ฮาร์วีย์ยิ้มอย่างใจเย็น“แกอยากให้ฉันทำอะไรล่ะ?”เจซส่งเสียงหัวเราะอย่างเย็นชา“หมอบคลานแล้วยอมรับความผิดของแกซะ จากนั้นก็หักแขนแต่ละข้างของแกให้หมด“พาผู้หญิงสองคนนั้นไปที่เตียงนอนของฉัน! ฉันจะเล่นสนุกกับพวกเธอสักสามวันเต็ม ๆ เลย!“พอฉันสุขสมอารมณ์หมายแล้ว ฉันก็จะปล่อยแกไป!”ฮาร์วีย์หรี่ตามอง“ฉันติดสินใจที่จะหักแขนขาของแกให้หมด แกจะไม่มีวันลุกขึ้นยืนได้อีกต่อไป!”“แกควรรู้ว่าอะไรดีกับตัวเองนะฮาร์วีย์!”เจซโกรธเป็นฟืนเป็นไฟมาก เขารู้สึกอับอายอย่างมากเมื่อถูกฮาวีย์ท้าทายต่อหน้าคนของเขาจำนวนห้าร้อยคน“หยุดอวดเบ่งต่อหน้าฉันได้แล้ว ไม่อย่างนั้นฉันจะจัดการการกับแกชนิดที่พระเจ้าก็ช่วยอะไรแกไม่ได้!“คนของแกอาจต่อสู้ได้ แต่เขาสามารถต่อสู้กับคนจำนวนห้าร้อยคนได้หรือเปล่าล่ะ?!“เขาคงเหนื่อยตายไปซะก่อน!”จูเลียนขมวดคิ้วแล้วมองไปรอบ ๆก็อย่างที่เจซพูดนั่นแหละ จูเลียนคงจะต้องเหนื่อยมากถึงแม้คนจำนวนห้าร้อยคนพวกนั้นจะมานั่งคุกเข่าให้เขาไล่ตบไปทีละคน นี่ยังไม่ต้องพูดถึงการต่อสู้กับผู้คนที่เตรียมพร้อมสำหรับการต่อสู้มาเป็นอย่างดี“ถ้าพวกแกมีกันเพียงแคนี้...”ฮาร์วีย์มองไปรอบ ๆ อย่างใจเย็
Read more