ประตูก็ถูกเตะให้เปิดออกอีกครั้งมีร่างของคน ๆ หนึ่งพุ่งเข้ามาข้างในผัวะ ผัวะ ผัวะ!ผู้ชายสองสามคนตรงประตูลอยกระเด็นออกไป พวกเขาไม่ทันได้ตั้งตัวที่จะตอบโต้สถานการณ์ตอนนั้นเลยฮาร์วีย์เดินเข้ามาข้างในก่อนจะตบชายสามคนนั้นลอยกระเด็นออกไป“อ๊ากกก!”มีเสียงกรีดร้องด้