Nang gabing iyon ay naglakad lang siya patungong bus stop at makasakay na pauwi. Isang sakay lang naman ang gagawin niya at makakapiling niya ang unan at kama. Napasigaw siya nang may humablot sa kaniyang bag at mabilis na itinakbo papalayo. Ando'n ang perang pamasahe niya at cellphone na pinahiram lang sa kaniya ni Sheena. Shutaa! Wala siyang pakialam kung babae siya, hinabol niya ito. “Give me back my bag!”  “Then take it bitch!”  Pinagtinginan siya ng mga tao pero wala man lang kahit isang tumulong. Akala siguro ng mga ito ay naglalaro lang siya ng habul-habulan. Mabilis na lumipat sa kabilang lane ang magnanakaw at bago pa siya nakasunod dito isang malakas na busina ng sasakyan ang pumigil sa kaniya kaya ang nangyari nakalayo na ito ng tuluyan. Letse! Muntikan pa siyang mabangga. Bwesit! Kainis naman, oh. Parang gusto niyang maiyak pero hinam

Bitbit ang pinggang may pagkain sa isang kamay, maingat na naglakad si Lianne pabalik sa mesa kung saan sila nakaupong tatlo. Hindi pa siya tuluyan nakalapit sa kanilang pwesto, may tumabig sa kaniyang kamay at dahilan para magkalat sa kaniyang suot na damit ang pagkain. Hindi siya nakahuma lalo na nung napatingin siya sa may gawa non. Kumulo ang kaniyang dugo nang makitang ang girlfriend ito ni Zyd. Nakataas ang kilay nito na parang siya pa ang may kasalanan. “Opps! Sorry.” umikot ang eyeballs nito at nilagpasan siya. Huminga siya ng malalim at kinalma ang sarili. Ayaw niyang gumawa ng eskandalo kahit kating-kati siyang hilain ang buhok nito at ingudngud iyon dahil halata naman na sinadya nitong tabigin ang kamay niya.  “Let me help you.”  Isang kamay ang humawak sa kaniya at hinila siya papalayo roon. Hindi niya maaninag ang mukha nito dahil sa subrang bilis ng pan

"So its you." Natigilan si Lianne sa pag-lock ng shop. Nauna na ang dalawa niyang kasama at hindi niya napaghandaan ang presinsya ng lalaking walang iba kundi si Captain McCluskey. Nakasandal ito sa dingding at nakapamulsa. May suot itong cap at hindi niya alam kung saan ito nakatingin, marahil sa kaniya. "What do you mean?" nilangkapan niya ng galit ang boses. Pinagpatuloy niya ang pag-lock ng pintuan. Hindi niya pinaalam dito na nanginig ang kaniyang kamay. "That one who ki-" "- I'm going. Have a goodnight Mr. McCluskey." Hindi niya hinayaan na matapos ang sasabihin nito at nauna ng humakbang. Bahala ito kung habang-buhay itong tatayo sa dingding nila o kung gusto nito maging dingding. Ang gusto niya ay makauwi na ngayon! As in ngayon kung may pakpak siya. "Not so fast Elhouette." He quickly grabbed her hand. Elhouette? Natigilan siya. Ito lagi ang tinatawa

Napamura nang wala sa oras si Zyd nang sukahan siya ng babaeng mula sa kung saan ay biglang sumulpot at inangkin siyang fiance na nito. Hindi niya alam kung matatawa ba siya o mas lalong mabwesit dahil sa nalaman niloko na pala siya ni Kate kahit 8 years na sila at ikakasal na. Fuck that woman! Galit niyang sinuntok ang manibela pero saglit lang 'yon dahil nagsasalita na ang babaeng katabi niya ngayon at nagsasalita na tulog. Nasusuka siya sa amoy ng suka nito at baka hindi rin niya mapigilan ang sikmura at magsuka rin siya. Mabilis niyang pinaalis ang sasakyan at sa huling pagkakataon, sinulyapan niya ang babaeng minsan niyang pinangarap na maiharap sa altar at makasama hanggang sa pagtanda. Napakuyom siya ng kamao at walang salitang pinaandar ang sasakyan paalis. Hindi niya alam kung saan nakatira ang babaeng kilala niya sa pangalan Elhouette. Nagpasya siyang sa bahay niya mismo ito dalhin at may atraso pa ito sa kaniya. 

Biglang bumagsak ang sabon na hawak niya at napatili ng malakas. Siya ang—siya ang unang nag-insist na angkinin siya ng binata. Awtomatikong bumukas ang pintuan at nag-alalang mukha ni Zyd ang bumungad sa kaniya.  "You okay?"  Mabilis niyang tinakpan ang kahubaran nang pumasok ito. "Bastos!" binato niya ito ng shampoo.  Nag-iwas ito ng tingin at walang salitang umalis. Naiinis at naiiyak siyang napasabunot sa kaniyang buhok nang magsara ang pintuan. God, why? Parang gusto niyang iuntog ang ulo sa malaking salamin na nasa harapan niya. Bakit niya nagawa 'yon? Sa isiping siya pala ang unang gumawa ng moves, namumula na ang kaniyang buong mukha sa kahihiyan at kagagahan. Ang tanga niya!  Pinahiran niya agad ang mga luhang pumatak sa mga mata niya at dali-daling nagbihis. Kailangan niya ng makaalis sa bahay nito and pretend na hindi nangyari 'to, na walang nangyari sa kanila, na